Goh ik weet niet wat je daar zegt, bij ons op het bedrijf is er iemand die tijdens zijn gewone uren lasser is en 's avonds geeft die avondles, dat vergt toch ook doorzettingsvermogen. In mijn ogen is iemand die 6 jaar gestudeerd niet per se slimmer dan iemand die er voor kiest om direct te gaan werken.
Dat heeft niets met materialiteit te maken, wel met de oprechte klik. Ik wil iemand waarmee ik kan communiceren, die begrijpt waarmee ik dagdagelijks bezig ben en die mij daarin mentaal steunt. Ervaring leert dat dat met iemand met een lage scholingsgraad vaak niet lukt. Eens zekere leeftijd voorbij ga je eerder berekendere keuzes maken. Al kan het dan nog altijd mislopen. Heb een tijdje gedate met een IT-er die niet snapte dat als ik een rapporteringsdeadline heb, ik die moet respecteren en daar mogelijk laat voor moet doorwerken: ‘de wereld gaat niet vergaan als dat rapport een dag later in de klant zijn mailbox zit’, ‘neen, maar er zijn wel meerdere partijen die op die cijfers verdergaan en het respecteren van gemaakte afspraken maken uw reputatie als dienstverlener’. Iedere maand opnieuw hadden wij die discussie. Die persoon had zelf zijn masterdiploma nooit afgewerkt omdat hij niet omkon met enige vorm van autoriteit waarop het tussen ons ook niet werkte, hij vond dat ik te weinig buiten de lijntjes durfde te kleuren. Soms wil je ook gewoon uw frustraties tegen uw partner kunnen ventileren, is niet fijn als die wat onbegrijpend zit te knikken (wat voor die persoon ook frustrerend gaat werken). En die hoeft daarom niet noodzakelijk hooggeschoold te zijn, uw partner moet zich kunnen inleven en begrip kunnen opbrengen voor hetgeen je doet.
De rest even terzijde, maar aan het verhaal van Astrid hier te lezen denk ik niet dat haar vriendin het type is dat filtert op intelligentie en daarom arbeiders al bij voorbaat afschrijft.
Dat heeft nu eens niets met scholingsgraad te maken. Noem het eerder karakter, luiheid, levensvisie,...
Ik vind dat toch een speciale uitspraak. Je kan dat ook anders benoemen als 'iemand die op dezelfde lijn zit'. Want op zich is een lage scholingsgraad geen al te goeie waardemeter.
Mja mijn persoonlijke ervaring is dat het toch nooit echt oprecht klikte. Vriendelijke praatjes maar weinig diepgang waarbij ik het gevoel had mezelf te kunnen zijn. Ik stond er wel voor open, ben ook effectief op date geweest (een vloerder, een tuinman, een wagenverkoper, een slager, een fietsenhandelaar etc) maar als je niet het gevoel hebt uzelf te kunnen zijn stopt het. Waardoor ik op den duur ook ging swipen op scholingsniveau. Was dat een garantie, neen, maar kan die persoon in kwestie (van wie we verder eigenlijk weinig kennen) ergens wel begrijpen. Al zou ik niet uitspreken dat het geen arbeider mag zijn.
Mijn ervaring (niet relationeel) met die mannen is dat afspraken en deadlines allemaal niet te strikt zijn...
Enerzijds vind ik het grof....want je komt zelf uit een lage sociale klasse en nu weiger je met iemand te daten die uit uw vroegere mileu zit.
Refereer je naar mij? Ik heb haar geen vakidioot genoemd hoor, ik bedoelde dat in het algemeen. Mijn excuses als het verwarrend overkwam. Ik heb veel respect voor @iamhollywoodIk heb de indruk dat we een beetje persoonlijk beginnen te spelen
Blijkbaar. Er staat duidelijk dat ik het wel effectief een kans gegeven heb. Die zelfstandige mannen verdienden ongetwijfeld bakken meer dan mezelf, dus materialiteit speelde zeker niet. Het vlotte gewoon niet spontaan, vriendschappelijk ja, relationeel, neen.Ik heb de indruk dat we een beetje persoonlijk beginnen te spelen
Ik denk dat het bij jou eerder met ambitie te maken heeft dan iets anders tbh, en dat mag hé. Maar door dat in te pakken als hoogopgeleid vs laagopgeleid scoor je inderdaad geen punten.
Neen. Er heeft mij ooit een therapeut bij een loopbaanbegeleiding uitgelegd dat ik door mijn intelligentie bij iedereen sympathiek overkom omdat ik mensen lees en de neiging heb mezelf aan hun aan te passen. Maar dat ik maar bij weinigen echt het gevoel heb mezelf te kunnen zijn. En ergens zoek ik daarin de verklaring dat ik steeds tot een zeker publiek aangetrokken ben. Al hebben anderen vaak niet door dat het niet klikt, ik denk net doordat ik mij steeds ‘aanpas’.
loopbaanbegeleiding.....die analyses zijn eerder werkgerelateerd denk ik neen?
Jup, die kiezen of ze met u trouwen/samenwonen/kinderen krijgen op basis van uwen beroepstitel. Dermee dat ge al die managers hebt tegenwoordig.
Dus ge kijkt daar meer naar dan naar 'de persoon' (hoewel dat een deel ervan is natuurlijk)...
Een (grote) passie(s) hebben is voor mij ook wel aantrekkelijk eigenlijk en heb er zelf ook wel enkele dus denk dat wel voor beide kanten geldt
Wat de passie is maakt mij eigenlijk minder uit. Maar goed ja dat is wel iets heel persoonlijk en voor iedereen anders.
