Hierbij de beloofde uitgebreidere post. En terrecht ook, want deze sjarels hebben veel betekend voor het genre. Een genre dat mij de dag van vandaag nog heel dicht bij het hartje ligt.
Zoveel live gezien, en nooit een teleurstelling. Integendeel. Als ge echt zin had in een danske te placeren, ging je gewoon naar een Noisia set kijken, en gegarandeerd was dat een feestje.
Zoals je het zelf zegt, nostalgisch en relevant tegelijkertijd. Wat een helden, en ik ben blij dat ik ze echt veel heb mogen zien doorheen mijn leven. Prachtige tijden. Met rugzakken daar staan doen we al decenia niet meer, maar lange blaadjes aan ons lief vragen we nog wel.
Over het album zelf. Dit is inderdaad niet het album tjokvol klassiekers, aloewel... Maar wel 1 van hun albums waar ze gewoon hun goesting doen en zichzelf amuseren.
Heb dit vorige week meerdere malen beluisterd en blijft gewoon een zalig en divers album van deze jongens. Het is altijd een beetje raar om een album van een dj/producer te brengen, want het komt nooit tot zijn recht zoals in een mix. Als het dan nog eens hun eigen mix is van hun eigen nieuwe nummers, is dat ook weer nog anders. Dus niet makkelijk, maar job well done denk ik dan. Had het niet beter gekunnen.
Productiegewijs, wat kan ik daar over kwijt? Niet veel. Buiten dat Noisia doorheen de jaren nooit hun sound verloren heeft, en daar bovenop nooit zich hebben laten afschrikken om hun sound te innoveren overheen de jaren. Ik sta er tot op de dag van vandaag nog altijd versteld van hoe deze heren over de jaren heen altijd de grenzen opzochten en nieuwe sounds en soundscapes creeerde in een genre that inprincipe redelijk gelimiteerd is in zijn structuur en sound design. Alle kleine dingen over de jaren heen in hun productie hebben altijd een gygantische impact gehad op de sound.
Album art is lame
Ik heb het deze ochtend opgezet en nu loop ik al een ganse voormiddag opgefokt rond. Zou er een verband zijn? 
)
.
