Alright, ik heb er net mijn tweede "echt grote" bikepacking trip op zitten, dus tijd om hier nog eens een uitgebreid blogje neer te pennen! Hopelijk vinden sommigen het hier leuk om eens te lezen of om inspiratie op te doen! Het is een beetje een wall of text / gedachtendump zonder al te veel structuur, dus sorry als het soms wat onsamenhangend lijkt!
Het plan
Met twee vrienden spraken we al lang om deze zomer een grote bikepacking tocht te doen. Onze eerste interesse viel op Schotland, maar wegens corona etc... zijn we uiteindelijk voor een alternatief gegaan in Frankrijk / Duitsland. Gebaseerd op een route (
https://ridewithgps.com/routes/31547255) die de Vogezen verbond met het Zwarte woud zouden we op 12 dagen van Karlsruhe naar Offenburg fietsen. Het eerste deel van de route volgt grotendeels de TMV (
https://bikepacking.com/routes/bikepacking-france-traversee-du-massif-vosgien/). Het tweede deel volgt het Zwarte Woud terug tot in Karlsruhe, dat hebben we dus ingekort tot Offenburg. Beide delen waren zo goed als compleet offroad, met in het Zwarte Woud wel een paar iets "langere" stukken over asfalt.
Statistieken:
892 km
22480 hoogtemeters
Het materiaal
Ik ben eigenlijk totaal niet vertrouwt met MTB en het offroad werk. Ik heb zelf geen MTB en fiets enkel op de weg. Alles was nog al wat last minute gepland, maar gelukkig de MTB van mijn pa kunnen gebruiken (Cube acid, Deore XT, hydraulische schijfremmen, Schwalbe banden) en die uitgerust met bikepacking zakken van Topeak (een deel ook kunnen lenen van een vriend). Verder 2 drinkbussen met water gemonteerd aan de vork (met ductape en strips) en eentje met wat fietsmateriaal, zakmes etc... aan de onderkant van het frame. In de zakken zat mijn nogal barebones uitrusting: kledij, tent, slaapzak, matje, gasvuurtje, gamellen, electronica, etc... Het standaard kampeermateriaal dus.
Dag 0
's ochtends vroeg de wekker die afloopt om 5u om dan de trein te nemen richting bxl-midi. Van daaruit via een heleboel treinen (god wat is er werk aan de winkel met reizen met trein+fiets) aan te komen in Karlsruhe. Massa vertragingen en aansluitingen missen, de efficientie van DB tegenover NMBS is toch een fabeltje denk ik.
Dag 1: 72km, 661HM
Met goede moed vertrokken op ons avontuur in Karlsruhe. De dag ervoor goed gegeten en gedronken en verbleven in de lokale jeugdherberg. Op het programma een redelijk rustige rit met weinig hoogtemeters als aanloop naar de Vogezen. We hadden ons aan een snelle rit verwacht, maar daar stak een lang stuk enorm technische singletrack een stokje voor. Zeker met al ons gewicht en mijn beperkte MTB ervaring een serieuze uitdaging met veel uitklikken, vloeken en denken: "waar ben ik in godsnaam aan begonnen". Qua weer was het wisselvallig, maar de grond was dus enorm nat / vochtig. Stoppen en slapen doen we 's avonds uiteindelijk in een soort geïmproviseerde tipi aan de rand van een fort waar we ook de fietsen droog konden stallen.
Dag 2: 93km 1885HM
Enter de Vogezen, en dus ook het betere klimwerk. Wat een enorm zware dag was me dit! Miezer, buien, veel wind, verschrikkelijk terrein en veel onfietsbare stroken waar afstappen en duwen de enige optie was. Goed afgezien en het om eerlijk te zijn ook al even niet meer zien zitten als er nog 10 van dit soort dagen zouden volgen... Na lang harken slapen we uiteindelijk in een klein F1 hotel. Vooral mijn voeten zijn niet meer om aan te zien, het was dan ook niet zo slim om mijn nieuwe MTB schoenen niet wat meer te hebben "ingefietst", het nadeel aan last minute dingen plannen.
Dag 3: 50km, 1107 HM
Een welverdiend "recovery" dagje na de hel van dag 2. De zon toont zich voor een eerste keer, maar nog steeds in het gezelschap van hevige buien. Voor het eerst toont de route zich op z'n mooist met wat verzichten en mooier bereidbare wegen. Nog steeds veel afstappen en duwen, maar ook veel genieten onderweg. Dag afronden met wat Picon in een lokaal hotel.
Dag 4: 72km, 1916 HM
Alweer een stevig dagje met een paar monsterlijke klimmen! De TMV kent geen genade en bergop is harken of zelfs duwen de enige optie. Gelukkig worden we ook beloond met een mooie omgeving, cafétje op de middag en 's avonds kamperen bij een wijnboer. De zon doet zijn werk en het weer is vanaf nu echt fantastisch!
Dag 5: 69km, 1969 HM
Het stramien zet zich voort: klimmen, klimmen en nog eens klimmen onder een stralende zon. De hoogtemeters beginnen al stevig aan te tikken, maar de moraal zit nog goed! Tegen het einde van de dag begint de vermoeidheid echter door te wegen, en wanneer we nog 1km op het einde de fiets omhoog moeten duwen tot een brakke camping beseffen we dat het nog wel eens zwaar kon worden. Geen winkel te bespeuren dus gaan we meteen slapen na een brak avondmaal en met slechts 1 baguette als reserve voor ontbijt...
Dag 6: 72 km, 2133 HM
Na een triest ontbijt meteen aan het werk gezet op deze monsteretappe. De col du Grand Ballon (offroad) in het vooruitzicht... In de voormiddag zit iedereen er zo goed als door, het klimmen gaat moeizamer dan ooit en alle kracht in mijn armen is precies verdwenen. Verstand op nul en zwalpend omhoog. De middag brengt gelukkig redding als we eindelijk een boulangerie passeren, die tot ons groot geluk ook pasta serveerde. Na een vreetsessie van jewelste kunnen we met nieuwe kracht die Grand Ballon wel aan! Tot we doorhebben dat we ook een stuk compleet te voet zouden moeten afleggen tot dé "echte" top. Met fiets enal alles omhoog sleuren langs een deel van het GR5 wandelpad dus... Gelukkig daarna uitgeput naar beneden kunnen bollen tot een gezellige camping met warm eten en frisse pils!
Dag 7: 55km, 876 HM
Oef, eindelijk een rustigere dag! We bereiken het einde van de Vogezen en rijden richting de vallei van de Rijn. De hoogtemeters duiken eindelijk nog eens onder de 1000 per dag en daar zijn we niet rouwig om. De dag eindigen we op een camping in Mulhouse, eindelijk eens een stad! We plonzen in het zwembad, pintjes drinken op terras en 's avonds heerlijk eten bij de Libanees. Genieten!
Dag 8: 74 km 1209 HM
Een overgangsritje door de vallei van de Rijn richting Zwarte woud. Een keertje meer asfalt dan offroad, dus we kunnen voor de verandering eens wat doorrijden. Goed voor de moraal! Omdat we ons allen nog fris voelen en het nog te vroeg was om te stoppen, besluiten we al de eerste klim van het Zwarte Woud onder handen te nemen, maar wat een monster was me dat! Geschift steil en wat een rot-ondergrond. Op de top wachtte ons echter alweer een super camping met vriendelijke uitbater!
Dag 9: 73km, 1765HM
Voor het eerst slaat er "echte" materiaalpech toe. Hiervoor enkel wat lekke banden, maar vandaag geeft mijn ketting het op en breekt ze in twee. Na wat gesukkel met een missing link dan toch richting een fietsenmaker moeten trekken (uit dommigheid vergeten dat er een kettingpons zat verstopt in mijn multitool...) op 20km van waar m'n ketting brak. Gelukkig zaten we net op de top en lag het dorpje in een dal op de route. Met wat duwen en wieltjeszuigen bij mijn twee reisgezellen dus nog vlot op weg geraakt. Nieuwe ketting op een oude casette is uiteraard niet ideaal, maar ik zou het er toch mee moeten doen...
Dag 10: 74km, 1600HM
De routine zit er al goed in, opstaan, tent en materiaal inpakken, ontbijten, en weer verder ploeteren door het Zwarte Woud. In het algemeen is het hier veel aangenamer rijden dan de Vogezen. Meer gravel ipv modder, minder singletrack, minder momenten naast de fiets etc... Eindigen in het mooie dorpje Sankt Peter waar we samen met wat locals aanschuiven aan de Imbiss voor een goei vettige maaltijd en pils. Voor de twee laatste dagen wordt er weer regen en zelfs noodweer voorspeld, we hopen op het beste...
Dag 11: 79km, 1967HM
Het einde komt in zicht, maar dat maakt het er niet per sé gemakkelijker op! Nog een serieus dagje zwoegen om de laatste dag haalbaar te houden. De vettige maaltijd bevalt mij slecht en ik fiets een dagje mottig rond met krampen & diarree... De regenbuien blijven uit en dat houdt de moraal hoog. Toch besluiten we onze camping streak te eindigen en nog eens in een bed te slapen. Bij een Vietnamees hotel (nergens anders plaats voor drie precies) krijgen we een gezellige kamer en een heerlijk maaltijd!
Dag 12: 76km, 2263 HM
Aflsuiterke van formaat met het meeste hoogtemeters op een dag! Een stevig ontbijt (inclusief Vietnamese soep) geeft me superkrachten en ik rij vlotter dan ooit de cols naar boven. Opnieuw hebben we ongelooflijk geluk en blijft, buiten wat miezer, de regen weg. Het voelt surreel aan dat onze trip ten einde loopt en het lijkt alsof we nog maar een paar dagen weg zijn. Toch zijn we het er allen over eens dat het niet veel langer had moeten zijn. Alle pijntjes waren wel geplaffoneerd tot een acceptabel niveau, maar de vermoeidheid en het slaaptekort begon toch serieus door te wegen. Allemaal serieus genoten en toch ook serieus afgezien, het ligt soms dicht bij elkaar! Aflsuiten doen we op restaurant met voldoende drank en een wekker die helaas om 5u 's ochtends staat om aan een nieuw treinavontuur te beginnen...
Epiloog
Ik moet toegeven dat we de route toch serieus onderschat hadden en dat onze dagindeling van ongeveer 70km per dag wat te zwaar was. De dagen dat we aankwamen na 18h op de camping waren geen uitzondering en dan is uitpakken, douchen, eten, slapen, wel wat een deprimerende routine. Gelukkig waren er ook veel meer momenten waarop we echt konden genieten, zowel tijdens als na het fietsen. In het algemeen heb ik veel bijgeleerd over het hele MTB / bikepacking gebeuren. Toch echt een enorm verschil met bikepacking op de koersfiets / tourfiets, zoals ik het gewoon ben! Ik denk wel dat mijn voorkeur op de weg zal blijven, het gemakkelijker grote afstanden afleggen vind ik aangenamer en ik geniet ook wel van wat cultuur / gastronomie in de stad tijdens zo een bikepacking tour. Maar wie weet keer ik wel nog eens terug naar de modder, stenen en het technische MTB geweld, want ik heb me soms echt wel geamuseerd op wegen en paadjes die onmogelijk zijn met de koersfiets! Ik denk ook wel dat mijn beperkte ervaring met MTB de technische stukken een stuk minder plezant maakten, zeker in combinatie met zoveel gewicht aan de fiets. Dus wie weet volgt er wel eens een MTB in de fietscollectie... al denk ik eerder te neigen naar een gravel/tourer model voor volgende reizen!