Review: Mortal Kombat 1

Sinds het ontstaan van Mortal Kombat in 1992 was deze iconische reeks nooit meer weg te denken uit het gaming-landschap. Na een ietwat woelige periode vanaf MK4 uit 1997, waarin de kwaliteit van de games werkelijk alle kanten opging, heeft NetherRealm Studios zich sinds de reboot in 2011 volledig herpakt en brengt het consistent ijzersterke vechtspellen uit. Nu hebben we opnieuw met een soort van reboot te maken in Mortal Kombat 1. De previews zagen er veelbelovend uit en we vroegen ons allemaal af of het onze verwachtingen zou inlossen. Duizenden liters bloed, weerzinwekkende (of lachwekkende) fatalities en brutale kombo’s later breng ik een verdict uit.

Raiden was in de spellen van weleer de dondergod die de touwtjes in handen had in Earthrealm. Ondanks dat Mortal Kombat 1 in zekere zin een reboot is, is het toch een rechtstreeks vervolg op Mortal Kombat 11, waarin Liu Kang de krachten overneemt van Raiden en niet alleen fungeert als vuurgod, maar zelfs ieders lot kan bepalen door de tijd volledig te resetten en zo het ontstaan van het Mortal Kombat-universum terug van nul begint. Het is een creatieve manier van NetherRealm Studios om elk personage een nieuwe origin-story te geven en hun eigenschappen en zelfs hun manier van vechten te heruitvinden. Een volledig nieuwe lei dus, voor wat waarschijnlijk het begin is van een nieuwe, lange verhaallijn.

mortal kombat 12.jpg

Round one ... Fight!

Het verhaal dat het ontstaan van Mortal Kombat over een volledig andere boeg gooit, staat centraal in deze game. Een vechtspel staat of valt echter maar met één ding: de gameplay. Op dat vlak kan ik meteen meedelen: Mortal Kombat 1 voelt beter, soepeler en sneller aan dan ooit tevoren. De vechters flitsen door het beeld met adembenemende graphics, de omgevingen zijn geweldig en de trukendoos van elk personage is nog nooit zo vol geweest. Maar goed, om terug te komen op het verhaal: dat is naar goede gewoonte erg amusant, meeslepend, neemt zichzelf niet te serieus en kent hier en daar leuke plottwists. Het duurt zo’n vijf à zes uur om de story-mode uit te spelen, en vechten is daarin eigenlijk meer bijzaak dan hoofdzaak. Beschouw het als een interactieve film waarin je af en toe eens kunt knokken.

In de ontknoping van het verhaal worden alle registers opengetrokken.


Ook deze keer is het verhaal vormgegeven op een manier dat je met het grootste deel van de personages een paar keer aan de slag kunt. Het is wederom een strijd tussen goed en kwaad, maar de manier waarop alles evolueert is onvoorspelbaar dankzij het heruitgevonden universum van Liu Kang. De keerzijde is dat sommige geliefde personages slechts een kleine bijrol spelen of zelfs helemaal niet aan bod komen. Daar kan ik mee leven, want het is niet realistisch om elk personage even relevant te maken. Een klein puntje van kritiek is wel dat sommige personages een bombastische intrede maken, om daarna geen enkele betekenis meer te hebben in het verhaal. Ze worden geïntroduceerd op een manier die verwachtingen schept, maar vervolgens gebeurt er niks meer mee. Ik moet op mijn tong bijten om de ontknoping van het verhaal niet uit de doeken te doen, want dan worden werkelijk alle registers opengetrokken tot absurde (maar erg leuke) proporties.

mortal kombat 11.jpg

Kameo's

Het verhaal zul je al bij al snel uitgespeeld hebben. Gelukkig krijg je daarna nog genoeg waar voor je geld met de klassieke towers, online gevechten en de nieuwe Invasions-modus. In Invasions beweeg je een personage over een map die in previews weleens vergeleken werd met een bordspel. Op elk nieuw vakje waar je belandt, wacht een nieuwe uitdaging. Meestal gaat het om gevechten, al dan niet met een actieve modifier die de omstandigheden van het gevecht verandert, maar er zijn ook towers, test-your-might-minigames, bossfights, uithoudingsgevechten en andere varianten aanwezig. Er zijn verschillende omgevingen waardoor je navigeert, maar verhaal is hier amper of niet aanwezig. De voornaamste reden dat je dit zal spelen, is om zaken vrij te spelen zoals specifieke fatalities, wapens, outfits en artwork. Als je wapens vrijspeelt gaat het trouwens enkel om het cosmetische aspect. In het verleden zijn er MK-iteraties geweest waarin personages verschillende vechtstijlen en wapens konden hanteren, maar dat is hier volledig afwezig. Invasions wordt overigens vormgegeven door ‘seizoenen’, wat doet vermoeden dat je met de start van een nieuw seizoen kunt herbeginnen. Waar de verschillen zullen liggen in deze seizoenen, is momenteel nog niet bekend.

Er was in de aanloop van Mortal Kombat 1 veel te doen rond de kameo’s. Zo kregen we een heel aantal klassieke personages te zien die niet speelbaar zijn, maar die af en toe mee vechten terwijl ze toekijken vanop de zijlijn. Het gaat bijvoorbeeld om Sonya, Jax, Kano, Cyrax en Sektor. Als je echt goed bent, kun je ze midden in je combo inroepen om verwoestende schade uit te delen. Ze komen al een klap uitdelen bij de druk op R1 (PS5), maar dan maken ze eigenlijk weinig indruk. Het kameo-aspect voegt voor de topspelers een volledig nieuw facet toe waarbij een synergie tussen beide personages mogelijk is. Voor een hooguit middelmatige speler zoals ik is het vooral een leuke gimmick.

mortal kombat 13.jpg

Muscles From Brussels

Een steeds terugkerende frustratie bij vechtspellen (behalve in Smash Bros), is dat je elke keer toch weer enkele personages zult missen die in vorige edities wel van de partij waren. Zo vind ik het jammer dat bijvoorbeeld Kabal, Nightwolf, Noob Saibot en D’Vorah afwezig zijn, bovenop enkele van de niet-speelbare kameo-personages. Dat is echter wel te begrijpen. Wat daarentegen ronduit een schande is, en helaas typerend voor deze tijden, is dat je extra euro’s moet neertellen om met alle personages te kunnen spelen. Achteraf DLC toevoegen is één ding, maar bij release van een spel al zo veel geld extra vragen om te mogen spelen met Ermac, Quan Chi en zelfs Shang Tsung (de antagonist van het verhaal!) valt op geen enkele manier goed te praten. Het downloadbaar pakket waar deze personages in zitten voegt verder trouwens ook een Johnny Cage-skin toe die hem laat vechten in de gedaante van de enige echte Jean-Claude Van Damme. Bloodsport is een van de films die ik nooit in mijn leven beu zal geraken, en het is dan ook de outfit die hij in die film draagt die je hier te zien krijgt. Dit is dan weer een geniale toevoeging in mijn ogen, net als de gastrol die weggelegd is voor Homelander uit The Boys.

Alles is gestroomlijnd waardoor de gevechten de beste zijn die ik al ervaren heb.


Ik heb aardig wat tijd gestoken in het oefengedeelte van Mortal Kombat 1. Dit is extreem goed uitgewerkt en kan van pas komen voor totale beginnelingen en doorwinterde vechtersbazen. Het leert je hoe je combo’s aaneen kunt rijgen, hoe je je tegenstander zijn combo’s kunt doorbreken, wat je allemaal kunt doen met je kameo-kompanen en nog een heleboel erg gedetailleerde technieken, waarbij bijvoorbeeld dieper ingegaan wordt op frame-timing. Online loopt alles vrij soepel maar ik kreeg af en toe wel te maken met enkele frame-dips. In de instellingen van het spel kun je zelfs een optie aanzetten die de vertraging simuleert die optreedt bij het online spelen. Dit is handig voor wie in de war geraakt van de timingverschillen tussen offline en online speelsessies en een serieuze online-heerschappij beoogt.

mortal kombat 14.jpg


Zoals elk Mortal Kombat-spel sinds 2011 doet ook deze editie de meeste zaken extreem goed, en laten ze op enkele andere vlakken een paar steken vallen. De graphics zijn op alle vlakken de beste die ik in dit genre al gezien heb. Zowel de cutscenes in het verhaal, als de omgevingen waarin gevochten wordt en de personages zelf zien er fantastisch, en bijna fotorealistisch uit. De acteerprestaties zijn van erg wisselend niveau. Het ene personage lijkt ingesproken door iemand die niet zou misstaan als bijrol in F.C. De Kampioenen, terwijl het andere personage een topprestatie aflevert. Het vechten zelf is zo verslavend en bevat meer diepgang dan ooit, ondanks dat er deze keer nog maar één metertje overblijft om je special moves op te smukken en dat de personages geen verschillende vechtstijlen meer hebben. Alles is gewoon meer gestroomlijnd waardoor de gevechten de beste zijn die ik al ervaren heb.

Conclusie

Kersverse vuurgod Liu Kang laat een frisse wind door het vertrouwde Mortal Kombat-universum waaien door de tijd terug op nul te zetten. Zijn doel was om een evenwicht te brengen in een wereld waarin iedereen zijn plekje heeft, maar uiteraard ontspoort de boel al snel. Er is een mix aanwezig van personages die al drie decennia meedraaien en enkele nieuwe gezichten, en ze vechten in allerlei soorten realistische en surrealistische omgevingen. Dit allemaal in een jasje van adembenemende graphics. De story-mode steelt de show, maar de toevoeging van Invasions kon niet echt overtuigen. De diepgang van het vechtsysteem is zodanig uitgekiend dat dit spel nog jarenlang de referentie kan blijven wat vechtspellen betreft. De betaalde content die gepaard gaat met de release van Mortal Kombat 1, werpt een lelijke en onnodige schaduw over deze game.

Pro

  • Het vechten voelt beter dan ooit
  • Fantastische graphics
  • Leuke story-mode
  • Beste oefenmodus ooit in vechtspel

Con

  • Invasions maakt zijn potentieel niet waar
  • Alles unlocken duurt waanzinnig lang
  • Extra betalen als je alle personages wil
8

Over

Beschikbaar vanaf

19 september 2023

Gespeeld op

  1. PlayStation 5

Beschikbaar op

  1. Nintendo Switch
  2. PC
  3. PlayStation 5
  4. Xbox Series X|S

Genre

  1. Fighter

Ontwikkelaar

  1. NetherRealm Studios

Uitgever

  1. Warner Bros.
 
Na al die jaren ziet het er eigenlijk nog steeds zo floaty en soft uit qua hit detection. Enkel de recente Killer Instinct reboot lijkt me een westerse fighter die mee kan met de Japanse fighters. Desondanks nog steeds production quality up the wazoo. Maf.
 
D
Lijkt een top game.

Die verschillende vecht stijlen achterwege laten, lijkt me goed idee. Ik vond dat zo verwarrend eigenlijk...
 
Terug
Bovenaan