Album of the week Maalem Mahmoud Guinia, James Holden, Floating Points - Marhaba

shiftyke

Cultuur Crew
Crowdfunder FE
Toegegeven, ik was het een beetje vergeten dat het aan mij was voor AOTW en ik had zelfs geen shortlist klaar.
Ik ben dus in m'n fysieke platenkast gaan snuffelen tot ik iets had waar ik de meerwaardezoeker mee kon triggeren.

Door een opmerking van @clercqie over Kanye West dacht ik eerst nog voor My Beautiful Dark Twisted Fantasy te gaan, omdat Kanye veel meer is dan zijn celebrity strapatsen maar uiteindelijk kwam ik bij twee van mijn favoriete elektronische producers Floating Points en James Holden.

Floating Points en James Holden zijn hier geen onbekende bij sommigen, Maleem Mahmoud Guinia zal allicht iets minder bekend in de oren klinken. Echter hebben deze drie een gemeenschappelijke factor.

Floating Points leverde twee jaar geleden nog één van de beste albums van de afgelopen decennium af (en misschien wel meer) toen hij de samenwerking aan ging met het London Symphonic Orchestra en free jazz legende Pharoah Sanders, Pharoah werd samen met Alice Coltrane dan weer als rechtstreekse inspiratie genoemd voor het laatste album van James Holden. Floating Points en James Holden waren niet de enige die een meerwaarde zagen in Pharoah want bijna 30 (!!!) jaar geleden ging Maleem Mahmoud Guinia ook al de samenwerking aan met Sanders. Jammer genoeg heeft Sanders niets te maken met mijn album EP of the week maar ik wou de link toch vermelden en wijlen Pharoah Sanders in de bloemetjes zetten.

Om even over te schakelen op Maleem Mahmoud Guinia, hij was een toonaangevende Gnawa muzikant, Gnawa is een Marokkaans muziekgenre dat gespeeld wordt met een gimbri (bas luit), qrakebs (soort castagnetten) en stem. Het genre heeft vooral een religieuze insteek en wordt als ritueel gebruikt bij gebedsmomenten. Het is heel repetitief en bezwerend. Desondanks Gnawa heel artisanaal gemaakt wordt, sluit het vakkundig aan met wat onze twee andere heren allemaal uitspoken met hun synthesizers en laptops.

Wacht misschien even met luisteren tot vanavond, comfortabel in de zetel, een goeie hoofdtelefoon, een heerlijke muntthee erbij en laat jullie vervoeren naar Essaouira met deze drie legendes.


Voor de gevorderden is er nog het album met Pharoah Sanders, ook zeer intensief maar zeker een luisterbeurt waard.


Een solo album van Maleem Mahmoud Guinia


Voor wie meer het elektronische apprecieert kan ik ook het volgende live optreden van Holden en Maleem Houssam Gania aanraden.


Of een stukje klassieke Gnawa


Veel plezier!
 
Ik weet het, zetel, koptelefoon, stilte in huis. Muntthee.

Maar ik zet het nu al op tijdens het telewerken en het bevalt me wel. Een beetje wereldmuziekerig, maar dat is een oneerbiedig stiefmoederlijk woord want alles wat niet-Westers is wordt gemakkelijkheidshalve in die container "wereldmuziek" gesmeten. Het schept wel een speciale sfeer en het is een beetje jammer dat deze AOTW niet is gekomen in een week met temperaturen van meer dan 30°C.

Het repetitieve karakter geeft wel een grote meerwaarde en net daarom zou ik het niet mogen beluisteren tijdens het telewerken want ik wil in een hangmat liggen om het helemaal te absorberen. En geef me dan maar iets straffer dan een muntthee.
 
I mean, Kanye ging nu sowieso al een AOTW zijn hier, tis van moeten! :unsure:

Dus blij dat je voor iets anders hebt gekozen! Deze had ik nog niet gehoord maar op basis van de uitstekende OP kan ik dit niet anders dan geweldig vinden! Brb, even bevestigen door effectief te luisteren.
 
Ja dit is dus echt super he! :love:

Ik kende de muziek niet bewust maar bij het luisteren had ik wel vlagen van herkenning! Deze nummers zijn dus al verschillende DJ sets gepasseerd waar ik de afgelopen jaren van heb genoten.

De heren Shepherd en Holden houden het gelukkig sober : ze zorgen met de synths voor een aangename, zweverige support zonder de focus te verleggen van het spel van Maleem dat hier toch echt de ster van de show is! Bezwerend!

Ik duik zeker in de andere albums en Boiler Room sets die je hebt meegegeven. Echt topkeuze dit! Merci.
 
Is dit de muziek dat ik me moet voorstellen met Jim Carrey aan het spit in een deleted scene van Ace Ventura?
Met spijt moet ik zeggen dat het in tegenstelling tot de andere Afrikaanse albums van eerder, het niet / minder klikt.
Het luistert als een veertig-minuten-jam aan, dat eerder past als de prelude van een album.
Kan evengoed liggen dat ik geen muntthee heb en me moeilijk kan verplaatsen zonder een kruid te hebben opgenomen.

Btw: zit die daar op 33:34 en 38:15 snot op te snuiven?
 
Dit is weer zoiets dat totaal onbekend is voor mij. Het is jammer genoeg wel echt volledig mijn ding niet, ik vind er echt niets aan eigenlijk. Te wereldmuziekerig voor mij.
Ik heb het wel gewoon tijdens het werken beluisterd, niet in de zetel met muntthee. Ik heb wel betere dingen te doen savonds in de zetel :unsure: (over het algemeen is dit in slaap vallen terwijl ik een serie aan het bekijken ben)
 
Is dit de muziek dat ik me moet voorstellen met Jim Carrey aan het spit in een deleted scene van Ace Ventura?
Met spijt moet ik zeggen dat het in tegenstelling tot de andere Afrikaanse albums van eerder, het niet / minder klikt.
Het luistert als een veertig-minuten-jam aan, dat eerder past als de prelude van een album.
Kan evengoed liggen dat ik geen muntthee heb en me moeilijk kan verplaatsen zonder een kruid te hebben opgenomen.

Btw: zit die daar op 33:34 en 38:15 snot op te snuiven?

Als ik me Ace Ventura nog kan herinneren ging dat vooral over centraal Afrika, dit is een puur Marokkaans genre :p


Dit is weer zoiets dat totaal onbekend is voor mij. Het is jammer genoeg wel echt volledig mijn ding niet, ik vind er echt niets aan eigenlijk. Te wereldmuziekerig voor mij.
Ik heb het wel gewoon tijdens het werken beluisterd, niet in de zetel met muntthee. Ik heb wel betere dingen te doen savonds in de zetel :unsure: (over het algemeen is dit in slaap vallen terwijl ik een serie aan het bekijken ben)

Volgens mijn zou Walter Hoeijmakers ze wel kunnen smaken hoor, ik heb al vreemdere shit gehoord op Roadburn :laugh:



Het is uiteraard niet super toegankelijk, alhoewel went dat wel maar ik vond de juxtapositie tussen die moderne electro producers en de traditionele muzikanten zeer interessant.

@SnakeGodRovinin noemde het een jam-sessie maar dat was het ook in de fond. Floating Points, James Holden (Vessel en Biosphere waren er ook bij maar zijn geen onderdeel van de EP) zijn naar Marrakesh getrokken op uitnodiging en alles is daar opgenomen geweest, niet eens in een studio maar langs de kant van een zwembad van het hotel.

Interessante stukje tekst over het hele gebeuren en wat meer gnawa achtergrond:

 
Hier was het wel een positieve luisterervaring! Ik kende dit project niet hoewel ik zowel Floating Points als James Holden zeer kan smaken. Allez, hun muziek he.

Ik was heel benieuwd omdat ik Promises ook een van de beste albums van de laatste jaren vind. Dat album was meer een synthese van de muziek van Pharoah Sanders en Floating Points, waar op dit album FloPo en Holden eerder de muziek van Guinia ondersteunen, die blijft toch vooral op de voorgrond. Ik vind wereldmuziek (ik weet het, stomme term) toch nog altijd het makkelijkst te beluisteren als het via wat meer westerse muziek binnen gesmokkeld wordt. Hier is het vooral een mooi voorbeeld hoe uiteenlopende muziek van verschillende hoeken van de wereld uiteindelijk toch gemene grond kan hebben.

Van alle 'nieuwe' dingen tijdens AOTW is dit waarschijnlijk de plaat waar ik het meest naar geluisterd heb, dat zegt waarschijnlijk genoeg.
 
Godverdomme, heb ik heel de week weer niet naar dit topic gekeken? Ik wil customised notifications voor nieuwe AOTW topics.

Ik zal dit album in de loop van het weekend proberen te beluisteren, anders wordt het gewoon volgende week samen met de nieuwe editie.
 
Floating Points en James Holden zijn hier geen onbekende bij sommigen, Maleem Mahmoud Guinia zal allicht iets minder bekend in de oren klinken. Echter hebben deze drie een gemeenschappelijke factor.
Floating Points is hier zeker een bekende, maar precies niet deze floating points. Crush heb ik op vinyl en Eleania is mijn favoriet album. James Holden niet meteen. Maleem Mahmoud Guinia nog nooit van gehoord, inderdaad.
Floating Points leverde twee jaar geleden nog één van de beste albums van de afgelopen decennium af (en misschien wel meer) toen hij de samenwerking aan ging met het London Symphonic Orchestra en free jazz legende Pharoah Sanders,
Promises is een goede plaat, toont ook weer hoe breed floating points kan gaan. Die man heeft geen genre. (voor mij wel niet het album van het decennium )
Om even over te schakelen op Maleem Mahmoud Guinia, hij was een toonaangevende Gnawa muzikant, Gnawa is een Marokkaans muziekgenre dat gespeeld wordt met een gimbri (bas luit), qrakebs (soort castagnetten) en stem. Het genre heeft vooral een religieuze insteek en wordt als ritueel gebruikt bij gebedsmomenten. Het is heel repetitief en bezwerend. Desondanks Gnawa heel artisanaal gemaakt wordt, sluit het vakkundig aan met wat onze twee andere heren allemaal uitspoken met hun synthesizers en laptops.
De stem stoort mij hier, alles anders is super. Bezwerend op zich, daar kan ik inkomen. Alles is wel zeer 'ruw' en 'rauw' opgenomen. Mist voor mij wat pit.
Wacht misschien even met luisteren tot vanavond, comfortabel in de zetel, een goeie hoofdtelefoon, een heerlijke muntthee erbij en laat jullie vervoeren naar Essaouira met deze drie legendes.
Sure, muntthee :unsure: . Een chocomel in de ochtend op de speakers in de muziekkamer deden genoeg voor mij.
 
Gene fan van muntthee, dus onder een slecht gesternte begonnen.
Het is echt een genre waar ik nul komma nul affiniteit mee heb en na deze plaat is die affiniteit er nog altijd niet. Ik vond het zeker niet slecht; er was geen drang om nummers te skippen of de plaat af te zetten. Voor mij is het niets om op te zetten en echt actief naar te luisteren.
Bij de ondergaande zon op een zwoele zomerdag terwijl ik van een frisse pint of cocktail geniet op de lokale zomerbar, dit als achtergrond deuntje: perfect. Maar ook niet veel dan dat voor mij.
 
Zoals verwacht was deze voor mij wel een meevaller. Ik ga niet met superlatieven beginnen want dat zou niet overeenkomen met mijn ervaring, maar ik vond het zeer aangenaam en ongetwijfeld een plaat waar ik naar zal terugkeren. Ik kan me met gemak onderdompelen in Noord-Afrikaanse deuntjes en meegenomen worden naar de wereld van Pepe le Moko, Morocco, Casablanca, Cairo Station, La battaglia di Algeri, Trances, ...

Bedankt aan @shiftyke om dit album te delen!
 
Gene fan van muntthee, dus onder een slecht gesternte begonnen.
Het is echt een genre waar ik nul komma nul affiniteit mee heb en na deze plaat is die affiniteit er nog altijd niet. Ik vond het zeker niet slecht; er was geen drang om nummers te skippen of de plaat af te zetten. Voor mij is het niets om op te zetten en echt actief naar te luisteren.
Bij de ondergaande zon op een zwoele zomerdag terwijl ik van een frisse pint of cocktail geniet op de lokale zomerbar, dit als achtergrond deuntje: perfect. Maar ook niet veel dan dat voor mij.

Van het elektronische of de gnawa?
 
Mimoun Marhaba heb ik al lange tijd in mijn ultieme playlist staan. Dixon draait het ook nog regelmatig in zijn setjes als intro.
Helemaal up my alley en leuk om het nog eens terug te horen want zo vaak zet ik die playlist niet meer op. De rest van het album ligt in de zelfde lijn, aangename plaat, doet me ook wat denken aan Susso. Wat meer slagwerk tijdens Bania zou wel welgekomen zijn, dat miste ik soms. Maar dan daarna ook weer niet, omdat de rest zo bezwerend wordt waardoor ik vergeet waar ik net over aan het zaniken was. Wat slagwerk ? nee dit is perfect.
 
Laatst bewerkt:
Ik ga mijn karretje een beetje aanhangen bij Creeping Death zijn mening.

Met dat verschil dat ik dit lui (en moe) op mijne zetel beluisterd heb en er toch wel van genoten heb. Maar eerder als achtergrond muziek terwijl ik wat doelloos aan het rond surfen was op het internet. Geen genre waarin ik de nood voel om verder te exploreren, maar moest ik het toevallig tegenkomen zoals met deze aotw wel van kan genieten onder de juiste omstandigheden.
 

Vergelijkbare onderwerpen

Terug
Bovenaan