De bewust werkloos / tijdelijke onderbreking / werk-sabbatical / ... thread

[Charon]

Het enige wat ik achteraf een beetje jammer vind: de kinderen herinneren er zich quasi niks meer van.
Hun school had een prachtig buitenzwembad, waar ze na elke schooldag in sprongen...

Zelfs dat is uit het geheugen gewist. Gelukkig hebben we nog vele foto's, anders zouden ze het niet geloven.

 

[C11]

Zie het wel even in context van dit forum en dit topic aub ...

Kans is heel groot dat als dat je no1 prioriteit is dat het echt wel kan, zoals hier onder fietsen door Azie hoeft niet veel te kosten.
Maar uiteraard moet je kiezen in het leven. Ik ken er genoeg (jongeren) die met quasi niets vertrokken zijn, kleine jobkes onderweg, belachelijk lage cost of living, etc; Maar goed ik ben hier niet om iemand te overtuigen ik sprak uit mijn ervaring.

Je doet uitschijnen alsof het voor iedereen haalbaar is en dat is gewoon niet zo. Als ik het in context van dit forum moet zien, is het des te belangrijker om daar ook wat weerwoord aan te bieden, aangezien er hier al snel vergeten wordt dat er ook mensen bestaan met een minder gunstige financiële achtergrond.
Zelfs indien je erin slaagt, zal je nog steeds op hoge muren botsen bij een terugkomst.

Ik snap zeker wat je bedoelt hoor, maar het mag wat genuanceerder. Fijn voor jou dat je jouw dromen kunt najagen en ik gun het je. Maar het is zeker niet voor iedereen haalbaar en dat mag ook gezegd worden.

Ik heb na mijn opleiding een jaar gewerkt aan 1500 netto, ontslag genomen, mijn appt onderverhuurd en ben een half jaar in Zuid-Amerika de idioot gaan uithangen met het geld dat ik gespaard had. En op het einde had ik nog genoeg over om het hier een maandje te trekken tot ik terug werk had.

Bijna iedereen zou dat kunnen als ze het echt willen. Het zijn er gewoon weinig die dat kunnen zonder dat het hen heel veel kost. Want het heeft wel een serieuze impact natuurlijk. Toen ik terugkwam moest ik opnieuw beginnen, terwijl mijn vrienden zich settelden en promotie maakten en geld verdienden en huizen kochten. Ik had 2 jaar 'achterstand'. Dat is een grote kost, en of ze het waard is hangt af van wat je uit het leven wil halen.

Natuurlijk zijn er voorbeelden waarbij het wel haalbaar is. Maar 1500 euro verdienen en een appartement huren, dan moet je al zuinig leven om te kunnen sparen voor een lange reis. Ik hoop dat je inziet dat dit niet realistisch is voor iedereen.

 

[kilghard]

Je doet uitschijnen alsof het voor iedereen haalbaar is en dat is gewoon niet zo. Als ik het in context van dit forum moet zien, is het des te belangrijker om daar ook wat weerwoord aan te bieden, aangezien er hier al snel vergeten wordt dat er ook mensen bestaan met een minder gunstige financiële achtergrond.
Zelfs indien je erin slaagt, zal je nog steeds op hoge muren botsen bij een terugkomst.

Ik snap zeker wat je bedoelt hoor, maar het mag wat genuanceerder. Fijn voor jou dat je jouw dromen kunt najagen en ik gun het je. Maar het is zeker niet voor iedereen haalbaar en dat mag ook gezegd worden.



Natuurlijk zijn er voorbeelden waarbij het wel haalbaar is. Maar 1500 euro verdienen en een appartement huren, dan moet je al zuinig leven om te kunnen sparen voor een lange reis. Ik hoop dat je inziet dat dit niet realistisch is voor iedereen.

En ik denk dat wat wij willen zeggen is dat het net wel veel haalbaarder is dan veel mensen denken.

- Een rondreis met auto en hotels over continenten heen is zeker niet voor iedereen te doen
- Een fiets tocht van X maanden met tent, couch surfen en bijklussen kan quasi iedereen. Dan is je grootste kost het vliegticket, of vertrek gewoon van hier richting Portugal en skip die kost ook ...
100en van die mensen / koppels / gezinnen tegen gekomen.

En alles daar tussen hangt idd af van je inkomen, wat je wilt opgeven, je situatie, je dromen, wat je kan sparen en of je bepaalde nuttige skills hebt om iets bij te verdienen onderweg (al kan quasi iedereen een avondshift in een hostel draaien).

 

[Charon]

Je doet uitschijnen alsof het voor iedereen haalbaar is en dat is gewoon niet zo. Als ik het in context van dit forum moet zien, is het des te belangrijker om daar ook wat weerwoord aan te bieden, aangezien er hier al snel vergeten wordt dat er ook mensen bestaan met een minder gunstige financiële achtergrond.
Zelfs indien je erin slaagt, zal je nog steeds op hoge muren botsen bij een terugkomst.

Ik snap zeker wat je bedoelt hoor, maar het mag wat genuanceerder. Fijn voor jou dat je jouw dromen kunt najagen en ik gun het je. Maar het is zeker niet voor iedereen haalbaar en dat mag ook gezegd worden.



Natuurlijk zijn er voorbeelden waarbij het wel haalbaar is. Maar 1500 euro verdienen en een appartement huren, dan moet je al zuinig leven om te kunnen sparen voor een lange reis. Ik hoop dat je inziet dat dit niet realistisch is voor iedereen.

Wat helpt bij een sabbatical, is dat àl je kosten "thuis" kunnen wegvallen. Geen huur, gas, electriciteit, wegentax, verzekeringen, gsm/internet/Tv abo.

Dat is iets heel anders dan een "lange reis", denk ik dan.

 

[C11]

Waarom niet? Mijn voorbeeld is net om te tonen dat het wel voor bijna iedereen haalbaar is. Ik heb geen 5000 euro uitgegeven in die 6 maanden. Met een jaar lang enkele honderden euro's per maand te sparen kom je al ver hoor. Dat was geen luxeleven maar ook zeker niet ascetisch. Het is voor de meeste mensen realistisch, het is gewoon voor weinig mensen wenselijk.

Een jaar lang enkele honderden euro's per maand sparen... Dat zegt genoeg over hoe onrealistisch dit is voor een groep mensen.
Niet iedereen kan thuis blijven wonen na hun 18de, sommige jongeren moeten al hun spaargeld gebruiken om hun eigen studies te betalen, het is erg moeilijk om betaalbare huurappartementen te vinden, enzovoort.

Zoals wel vaker op dit forum wordt er door een heel gekleurde bril vanuit middenklasse tot hoger gekeken.
Soit, het maakt niet uit om hier uitgebreid over te discussiëren. Dat was ook niet de bedoeling van de openingspost, vrees ik.

 

[StevenP]

Een jaar lang enkele honderden euro's per maand sparen... Dat zegt genoeg over hoe onrealistisch dit is voor een groep mensen.
Niet iedereen kan thuis blijven wonen na hun 18de, sommige jongeren moeten al hun spaargeld gebruiken om hun eigen studies te betalen, het is erg moeilijk om betaalbare huurappartementen te vinden, enzovoort.

Zoals wel vaker op dit forum wordt er door een heel gekleurde bril vanuit middenklasse tot hoger gekeken.
Soit, het maakt niet uit om hier uitgebreid over te discussiëren. Dat was ook niet de bedoeling van de openingspost, vrees ik.

Utred zegt toch niet dat het makkelijk is? Hij bleef ook niet thuis wonen leid ik uit zijn post en zijn huurappartement af en spaarde het geld voor de reis na afstuderen dus had na zijn studies ook geen spaargeld hiervoor. Klinkt vooral als excuses zoeken - of de opofferingen niet willen maken en da's natuurlijk ook helemaal prima maar toch niet nodig om dan de kaart te trekken van de middenklasse.

 

[Domieneo]

Leeftijd: 30
Opleiding(sniveau): Bachelor
Aantal jaar aan het werk: 10+-
Arbeidsregime: voltijds, 40u
Aantal jobs: 6
Langste onderbreking+motivatie: 3 maanden wegens verhuis België -> Zweden
Motivatie: De reden waarom ik niet direct in Zweden ben beginnen werken is de meerwaardebelasting daar. De akte van ons ons verkocht in België diende eerst afgerond te worden alvorens ik mij officieel aan kon melden in Zweden. Indien ik al in Zweden aangemeld was en dan de akte zou doorgaan had dit mij +- €15k gekost. Aangezien ik op 3 maanden geen €15k kan verdienen had ik besloten om van de vrije tijd te genieten, Zweeds te leren en mij online wat bij te scholen.
Zeker blij met die keuze has was een mooie tijd en ik had toen ook genoeg te doen. Ik heb toen ook even de tijd genomen om goed uit te zoeken wat ik wou doen met mijn carrière.

 

[Valkuil]

Met de bijdragen dusver lijkt het toch een uitzonderlijk fenomeen te zijn. Voor velen lijkt er geen behoefte te zijn, anderen zouden het financieel moeilijk vinden (bv. voor alleenstaande ouders is dit misschien moeilijker haalbaar), nog anderen vinden het momenteel geen prioriteit en willen het pas later wat rustiger aan doen.

Wat mij als topicstarter betreft mag het hier ook gerust gaan over "hoe" je dit hebt aangepakt. Weliswaar zonder te vervallen in "onhaalbaar", "als je het écht wil kan alles", ... veralgemeningen, dus met respect voor ieders situatie.

Anderzijds, we spreken hier niet per se over "sabbatjaren", het kan gerust ook bvb. twee maanden zijn, wat voor velen hier (mezelf ook) al een serieuze onderbreking zou zijn tegenover wat we in onze loopbaan al gehad hebben. Met bvb. de ouderschapsverlof premies (voor diegenen met kinderen die toch vaak wat meer verantwoordelijkheden/kosten hebben) is zoiets voor een breder publiek haalbaar: voor een tweetal maanden plus ouderschapsverlofuitkering kan je met een twee-drieduizend euro al wat aanvangen. Dus dan lijkt het voor velen toch "geen prioriteit" te zijn? Wat overigens helemaal OK is.

Die ene week tussen job 1 en 2 was voor mij bv. heel erg ontspannend: geen losse eindjes op mijn vorige job, dus dat was een week volledige vrijheid. Dat is iets wat ik sindsdien niet meer heb meegemaakt, en wel graag nog eens zou meemaken zonder te moeten wachten op mijn pensioen. Daartegenover, na een "gewoon" verlof van twee weken is de hoeveelheid werk dikwijls hoger dan ervoor, dat is iets dat voorkomt dat ik mij toch 100% kan ontspannen.

 

[Sylverscythe]

Leeftijd: 36
Opleiding(sniveau): universitair
Aantal jaar aan het werk: 14 jaar
Arbeidsregime: Voltijds in loondienst
Aantal jobs: twee ofzo? Ik heb gedoctoreerd en daar even als postdoc gewerkt, een jaar in de VS, en dan terug hier als prof.
Langste onderbreking+motivatie: Op zich nooit echt een werkelijke onderbreking, 3 maand na mijn studies de luiaard uitgehangen en verder de gewoonlijke 3 weken vakantie.
Motivatie: Stuff happens

Op zich heb ik niet echt de nood gevoeld om een lange onderbreking te hebben zonder inkomen, al ben ik vooral in alles ingerold, waar er altijd wel een fuctie aansloot bij het eindigen van de vorige. Had dat niet het geval geweest had ik wel kunnen reizen. Mijn jaar in de VS was in het kader van een job, maar ik vond dit wel een prachtige ervaring. Moest dat jaar mijn vader niet zijn overleden had ik er wel meer rondgereisd en de toerist uitgehangen, maar qua "culturele" ervaring is meedraaien in het systeem ook een meerwaarde.

Ik zit nu in een job die het moeilijk maakt om alles te laten vallen eigenlijk. Al bestaat er wel het systeem van een sabbatical, wat neerkomt op een jaar in een ander lab onderzoek doen en zo nieuwe inzichten en ervaringen opdoen. In onze nogal nuchtere, Belgische universiteiten lijkt dat niet zo ingeburgerd heb ik de indruk, al bestaat het wel. In de VS was mijn baas net terug van zo'n sabbatical van een jaar in Australië. Sowieso is het op dit moment niet echt aan de orde, we hebben een jonge dochter, en mijn vrouw heeft een comfortabele job in de buurt. Ik denk ook niet dat ik het verkocht zou krijgen om alleen een jaar weg te trekken.

Vermits mijn vrouw uit het buitenland is, hebben we één been in dat land, om het zo te zeggen, en sluit ik niet uit dat we ooit voor een langere periode de oversteek wagen.

 

[Tjiftjaf]

Leeftijd: 31
Opleiding(sniveau): universitair
Aantal jaar aan het werk: 7
Arbeidsregime: voltijds
Aantal jobs: 3
Langste onderbreking+motivatie: 4 maanden reizen in Zuid-Oost Azië met mijn vriendin. Ik kon op mijn werk onbetaald verlof krijgen en woonde nog steeds thuis terwijl ik al 2 jaar werkte. Aan tijd en geld dus geen gebrek. Bij mijn twee vorige werkgevers (beide consulting/detachering) had ik ook de gewoonte om jaarlijks vier weken verlof te nemen. Daar deed men niet moeilijk over. Bij mij huidige werkgever (FCMG) is dat echter not done. 2 weken aansluitend verlof is hier de norm.

Het moeilijkste punt aan een loopbaanonderbreking nemen om te gaan reizen is je stroom aan vaste kosten zoveel mogelijk stil te leggen. Voor de meesten houd dit in om hun woning te gaan verhuren (indien eigenaar) of om de huur stop te zetten (indien huurder). Dat laatste brengt dan een extra risico met zich mee omdat je bij terugkomst geen dak boven je hoofd hebt. Tenzij je bij je ouders terecht kan natuurlijk.

Qua geld heb je echt niet veel nodig om te gaan reizen hoor. Mensen die krap bij kas zitten vliegen vaak naar Australië of Nieuw-Zeeland om daar eerst een aantal maanden te gaan werken tot ze genoeg bijeen hebben gespaard om echt te beginnen reizen. Dit werkt natuurlijk alleen als je de stroom aan vaste kosten in uw thuisland hebt kunnen stil leggen.

 

[pardal]

Leeftijd: 41
Opleiding(sniveau): bachelor
Aantal jaar aan het werk: in totaal 15 jaar
Arbeidsregime: voltijds (sinds april 2023 1/5 de ouderschapsverlof
Aantal jobs: sinds mijn bachelor 2, ervoor 10?
Langste onderbreking+motivatie: verschillende keren een maand of meer tussen 2 interim jobs (voor ik mijn bachelor had)

Op mijn 26ste terug gaan studeren, waardoor 1,5 jaar niet gewerkt wegens studie en stage. Een contract aangeboden gekregen op stage en halftijds beginnen te werken in combinatie met nog les.
4 maanden onbetaald verlof genomen om mijn eindstage te kunnen doen, mocht deze niet op mijn werk doen. (Dan besloten om die in Brazilië te doen)
6 maanden ziekenverlof wegens een hersenvliesontsteking als gevolg van een tekenbeet
Over een periode van anderhalf jaar 3 keer een maand thuisgezeten wegens burnout/spanningen op het werk.

Motivatie: tijdens mijn interimperiode, vooral niet gemotiveerd om te gaan werken in magazijnen en op dat moment gamen leuker was, tot ik dat beu was na een maand en dan terug gaan werken.

Bij mijn studies mocht ik mijn laatste jaars stage niet doen op mijn werk, dan maar gekozen om naar het buitenland te gaan, want wou niet gratis ergens gaan werken.

Laatste keren door ziekte, dingen wat niet men eigen keuze was

 

[kilghard]

Wat mij als topicstarter betreft mag het hier ook gerust gaan over "hoe" je dit hebt aangepakt. Weliswaar zonder te vervallen in "onhaalbaar", "als je het écht wil kan alles", ... veralgemeningen, dus met respect voor ieders situatie.

**disclaimer hier over "willen", middenklasse elite en zo verder**
Ik ga hier over hoe je het zo budget vriendelijk mogelijk doet, meer uitgeven kan altijd ofc
En ook eerder 3 maanden+


Hoe:
- Wees eerlijk met jezelf over wat je wilt. Is tent + fiets ok, of hostels, of heb je een gezin en moet het wat meer zijn?
- Creatief zijn: Denk niet meteen "oei een hotel voor 5 voor 6 maanden" maar misschien kan een oude caravan voor 5 wel.
- Maak een plan + excel: Datums, inschattingen, benodigdheden, alles

- Een goede job helpt, een extra job nog meer, maar ik ken er echt genoeg die op een klein loon het ook gewoon doen
- Stel je in op ontslag nemen, als het niet nodig blijkt des te beter
- Stel je in op werken tijdens de reis indien nodig: Boerderijen, plantages, hostels, cafes zijn altijd op zoek
- Leer nog een skill om te kunnen doen onderweg (je moet maar net beter zijn dan je medereizigers)
- Leer onderweg extra leuke skills (Ik heb met wat geluk gratis mijn zeil kapitein gehaald)
- Eerst sparen dan uitgeven: Spaar eerste dag na je loon

Kosten zo laag mogelijk houden in de periode voor de reis
-- Vergeet zelf iets huren: co-housen is the word; Dat kan al van 300 / maand.
-- Geen zotte aankopen: Vrij obvious maar geen auto, computer, nieuwe gsm, etc
-- Alles tweedehands kopen
-- Als je lange tijd gaat overweeg alles / veel te verkopen
-- Kook zelf
-- etc

Kosten zo laag mogelijk houden tijdens de reis
-- Geen lopende kosten in Belgie of zo weinig mogelijk. Idealiter huur opzeggen of lening betaling uitstel vragen etc
-- Verblijf: Vaak grootste kost, iets "hebben" (tent, auto om in te slapen, camper, luxe bus) verlaagt die kost enorm over langere periodes. En je kan deze vaak verkopen op einde van de reis en een groot deel van de kost recupereren
-- Eten: Kook zelf obviously
-- Vervoer: Vaak tweede grootste kost, idem als hier boven. Verblijf = vervoer is het meest optimaal. Durf te vragen / liften / werken voor transport. Je kan bvb als hulp op een zeilboot oceaan oversteken maken, zelfs zonder ervaring. Idem op grotere boten of cruise schepen.
*pro tip voor alle vervoer zaken, reis tegen de richting in buiten seizoen indien mogelijk. Cruise schip oceaan over aan 300 eur bvb. Of doe het terugbrengen van huur autos. Of koop iets op de "eind" bestemming van veel toeristen/reizigers en rij (rustig) terug naar begin en verkoop.
-- Activiteiten: Maak van vervoer je activiteit (fiets door een continent). Meestal genoeg gratis dingen te doen
-- Werken onderweg: Indien in geld nood, lees je al in over wat kan in landen die je gaat bezoeken.

Dat is waar ik zo op kom


Vb in mijn geval:
- Cohousen aan 350/ maand incl kosten
- Alle inboedel was er al, dus niks te kopen
- Sparen
- Geen grote aankopen of dingen gedaan
- Tent & slaapzak gekocht
- Fiets tweedehands gekocht in het land zelf
- Gewerkt op fruit plantage / inpakken, dat was accomodatie inclusief tussen andere reizigers
- Couch surfen
- Campervan gekocht en terug verkocht met WINST van 300 eur, 2 maanden mee rond gereden
- Rondgehangen in een haven, mensen leren kennen, geholpen op hun boot en leren zeilen
- Zeilbrevet gehaald
- Kost per maaltijd optimaliseren
- etc

 

[Mulan]

@kilghard duidelijke info!

 

[Maple.leaf]

Leeftijd: 33
Opleiding(sniveau): universitair
Aantal jaar aan het werk: 7 jaar voltijds loondienst
Arbeidsregime: voltijds
Aantal jobs: 2
Langste onderbreking+motivatie: na mijn studies een half jaar werkloos (niet bewust, moeilijk job gevonden). Daarna 2 jaar gewerkt, en daar toen mijn ontslag gegeven om te verhuizen naar het buitenland om samen te zijn met partner. Toenmalige werkgever verklaarde me gek om te vertrekken zonder daar werk te hebben. Ongeveer 2 jaar in het buitenland gewoond, eerst taal geleerd en terwijl deed ik wat freelance vertaalwerk op upwork, werk vinden in het land zelf was moeilijk. Dus eigenlijk de hele tijd werkloos geweest daar. Daarna toch beslist om terug naar Belgie te verhuizen, waar ik nu gewoon terug werk. Heeft eigenlijk geen negatieve invloed gehad op mijn carriere, heb nu een betere job dan toen ik vertrok, nieuwe werkgever had er ook begrip voor.
Motivatie: de liefde, samen zijn met partner was toen belangrijker voor mij dan werk hebben

 

[makila]

er wordt weinig over gesproken en als het er al eens over gaat dan gaat het al snel over de gevaren van "het gat op je cv", "minder competitief profiel", etc., wat ontmoedigend werkt.

Ik heb dit toch mogen ervaren. Ik ben als schoolverlater in 2000 - 3 jaar als IT consultant gaan werken maar door de crisis van 2001 heb ik meer op de bench gezeten dan iets anders. Daarna mijn C4 gekregen.

Ik was dan de volgende maanden 2x bij de laatste twee kandidaten tijdens sollicitatierondes maar 2x niet gekozen. Ik heb dan op een bepaald moment zowat alle bedrijven platgelopen, soms géén antwoord, soms onder of overgekwalificeerd maar ik kreeg steeds 'geen eten' op mijn bord. Voor ik het wist had ik een gat van 10 maanden op mijn CV. En omdat ik een noob was op de arbeidsmarkt kon ik dit gat niet opvullen.

Alleen via interim vond ik toen nog een job als 'orderpicker'. Een korte termijnopdracht van 3 weken met de mogelijkheid op verlenging. Raar maar waar (alhoewel ) maar daar heb ik geleerd respect te hebben voor collega's van alle vormen en maten. Uiteindelijk heb ik 3 jaar gewerkt als orderpicker (Het contract werd steeds verlengd omdat ik daar ook goed in ben of was - Ter info: Ik heb een graduaatsdiploma informatica). Na een tijdje wegens mijn diploma mocht ik wel part-time op de bureau zitten ipv steeds op de werkvloer.

Door die ervaring aan de bureau boven het magazijn heb ik uiteindelijk zo terug in de IT wereld een job kunnen vinden. Tot dan bleef die deur gewoon op slot

 

[Strijkijzer]

Leeftijd: 34
Opleiding(sniveau): A2
Aantal jaar aan het werk: 12 denk ik?
Arbeidsregime: deeltijds, 24u, sinds 1 jaar. Voordien voltijds. Met bijberoep erbij zal het eerder gemiddeld 30u per zijn.
Aantal jobs: 2
Langste onderbreking+motivatie: 13 maanden - met de fiets naar Noorwegen gereisd en via Finland terug.
Wou al heel lang een lange fietsreis maken en toen een jaar onbetaald loopbaanonderbreking bij mijn werk gekregen.

Zou het graag nog eens doen maar zal voor binnen een paar jaar hopelijk zijn. Dan zou ik wel 2 jaar de tijd nemen (om een grotere toer te kunnen doen).

 

[cege]

Ik ga hier ook voor de eerste keer een maand ouderschapsverlof nemen na 15y aan een stuk gewerkt te hebben met telkens 2 of 3 weken zomerverlof.

Een tweeling van 2.5 en er komt een derde aan binnenkort (dus 4 + 4 weken thuis). Op het werk is het toch dikke downcycle, alle bonussen geschrapt, budget cuts, blablabla. Lijkt een goed moment om even te verdwijnen.

De madam zal waarschijnlijk een jaar thuis blijven.

Voor de madam scheelt het financieel eigenlijk niet zo veel als je alles uittelt. Denk iets van 500 euro per maand. Voor mij is het wel een 3000-4000 kost per maand, maar goed.

We gaan eens met de hoed rond gaan op het einde van het jaar.

 

[coldplayke]

Mensen die aanraden om in het buitenland te werken: bekom je daar gemakkelijk werkvergunningen voor? Bijvoorbeeld in Australië moet je daar volgens mij een apart visum voor hebben?

 

[JPV]

Mensen die aanraden om in het buitenland te werken: bekom je daar gemakkelijk werkvergunningen voor? Bijvoorbeeld in Australië moet je daar volgens mij een apart visum voor hebben?

Het hangt héél sterk af van land, maar als Belg zal je in de meeste landen, mits er geen andere dingen schelen aan jou, altijd wel aan een werkvergunning geraken als je een 'knelpuntberoep' uitvoert (ruim gezien).

 

[kilghard]

Mensen die aanraden om in het buitenland te werken: bekom je daar gemakkelijk werkvergunningen voor? Bijvoorbeeld in Australië moet je daar volgens mij een apart visum voor hebben?

Zoals hierboven; En als het gaat over werken tijdens het reizen zijn daar vaak specifieke visa programma's voor;
In NZ & AU hebben ze bijvoorbeeld een speciaal werk toerist visa voor specifieke (vaak seizoens) jobs en duratie (kiwis plukken, bouw, max X maanden, etc)