Album of the week Noisia - Outer Edges (2016)

picasso123

Well-known member
Crowdfunder FE
Alrightttt, met een beetje vertraging, hier gaan we dan, een lekker onsamenhangende tekst neergepend om Outer Edges voor te stellen:

Eerst wat "net niet" artiesten namedroppen ;)
Ik heb echt lang getwijfeld, ga ik voor hiphop (Run the jewels, STIKSTOF, ...), stevig gitaarwerk (Rage Against The Machine, maffe hyperpop (100 gecs), guilty pleasures uit men (heel) jonge jaren (Skrillex, ...), maar uiteindelijk wist ik wel al in welk genre ik hier een album door jullie strot ging rammen: drum & bass!
Het is ongetwijfeld men favoriete genre waar ik steeds naar terug blijf keren. Het evolueert constant, omvat zoveel verschillende stijlen, maffe geluiden én het is echt gewoon heerlijk om alles even op los te smijten, zeker bij de hardere subgenres.

Dat brengt ons daar weer naadloos bij de mannen van Noisia. Een drum & bass trio uit Nederland bestaande uit Thijs, Nik en Martijn. Een van de redenen om hun te kiezen is dat ze vorig jaar hebben besloten te stoppen met Noisia. Na 20 jaar drum & bass en andere bass music genres heruitvinden is het tijd voor iets nieuws. Reden te meer dus om hier even een lofzang af te steken over deze heren. Noisia is binnen de drum & bass bekend om hun maf sound design, heerlijke drums en soms echt belachelijk harde tracks die elke dansvloer doen ontploffen. Voor mezelf is Noisia zowel nostalgie én nog steeds relevant vandaag. Van toen ik 15 was en hun nummers uitwisselde op de speelplaats via bluetooth tot nu, luister ik wekelijks naar hun muziek en vinden hun nummers constant hun weg naar mijn eigen dj sets. Hun laatste sets en live optredens zijn nog steeds bij de betere in het genre, en het laatste track samen met Skrillex (Supersonic), toont aan dat ze zeker niet stoppen omdat ze niet meer relevant zijn.

Naast een hele hoop singles bracht Noisia "slechts" 3 albums uit: Split the Atom (2010), I Am Legion (2013, zijproject met Foreign Beggars) en Outer Edges (2016). Hoewel hun debuutalbum vol klassiekers in het genre staat, ben ik toch voor het recentere Outer Edges gegaan. Dit album steekt gewoon de ene dikke track na de andere af. Sommige nummers gaan wat meer de beats richting op (Vigilantes, Voodoo, Stonewalled) andere gaan de funky tour op (Collider, Mantra, Straight Hook,...) sommige gaan gewoon snoeihard (Anomaly, Tentacles, ...) en andere zoeken dan bijgod zelf wat de rust op (Surfaceless,...). De live show die bij het album hoorde was quasi even legendarisch, waar ze Daft Punk gewijs mash ups brachten van de nummers op het album, remixes en herwerkingen van hun oudere nummers. Er staat ook een live album versie van Outer Edges op spotify voor de liefhebbers ;)

Anyway, ik ben benieuwd of er hier Noisia fans gaan te vinden zijn, want ik vermoed toch ergens wel dat dit album snel de sticker ketelmuziek op zijn smoel zal krijgen :D In ieder geval toch een beetje weerwerk bieden tegen het overwegend gitaarwerk tot nu toe in album of the week (niet dat ik daar iets tegen heb, genoten van veel van jullie albums!).

Shoutout naar de volgende artiesten / albums die ik hier ontdekt heb en echt leuk vond (no offense aan de rest he ;)): Shpongle, Glass Museum, Mogwai, Madvillainy (herontdekking, wat een album), The Vandals, enz...

@BlackOccult Tentacles in de playlist, bandjes van de rugzak vastpakken en dansen! :unsure:

 
Laatst bewerkt:
Knappe openingspost, met meteen een nummer voor in de playlist, waarvoor dank!
Ik heb nog nooit van Noisia gehoord, ik gok dat het 18 nummers afzien wordt voor mij, haha. Eerste luisterbeurt is pas voor morgen want ik ben maar net thuis en bekaf. :tongue:
 
@picasso123, ik ben er trouwens 30% door, maar ik ga het afzetten want ik kan me nimeer concentreren op mijn werk :unsure:.
Ik luister later verder.

Ik weet echt echt niet wat ik hier over moet zeggen. Het ligt zo ver buiten mijn normaal genre, dat ik hier niets waardevols over kan zeggen vrees ik.
 
Aan track 6
lars-ulrich-metallica.gif
 
Wat een fucking geniaal album vriendschap. Ik ga hier uitgebreider op in later op de week. Maar oh boy dit is een pareltje :love:

Ook zoals gij massa's herinneringen aan dit trio
 
Laatst bewerkt:
net erdoor, uiteraard ooit al eens volledig gehoord maar dat was een eeuwigheid geleden. Doet mij terugdenken aan 6de jaar zecundair onderwijs (2011). Op de lokale fuifzalen werden zeer vaak drum and bass, dubstep feesjes georganizeerd. Ik was zelf geen frequente feester, maar de bone shaking bass van zo een big sound system is mij bijgebleven. wapperende broeken en springende backpackers.

thuis klinkt dat wat anders, maar geen enkel album beter geschikt om die subwoofer eens heet te laten draaien. Hoewel sommige tracks wat te chaotisch zijn voor mij, zijn er enkele die echt de moeite zijn:

Stonewalled
motion blur
the entangled
into dust
sinkhole

en een collab tussen classic artist en aotw:
 
Hahaha, zalige reacties tot nu toe! Had wel verwacht dat deze het publiek ging verdelen, maar toch wel grappig hoe dit echt compleeet buiten sommigen hun stijl ligt. (btw ik had enigzins hetzelfde met sommige van de metal platen hier, dus no worries ;) ).

@Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield @BlackOccult @Lint succes ermee, maak er het beste van ;) Idd niet de beste plaatjes om te focussen op het werk :p
@PolletPoulet_OG @NDEFCB :bow:
 
Ge bedoelt da ge het wel trekt als metalhead? :p

Ik ben enkel bekend met Split The Atom en dat is in het grote genre D&B minder mijn stijl. In die periode was Autonomic met ASC als frontrunner ook in opmars en da's echt the shizzle.

Mabon, is ook echt lang geleden dat ik Noisia nog es een kans heb gegeven, dus dit doe ik deze week gaarne. De Amon Tobin tracks blijven wel vet. Sunhammer VIP :drool:

Outer Edges zal voor morgen zijn, thoughts surely to follow!
 
Ge bedoelt da ge het wel trekt als metalhead? :p
Some kind of monster staat op netflix. Dit is zo het punt dat Lars de situatie niet meer aankan en dat met 1 woord duidelijk maakt aan James.

Ben nu aan track 14: het cliché van 'dat klinkt allemaal hetzelfde' is hier wel niet aan de orde dat moet ik ze geven. Ik heb hier gewoon hetzelfde als met de meeste elektronische muziek: te druk maar op zo een machinale manier dat ik er niks organisch meer in waarneem. En dat is juist wat ik zoek in muziek, lange uitleg misschien om te zeggen dat het men ding niet is
 
Me lange tijd verzet tegen deze mannen. Tijdens het "noughties" tijdperk werden hier eerder de extremen opgezocht met schuimbekkende Frenchtek en Breakcore wat nogal euhm "slordige" productiewaarden heeft.. om beleefd te blijven. Dus die nieuwe wave van D&B was voor mij toch een heujse tijd iets te afgelikt.

Uiteindelijk eens op een festival live beziggehoord en bijna letterlijk weggeblazen. Deze vuil 'ollanders vallen niet echt te ontkennen als je een beetje dans muziek met een hoog tempo kunt appreciëren.

14 jaar geleden al overigens meesters van sociale media(na dit ben ik ze wel serieus gaan nemen)
Overigens ook 2 van de beste Wipeout tracks op hun naam :love2:
Seven Stitches x Machine Gun
 
Heel lang d'n'b links laten liggen, vanaf de early nillies vielen de Engelse helden wat in herhaling en slechts heel af en toe gebeurde er iets interessant. Deze is makkelijk verteerbaar, er gebeurt veel in de compacte tracks, EDM/breaks/house invloeden doen het jungle gevoel wel helemaal verdampen, als ze mij vragen welk genre dit is zeg ik 'dance'.
 
Een genre waar ik echt geen zak van af weet, maar ik ben er doorheen gegaan op mijn mottige headphone.
Wat voel ik hierbij:
beetje onrustig (track 3,6,15 :wtf:), ik wil de Carmageddon remake nog eens spelen en bij momenten zag ik vechtscenes uit films voor me verschijnen.
Aangezien ik hier iets kan neerpennen moet het zijn dat ik er toch wat sfeer in terugvind. Da's iets waar ik veel moeite mee heb om in muziek terug te vinden naast mijn eigen genre, waarin ik me evengoed als een elitaire zak gedraag.
Maar niet het muziekje dat ik nog ga opleggen tijdens de werkuren, ik hou het wel op mijn loopke regengeluiden.
 
Als fervent DnB fan kende ik ze al, redelijk unieke sound ook en ze waren niet bang om te experimenteren met hun geluid.
Zeker een van de meer gekende artiesten in het genre, hoewel niet in de mainstream DnB omdat hun geluid meer richting Neurofunk/dark ging.
Ben er de laatste jaren wat meer uit en wist dus ook niet dat ze er mee gestopt zijn, op zich wel spijtig :(
 
Noisa allicht ontelbaar keer gezien in de jaren dat ik naar Dour ging. Niet iets wat ik thuis opzet en het kan nogal hit of miss zijn, ze zijn vrij divers maar als het de breakbeat kant op gaat ben ik wel mee.

Ik blijf het wel vreemd vinden wanneer dj/producers full albums uitbrengen, overstijgt zelden hun losse singles. Ik ben benieuwd wat het hier wordt.
 
Terug
Bovenaan