Corona is inderdaad een probleem van ons allemaal, maar het probleem zou voor ons allemaal véél minder impactvol zijn moesten de weigeraars een greintje burgerschap in zich hebben. De niet-gevaccineerden zijn immers ook een probleem en gevaar voor ons allemaal.
Ik weet niet hoe ze ooit 100pct zouden bereiken, dat is denk ik een utopie. Stel nog dat dat zou lukken, dan blijkt uit cijfers van sciencano dat de druk in de zorg 20pct lager zou zijn*.
Dat is lang niet slecht. Zonder honderd procent kom je al wat lager uit, wat realistischer is.
De impact zou lager zijn, maar nog altijd zeer sterk aanwezig. Er is dus geen sprake van "véél minder impactvol". Minder, ja, maar veel?
Ik vind het relevanter om meer langetermijn te kijken en hoe we samenleven mogelijk kunnen maken met niet gevaccineerden, zonder die laatste groep te marginaliseren of minder rechten te geven. Zeker aangezien je die 100pct nooit zal bereiken.
Ze krijgen veel namen, scheldnamen, maar hoe lost dat het probleem op? Ze maken deel uit van onze samenleving, like it of not, dus dan zullen we maar moeten zoeken naar manieren om er mee samen te leven.
Los daarvan zijn er nog tal van acute problemen die bepaalde groepen veroorzaken door niet in de pas te treden, maar daar zoeken we ook naar oplossingen die niet gelinkt zijn aan Manu millitari iets bereiken.
*Edit: en dat is voor alle leeftijdsgroepen. Er is namelijk nog een verschil te maken per leeftijd. De jongere mensen, de min veertig jarigen, liggen bijvoorbeeld een pak minder lang op IC (min veertig jarigen zijn 9pct van de totale IC cijfers tijdens de golven) , maar maken wel 40pct van de groep niet gevaccineerden. Verplichte vaccinatie in die groep zou de zorg uiteindelijk maar verlichten met <4pct (40*0,09).