Verslag: Nacon stelt haar line-up voor tijdens BigBen Week 6

Eind mei organiseerde de BigBen Group voor de zesde keer haar BigBen Week, een jaarlijks event waarbij de groep haar nieuwe en aankomende producten voorstelt in het hartje van Parijs. Wij werden uitgenodigd om een kijkje te nemen en hands-on te gaan met enkele van de aanstormende games die de komende maanden worden uitgebracht door Nacon, de dochteronderneming van BigBen die werd opgericht in 2019 en gespecialiseerd is in zowel videogames als allerhande gaming accessoires.

Al voor ik naar het event afzakte, stelde Nacon een nieuwe controller voor de Xbox-consoles voor: de EVOL-X, waarover je meer kan lezen in het aankondigingsbericht. Ik heb de controller alvast even in mijn handen kunnen houden en het is een lichtgewicht met een goede grip dankzij het oppervlak met reliëf aan de achterzijde. Maar dit was natuurlijk verre van het enige accessoire dat er getoond werd. Naast het huidige gamma, werden ook nieuwe producten voorgesteld zoals een stand met lader en een draagtas voor de PS VR2, nieuwe muizen voor pc en nog in ontwikkeling maar bijzonder interessant: een stand met oplader voor je headset én een controller. Over headsets gesproken: ook het premium headsetmerk RIG was van de partij. Vorig jaar lanceerden zij hun RIG Pro line-up, waarvan ik de RIG 800 Pro HS mocht reviewen, en na de zomervakantie brengen zij een nieuwe headset uit met dual pairing en een volledig inklapbare microfoon. Onder de merknaam van BigBen zelf werden ook nog enkele draagtassen, waaronder officieel gelicentieerde producten van Metroid Dread, The Legend of Zelda, Mario Kart, en hoofdtelefoons voor de Nintendo Switch getoond. Maar genoeg over accessoires, tijd om in de speelbare games te duiken!


RoboCop: Rogue City​

De grootste aandachtstrekker op het event was waarschijnlijk RoboCop: Rogue City, het nieuwste spel van Terminator Resistance-ontwikkelaar Teyon. De Poolse studio gooit zich na Terminator en Rambo opnieuw op een klassieker uit de jaren tachtig en het spel lijkt de sfeer van de originele RoboCop-films goed op te roepen. In het level dat ik kon spelen, moest ik eerst informatie vergaren van een Nuke-drugsdealer, jawel, de drug uit RoboCop 2, en vervolgens in een ander pand een informant bevrijden. Dit speelde zich af in het semi-openwereldlevel van Downtown Detroit, waarbij je ook kleine zijmissies kan ondernemen en wat ordehandhaving kan doen. Het spel zal geen open wereld bevatten, maar gebruikt het politiekantoor als centrale hub vanwaar je naar de verschillende levels reist. Het nachtelijke Downtown Detroit-level zag er alvast zeer indrukwekkend uit, vooral dankzij de neonlichten en de reflecties in de waterplassen. RoboCop zelf ziet er ook geweldig uit en acteur Peter Weller heeft zijn rol als het iconische personage hernomen trouwens. Andere bekende personages zoals Anne Lewis keren ook terug, naast tal van nieuwe personages die in dit spel worden geïntroduceerd. Aan de gezichtsanimaties van de meeste personages was er helaas nog wat werk en hopelijk weet Teyon dit tegen de release nog in orde te brengen.

RoboCop: Rogue City lijkt verder niet alleen in te zetten op actie, want je krijgt af en toe ook wat speurwerk voorgeschoteld en de keuzes die je maakt tijdens het spel kunnen de uitkomst van missies ook beïnvloeden. Tijdens een babbel met een van de makers, vertelde hij me bijvoorbeeld dat ik een bepaald item zou kunnen vinden, waardoor ik de drugsdealer in leven had kunnen houden en hem later in het spel zou kunnen bezoeken in de gevangenis. Toch zal je je vooral al schietend een weg banen doorheen de levels, waarbij je de iconische Auto 9 van RoboCop zal kunnen gebruiken en dit wapen is zelfs volledig aanpasbaar, waarbij je verschillende load-outs zal kunnen kiezen afhankelijk van de situatie. Verder viel op hoe traag RoboCop beweegt, maar je voelt je daartegenover haast onoverwinnelijk in het metalen omhulsel en je kan heel wat leuke dingen doen zoals vijanden bij de keel grijpen of met gasflessen of andere objecten gooien. Of dit heel het spel interessant zal blijven, is de grote vraag natuurlijk.


Overpass 2​

Na al het futurustische schietwerk, was het tijd om de modder op te zoeken met Overpass 2. Dit is het vervolg op het in 2020 verschenen offroad simulatiespel Overpass. Overpass 2 is net zoals zijn voorganger geen klassieke racing game, maar een hardcore simulatiespel waarbij je in een quad of buggy probeert om een zo snel mogelijke tijd neer te zetten op een traject vol met technisch uitdagende obstakels. Het is nog het beste te vergelijken met de Trials-reeks van Ubisoft maar dan in een zeer realistische 3D-setting en met vierwielers. Het verbaasde mij dat Overpass een sequel heeft gekregen, want deze reeks lijkt zo niche te zijn als het maar kan.

De ontwikkelaar heeft deze keer gelukkig ook meer klassieke races toegevoegd, zijn er in totaal 31 circuits speelbaar in 5 verschillende omgevingen en kan je kiezen uit drie klassen van voertuigen. Maar dankzij de realistische physics en besturing, blijken ook deze races makkelijker gezegd dan gedaan te zijn, iets wat ik proefsgewijs heb kunnen ondervinden. Na een normale race en een Hillclimb event had ik al snel het gevoel dat dit spel opnieuw niets voor mij zal zijn en ging ik andere oorden opzoeken.

Gangs of Sherwood​

Het volgende spel waarmee ik aan de slag ging, Gangs of Sherwood, was voor mij de verrassing van de dag. Dit spel van Belgische makelij geeft een originele twist aan de legende van Robin Hood. Net zoals in Steelrising, wordt er ook hier een vleugje sciencefiction aan toegevoegd en worden we ondergedompeld in een dystopische steampunk fantasiewereld waarin de Sheriff of Nothingham in het bezit is gekomen van de Philosophers Stone en heel Engeland aan zijn wil heeft onderworpen. Het is aan jou om de rebellie te leiden als Robin, Marian, Friar Tuck of Little John en de Sheriff een halt toe te roepen. Wie vier personages zegt, zegt samen spelen en inderdaad: Gangs of Sherwood is een coöperatief actiespel dat je alleen of met maximaal drie andere spelers kan spelen. Als je alleen speelt, is het wel zo dat de andere personages niet aanwezig zijn wanneer je het level doorloopt.

De structuur van het spel kan je wat vergelijken met bijvoorbeeld Warhammer: Vermintide. Je vertrekt vanuit een centrale hub waar je jouw personage en missie kiest en vervolgens trek je erop uit. Het level dat ik mocht spelen was vrij lineair en bestond uit een stad die werd belegerd, waardoor er alvast voldoende te zien en te beleven viel. Hierbij ging ik aan de slag met Robin zelf, een personage dat zoals verwacht vooral vertrouwt op zijn boog. De gevechten, met hun diepgaand combosyteem en stijlmeter, doen wat denken aan titels zoals Devil May Cry of Castlevania: Lords of Shadow, wat wil zeggen dat liefhebbers van hack and slash-games zeker aan hun trekken zullen komen met Gangs of Sherwood. Elk van de vier personages heeft ook zijn eigen speelstijl: Robin en Marian zijn de klassieke DPS-personages, terwijl Little John en Frair Tuck eerder tanks zijn, waarbij die laatste ook helende eigenschappen heeft. Ik mocht het ook nog even opnemen tegen een van de grotere bazen als Friar Tuck en hij voelde alvast zeer verschillend aan te opzichte van Robin. Eéntje om naar uit te kijken wat mij betreft.


Ad Infinitum​

Een andere aandachtstrekker die aanwezig was, is het psychologische horrorspel Ad Infinitum van de nieuwe Duitse studio Hekate Games. Dit spel lijkt mij te vertrekken van een origineel gegeven, waarbij een horrorverhaal gecombineerd wordt met het gegeven van de Eerste Wereldoorlog, maar blijkbaar is het spel een beetje op snelheid ingehaald door Amnesia: The Bunker dat deze week nog is verschenen. Toch lijkt ook Ad Infinitum de moeite waard te zijn voor liefhebbers van het genre, want naast de loopgraven speelt dit spel zich ook af in een typisch herenhuis zoals je wel vaker tegenkomt in dit soort spellen. Daarnaast zal het spel weten te verbluffen met zijn knappe graphics die menig computer zal doen zweten.

Tijdens mijn speelsessie kon ik alvast een korte proloog in de loopgraven en vervolgens het eerste hoofdstuk ontdekken. In dit hoofdstuk moest ik een ritueel voltooien om contact te leggen met de broer van het hoofdpersonage, die in tegenstelling tot hem het loodje heeft gelegd in de oorlog. Dit geeft je een eerste kans om het huis te verkennen terwijl je zoekt naar de benodigde materialen. Eens het ritueel is voltooid, word je pas echt ondergedompeld in de horror en kom je terug terecht op het slagveld tijdens de Eerste Wereldoorlog. Geen loopgraven deze keer, maar een met mist bedekt dorpje waar mensen leden aan hongersnood. De eerste monsters die je tegenkomt zijn een manifestatie hiervan en worden toepasselijk The Hunger genoemd. Het ontwerp van deze monsters wist me niet helemaal te overtuigen en hopelijk worden later in het spel alle registers open getrokken. Daarnaast maak je hier ook kennis met het checkpoint systeem waarbij je veldbedden hebt waarop je zal ontwaken nadat je sterft. Persoonlijk ben ik alvast benieuwd hoe het spel de tweeledige realiteit zal gebruiken en hoe de aspecten van PTSD en de gruwel van de oorlog verder aan bod zullen komen in Ad Infinitum.


Om af te sluiten​

Uiteraard was ook Lord of the Rings: Gollum van de partij en konden we de proloog en het eerste hoofdstuk spelen. Ondanks de talrijke frame rate-problemen tijdens de sessie, beviel de korte speelsessie me wel, waarbij vooral de beweeglijkheid van Gollum aangenaam was. Maar het spel is helaas geen aanrader geworden, zoals je kan lezen in onze review. Of Daedalic Entertainment dit zinkend schip nog kan redden is twijfelachtig.

Tot slot waren ook nog de nieuwe DLC voor Session: Skate Sim, Tour de France 2023 en Pro Cycling Manager 2023, War Hospital, Wildshade: Unicorn Champions, Animal Hospital en Asterix & Obelix: Heroes speelbaar. Deze laatste is een digitaal kaartspel dat RPG-elementen incorporeert, waarbij je jouw favoriete Gallische helden gebruikt om de Romeinen te verjagen uit Gallië.

Eén spel dat mijn aandacht op het einde van de dag wist te trekken en waar ik spijt van heb dat ik het niet even heb kunnen proberen is ParadiZe Project, het nieuwste spel van Eko Software (Warhammer Chaosbane, How to Survive). In deze kruising tussen een surivalgame en een hack and slash-game kan je zombies vangen en 'hacken', zodat zij voor jou de vuile werkjes kunnen opknappen. Het is eens wat anders dan de hersenloze monsters steeds neerschieten.

 
Redactie
Ben toch wel benieuwd naar enkele spellen, waaronder RoboCop en Gangs of Sherwood.
 
Terug
Bovenaan