Bocht CD&V: Abortus tot 14 weken na/ondanks rapport

Even iets toevoegen. Het algemeen stemrecht van 1893 was niet democratisch. Wie cijns betaalde en een diploma had kon 3 stemmen uitbrengen. Een minderheid besliste over de meerderheid.
Het algemeen enkelvoudig stemrecht voor de mannen in 1919 was een stap in de goede richting voor mannen, maar ook voor de vrouwen zijn er toen kleine stappen gezet. Vele mensen lijken het niet te weten maar vrouwen mochten in 1919 ook stemmen. Vrouwen verkregen stemrecht, enkel op gemeentelijk niveau en ook met enkele opvallende beperkingen. Prostituees krijgen geen stemrecht. Vrouwen kunnen wel schepen of burgemeester worden, maar moeten daarvoor de toestemming van hun echtgenoot krijgen. :crazy:
nooit gezegd dat het democratisch was, ook in 1919 kan je het moeilijk democratisch noemen als vrouwen nationaal (waar het abortusthema ook van belang is) niet mochten stemmen.
Vrouwen verkrijgen ook passief stemrecht op provinciaal en nationaal niveau: ze mogen zelf niet stemmen, maar kunnen zich wel verkiesbaar stellen. Bij de verkiezingen van 1921 worden er 196 vrouwen verkozen, van wie er 13 tot schepen en 6 tot burgemeester worden benoemd.
Wat weliswaar maar 1% uitmaakt van de totale verkozenen (om het in perspectief te plaatsen)
en vaak omdat hun partner een job had die verbood om burgemeester te zijn, dacht ik.
1948-1893=55 jaar inderdaad maar de geschiedenis is zoals altijd iets genuanceerder dan een rekensommetje tussen twee extremen.
De rest van uw data lijken me vooral uit nederland te komen? Denk dat vrouwen en mannen in belgie pas in 1978 gelijkgesteld werden.
is van België hoor. Heb wel de datum van de wetten genomen, concrete invoegewerking was mss later.
 
Da's jouw mening, geen feit. Jij wil in het debat bepalen waar mensen over mogen debatteren, je goed recht, maar ons goed recht om dat weg te lachen natuurlijk.

Je kan inderdaad geen zelfbeschikkingsrecht hebben over het leven van iemand anders, het heet dan ook zelfbeschikkingsrecht. Je kan wel het zelfbeschikkingsrecht van anderen beperken of ontnemen. Correct geformuleerd wil je dus zeggen dat niemand het zelfbeschikkingsrecht van anderen mag ontnemen. Alleen pleit jij er voor dat een ongeboren foetus, zelfs op het moment dat die nog niet levensvatbaar is, het zelfbeschikkingsrecht van de moeder mag ontnemen. Van zodra een vrouw bevrucht is, verliest ze alle agency over haar eigen lichaam. Je stelling klinkt dus mooi, maar is hypocriet. Je stelt de rechten van de foetus boven die van de moeder. Wat een legitieme mening is, daar niet van. Maar probeer niet te doen alsof vrouwenrechten niet komen kijken bij abortus. Dat doen ze uiteraard onlosmakelijk wel. Het is intellectueel oneerlijk, en eerlijk gezegd ook ongelofelijk laf, om te doen alsof dat niet het geval is.
We hebben het daarover gehad in het abortusdiscussieforum.

Voor de ene is nul weken leven, voor de andere 12, voor de andere 24, voor de andere tot vlak voor de geboorte. Op alle momenten start leven voor iemand op een andere moment en mag er daarna geen abortus meer gepleegd worden. Iemand die zegt: 'na 24 weken mag dat niet meer!' wil toch ook niet de vrouwenrechten na 24 weken beperken? Neen, die wil het leven beschermen. Dat dat voor mij op 0 weken start is het verschil met jou. Dat is niet intellectueel laf, dat is intellectueel consistent. Voor jou is een embryo evenwaardig aan een hoopje zwellen (zoals een gezwel of tumor) dat daarom dan ook weggenomen kan worden. Voor mij is dat het niet, voor mij is dat leven, dus ondergeschikt aan elk vermeend recht. Verder mag een vrouw van mij elk tumor of gezwel laten wegnemen die ze wil. De essentie is dus niet dat ik wil interveniëren in wat een vrouw doet met haar lichaam, maar dat een vrouw (of man) niet zomaar kan handelen tegen een levend wezen. Bijgevolg is het onderwerp van discussie niet vrouwenrechten, maar wat leven is. Dat het een vrouwenrechtendebat zou zijn, is voor mij onbegrijpelijk en in mijn ogen feitelijk intellectueel oneerlijk. Want als je het op een vrouwenrechtendebat wil gooien, moet je ook antwoorden waarom het recht van vrouwen zou primeren op een ander leven (dat van de embryo/foetus) en dat is in mijn ogen een discussie die je nooit wil aangaan, laat staan kan winnen.

Levensvatbaarheid is moreel een moeilijke positie voor pro-choice:
1) Wat met mensen die (tijdelijk) aan machines hangen? Die hebben ook niet (meer) het vermogen om onafhankelijk te leven.
2) Levensvatbaarheid gaat de dag van vandaag juist de andere richting op dan de abortusgrens. We kunnen premature baby's steeds vroeger in leven houden. op termijn zal de discussie overigens verschuiven: wat met het moment dat we embryo's en foetussen in kunstmatige baarmoeders gaan kunnen grootbrengen? Gaat de vader dan kunnen beslissen wat er met het embryo gaat gebeuren onafhankelijk van de vrouw? Dat gaat plezant worden aangezien pro-choice vooral draait om levenskeuzes waarin vrouwen (mannen hebben hier geen beslissingsrecht in) besluiten dat ze geen moeder willen worden. Ik voorspel dat we dan zullen we zien dat het niet over my body my choice gaat, maar over my life my choice.
 
Mijn ervaring is dat mensen die oprecht geloven vaak veel langer over geloof, ethiek en hun levensbeschouwing en -visie nadenken, dan mensen die met magische kerstman argumenten afkomen.
In mijn ervaring veel minder, omdat alles voorgekauwd wordt door de leiders van de religie en hun interpretatie van de dogma's. Er is zeer weinig ruimte is voor interpretatie of een eigen mening. Net wie het niet voorgekauwd krijgt, denkt meer na en heeft een meer open blik.
 
Levensvatbaarheid is moreel een moeilijke positie voor pro-choice:
? Nee hoor?
1) Wat met mensen die (tijdelijk) aan machines hangen? Die hebben ook niet (meer) het vermogen om onafhankelijk te leven.
Da's een stroman. Die zijn het stadium van een foetus namelijk al ruim voorbij.
2) Levensvatbaarheid gaat de dag van vandaag juist de andere richting op dan de abortusgrens. We kunnen premature baby's steeds vroeger in leven houden. op termijn zal de discussie overigens verschuiven: wat met het moment dat we embryo's en foetussen in kunstmatige baarmoeders gaan kunnen grootbrengen? Gaat de vader dan kunnen beslissen wat er met het embryo gaat gebeuren onafhankelijk van de vrouw?
Ook hier is een ethische discussie over hoe ver we hierin willen gaan zeker op zijn plaats, al staat dit (imo) volledig los van abortus.
Dat gaat plezant worden aangezien pro-choice vooral draait om levenskeuzes waarin vrouwen (mannen hebben hier geen beslissingsrecht in) besluiten dat ze geen moeder willen worden. Ik voorspel dat we dan zullen we zien dat het niet over my body my choice gaat, maar over my life my choice.
Auwtch, zitten we na zoveel ronddraaien terug op pro-choice wegzetten als life-style keuze en easy alternatief voor anticonceptie? Pijnlijk dat de ellenlange discussies in het abortustopic niet meer inzicht brachten.
 
Overigens, voor mij persoonlijk gaat het niet over "leven" an sich als grens. We vergassen elke dag miljoenen levende kuikens omdat het hanen worden, doden levende beren/wolven/herten... die natuurlijk gedrag stellen, schieten massaal levende zaadcellen in een condoom of zakdoek en laten elke maand levende eicellen afsterven door niet "bevrucht" te worden. Om nog maar te zwijgen van landen waar levende jonge mannen expliciet als kannonnenvlees worden ingezet, of over hoe de (eerst levende) burgerdoden in Sudan eigenlijk echt te ver van ons bed zijn om hier zelfs maar vernoemd te worden. Of dichterbij, kansarme levens die al van in de lagere school gedoemd zijn om een mensonwaardig bestaan te leiden, ook hier in België. In Sint-Joos-ten-Node, Schaarbeek, Hoboken, ... zijn er scholen vol met klassen levens in generatie-armoede en het ziet er niet naar uit dat daar ooit beterschap in komt. We merken zelfs niet op als er een levend kind jarenlang gemarteld wordt en daarna vermoord.

Om het dan over de bescherming van het leven te spreken, is hypocriet. We kunnen als maatschappij bestaande "levens" (mensen) al geen menswaardig bestaan garanderen, ook in België, ook bij ons. Ons dan druk maken over hypothetische mensen is ... hypocriet.
Ik ben (geen verrassing) pro-choice en kan me wel vinden in enkele argumenten anti-choice, maar "recht op leven" is echt een bullshitargument.
 
Auwtch, zitten we na zoveel ronddraaien terug op pro-choice wegzetten als life-style keuze en easy alternatief voor anticonceptie? Pijnlijk dat de ellenlange discussies in het abortustopic niet meer inzicht brachten.
Wat is het dan wel volgens jou, gelieve te ondersteunen met data? Volgens domusmedica:

De gemiddelde leeftijd waarop vrouwen in 2017 voor abortus kozen was 28,5 jaar. De voornaamste redenen die vrouwen aanhalen voor abortus is : momenteel geen kinderwens (27%), voltooid gezin (13%) en te jong (9%).

Ik heb nergens gezegd dat het een easy alternatief is voor anticonceptie en dat het een leuke keuze is voor die vrouwen.
In mijn ervaring veel minder, omdat alles voorgekauwd wordt door de leiders van de religie en hun interpretatie van de dogma's. Er is zeer weinig ruimte is voor interpretatie of een eigen mening. Net wie het niet voorgekauwd krijgt, denkt meer na en heeft een meer open blik.
In sommige stromingen is dat zo, in andere niet. Ik zou de protestantse kerken van onze noorderburen eens bekijken. En voor onze RKK heb je ook 101 stromingen waarbij sommige priesters en gemeenschappen serieus afwijken. Katholieken in taizé en sedevacantisten zijn bijvoorbeeld 2 werelden van verschil. Het algemeen onbegrip voor religie is niet ingegeven omdat je er sterk mee vertrouwd bent, maar juist omdat het niet gekend is.
 
De essentie is dus niet dat ik wil interveniëren in wat een vrouw doet met haar lichaam, maar dat een vrouw (of man) niet zomaar kan handelen tegen een levend wezen.
Je kan het ene onmogelijk loskoppelen van het andere. Dat is hetgeen intellectueel oneerlijk is. Feit blijft dat je er voor pleit dat van zodra een vrouw een bevruchte eicel draagt, die eicel mag "handelen" tegen het levende wezen waarin hij gedragen wordt en dat je er voor pleit dat de gemeenschap op dat moment alle agency van de dragende vrouw afneemt. Hoe je dan kan blijven beweren dat het niets met vrouwenrechten te maken heeft, is mij een absoluut raadsel.
Want als je het op een vrouwenrechtendebat wil gooien, moet je ook antwoorden waarom het recht van vrouwen zou primeren op een ander leven (dat van de embryo/foetus) en dat is in mijn ogen een discussie die je nooit wil aangaan, laat staan kan winnen.
Ik ben die discussie al sinds gisteren aangegaan met jou, die discussie loopt al van bij het begin van de abortuskwestie. Heel het abortusdebat draait rond het spanningsveld tussen het ongeboren leven en het leven van de moeder. Jij probeert het los te koppelen omdat je geen antwoord hebt op het feit dat je vrouwen degradeert tot ondergeschikte wezens zonder enig beslissingsrecht over hun eigen lichaam en leven, in jouw geval zelfs vanaf het moment dat de vrouw bevrucht geraakt.

Voor de ene is nul weken leven, voor de andere 12, voor de andere 24, voor de andere tot vlak voor de geboorte. Op alle momenten start leven voor iemand op een andere moment en mag er daarna geen abortus meer gepleegd worden. Iemand die zegt: 'na 24 weken mag dat niet meer!' wil toch ook niet de vrouwenrechten na 24 weken beperken? Neen, die wil het leven beschermen. Dat dat voor mij op 0 weken start is het verschil met jou. Dat is niet intellectueel laf, dat is intellectueel consistent.
Het verschil is dat die personen er voor hebben gezorgd dat de vrouwen tijd hebben gehad om hun agency, hun zelfbeschikkingsrecht uit te oefenen. Dat is een compromis. Ik heb geen mening over wat de termijn precies moet zijn, daarvoor kijk ik naar wat bijvoorbeeld dat onderzoeksrapport nu stelt. Maar als je echt wil dat we allemaal in absolutismen gaan praten, dan primeert het leven en de agency van de vrouw voor mij boven dat van het ongeboren kind. Ongeacht de termijn. Dat is het verschil tussen ons. Om het met een Engels spreekwoord te zeggen: jij haalt de vrouw uit de vergelijking. Ze komt er gewoon niet in voor. Dat is bij mij, en heel veel anderen, niet het geval. Wij zoeken naar een compromis, waarbij we zowel het leven van het ongeboren kind als dat van de moeder proberen te beschermen. En waarbij het gewicht inderdaad overhelt naar de rechten van de vrouw.
 
Het verschil is dat die personen er voor hebben gezorgd dat de vrouwen tijd hebben gehad om hun agency, hun zelfbeschikkingsrecht uit te oefenen. Dat is een compromis. Ik heb geen mening over wat de termijn precies moet zijn, daarvoor kijk ik naar wat bijvoorbeeld dat onderzoeksrapport nu stelt. Maar als je echt wil dat we allemaal in absolutismen gaan praten, dan primeert het leven en de agency van de vrouw voor mij boven dat van het ongeboren kind. Ongeacht de termijn. Dat is het verschil tussen ons. Om het met een Engels spreekwoord te zeggen: jij haalt de vrouw uit de vergelijking. Ze komt er gewoon niet in voor. Dat is bij mij, en heel veel anderen, niet het geval. Wij zoeken naar een compromis, waarbij we zowel het leven van het ongeboren kind als dat van de moeder proberen te beschermen. En waarbij het gewicht inderdaad overhelt naar de rechten van de vrouw.
Dan had ik het fout en ga je inderdaad zeggen dat vrouwenrechten primeren over leven van een ongeboren kind. Dat is een stelling die echter de meeste pro-choicers niet gaan steunen. Maar dat creëert wel een serieus hellend vlak voor andere ongewenste situaties: zwaar zieken, gehandicapten of ouderen die ook last kunnen geven en mannen- of vrouwen zelfs veel meer last kunnen bezorgen in hun leven dan een ongewenst kind.
 
Wat is het dan wel volgens jou, gelieve te ondersteunen met data? Volgens domusmedica:

De gemiddelde leeftijd waarop vrouwen in 2017 voor abortus kozen was 28,5 jaar. De voornaamste redenen die vrouwen aanhalen voor abortus is : momenteel geen kinderwens (27%), voltooid gezin (13%) en te jong (9%).
Zie abortustopic.
Ik heb nergens gezegd dat het een easy alternatief is voor anticonceptie en dat het een leuke keuze is voor die vrouwen.
Je impliceert dat zeker wel door het een lifestyle te noemen.
In sommige stromingen is dat zo, in andere niet. Ik zou de protestantse kerken van onze noorderburen eens bekijken. En voor onze RKK heb je ook 101 stromingen waarbij sommige priesters en gemeenschappen serieus afwijken. Taizé en sedevacantisten zijn bijvoorbeeld 2 werelden van verschil. Het algemeen onbegrip voor religie is niet ingegeven omdat je er sterk mee vertrouwd bent, maar juist omdat het niet gekend is.
Ik ben vertrouwd genoeg met religie, je noemt enkele uitzonderingen maar in de grote monotheïstische religies (RKK, meeste Islamstromingen, meeste orthodoxe kerken, Jodendom) is er echt zeer weinig ruimte tot interpretatie. Wie dat wel doet wordt snel genoeg op het matje geroepen door het Vaticaan, Al-Azhar, de rebbe of de patriarch.
Dat er uitzonderingen zijn wil niet zeggen dat je stelling over geloven die langer nadenken algemeen opgaat, mijn ervaring is volledig tegenovergesteld.
 
Zie abortustopic.
Goed over dat van religie komen we niet overeen. Dat zijn twee ervaringen tegen elkaar. Voor de RKK kan ik je nochtans voldoende voorbeelden geven van verschillende visies, in feite is zelfs elke kloosterorde verschillend in zijn monastieke visie en beleving. Een salesiaan is heel anders dan een norbertijn. Maar goed het is hier geen religietopic.

Ik ga trouwens akkoord dat dit draadje beter bij het abortustopic hoort.
 
Laatst bewerkt:
Dan had ik het fout en ga je inderdaad zeggen dat vrouwenrechten primeren over leven van een ongeboren kind. Dat is een stelling die echter de meeste pro-choicers niet gaan steunen. Maar dat creëert wel een serieus hellend vlak voor andere ongewenste situaties: zwaar zieken, gehandicapten of ouderen die ook last kunnen geven en mannen- of vrouwen zelfs veel meer last kunnen bezorgen in hun leven dan een ongewenst kind.
Ik denk niet dat dat een stelling is die pro-choicers niet zullen steunen. Het absolutisme uiteraard niet, maar daar pleit ik dan ook niet voor. Ik pleit voor het compromis.

Een hellend vlak creëert dat niet, omdat je weer weigert in te zien dat het leven van de vrouw en het leven van het ongeboren kind onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Zwaar zieken, mensen met een beperking, ouderen ... leven afaik niet in de buik van een vrouw.

Los daarvan, over ouderen kan je ook heel interessante filosofische en ethische discussies hebben. Als het gaat over overbevolking wordt er altijd gesproken over de inperking van geboortes, terwijl dat extreem nefast is voor onze maatschappij en onze soort, terwijl het "probleem" eigenlijk ligt bij de groeiende groep ouderen. Maar da's een ander topic :)
 
Dan had ik het fout en ga je inderdaad zeggen dat vrouwenrechten primeren over leven van een ongeboren kind. Dat is een stelling die echter de meeste pro-choicers niet gaan steunen.
Vrouwenrechten én het recht van een ongeboren kind zijn niet beide 1 pakket aan rechten die onmogelijk gesplitst kunnen worden. Je kan ongeboren kinderen rechten geven, je kan vrouwen rechten geven en je kan de rechten door elkaar laten gaan.

Wat gewoon al per se nodig is tenzij je absurder situaties wil creëren die net botsen met je recht op leven.
 
Vrouwenrechten én het recht van een ongeboren kind zijn niet beide 1 pakket aan rechten die onmogelijk gesplitst kunnen worden. Je kan ongeboren kinderen rechten geven, je kan vrouwen rechten geven en je kan de rechten door elkaar laten gaan.

Wat gewoon al per se nodig is tenzij je absurder situaties wil creëren die net botsen met je recht op leven.
Het verschil is hier wel dat we in het geval van de foetus spreken over het grootste basisrecht van al, het recht om te mogen leven. Op geen enkele andere plaats sluiten we compromissen daarover. Als het recht op leven botst met een ander recht dan primeert het recht op leven altijd, en niet gedeeltelijk maar 100% en absoluut (toch in landen die de doodstraf hebben). En het is dat dat een compromis zo moeilijk maakt in de discussie denk ik. Vanaf dat je zegt dat het embryo rechten heeft kan je weinig anders dan concluderen dat abortus niet ethisch is (behalve in situaties waarin het recht op leven van de moeder ook in gevaar is). Er is niet echt ruimte voor compromis voor het embryo, dat wordt ofwel geboren ofwel niet.
 
Het verschil is hier wel dat we in het geval van de foetus spreken over het grootste basisrecht van al, het recht om te mogen leven. Op geen enkele andere plaats sluiten we compromissen daarover.
Op gigantisch veel plaatsen vegen we onze voeten aan dat zogeheten recht hoor. We doen er niets aan en kijken bewust de andere kant uit.
Als het recht op leven botst met een ander recht dan primeert het recht op leven altijd, en niet gedeeltelijk maar 100% en absoluut (toch in landen die de doodstraf hebben).
Absoluut niet.
 
Op gigantisch veel plaatsen vegen we onze voeten aan dat zogeheten recht hoor. We doen er niets aan en kijken bewust de andere kant uit.

Absoluut niet.
Kan je wat uitweiden alsjeblieft? Het recht om te mogen leven, in zijn meest fundamentele vorm, impliceert dat niemand het recht heeft om actief stappen te zetten om je leven te stoppen. Ik vermoed dat jij het opentrekt naar de verplichting van anderen om er alles aan te doen om je in leven te houden maar aangezien je niet argumenteert ben ik misschien verkeerd.
 
En dat is fout, maar we moeten toch de ambitie hebben om beter te doen?
Lijkt mij prioritair om eerst veel beter te doen en daarna pas ons druk te maken over foetussen.
Kan je wat uitweiden alsjeblieft? Het recht om te mogen leven, in zijn meest fundamentele vorm, impliceert dat niemand het recht heeft om actief stappen te zetten om je leven te stoppen. Ik vermoed dat jij het opentrekt naar de verplichting van anderen om er alles aan te doen om je in leven te houden maar aangezien je niet argumenteert ben ik misschien verkeerd.
-->

Dat gaat allemaal over echte, bestaande levens. Die we zonder boe of bah beëindigen of er onverschillig voor zijn.

We geven collectief geen zier om het recht op leven.
 
Laatst bewerkt:
Helemaal niet. Het recht op leven primeert. Altijd en overal. Geen doodstraf, geen abortus, hoe ongewenst de persoon ook is.

Je kunt nooit zelfbeschikkingsrecht over iemand anders leven hebben, hoe ongemakkelijk iemands aanwezigheid ook is (tenzij deze uiteraard een bedreiging vormt voor jouw of iemand anders leven zoals bij wettige zelfverdediging)

Ik heb moeite met de term ‘recht op leven’ omdat ik de term ‘verplichting op leven’ toepasselijker vind bij jouw levensvisie. Of ben je pro-euthanasie toevallig?

Als jij ongeneeslijk ziek bent en jarenlang wil liggen creperen zal ik je niet tegenhouden. Maar als ik ongeneeslijk ziek ben heb jij wel de pretentie om te gaan bepalen dat ik niet zou kunnen opteren voor een menselijk einde.

In jouw levensvisie is er zelfs geen zelfbeschikkingsrecht over je eigen leven. Zelfbeschikkingsrecht van een moeder met een ongeboren kind: neen. Zelfbeschikkingsrecht van een ongeneeslijk ziek persoon: neen.

Gelukkig zijn we als maatschappij geevolueerd en is jouw visie op dat soort problemen nu al een tijdje de minderheidsopinie.
Jouw heer, jouw god of je pastoor mag gerust jouw leven bepalen als jij dat wil. Maar geen van die personen moet ook maar iets te zeggen hebben over mijn leven. Net zomin als jij dat mag.
 
Ik heb moeite met de term ‘recht op leven’ omdat ik de term ‘verplichting op leven’ toepasselijker vind bij jouw levensvisie. Of ben je pro-euthanasie toevallig?

Als jij ongeneeslijk ziek bent en jarenlang wil liggen creperen zal ik je niet tegenhouden. Maar als ik ongeneeslijk ziek ben heb jij wel de pretentie om te gaan bepalen dat ik niet zou kunnen opteren voor een menselijk einde.
Je draait de zaak nu wel richting euthanasie, maar er is nog wel een verschil tussen euthanasie bij iemand die daarvoor heeft getekend en een wilsverklaring voor kan klaar leggen en een gedwongen euthanasie op onwenselijken.
 
Het verschil is hier wel dat we in het geval van de foetus spreken over het grootste basisrecht van al, het recht om te mogen leven. Op geen enkele andere plaats sluiten we compromissen daarover. Als het recht op leven botst met een ander recht dan primeert het recht op leven altijd, en niet gedeeltelijk maar 100% en absoluut (toch in landen die de doodstraf hebben). En het is dat dat een compromis zo moeilijk maakt in de discussie denk ik. Vanaf dat je zegt dat het embryo rechten heeft kan je weinig anders dan concluderen dat abortus niet ethisch is (behalve in situaties waarin het recht op leven van de moeder ook in gevaar is). Er is niet echt ruimte voor compromis voor het embryo, dat wordt ofwel geboren ofwel niet.
Het probleem dat ik daar fundamenteel mee heb is dat héél veel beslissingen het recht op leven beperken en dat ik niet direct een verschil zie tussen het niet-behandelen van een oudere persoon (wegens korte levenstijd) en abortus plegen op een foetus die ook slechts korte termijn zal leven (wegens medische beperkingen). En zo zijn er nog veel andere situaties waar je inconsistentie zal hebben, zie gezondheidssituatie van vrouwen: is het verkorten van de levensduur van een moeder (medische complicaties die ze zal oplopen bij voldragen zwangerschap, los van overlijdenskansen) ook niet het recht op leven inkorten?
 
Terug
Bovenaan