Tuurlijk kan dat. Ik wil ze niet te eten geven de personen die in een relatie zitten maar single gelukkiger zouden zijn.
Maar ze kiezen er bewust voor om NIET "gelukkig single" te zijn, dus moet er op een zeker niveau (financieel, bang voor eenzaamheid, geen vaardigheden hebben om zelfstandig te wonen,...) toch een grotere motivatie zijn om ongelukkig in een relatie te blijven...
Zelf had ik er ook weinig last van om single te zijn, ik heb mijn ex leren kennen toen ik nog net geen 33 was. Daarvoor wel "relaties" gehad maar niets dat langer dan 3maand duurde. Ik zag dat niet echt als een gemis.
Wat we allemaal willen, is het ideaalbeeld van een relatie: 2 mensen die rekening houden met elkaar, elkaar steunen no matter what, tot de dood verliefd blijven,... Maar 99% van de mensen in een relatie wordt vroeg of laat geconfronteerd met een ander beeld. En dan kan je zeggen "Okee, dan stel ik me hier wel tevreden mee" of je zegt: "Fuck it, op mijn eentje heb ik misschien wel "een" gemis, maar gelijk ook een pak minder gezeik en frustraties!"
En het is vooral niet aan een ander om te bepalen wat "best" is.
Zo kende ik iemand (zal ondertussen rond de 60j zijn) die ook de eeuwige vrijgezel was: gene misse vent, joviaal, aangenaam,...
Na jarenlang contact kreeg ik te horen dat hij homo is en zichzelf gewoon nooit heeft durven uiten (andere tijdsgeest) dus ook achter de Happy Single kan een verhaal van veel pijn verscholen zitten.