Avondland
Well-known member
Di'Anno of Dickinson? Blaze Bayley doet niet mee.
Evolutie van je muzieksmaak
- Onderwerp starter Kid_C
- Startdatum
The Mix-Up is de ideale plaat om dat te tonen. Da's een plaat die veel mensen schromelijk over het hoofd zien.
Als ik wat meer tijd heb, pen ik hier wel eens een relaas neer
(over mijn evolutie in muzieksmaak, niet alleen over die plaat).
RB26DETT
Active member
Mijn smaak of goesting verandert om de zoveel maanden weer eens. Nu is het vooral popmuziek uit de jaren 80 waar ik naar luister. Ondanks ik te jong ben, word ik daar vaak weemoedig van (bv. Boy Meets Girl - Waiting for a Star to Fall of Whitney Houston - How Will I Know).
Af en toe zet ik ook eens wat specialer op zoals hieronder.
Daarvoor was het vooral jaren 60/70 rock. Toen ik tiener was, luisterde ik vooral de typische dansmuziek van toen en wat minder commercieel de muziek die je in de Illusion/Shaft hoorde.
Naar hedendaagse muziek luister ik niet zoveel. Af en toe hoor ik wel eens een nummer dat ik kan smaken.
Af en toe zet ik ook eens wat specialer op zoals hieronder.
(bv.
)
Naar hedendaagse muziek luister ik niet zoveel. Af en toe hoor ik wel eens een nummer dat ik kan smaken.
Laatst bewerkt:
StBernardus
Active member
persoonlijk kan ik beiden appreciëren maar vind ik Di'Anno toch beter. Hun debuutalbum is mijn favoriet album
Avondland
Well-known member
Dickinson heeft een veel betere houdbaarheidsdatum en staat nog steeds als een dijk, maar die eerste albums met Di'Anno hebben wel iets heel bijzonder. Typische Maidensound, maar net wat minder gepolijst en wat ruiger.
Had ze wel nog eens graag live gezien op Graspop, nu ik daar vlakbij woon.
Straddle
Well-known member
Dickinson.
Ik geraak die muziek om één of andere reden niet beugehoord, terwijl ik de meeste van hun hits toch al een miljoen keer afgespeeld moet hebben. Vooral Somewhere in Time en Seventh Son vind ik steengoed.
de Waaslandwolf
Well-known member
Leuk topic.
Als kind kon ik muziek niet echt verdragen, ik weet nog dat ik ooit dacht dat ik niet begreep waarom mensen muziek mooi vonden. Maar goed, ik had wel die enkele nummers mooi vonden (Las Ketchup - Asereje was er één van, maar ik was toen 6 of 7 jaar lol). Vanaf begin 2008 begon ik de ultratoplijsten echt wekelijks te volgen, en ik luisterde toen ook veel naar MNM en keek soms eens MTV. Ik weet nog dat Lady Gaga met Poker Face toen op 1 stond. En Lily Allen werd al snel mijn idool, ook door het nummer Smile dat ik altijd al zo mooi vond. Dus zeg dat ik tot pakweg midden 2011 ultratoplijsten volgde, radio luisterde (MNM) en soms MTV keek. En dat is dus vooral pop, maar bvb. Muse kwam ook soms aan bod. Er waren nummers dat ik goed en leuk vond, maar ook nummers dat ik toen al echt slecht vond (bvb. alles van Katy Perry behalve Teenage Girl). Ik ging ook soms eens in het verleden naar de ultratoplijsten terugkijken, ofdat ik daar mijn ding niet vond soms maar die gaan niet zo ver terug (begin of midden jaren '90?).
Midden 2011 veranderde alles toen ik drum & bass leerde kennen, en dat gebeurde allemaal op één dag. Ik weet zelfs nog de datum, want het is de dag van het Pukkelpopdrama (dus 18 augustus 2011), maar dat is toen rond die periode dat ik heftig begon te puberen. Dat was dus vooral Netsky, Modestep, Skrillex, Pendulum, Camo & Krooked, Sigma, Wilkinson, B-Complex, Sub Focus en bijna alles dat wel een UKF label had, al bleef ik wel nog de ultratoplijsten tot lang erna volgen. Maar het gros was echt drum & bass. Ook rond die periode begon mijn interesse voor het weer, en dat ik veel actiever werd op het internet en vooral internetfora (ervoor was dat enkel een pro cycling manager forum dacht ik). Er veranderde veel in die periode in mijn leven. Ik weet nog dat ik met de bus naar school ging, en dat ik door de oortjes hoorde dat mensen naar dezelfde muziek luisterden als ik, dus dat was toen echt een hype, maar die hype is even snel overgewaaid als ze kwam (helaas) met de opkomst van hardstyle. Zelf heb ik ook snel uitsluitend drum & bass beginnen luisteren, en slechts sporadisch dubstep, en ook al iets meer underground (bvb. Xilent), maar vnl. mainstream UKF drum & bass.
Daarna vooral langzame verandering, dus ik heb wel een tijdje hardstyle geluisterd. Dat begon met Mark with a K en al snel volgde ene Dimitri Vegas & Like Mike. Goed, in het begin was dat wel leuk. Psyko Punkz is mijn favoriet uit die tijd. En Showtek vond ik ook heel goed. Maar van de rest ben ik nooit echt fan geweest. En al snel denk ik dat ik vooral naar house ging onbewust, met vooral eerst nog future house dat ook wel populair was toen (Oliver Heldens en Tchami vooral), maar dan echt richting deep house, zeker in 2013-2014. En later nog meer insider house, IDM en soms techno-aanverwanten, maar vooral dus deep house.
Een goede vriend die ik leerde kennen in 2013 en waar ik begon te experimenteren met cannabis leerde me ook rap, reggae en later ook dub of novo dub leren kennen. Ook heel goede herinneringen aan (Snoop Dogg, Wiz Khalifa, 2Pac, Biggie, Bob Marley, Barrington Levy, Collie Buddz, Peter Tosh, Rupelsoldaten, wat Nederlandse rap maar daar was ik minder fan van, en ook Panda Dub, Pupajim, Danny Red en andere dub). Maar dat was vooral muziek waar we samen naar luisterden, niet als ik niet bij hem was.
Via fora wel altijd in aanraking geweest met andere muziek, maar soms is hier en daar wel iets bijgebleven, maar vaak eigenlijk niet echt. Via een internationaal forum dan in aanraking gekomen met Purity Ring dat ik erg goed vond, en niet veel later dus Grimes (ergens in februari / maart 2016) en dat is de tweede revolutie. Via Grimes en Purity Ring eerst nog andere Canadese indie synthpopgroepen leren kennen. Braids is daar de grootste blijver van geweest. Ook in die periode wat folktronica geluisterd. Via Grimes ook haar eigen faepoplijst (fairy-achtige muziek) blijven volgen, wat mij ook enkele goede tips heeft gegeven, vooral yeule op die manier op een heel vroeg stadium ontdekt (die nu veel populairder is dan toen). Dankzij Grimes ook Panda Bear en Animal Collective leren kennen omdat zij claimde dat zonder Person Pitch ze er niet in slaagde om teksten toe te voegen aan haar songs, alsook geen coherent geheel kon creëren.
Vaak ook gezocht naar soortgelijke artiesten, en terwijl ik allang naar Heaven (or Las Vegas) luisterde op die manier Cocteau Twins leren kennen, eerst via Treasure, later met Heaven or Las Vegas, en niet veel later ook Garlands en Head over Heels. Ook van Beach House werd ik fan na 7 dat ik nu ironisch genoeg één van hun mindere albums vind. In 2018 ook voor het eerst Empress Of leren kennen (die een geweldige eerste deel v/h carriere heeft), La Femme ook en Crystal Castles ook. Wellicht onbewust ook die periode ook veel meer naar witch house beginnen luisteren dat ik echt een machtig genre vind.
Eind 2018 / begin 2019 volgde weer een mini-revolutie en toen viel de klik met Radiohead, maar ook The Cure - Disintegration, Interpol - Turn on the Bright Lights, MBV - Loveless, The Doors - The Doors en Slowdive - Souvlaki vond ik allemaal absoluut prachtig. Maar het was vooral Cocteau Twins dat ik door 2019 heen heb zitten luisteren (waar dat in 2018 nog Empress Of was). Sindsdien wel ongeveer de muzieksmaak ontwikkeld die ik nu heb, maar ik betrap me erop dat ik soms te veel naar dezelfde muziek blijf luisteren, terwijl ik veel meer zou moeten ontdekken. Neo-psychedelia, synthpop, shoegaze en dream pop zijn sinds die periode mijn lievelingsgenres. En chillwave, art pop, ambient/ambient pop en witch house kan je er ook wel bijrekenen. Al betrap ik me erop de laatste tijd ook veel meer glitch en alles met vapor meer te gaan luisteren. Vooral dit jaar weer volop aan het ontdekken. 2020 is het jaar van yeule geworden. Dit jaar is The Velvet Underground de grootste ontdekking. Maar ook George Clanton en Kelsey Lu zijn al twee grote ontdekkingen. De artieste van het jaar lijkt FKA Twigs te gaan worden (of yeule opnieuw).
Voor mij is de trend nu dat alles met psychedelica, dat hypnotisch is, dat etherisch is, of dat dromerig, zweverig is, ik wel goed zal vinden.
Volgens last.fm meest beluisterde artiesten sinds 2016 (maar niet altijd heel accuraat omdat er periodes waren dat last.fm niet altijd alles opnam).
2016:
1. Grimes
2. Baltra (underground deep/acid house)
3. Raar (underground acid house)
4. Panda Dub (die zal 2015 wel gedomineerd hebben)
5. Ordo Funebris (Spaanse folktronica)
6. Trobar de Morte (ook Spaanse folktronica)
7. Kerri Chandler (90's house)
8. Huxley (vrij underground house)
9. Purity Ring
10. Ofdream (trap, cloud rap, wave)
2017 (tweede deel geen last.fm gebruikt):
1. Grimes
2. Panda Dub
3. Raar
4. Baltra
5. Huxley
6. Kerri Chandler
7. Clams Casino (cloud rap)
8. Viers
9. Leon Vynehall (ook deep house)
10. Always Never
2018:
1. Empress Of
2. Grimes
3. Panda Dub
4. Agar Agar (french house)
5. La Femme (neo-psychedelia, synthpop, elektronica surf rock, beetje vanalles)
6. Rakoon (ook dub)
7. Beach House
8. Cocteau Twins
9. Peggy Gou (ook Zuid-Koreaanse house)
10. Mathieu Faubourg (ook underground electronic)
2019:
1. Cocteau Twins
2. Crystal Castles
3. Beach House
4. Empress Of
5. Grimes
6. Disclosure
7. Tame Impala
8. Radiohead
9. Ringo Deathstarr
10. My Bloody Valentine
2020:
1. Grimes
2. Crystal Castles
3. yeule (synthpop, art pop, glitch pop)
4. Empress Of
5. Panda Dub
6. AGRUME (Japanse vaporwave)
7. Inkyz (iets van trap)
8. Beach House
9. Disclosure
10. Harrison BDP (ook underground elektro)
2021 (tot nu toe, en best veel beluisterd al)
1. Yukari (Zuid-Koreaanse chillwave, dream pop)
2. yeule
3. Cocteau Twins
4. Aseul (zelfde als Yukari)
5. Crystal Castles
6. Coals (Poolse chillwave, dream pop)
7. Kelly Lee Owens
8. John Tejada (ook underground house)
9. FKA twigs
10. Yaeji
11. Melody's Echo Chamber (aangezien Yukari / Aseul twee pseudoniemen zijn voor dezelfde artieste)
Denk dat George Clanton er ook bijgaat komen. En FKA Twigs had ik hoger verwacht.
Als kind kon ik muziek niet echt verdragen, ik weet nog dat ik ooit dacht dat ik niet begreep waarom mensen muziek mooi vonden. Maar goed, ik had wel die enkele nummers mooi vonden (Las Ketchup - Asereje was er één van, maar ik was toen 6 of 7 jaar lol). Vanaf begin 2008 begon ik de ultratoplijsten echt wekelijks te volgen, en ik luisterde toen ook veel naar MNM en keek soms eens MTV. Ik weet nog dat Lady Gaga met Poker Face toen op 1 stond. En Lily Allen werd al snel mijn idool, ook door het nummer Smile dat ik altijd al zo mooi vond. Dus zeg dat ik tot pakweg midden 2011 ultratoplijsten volgde, radio luisterde (MNM) en soms MTV keek. En dat is dus vooral pop, maar bvb. Muse kwam ook soms aan bod. Er waren nummers dat ik goed en leuk vond, maar ook nummers dat ik toen al echt slecht vond (bvb. alles van Katy Perry behalve Teenage Girl). Ik ging ook soms eens in het verleden naar de ultratoplijsten terugkijken, ofdat ik daar mijn ding niet vond soms maar die gaan niet zo ver terug (begin of midden jaren '90?).
Midden 2011 veranderde alles toen ik drum & bass leerde kennen, en dat gebeurde allemaal op één dag. Ik weet zelfs nog de datum, want het is de dag van het Pukkelpopdrama (dus 18 augustus 2011), maar dat is toen rond die periode dat ik heftig begon te puberen. Dat was dus vooral Netsky, Modestep, Skrillex, Pendulum, Camo & Krooked, Sigma, Wilkinson, B-Complex, Sub Focus en bijna alles dat wel een UKF label had, al bleef ik wel nog de ultratoplijsten tot lang erna volgen. Maar het gros was echt drum & bass. Ook rond die periode begon mijn interesse voor het weer, en dat ik veel actiever werd op het internet en vooral internetfora (ervoor was dat enkel een pro cycling manager forum dacht ik). Er veranderde veel in die periode in mijn leven. Ik weet nog dat ik met de bus naar school ging, en dat ik door de oortjes hoorde dat mensen naar dezelfde muziek luisterden als ik, dus dat was toen echt een hype, maar die hype is even snel overgewaaid als ze kwam (helaas) met de opkomst van hardstyle. Zelf heb ik ook snel uitsluitend drum & bass beginnen luisteren, en slechts sporadisch dubstep, en ook al iets meer underground (bvb. Xilent), maar vnl. mainstream UKF drum & bass.
Daarna vooral langzame verandering, dus ik heb wel een tijdje hardstyle geluisterd. Dat begon met Mark with a K en al snel volgde ene Dimitri Vegas & Like Mike. Goed, in het begin was dat wel leuk. Psyko Punkz is mijn favoriet uit die tijd. En Showtek vond ik ook heel goed. Maar van de rest ben ik nooit echt fan geweest. En al snel denk ik dat ik vooral naar house ging onbewust, met vooral eerst nog future house dat ook wel populair was toen (Oliver Heldens en Tchami vooral), maar dan echt richting deep house, zeker in 2013-2014. En later nog meer insider house, IDM en soms techno-aanverwanten, maar vooral dus deep house.
Een goede vriend die ik leerde kennen in 2013 en waar ik begon te experimenteren met cannabis leerde me ook rap, reggae en later ook dub of novo dub leren kennen. Ook heel goede herinneringen aan (Snoop Dogg, Wiz Khalifa, 2Pac, Biggie, Bob Marley, Barrington Levy, Collie Buddz, Peter Tosh, Rupelsoldaten, wat Nederlandse rap maar daar was ik minder fan van, en ook Panda Dub, Pupajim, Danny Red en andere dub). Maar dat was vooral muziek waar we samen naar luisterden, niet als ik niet bij hem was.
Via fora wel altijd in aanraking geweest met andere muziek, maar soms is hier en daar wel iets bijgebleven, maar vaak eigenlijk niet echt. Via een internationaal forum dan in aanraking gekomen met Purity Ring dat ik erg goed vond, en niet veel later dus Grimes (ergens in februari / maart 2016) en dat is de tweede revolutie. Via Grimes en Purity Ring eerst nog andere Canadese indie synthpopgroepen leren kennen. Braids is daar de grootste blijver van geweest. Ook in die periode wat folktronica geluisterd. Via Grimes ook haar eigen faepoplijst (fairy-achtige muziek) blijven volgen, wat mij ook enkele goede tips heeft gegeven, vooral yeule op die manier op een heel vroeg stadium ontdekt (die nu veel populairder is dan toen). Dankzij Grimes ook Panda Bear en Animal Collective leren kennen omdat zij claimde dat zonder Person Pitch ze er niet in slaagde om teksten toe te voegen aan haar songs, alsook geen coherent geheel kon creëren.
Vaak ook gezocht naar soortgelijke artiesten, en terwijl ik allang naar Heaven (or Las Vegas) luisterde op die manier Cocteau Twins leren kennen, eerst via Treasure, later met Heaven or Las Vegas, en niet veel later ook Garlands en Head over Heels. Ook van Beach House werd ik fan na 7 dat ik nu ironisch genoeg één van hun mindere albums vind. In 2018 ook voor het eerst Empress Of leren kennen (die een geweldige eerste deel v/h carriere heeft), La Femme ook en Crystal Castles ook. Wellicht onbewust ook die periode ook veel meer naar witch house beginnen luisteren dat ik echt een machtig genre vind.
Eind 2018 / begin 2019 volgde weer een mini-revolutie en toen viel de klik met Radiohead, maar ook The Cure - Disintegration, Interpol - Turn on the Bright Lights, MBV - Loveless, The Doors - The Doors en Slowdive - Souvlaki vond ik allemaal absoluut prachtig. Maar het was vooral Cocteau Twins dat ik door 2019 heen heb zitten luisteren (waar dat in 2018 nog Empress Of was). Sindsdien wel ongeveer de muzieksmaak ontwikkeld die ik nu heb, maar ik betrap me erop dat ik soms te veel naar dezelfde muziek blijf luisteren, terwijl ik veel meer zou moeten ontdekken. Neo-psychedelia, synthpop, shoegaze en dream pop zijn sinds die periode mijn lievelingsgenres. En chillwave, art pop, ambient/ambient pop en witch house kan je er ook wel bijrekenen. Al betrap ik me erop de laatste tijd ook veel meer glitch en alles met vapor meer te gaan luisteren. Vooral dit jaar weer volop aan het ontdekken. 2020 is het jaar van yeule geworden. Dit jaar is The Velvet Underground de grootste ontdekking. Maar ook George Clanton en Kelsey Lu zijn al twee grote ontdekkingen. De artieste van het jaar lijkt FKA Twigs te gaan worden (of yeule opnieuw).
Voor mij is de trend nu dat alles met psychedelica, dat hypnotisch is, dat etherisch is, of dat dromerig, zweverig is, ik wel goed zal vinden.
Volgens last.fm meest beluisterde artiesten sinds 2016 (maar niet altijd heel accuraat omdat er periodes waren dat last.fm niet altijd alles opnam).
2016:
1. Grimes
2. Baltra (underground deep/acid house)
3. Raar (underground acid house)
4. Panda Dub (die zal 2015 wel gedomineerd hebben)
5. Ordo Funebris (Spaanse folktronica)
6. Trobar de Morte (ook Spaanse folktronica)
7. Kerri Chandler (90's house)
8. Huxley (vrij underground house)
9. Purity Ring
10. Ofdream (trap, cloud rap, wave)
2017 (tweede deel geen last.fm gebruikt):
1. Grimes
2. Panda Dub
3. Raar
4. Baltra
5. Huxley
6. Kerri Chandler
7. Clams Casino (cloud rap)
8. Viers
9. Leon Vynehall (ook deep house)
10. Always Never
2018:
1. Empress Of
2. Grimes
3. Panda Dub
4. Agar Agar (french house)
5. La Femme (neo-psychedelia, synthpop, elektronica surf rock, beetje vanalles)
6. Rakoon (ook dub)
7. Beach House
8. Cocteau Twins
9. Peggy Gou (ook Zuid-Koreaanse house)
10. Mathieu Faubourg (ook underground electronic)
2019:
1. Cocteau Twins
2. Crystal Castles
3. Beach House
4. Empress Of
5. Grimes
6. Disclosure
7. Tame Impala
8. Radiohead
9. Ringo Deathstarr
10. My Bloody Valentine
2020:
1. Grimes
2. Crystal Castles
3. yeule (synthpop, art pop, glitch pop)
4. Empress Of
5. Panda Dub
6. AGRUME (Japanse vaporwave)
7. Inkyz (iets van trap)
8. Beach House
9. Disclosure
10. Harrison BDP (ook underground elektro)
2021 (tot nu toe, en best veel beluisterd al)
1. Yukari (Zuid-Koreaanse chillwave, dream pop)
2. yeule
3. Cocteau Twins
4. Aseul (zelfde als Yukari)
5. Crystal Castles
6. Coals (Poolse chillwave, dream pop)
7. Kelly Lee Owens
8. John Tejada (ook underground house)
9. FKA twigs
10. Yaeji
11. Melody's Echo Chamber (aangezien Yukari / Aseul twee pseudoniemen zijn voor dezelfde artieste)
Denk dat George Clanton er ook bijgaat komen. En FKA Twigs had ik hoger verwacht.
Ik denk dat als je mijn smaak beter wilt begrijpen, dat je niet verder moet kijken dan Emichel op MM (want dat is echt een match lijkt me), maar vooral deze user. Ook door yeule's afspeellijsten laat ik me bvb. beinvloeden of door Yukari / Aseul ook (want ik heb beiden op Spotify, en ik zit ook op Yeulecord, ook omdat ze daar goede filmtips hebben).
Maar vooral deze gebruiker heeft zowel qua film als muziek een heel erg gelijkaardige smaak (tot het eigenlijk zelfs quasi creepy wordt), maar zij is zoals ik, maar blijkbaar Laki on steroids lol.
https://rateyourmusic.com/~lunpluvia
haar favoriete artiesten in spoiler
Vooral deze lijst: Unreal Noises is erg goed https://rateyourmusic.com/list/lunpluvia/unreal_noises/
zoals deze beschrijving, maar zet maar witch house, chillwave, dream pop, glitch, glitch pop, IDM, synthpop en shoegaze erbij want dat zit er ook goed in.
Trouwens relevant ook, want dit is echt wel "internetmuziek", en vind ik wel interessant om eens te posten, want ik ben wel fan van beiden die besproken worden hier.
Grimes is ook in zekere zin gemaakt door het internet. Arca ook. Maar bvb. Bladee, Ecco2k en death's dynamic shroud.wmv ook. En Clams Casino heeft ook wel die invloed maar dan van vroeger.
Maar vooral deze gebruiker heeft zowel qua film als muziek een heel erg gelijkaardige smaak (tot het eigenlijk zelfs quasi creepy wordt), maar zij is zoals ik, maar blijkbaar Laki on steroids lol.
https://rateyourmusic.com/~lunpluvia
haar favoriete artiesten in spoiler
Yeule, Crystal Castles, Yung Lean, Sewerslvt, Yikii, 아버지, Maison book girl, 仮想夢プラザ, Arca, 青葉市子, Grimes, How To Disappear Completely, Manon Lescaut, The 1975, Grouper, Jon Hopkins, Tyler The Creator, 파란노을, RAY, Yellow Swans, 光の緒, 25 000 kittens, Epik High, Malibu, Ramleh, For Tracy Hyde, t e l e p a t h テレパシー能力者, The Caretaker, desert sand feels warm at night, A L E X, ░▒▓新しいデラックスライフ▓▒░ Lady Gaga, Oneohtrix Point Never, FKA Twigs, Lindsheaven Virtual Plaza, 暗い自然, I Am A Lake Of Burning Orchids, ヨネコ, Yuragi, jonatan leandoer 96, Jefre Cantu-Ledesma, loveliescrushing, ECCO UNLIMITED, Pedestrian Deposit, Sd Laika, The Gerogerigegege, NAKED, Yung Sherman, death's dynamic shroud.wmv, Moa Pillar, Lingua Ignota, Kevin Drumm, Heaven's Emperor, Ricky Eat Acid, Yves Tumor, Bones, The Rita, dreamcrusher, Clams Casino, 夢のチャンネル, Shurayuki-Hime, Infinity Frequencies, テレビ体験, William Basinski, ☆♀☆♀ＳＴＡＲ ＧＩＲＬ☆♀☆♀, Mo・Te, Celer, Chinese Hackers, Alberich, Navicon Torture Technologies, Boris, Merzbow, 輕描淡寫, ２８１４, Lorri Alison, goreshit, Secret Pyramid, Windows 98の, SALEM, C/id, Pansy, Little Fictions, WWWINGS, Sissy Spacek, Glaciology, The Cathode Terror Secretion, Bladee, The Cherry Point, G a t e w a y ゲートウェイ, Uboa, Amnesia Scanner, Kazumoto Endo, Noise/Girl, 骷, Werewolf Jerusalem, Swan Meat, C.C.C.C., from tokyo to honolulu, Vår, Sangam, Nurse With Wound, James Ferraro, Teen Suicide, 山岡晃, ◂☆▸, Mindspring Memories, Skee Mask, 寂しいDeath, Panchiko, Earl Sweatshirt, フィガー・ウィズ・ミート, C!erra My\$t, Unison, Nasty Maid Grinder, butalbital, Schwefelgelb, Vladislav Delay, Death Grips, clipping., Machine+, Alan Lamb, Thee Silver Mt. Zion Memorial Orchestra, Sigur Rós, sienna sleep, Deathprod, Imagine Drowning, Virtual Self, COBRAH, 雨, Xiu Xiu, トリニティー無限大, Broken Light, メディカル
Vooral deze lijst: Unreal Noises is erg goed https://rateyourmusic.com/list/lunpluvia/unreal_noises/
zoals deze beschrijving, maar zet maar witch house, chillwave, dream pop, glitch, glitch pop, IDM, synthpop en shoegaze erbij want dat zit er ook goed in.
Trouwens relevant ook, want dit is echt wel "internetmuziek", en vind ik wel interessant om eens te posten, want ik ben wel fan van beiden die besproken worden hier.
Grimes is ook in zekere zin gemaakt door het internet. Arca ook. Maar bvb. Bladee, Ecco2k en death's dynamic shroud.wmv ook. En Clams Casino heeft ook wel die invloed maar dan van vroeger.
Laatst bewerkt:
PBR Streetgang
Well-known member
Part I:
Het allerbegin was een cassette die ik geregeld opzette als ik achterin de auto van mijn vader zat. Eerste nummer was die live cover van Peter Gunn's theme door Emerson, Lake & Palmer. Er stond ook wat op van the Beatles, Queen en Frank Sinatra en misschien ook wat Black Sabbath en Deep Purple. Een andere die ik geregeld oplegde had liedjes van Boudewijn de Groot: Meester Prikkebeen, Als de rook om je hoofd is verdwenen, Tante Julia, Mijnheer de president en, niet te vergeten, Jimmy. Al de andere muziek kende ik van de radio en Hit Box compilatie CD's uit de nineties.
Ongetwijfeld het belangrijkste liedje uit al die tracks op die compilaties was Nobody's Wife van Anouk. Toen ik dat hoorde, wist ik dat ik gemaakt was voor luide gitaren en solo's. Jammer genoeg was dat ook de periode waarin Nu Metal zijn hoogdagen kende en ik snel verleid werd door de muziek van Limp Bizkit en Linkin Park, maar gelukkig ging ik een keer spelen bij een vriend die het toen gloednieuwe spel Tony Hawk's Pro Skater 2 op zijn PC had geïnstalleerd. Het openingsnummer was Guerilla Radio van Rage Against The Machine en dat moment was for life. Deze band heb ik door heel die schlep van het middelbaar blijven luisteren: vol frustraties thuiskomen na een vreselijke dag school en dan The Battle of Los Angeles superluid opleggen in mijn shitty stereo'ke... Dem was de days.
Het allerbegin was een cassette die ik geregeld opzette als ik achterin de auto van mijn vader zat. Eerste nummer was die live cover van Peter Gunn's theme door Emerson, Lake & Palmer. Er stond ook wat op van the Beatles, Queen en Frank Sinatra en misschien ook wat Black Sabbath en Deep Purple. Een andere die ik geregeld oplegde had liedjes van Boudewijn de Groot: Meester Prikkebeen, Als de rook om je hoofd is verdwenen, Tante Julia, Mijnheer de president en, niet te vergeten, Jimmy. Al de andere muziek kende ik van de radio en Hit Box compilatie CD's uit de nineties.
Ongetwijfeld het belangrijkste liedje uit al die tracks op die compilaties was Nobody's Wife van Anouk. Toen ik dat hoorde, wist ik dat ik gemaakt was voor luide gitaren en solo's. Jammer genoeg was dat ook de periode waarin Nu Metal zijn hoogdagen kende en ik snel verleid werd door de muziek van Limp Bizkit en Linkin Park, maar gelukkig ging ik een keer spelen bij een vriend die het toen gloednieuwe spel Tony Hawk's Pro Skater 2 op zijn PC had geïnstalleerd. Het openingsnummer was Guerilla Radio van Rage Against The Machine en dat moment was for life. Deze band heb ik door heel die schlep van het middelbaar blijven luisteren: vol frustraties thuiskomen na een vreselijke dag school en dan The Battle of Los Angeles superluid opleggen in mijn shitty stereo'ke... Dem was de days.
Avondland
Well-known member
Die RATM-schijf is dan ook een geweldige katalysator voor teenage rage. Alles kapot. Staat hier op, uit nostalgie.
PBR Streetgang
Well-known member
Enkel uit nostalgie? Of deels ook omdat dat gewoon steengoede muziek is? Al vind ik zelf The Battle of Los Angeles hun minst goede, ondanks dat die waarschijnlijk de beste scheurende Morello sound heeft die hij ooit geproduceerd heeft. Die riff in Born of a Broken Man, holy shit...
Ik zou ze als volgt rangschikken: RATM > Renegades > Evil Empire ? TBOLA
Avondland
Well-known member
Beide, al ben ik niet zo vertrouwd met RATM dat ik hun hele discografie ken of kan rangschikken naar voorkeur.
Misschien moet Tom Morello wel bij de "classic artists" thread...
Zonder de internetrevolutie had ik nooit de smaak gehad die ik nu had gehad. Nooit. Het is echt het internet dat mijn film, tv en muzieksmaak heeft gevormd. Zelfs een stuk mijn opvattingen, ideologie en zelfs persoonlijkheid. Qua games ben ik nog het meest normaal denk ik.
Ik denk dat dat vooral is omdat je er nooit mee in aanraking zou komen, omdat alles veel minder toegankelijk zou zijn, en je dus afh. bent van meer traditionele kanalen. Ik ben dus blij dat dat niet zo het geval is, anders zat ik waarschijnlijk nog steeds Familie te kijken (lol).
Hoe ouder ik word hoe meer genres ik kan appreciëren, maar bij quasi elk genre heb ik dat ik niet alles goed vind, ook de goed gewaardeerde albums, maar dat er ook wel dingen zijn die ik goed vind. Ik kan niet echt een genre opnoemen waar ik een afkeer tegenover heb.
Maar natuurlijk zijn er genres die je meer liggen dan andere. Ik denk dat het voor mij enerzijds toch instrumenteel complex moet zijn, en dat het louter ook daarmee moet gebeuren (of met de stem), maar niet met tekst of betekenis bvb. Als die er is, dan merk ik dat later wel.
De genres die me het meest liggen zijn denk ik neo-psychedelia, dream pop, shoegaze, moderne synthpop, art pop, chillwave, hypnagogic pop, ambient pop, ambient house, tech house, deep house, acid house (en idem voor tech), vapor / vaporwave, hyperpop, witch house en om met umbrella terms te werken etherisch, hypnotisch en psychedelisch. In de praktijk is dat dus vooral elektronische en ook met momenten experimentele muziek (die twee staan vaak hoog in mijn RYM genre tag lijst bij mijn wekelijkse statistieken). Elektronisch domineert nog steeds (ook omdat de andere genres waar ik naar luister het daar ook prominent is), maar het neemt wel wat af tov vroeger, experimenteel neemt dan weer toe met dat ik ouder word).
Ik denk dat dat vooral is omdat je er nooit mee in aanraking zou komen, omdat alles veel minder toegankelijk zou zijn, en je dus afh. bent van meer traditionele kanalen. Ik ben dus blij dat dat niet zo het geval is, anders zat ik waarschijnlijk nog steeds Familie te kijken (lol).
Hoe ouder ik word hoe meer genres ik kan appreciëren, maar bij quasi elk genre heb ik dat ik niet alles goed vind, ook de goed gewaardeerde albums, maar dat er ook wel dingen zijn die ik goed vind. Ik kan niet echt een genre opnoemen waar ik een afkeer tegenover heb.
Maar natuurlijk zijn er genres die je meer liggen dan andere. Ik denk dat het voor mij enerzijds toch instrumenteel complex moet zijn, en dat het louter ook daarmee moet gebeuren (of met de stem), maar niet met tekst of betekenis bvb. Als die er is, dan merk ik dat later wel.
De genres die me het meest liggen zijn denk ik neo-psychedelia, dream pop, shoegaze, moderne synthpop, art pop, chillwave, hypnagogic pop, ambient pop, ambient house, tech house, deep house, acid house (en idem voor tech), vapor / vaporwave, hyperpop, witch house en om met umbrella terms te werken etherisch, hypnotisch en psychedelisch. In de praktijk is dat dus vooral elektronische en ook met momenten experimentele muziek (die twee staan vaak hoog in mijn RYM genre tag lijst bij mijn wekelijkse statistieken). Elektronisch domineert nog steeds (ook omdat de andere genres waar ik naar luister het daar ook prominent is), maar het neemt wel wat af tov vroeger, experimenteel neemt dan weer toe met dat ik ouder word).
Van mijn 5 favoriete albums ga ik er drie tonen (MBV - Loveless en Velvet Underground's debuut kent iedereen wel). Maar daarin zie je wel de genres waar ik op zoek ga. En ik voeg ook mensen toe op RYM met een wat soortgelijke smaak als die van mij (omdat je kan selecteren op beste albums volgens jouw vrienden, dus dan heb je ook een soort van eigen algoritme). Nu, in de praktijk valt dat niet altijd mee, maar op RYM kan je wel heel goed filteren (op genre, op beschrijvingen enzo, en op basis daarvan een toplijst zien).
Omdat de afbeeldingen groot zijn zet ik ze in de spoiler, maar die drie albums vatten de genre-labels die ik heel graag hoor wel goed samen. En ik heb er nog een single bij toegevoegd.
Dream Fortress, My Sister Says The Saddest Things, Weregild, World ♡ Princess zijn de beste tracks. River, Favriel, Swan Song, Devon en Sagrad Прекрасный zijn ook heel mooi.
Pocky Boy, An Angel Held Me Like A Child, Reverie, Pixel Affection, Poison Arrow en Eva vind ik het beste. Pretty Bones is het bekendste.
Thousand eyes is één van de mooiste nummers aller tijden. Idem voor Fallen Alien. Cellophane, Sad Day, Mary Magdalene en Mirrored Heart zijn ook zeer mooi.
Omdat de afbeeldingen groot zijn zet ik ze in de spoiler, maar die drie albums vatten de genre-labels die ik heel graag hoor wel goed samen. En ik heb er nog een single bij toegevoegd.
Dream Fortress, My Sister Says The Saddest Things, Weregild, World ♡ Princess zijn de beste tracks. River, Favriel, Swan Song, Devon en Sagrad Прекрасный zijn ook heel mooi.
Pocky Boy, An Angel Held Me Like A Child, Reverie, Pixel Affection, Poison Arrow en Eva vind ik het beste. Pretty Bones is het bekendste.
Thousand eyes is één van de mooiste nummers aller tijden. Idem voor Fallen Alien. Cellophane, Sad Day, Mary Magdalene en Mirrored Heart zijn ook zeer mooi.
Laatst bewerkt:
D
Deleted member 95
Guest
Dat psybient niet in die lijst staat met zulke omschrijving van wat ge graag hoort is een grote schande.
Dat genre heb ik op RYM nog niet veel teruggezien, dus het zal daarmee zijn. Ik zie het nergens terugkomen, maar het zit wel in de RYM catalogus van genre tags. Dus dat zal daarmee zijn. Ik denk niet dat ik dat al veel geluisterd heb, maar in theorie moet mij dat liggen. Dreampunk is ook zo een genre dat in theorie me moet liggen, maar nog nooit beluisterd heb.Dat psybient niet in die lijst staat met zulke omschrijving van wat ge graag hoort is een grote schande.
Psytrance is wel leuk trouwens (of goa trance), maar daarvoor moet je toch echt wel onder invloed zijn denk ik. En dat is toch ook wel al veel minder origineel, maar veel meer met samples werken had ik het idee. Waren vaak soort remixes van andere liedjes. Maar het was wel leuk om naar te luisteren (maar wel hyperactief als dat op het luidste staat
).
D
Deleted member 95
Guest
Psybient is eigenlijk een mix van een psytrance sound met ambient beats en opbouw en vaak ook wat akoestiche en/of exotische instrumenten in de mix. Veruit mijn favoriet elektronisch genre (samen met trip-hop).Dat genre heb ik op RYM nog niet veel teruggezien, dus het zal daarmee zijn. Ik zie het nergens terugkomen, maar het zit wel in de RYM catalogus van genre tags. Dus dat zal daarmee zijn. Ik denk niet dat ik dat al veel geluisterd heb, maar in theorie moet mij dat liggen. Dreampunk is ook zo een genre dat in theorie me moet liggen, maar nog nooit beluisterd heb.
Psytrance is wel leuk trouwens (of goa trance), maar daarvoor moet je toch echt wel onder invloed zijn denk ik. En dat is toch ook wel al veel minder origineel, maar veel meer met samples werken had ik het idee. Waren vaak soort remixes van andere liedjes. Maar het was wel leuk om naar te luisteren (maar wel hyperactief als dat op het luidste staat
Onder invloed zijn maakt het zeker niet slechter.
Klinkt niet slechtPsybient is eigenlijk een mix van een psytrance sound met ambient beats en opbouw en vaak ook wat akoestiche en/of exotische instrumenten in de mix. Veruit mijn favoriet elektronisch genre (samen met trip-hop).
Onder invloed zijn maakt het zeker niet slechter.
