Ik heb begrip voor je situatie hé, maar ik stoor me aan de berichten dat als ze hier over valt of moeilijk over doet of geen begrip heeft voor jouw gevoelens ze geen echte vriendin was en je beter af bent zonder. Wanneer je exact dezelfde argumenten over jou kan aanhalen.
Je hebt in je leven, zeker hoe ouder je wordt, ook maar een beperkt aantal vrienden.
Oh, ja een spiegel is altijd goed. Ik snap je. Het altijd goed om bij een afweging, de andere kant óók te zien.
Soms blijf je daarna bij je punt, soms doe je water bij de wijn.
Dus, dank je wel, voor de spiegel.
En ja, als je jong bent dan maak je snel(ler) nieuwe vriendschappen en hoe ouder je wordt hoe minder er
over blijven. Vriendschappen komen in allerlei vormen. Iemand is zelden alles wat je zoekt in vriendschap.
Zij is een dierbare vriendin, was zelfs getuige op ons huwelijk. Dus, ja, ik hoef geen afscheid
van haar te nemen. Als dit op dit moment lastig is voor haar, wat kan, dan is nu niet het moment voor zoiets.
En dan heb ik gewoon een kleine week met mijn man (en hier en daar met die pas getrouwde vriend met echtgenote).
En daar heb ik heel veel zin in.