Album of the week The New Law - A Bull In The Woods

CerumenCrevice

Well-known member
We zijn reeds aan de derde entry van de derde reeks van het album van de week geraakt.
Na het gitaargeweld van de vorige twee entries, nu iets elektronisch.
Zoals altijd heb ik geen geweldig verhaal van hoe ik deze artiest of dit album ben tegengekomen, ik kom daar niet genoeg voor buiten.
Wederom via een existentiële zoektocht op een Russische muziek zoek en deel website, kwam ik op iets dat ik nog nooit gehoord had.

The New Law heeft 4 albums uitgebracht, die van 2018 heeft mijn aandacht getrokken op een manier dat geen ander album dat kon.
Van begin tot einde is 'A Bull In The Woods' de focus, ik kan het niet afzetten tot de laatste track is gepasseerd.
Dat is iets zeer uniek, of toch zeer zeldzaam in deze tijden van hitje na hitje op spotify of de radio.
De tracks vloeien ook mooi in elkaar, doorheen heel de trip is het soms moeilijk te onderscheiden waar een track begint of eindigt.

Qua genre durf ik er niet meer op te plakken dan elektronisch, echter zeer organisch en met klassieke instrumenten.
Zeer detailrijk en weinig repetitief, random sound effects en (chopped) custom samples.
Er zitten stukken tussen die in mijn hoofd blijven zitten voor een lange tijd, zoals het baslijntje in 'Mist of Cimmeria' of de melodie van 'Sang Noir And The Nightbringer', de drums van 'River Runs Red'.

Oprecht benieuwd wat jullie hier slecht of ondermaats aan gaan vinden. Of goed en subliem, uiteraard. Enjoy alvast.

 
Gisteren op gezet en aangenaam verrast. Zoals je al aan gaf in de Fugazi thread: een pak rustiger dan de voorbije twee AotW.
Verteerbaar klopt ook, ook al is er veel te ver- en herkennen. Je het album perfect opzetten wat wegdromen. Je mist dan wel wat maar de essentie van de plaat blijft wel.

Ook totaal geen idee wat voor genre het moet voorstellen, er zit van alles in. Ik meende zelfs stukjes spaghetti western soundtrack waar te nemen. Als kan mijn gehoor subtiel gestuurd zijn door de album art.

Ik heb m'n notes niet bij de hand, dus weinig per nummer. Weet alleen nog dat Seven Sons er voor mij echt wel boven uit sprong. Voor de rest niet meteen idee. Al komt dat ook door het feit dat de nummers zo door elkaar meanderen. Da's denk ik ook de reden waarom je dat album altijd in z'n geheel gaat beluisteren en nooit eens een apart nummertje op zet. Je mist een deel van de ervaring.

Toffe plaat!
 
Bij luisterbeurt 1 had ik niet zo'n aangenaam gevoel. Wou skippen :(. Voornamelijk bij 'Lusus Naturae'.
Bij herhaalde keren werd het draaglijker. Vergelijk het met de temperatuuraanpassing van het lichaam in februari.

Eerste nummer van Western naar de discotheek.
Pikt op in de tweede helft vanaf 'Seven Sons'.
'Sang Noir and the Nightbringer': westernwaardig in een hedendaags jasje.
Het elektronische van 'End World' mag gezien worden.
Gebruik van de onaangekondigde trompet maakt alles nog beter => uitschieter in 'Into the Open'.
"Onaangekondigd", want 'Daybreak' plaats ik niet erg hoog.

Van alle non-vocale albums, die zijn gepasseerd, zou ik deze toch niet bij de top zetten.
Op ong. zelfde niveau als Glass Museum, voor zover ik me dat nog herinner.
 
Electronische muziek is nog altijd mijn ding niet :unsure:
Deze plaat is op zich nog wel ok, redelijk chill inderdaad, maar ik haal er geen voldoening uit. Maar ik heb hem tenminste wel kunnen uitbeluisteren, dat wilt ook al iets zeggen! Dat is me niet altijd gelukt met de vorige electronische albums die hier gepasseerd zijn bij AOTW :p
 
Electronische muziek is nog altijd mijn ding niet :unsure:
Deze plaat is op zich nog wel ok, redelijk chill inderdaad, maar ik haal er geen voldoening uit. Maar ik heb hem tenminste wel kunnen uitbeluisteren, dat wilt ook al iets zeggen! Dat is me niet altijd gelukt met de vorige electronische albums die hier gepasseerd zijn bij AOTW :p
das op zich een opmerkelijk fenomeen, benieuwd waarom dat dit is.
misschien heeft het te maken met dat de meeste elektronische muziek nog altijd redelijk 'plastisch' is en voor u te gemaakt overkomt?
terwijl klassieke instrumenten inherent 'fouten' introduceren, geen enkele gitaar of drum maakt perfecte tonen, er zijn altijd wel bijkomende 'artifacten'.

nu bij dit album is er overduidelijk moeite gedaan om het niet al te plastisch te doen klinken, maar zelfs dan.
ook niet echt iets dan in een discotheek zou gespeeld worden @SnakeGodRovinin , maar ik snap de referentie wel ;)
 
Bij het AOTW van mijn favoriete acroniem van het forum (wel moeilijk uit te spreken), weet ik ondertussen altijd wel een beetje wat te verwachten. Ik denk dat gij een van de leden zijt met de meest nauwkeurig afgebakende smaak. Da's zeker niet negatief bedoeld en uw 3 AOTW's tonen wel aan dat er daarbinnen nog wel variatie mogelijk is.

In het begin had ik een beetje schrik dat het me te druk ging zijn. Deze mannen houden er precies van om hun muziek vol te stoppen met effectjes en wat meer ingewikkelde drums te programmeren. Ik ben meestal eerder van het KISS-principe. Maar na een tijdje wende dat eigenlijk wel en ging dat wat meer "op" in de muziek. Ik vond het ook wel aangenaam wegluisteren, zonder dat het echt vaak mijn aandacht greep. Het album had inderdaad een goeie flow.
 
Russische muziek zoek en deel website,

Vaag :laugh:

Dat gezegd zijnde was ik niet echt gecharmeerd, het luistert wel vlotjes en het zou zeker een leuke soundtrack kunnen zijn. Echter ontbreekt er iets waardoor ik zeer snel de aandacht verlies, te voorspelbaar en generisch in mijn ogen. Doet wat denken aan een stockfoto, technisch allemaal ok maar iets diepzinnig zal je er niet in vinden. Niet dat dat altijd moet hoor maar dat is vooral waar ik in muziek naar zoek.
 
Ik ga hier toch weer moeten zeggen dat het mijn ding niet is. Sorry @NDEFCB!

Ik vond het constante geswitch tussen instrumenten, stijlen en samples vrij irritant. Ik ben echt meer voor het repetitieve en in een soort van flow state komen, zeker in elektronische muziek. In tegenstelling tot een aantal anderen ontbreekt de flow voor mij. Hier had ik echt teveel het gevoel van "we gooien spaghetti naar de muur en dan zien we wel of het blijft plakken". Niet dus.

Terzijde, maar is uw username effectief een acronym? En zoja, staat het voor iets?
 
Bij het AOTW van mijn favoriete acroniem van het forum (wel moeilijk uit te spreken), weet ik ondertussen altijd wel een beetje wat te verwachten. Ik denk dat gij een van de leden zijt met de meest nauwkeurig afgebakende smaak. Da's zeker niet negatief bedoeld en uw 3 AOTW's tonen wel aan dat er daarbinnen nog wel variatie mogelijk is.
kan ik inkomen dat ik zo overkom, het zal quasi altijd zonder vocals zijn en met focus op drums. Maar geen enkel genre is superieur, dus ik sta imo toch wel open voor andere muzikale ervaringen.
In het begin had ik een beetje schrik dat het me te druk ging zijn. Deze mannen houden er precies van om hun muziek vol te stoppen met effectjes en wat meer ingewikkelde drums te programmeren. Ik ben meestal eerder van het KISS-principe. Maar na een tijdje wende dat eigenlijk wel en ging dat wat meer "op" in de muziek. Ik vond het ook wel aangenaam wegluisteren, zonder dat het echt vaak mijn aandacht greep. Het album had inderdaad een goeie flow.
Het is met momenten wel druk, maar dat wordt afgewisseld met rustige momenten. Maakt het voor mij een echt verhaal, met bijbehorende associaties zelfs diepgang. Het KISS principe ben ik eigenlijk ook grote fan van, maar niet altijd. In muziek meestal wel eigenlijk, teveel op elkaar geeft een beklemmend gevoel, dat vind ik hier wel niet echt.
Vaag :laugh:

Dat gezegd zijnde was ik niet echt gecharmeerd, het luistert wel vlotjes en het zou zeker een leuke soundtrack kunnen zijn. Echter ontbreekt er iets waardoor ik zeer snel de aandacht verlies, te voorspelbaar en generisch in mijn ogen. Doet wat denken aan een stockfoto, technisch allemaal ok maar iets diepzinnig zal je er niet in vinden. Niet dat dat altijd moet hoor maar dat is vooral waar ik in muziek naar zoek.
voorspelbaar en generisch, dat volg ik niet helemaal. diepzinnig is het niet nee.
Ik ga hier toch weer moeten zeggen dat het mijn ding niet is. Sorry @NDEFCB!
excuses niet aanvaard, je moet u niet excuseren voor een mening :)
Ik vond het constante geswitch tussen instrumenten, stijlen en samples vrij irritant.
hier kan ik inkomen, er is niet echt een tonale identiteit overheen het album.
Ik ben echt meer voor het repetitieve en in een soort van flow state komen, zeker in elektronische muziek.
Een goede repetitieve dubstep, drum and bass of whatever flow state is heerlijk. maar moet toch niet altijd?
In tegenstelling tot een aantal anderen ontbreekt de flow voor mij. Hier had ik echt teveel het gevoel van "we gooien spaghetti naar de muur en dan zien we wel of het blijft plakken". Niet dus.

Terzijde, maar is uw username effectief een acronym? En zoja, staat het voor iets?
Het is een acronym, ik denk dat ik dat hier ooit al eens gepost heb.
Stemt nog van de tijd van Uncharted 2 (dat is een PS3 game, voor de BeyondGamers die Beyond gaming zijn.:unsure: ).
Betreft de love triangle in die game:
ND -> Nathan Drake
EF -> Elena Fisher
CB -> Chloe's Butt
 
ND -> Nathan Drake
EF -> Elena Fisher
CB -> Chloe's Butt
En gelijk een idioot zit ik natuurlijk echt te zoeken achter Chloe's Butt en ben ik nu al 20 minuten van men dag kwijt aan booty tightening tutorials. merci hé.

Ik ga er eens aan beginnen, met zonnetje in mijn gezicht. Ondanks da'k totnutoe geen van u AOTW kon smaken, zit ge met gemak in de top 3 favoriete posters hier qua muziek. Maareuh godverdomme, dat is toch wel een verschrikkelijke nickname/acronym.

Ik stel als alternatief Drake Fishbutt voor. Toegegeven, niveel beter, maar mijn tong gaat er alleszinds niet over struikelen.
 
En gelijk een idioot zit ik natuurlijk echt te zoeken achter Chloe's Butt en ben ik nu al 20 minuten van men dag kwijt aan booty tightening tutorials. merci hé.
oprecht geïnteresseerd in uw browser geschiedenis, nu en altijd.
Ik ga er eens aan beginnen, met zonnetje in mijn gezicht. Ondanks da'k totnutoe geen van u AOTW kon smaken, zit ge met gemak in de top 3 favoriete posters hier qua muziek.
mijn AOTW wijken bijna altijd af van de dagelijkse muziek die ik hier post, geen idee waarom.
initieel wou ik een repetitieve klassieke dubstep plaat presenteren.
Maareuh godverdomme, dat is toch wel een verschrikkelijke nickname/acronym.

Ik stel als alternatief Drake Fishbutt voor. Toegegeven, niveel beter, maar mijn tong gaat er alleszinds niet over struikelen.
suggesties zijn welkom, Drake Fishbutt is een goede start maar het mag wat creatiever. Head zou ik willen doen, maar dat is te generisch en heeft connotaties.
probleem is dat ik dan overal een name change ga doen, dus ook op PSN en alle realms die ik frequenteer. OCD ofzo.
 
Moeilijke luisterbeurt omdat ik constant het gevoel had te luisteren naar een mix van te veel elektronische subgenres met een grote western saus over. Een soundscape gecreëerd door een flipperkast. Ik begrijp wel waarom @NDEFCB dit een geweldige plaat vindt, het heeft alles waar hij volgens mij fan van is. Voor mij klinkt het helaas vrij generisch, ik herkende veel sounds van andere elektronische artiesten die hier werden geïmplementeerd (gekopieerd?) waardoor de originaliteit van het westernluik snel weg viel.

Het derdelaatste nummer eindigde met een fade-out en ik was blij omdat ik dacht het einde van de plaat te hebben gehaald. Bleken er nog twee nummers te volgen, life can be a struggle. :unsure: Geen topper deze keer voor mij!
 
Vandaag tot de conclusie gekomen dat ik deze nog niet beluisterd had, dus toch maar eens even gedaan. 1 luisterbeurt en daar gaat het voor mij ook bij blijven.

Niet voor mij dit.
 
omdat ge toch nog moeite hebt gedaan om het binnen de week te beluisteren, een uitgebreidere reply.
Moeilijke luisterbeurt omdat ik constant het gevoel had te luisteren naar een mix van te veel elektronische subgenres met een grote western saus over. Een soundscape gecreëerd door een flipperkast. Ik begrijp wel waarom @NDEFCB dit een geweldige plaat vindt, het heeft alles waar hij volgens mij fan van is.
das zeker de reden dat ik deze plaat leuk vind. allez, buiten die flipperkast referentie dan. die dingen maken vervelende geluiden.
Voor mij klinkt het helaas vrij generisch,
ik denk niet dat generisch het juiste woord is. gezien het niet echt categoriseerbaar is, maar net veel van meerdere categorieën heeft genomen en gemixed. met een western sausje, is daar een voorbeeld van.
(persoonlijk vind ik de manier waarop het gemixt is subliem en smooth, maar smaken en kleuren)
ik herkende veel sounds van andere elektronische artiesten die hier werden geïmplementeerd (gekopieerd?) waardoor de originaliteit van het westernluik snel weg viel.
originaliteit, tja. alles is ooit al eens gedaan. zij het net iets anders dan de volgende.
Het derdelaatste nummer eindigde met een fade-out en ik was blij omdat ik dacht het einde van de plaat te hebben gehaald. Bleken er nog twee nummers te volgen, life can be a struggle. :unsure: Geen topper deze keer voor mij!
jammer, maar ik verwacht eigenlijk nooit dat het u gaat bekoren. smaken liggen veel te ver uiteen.

volgende keer beter ;)
 
Ik probeer er asap naar te luisteren, ben dit topic even uit het oog verloren. Geen idee wat hiervan te verwachten tbh, die album cover ziet er eerder uit als de hoes van een video game dan een plaat wat mij enorm in de war brengt
 
omdat ge toch nog moeite hebt gedaan om het binnen de week te beluisteren, een uitgebreidere reply.

das zeker de reden dat ik deze plaat leuk vind. allez, buiten die flipperkast referentie dan. die dingen maken vervelende geluiden.

ik denk niet dat generisch het juiste woord is. gezien het niet echt categoriseerbaar is, maar net veel van meerdere categorieën heeft genomen en gemixed. met een western sausje, is daar een voorbeeld van.
(persoonlijk vind ik de manier waarop het gemixt is subliem en smooth, maar smaken en kleuren)

originaliteit, tja. alles is ooit al eens gedaan. zij het net iets anders dan de volgende.

jammer, maar ik verwacht eigenlijk nooit dat het u gaat bekoren. smaken liggen veel te ver uiteen.

volgende keer beter ;)
Ik denk dat het ook niet helpt dat ik momenteel de biografie van J Dilla aan het lezen ben en daardoor heel veel Dilla beats beluister.
 
Terug
Bovenaan