Ik ben jullie dankbaar voor de reacties. Ik kan niet goed aan de Multi Citaat-functie uit, dus ga proberen hier wat antwoorden te geven.
Wij hebben altijd geprobeerd om overeen te komen voor het welzijn van de kinderen. Da's iets dat we allebei heel belangrijk vonden. Uiteraard kwamen we niet altijd met alles overeen, maar voor het grootste deel lukte het wel. Maar het is eigenlijk net zoals Astrid hierboven zegt, ze beseft de urgentie van de problematiek niet.
Ik ben altijd contact blijven zoeken (via een sms-je om de zoveel dagen om eens te vragen of alles in orde is en hoe het b.v. geweest is op school of dergelijke) toen ze bij de moeder verbleven. Andersom is dat een heel ander verhaal:
1. niet lang na onze breuk had ze al een andere vriend (heeft enkele jaren geduurd) en toen waren zij en haar vriend mij aan het uitlachen aan de telefoon omdat ik moest smeken om mijn kinderen eens te horen. Ik kreeg ze niet aan de telefoon en mocht wegrotten.
2. Nu vele jaren later stuurt zij zelden berichten of belt ze naar de kinderen om eens te vragen hoe het ermee is. Als ze een week bij mij zijn, dan horen ze de moeder eigenlijk zo goed als niet.
Maar als er iets voorvalt als dit, dan hangt ze constant aan de telefoon. Gisteren heeft ze met mijn zoon gebeld en ge-videochat om hem constant te gaslighten door te zeggen: "Als papa u iets aan wil doen, kom ik u halen hé" en ik heb twee agenten aan de deur gehad gisteren omstreeks 21 uur om dat de moeder zogezegd bezorgd zou zijn over de veiligheid van mijn zoon. Ik en mijn zoon stonden stonden met verbazing aan de voordeur. Da's ook al zo ongelooflijk fout heel die situatie. En constant de insinuatie dat ik een gevaar zou zijn voor mijn eigen kinderen, terwijl ironisch genoeg het de moeder is die alles doet escaleren en ervoor zorgt dat alles in elkaar stuikt.
Ik vermoed ook dat ze mijn dochter momenteel vanalles wijsmaakt en tegen me opzet, anders zou die zich nooit zo gedragen tegenover mij. Nooit heeft ze ernaar om gekeken, haar foute vrienden/mannen kwamen altijd op de eerste plaats en ik mag nog maar weer eens wegrotten.
De domiciliëring van de kinderen MOEST persé bij haar staan, ze heeft ook nog een ander kind van een andere vader dus dat zal wel mooi betalen, maar de terugbetalingen van de CM komen ook bij haar terecht en als de kinderen ziek zijn of naar de tandarts moeten, moet ik gaan of er gebeurt niets (kinderen sturen berichten naar mij dat ze huilend in bed liggen omdat ze niet naar beneden durven gaan om aan mama te zeggen dat ze ziek zijn omdat anders mama boos zou worden). Achter de terugbetalingen van de CM moet ik dan smeken en het is al meermaals voorgevallen dat zij dan begint te discussiëren dat ze ook recht heeft op de helft van (mijn) terugbetaling van de CM die bij haar op de rekening word gestort.
@glashelder Ik snap je wel hoor, ik wou dat ze nog dat brave meisje was dat zo'n dingen vroeg en ik heb daar altijd op volgens mij goede wijze op gereageerd en haar gewezen op de gevaren die bij zulke dingen komen, maar het lijkt alsof het momenteel een ander persoontje is. Ze mag van mij geheimen hebben, maar alles gaat op een foute manier op de moment. Door haar foute vrienden is ze zichzelf niet meer.
@StannekeS Ik heb gisteren een hele boel screenshots van de snapchat doorgestuurd en geen reactie op gekregen. De moeder heeft zelf geen enkele keer gevraagd waarom ik zo kwaad ben en wat ik eigenlijk gezien heb trouwens. Ik heb ondertussen ook naar de schooldirectie screenshots gestuurd waarin mijn dochter toegaf dat als wanneer de mama geen zin/tijd had om de kinderen weg te brengen naar school, dat ze dan ook gewoon de hele dag mogen thuisblijven. Ze heeft al een hele verzameling onwettige afwezigheden waar men pas een e-mail voor gestuurt heeft vanuit de school en ik snapte er toen niets van. Nu weet ik hoe het komt en ik heb open kaart gespeeld door die screenshots door te sturen.
@makila Ik hoop dat ze ook verantwoordelijke vrienden heeft die toch een beetje met verstand handelen, maar door de huidige gang van zaken, twijfel ik daar ten zeerste aan.
@Sloan @Marsmillo Ik hou alles bij van bewijsmateriaal en heb gisteren na het bezoek van de politie zelf ook contact opgenomen met de politie. In eerste instantie reageerden ze vrij geagiteerd, maar toen ik uitlegde hoe de vork aan de steel zit, kwam er gelukkig heel wat begrip en ze raadden me ook aan om een afspraak te maken bij de politie en een raadsman aan te spreken. Maar wil ik zover gaan? Doe ik dan niet alles om zeep? En hoeveel gaat dat mij allemaal kosten? En wat win ik er uiteindelijk bij? Allemaal vragen die constant door mijn hoofd gaan.
Nogmaals allemaal bedankt voor jullie reacties (ook degenen die ik niet heb vermeld), ik heb morgen gelukkig een gesprek met iemand die me kan helpen en zal ook de link doorgeven van deze topic. Ik bekijk ook of ik verder kan met de links die je hebt gegeven Marsmillo, bedankt daarvoor.
Wij hebben altijd geprobeerd om overeen te komen voor het welzijn van de kinderen. Da's iets dat we allebei heel belangrijk vonden. Uiteraard kwamen we niet altijd met alles overeen, maar voor het grootste deel lukte het wel. Maar het is eigenlijk net zoals Astrid hierboven zegt, ze beseft de urgentie van de problematiek niet.
Ik ben altijd contact blijven zoeken (via een sms-je om de zoveel dagen om eens te vragen of alles in orde is en hoe het b.v. geweest is op school of dergelijke) toen ze bij de moeder verbleven. Andersom is dat een heel ander verhaal:
1. niet lang na onze breuk had ze al een andere vriend (heeft enkele jaren geduurd) en toen waren zij en haar vriend mij aan het uitlachen aan de telefoon omdat ik moest smeken om mijn kinderen eens te horen. Ik kreeg ze niet aan de telefoon en mocht wegrotten.
2. Nu vele jaren later stuurt zij zelden berichten of belt ze naar de kinderen om eens te vragen hoe het ermee is. Als ze een week bij mij zijn, dan horen ze de moeder eigenlijk zo goed als niet.
Maar als er iets voorvalt als dit, dan hangt ze constant aan de telefoon. Gisteren heeft ze met mijn zoon gebeld en ge-videochat om hem constant te gaslighten door te zeggen: "Als papa u iets aan wil doen, kom ik u halen hé" en ik heb twee agenten aan de deur gehad gisteren omstreeks 21 uur om dat de moeder zogezegd bezorgd zou zijn over de veiligheid van mijn zoon. Ik en mijn zoon stonden stonden met verbazing aan de voordeur. Da's ook al zo ongelooflijk fout heel die situatie. En constant de insinuatie dat ik een gevaar zou zijn voor mijn eigen kinderen, terwijl ironisch genoeg het de moeder is die alles doet escaleren en ervoor zorgt dat alles in elkaar stuikt.
Ik vermoed ook dat ze mijn dochter momenteel vanalles wijsmaakt en tegen me opzet, anders zou die zich nooit zo gedragen tegenover mij. Nooit heeft ze ernaar om gekeken, haar foute vrienden/mannen kwamen altijd op de eerste plaats en ik mag nog maar weer eens wegrotten.
De domiciliëring van de kinderen MOEST persé bij haar staan, ze heeft ook nog een ander kind van een andere vader dus dat zal wel mooi betalen, maar de terugbetalingen van de CM komen ook bij haar terecht en als de kinderen ziek zijn of naar de tandarts moeten, moet ik gaan of er gebeurt niets (kinderen sturen berichten naar mij dat ze huilend in bed liggen omdat ze niet naar beneden durven gaan om aan mama te zeggen dat ze ziek zijn omdat anders mama boos zou worden). Achter de terugbetalingen van de CM moet ik dan smeken en het is al meermaals voorgevallen dat zij dan begint te discussiëren dat ze ook recht heeft op de helft van (mijn) terugbetaling van de CM die bij haar op de rekening word gestort.
@glashelder Ik snap je wel hoor, ik wou dat ze nog dat brave meisje was dat zo'n dingen vroeg en ik heb daar altijd op volgens mij goede wijze op gereageerd en haar gewezen op de gevaren die bij zulke dingen komen, maar het lijkt alsof het momenteel een ander persoontje is. Ze mag van mij geheimen hebben, maar alles gaat op een foute manier op de moment. Door haar foute vrienden is ze zichzelf niet meer.
@StannekeS Ik heb gisteren een hele boel screenshots van de snapchat doorgestuurd en geen reactie op gekregen. De moeder heeft zelf geen enkele keer gevraagd waarom ik zo kwaad ben en wat ik eigenlijk gezien heb trouwens. Ik heb ondertussen ook naar de schooldirectie screenshots gestuurd waarin mijn dochter toegaf dat als wanneer de mama geen zin/tijd had om de kinderen weg te brengen naar school, dat ze dan ook gewoon de hele dag mogen thuisblijven. Ze heeft al een hele verzameling onwettige afwezigheden waar men pas een e-mail voor gestuurt heeft vanuit de school en ik snapte er toen niets van. Nu weet ik hoe het komt en ik heb open kaart gespeeld door die screenshots door te sturen.
@makila Ik hoop dat ze ook verantwoordelijke vrienden heeft die toch een beetje met verstand handelen, maar door de huidige gang van zaken, twijfel ik daar ten zeerste aan.
@Sloan @Marsmillo Ik hou alles bij van bewijsmateriaal en heb gisteren na het bezoek van de politie zelf ook contact opgenomen met de politie. In eerste instantie reageerden ze vrij geagiteerd, maar toen ik uitlegde hoe de vork aan de steel zit, kwam er gelukkig heel wat begrip en ze raadden me ook aan om een afspraak te maken bij de politie en een raadsman aan te spreken. Maar wil ik zover gaan? Doe ik dan niet alles om zeep? En hoeveel gaat dat mij allemaal kosten? En wat win ik er uiteindelijk bij? Allemaal vragen die constant door mijn hoofd gaan.
Nogmaals allemaal bedankt voor jullie reacties (ook degenen die ik niet heb vermeld), ik heb morgen gelukkig een gesprek met iemand die me kan helpen en zal ook de link doorgeven van deze topic. Ik bekijk ook of ik verder kan met de links die je hebt gegeven Marsmillo, bedankt daarvoor.
