Effe geleden nu ... maar terug grote hond die blaft gromt en z'n tanden ontbloot naar me als ik passeer in het bos (op bijtafstand dus)... Hou die toch eens aan de leiband FFS. Zag em staan in het midden van een gangpad waar ik liep, is daar net maar 1 meter smal door struiken etc, bazin zat ergens in de struiken zelf
. Baasje had zelfs geen leiband bij, dat was het ergerlijke.
Dan zien ze je: "je bent toch niet bang van honden hé". Neen, ik ben steeds voorzichtig, maar als ze aan men oren blaffen doet dat soms pijn met hyperacusis, en geeft dat last voor een tijdje achteraf. Afijn had m'n oordoppen ingestoken omdat ik de hond op tijd zag.
Maar in 2 maand toch al veel grote kadees van een hond die plots 'alleen' bij mij staan of zeer dicht komen, en baasje loopt dan 20m achterop.
Je gaat daar het bos in en de bordjes hangen er, hond aan leiband. Geen druk bos, maar je komt altijd wel iemand tegen, en dan moet je beter weten.
De één keer dat het een joekel van een rotweiler was, was echt even schrikken. Staat die opeens in een bocht, alleen, staart me recht aan vanop een meter of 5... de 1sec dat ik denk, wat een beest en em probeer in te schatten van lichaamstaal stond ie al met z'n muil aan m'n heupen! Maar deed niets dan eens ruiken. ... en dan het baasje 20 sec later: 'hij doet niets hoor, tis een grote hé' ...Uh slik ja. Zo één blok spieren was dat.