Boekenclub Station Eleven / Station Elf - Emily St. John Mandel (Boekenclub #3)

Welk boek wens jij te lezen?


  • Totaal aantal stemmers
    17
  • Opiniepeiling gesloten .
Ik heb het boek vorige week intussen ook uitgelezen. Een pageturner was het wel, ik kon het nauwelijks wegleggen.

Qua inhoud, kan ik me er wel in vinden dat de delen met Arthur het compleetst waren (en hij bindt ook de rest van het verhaal samen). De post-apocalyptische wereld was minder doordacht, maar het beeld dat Mandel er in enkele lijnen steeds van schetste (en zeker de ondergang zelf) kwamen bij mij wel zeer hard binnen. Ik moet dringend iets vrolijkers lezen. Een paar elementen van het verhaal mochten wat mij betreft nog beter uitgewerkt worden (hoe het Orkest overleeft bv, dat gaat allemaal wel heel vlot om dan toch zo eenvoudig overmeesterd te worden door een paar jonkies).
 
Uitgelezen.

Het boek was een pageturner en las aangenaam maar om de een of andere reden had ik meer verwacht. Kan niet exact aanduiden wat maar er ontbrak iets aan om het echt een topper te noemen.

Ik vond het wel leuk hoe alle elementen op het einde van het verhaal samenkwamen, al zag ik het al van ver afkomen.
 
Ik vond het een vlot boek om te lezen. Ik heb het in het Engels gelezen en ook dat viel beter mee dan ik verwacht had.
Het begin van het boek vond ik nog één van de beste stukken. Het had dadelijk mijn aandacht en ik wou blijven lezen. Ik vond het even wennen en jammer toen het boek daarna sprong naar het gedeelte zoveel jaren later.
Ook het personage Jeevan had van mij meer aandacht mogen krijgen.
Het einde van het boek kwam voor mij een beetje gehaast over. Alsof ze alles snel snel nog af wou krijgen. Ik had nog iets meer strijd verwacht met de prophet bijvoorbeeld.
Toch heb ik het boek met plezier gelezen en kon het me blijven boeien.
 
Er mag zonder spoilertags gewerkt worden! (Voor de mensen die nog in het boek bezig zijn, misschien eventjes uit het topic blijven :p) .
Aan het einde van mijn exemplaar staan een paar interessante vragen over het boek die we eventueel samen kunnen bespreken:
1. Now that you've read the entire novel, go back and reread the passage by Czeslaw Milosz that serves as an epigraph. What does it mean? Why did Mandel choose it to introduce Station Eleven?

2. Does the novel have a main character? Who would you consider it to be?

3. Arthur Leander dies while performing King Lear, and the Traveling Symphony performas Shakespeare's works. Mandel writes, "Shakespeare was the third born to his parents, but the first to survive infancy. Four of his siblings died young. His son, Hamnet, died at eleven and left behind a twin. Plague closed the theaters again and again, death flickering over the landscape." How do Shakespearean motifs coincide with thos of Station Eleven, both the novel and the comic?

4. Arthur's death happens to coincide with the arrival of the Georgia Flu. If Jeevan had been able to save him, it wouldn't have prevented the apocalypse. But how might the trajectory of the novel been different?

5. What is the metaphor of the Station Eleven comic books? How does the Undersea connect to the events of the novel?

6. "Survival is insufficient" a line from Star Trek:Voyager, is the TRaveling Symphony's motto. What does it mean to them?

7. The prophet discusses death: "I'm not speaking of the tedious variations on physical death. There's the death of the body and there's the death of the soul. I saw my mother die twice." Knowing who his mother was, what do you think he meant by that?

8. Certain items turn up again and again, for instance the comic books and the paperweight (things Arthur gave away before he died, because he didn't want any more possessions). And Clark's Museum of Civilization turns what we think of as mundane belongings into totems worthy of study. What point is Mandel making?

9. On a related note, some characters (like Clark) believe in preserving andteaching about the time before the flu. But in Kirsten's interview with Francois Diallo, we learn that there are entire towns that prefer not to: "We went to a place once where the children didn't know the world had ever been different ..." What are the benefits of remembering, and of not remembering?

10. What do you think happened during the year Kirsten can't remember?

11. In a letter to his childhood friend, Arthur writes that he's been thinking about a quote from Years, " Love is like the lion's tooth." What does this mean, and why is he thinking about it?

12. How does the impending publication of those letters affect Arthur?

13. Arthur remembers Miranda saying "I regret nothing" and uses that to deepen his understanding of Lear "a man who regrets everything" as well as his own life. How do his regrets fit into the larger scope of the novel? Other than Miranda, are there other characters that refuse to regret?

14. Throughout the novel, those who were alive during the time before the flu remember specific things about those days: the ease of electricity, the taste of an orange. In their place, what do you think you'd remember most?

15. What do you imagine The Traveling Symphony will find when they reach the brightly lit town to the sout?

16. The novel ends with Clark, remembering the dinner party and imagining that somewhere in the world, ships are sailing. Why did Mandel choose to end the novel with him?
 
1. Now that you've read the entire novel, go back and reread the passage by Czeslaw Milosz that serves as an epigraph. What does it mean? Why did Mandel choose it to introduce Station Eleven?
Ik denk dat de passage een mooie inleiding is in het centrale "event" in het boek, namelijk een pandemie die als "apocalypse" gezien kan worden.
2. Does the novel have a main character? Who would you consider it to be?
Mijn gedacht ging eigenlijk meteen naar Kirsten. Weet niet goed waarom, heeft zij de meeste chapters aan haar toegewezen?
3. Arthur Leander dies while performing King Lear, and the Traveling Symphony performas Shakespeare's works. Mandel writes, "Shakespeare was the third born to his parents, but the first to survive infancy. Four of his siblings died young. His son, Hamnet, died at eleven and left behind a twin. Plague closed the theaters again and again, death flickering over the landscape." How do Shakespearean motifs coincide with thos of Station Eleven, both the novel and the comic?
Ik weet helaas te weinig over Shakespear's werk om deze vraag te behandelen... Als ik toch een gok moet wagen zou ik zeggen dat er een bepaalde doem weegt op zijn werken die we ook terugivnden in Station Eleven.
4. Arthur's death happens to coincide with the arrival of the Georgia Flu. If Jeevan had been able to save him, it wouldn't have prevented the apocalypse. But how might the trajectory of the novel been different?
Ervanuitgaand dat Arthur in dat geval 1 van de gevolgde karakters zou zijn in het na apocalptische noord Amerika. Arthur zou volgens mij op een bepaald vlak genieten van de "anonimiteit" in deze wereld, ik ga er ook van uit dat hij deel zou zijn van de Travelling Symphony.
5. What is the metaphor of the Station Eleven comic books? How does the Undersea connect to the events of the novel?
Awel dit heb ik het hele boek vrij moeilijk gevonden om de link in te zien...
6. "Survival is insufficient" a line from Star Trek:Voyager, is the TRaveling Symphony's motto. What does it mean to them?
Dat er meer is dan enkel overleven, dingen als kunst zijn geen prioriteit als het om overleven gaat, maar toch willen ze dit bewaren om als "echte mensen" te kunnen leven.
7. The prophet discusses death: "I'm not speaking of the tedious variations on physical death. There's the death of the body and there's the death of the soul. I saw my mother die twice." Knowing who his mother was, what do you think he meant by that?
Wel ik vermoed wanneer zijn moeder de draad met de realiteit begint te verliezen en ze niet meer de "persoon" was die ze voor de pandemie was (=death of soul) en wanneer ze daadwerkelijk sterft (=death of the body).
8. Certain items turn up again and again, for instance the comic books and the paperweight (things Arthur gave away before he died, because he didn't want any more possessions). And Clark's Museum of Civilization turns what we think of as mundane belongings into totems worthy of study. What point is Mandel making?
De voorwerpen zijn ten eerste een link met Arthur, daarnaast is het plaatsen van zulke "gewone" zaken in Clark's Museum een manier voor hen om het verleden te bewaren en deze "doodnormale" voorwerpen, die in de nieuwe wereld niet meer "normaal" zijn te kunnen tonen aan nieuwe generaties.
9. On a related note, some characters (like Clark) believe in preserving and teaching about the time before the flu. But in Kirsten's interview with Francois Diallo, we learn that there are entire towns that prefer not to: "We went to a place once where the children didn't know the world had ever been different ..." What are the benefits of remembering, and of not remembering?
Ik denk dat het er van af hangt. Ik denk niet dat ik zou willen vergeten hoe het was, als ik iemand was die geboren was voordat de pandemie gebeurde. Maar mocht ik een kind zijn, geboren na de pandemie, weet ik niet of ik constant zou willen horen over hoe de wereld voordien was...
10. What do you think happened during the year Kirsten can't remember?
Verscheidene dingen waar vermoedelijk een heleboel trigger warnings geschreven kunnen worden...
11. In a letter to his childhood friend, Arthur writes that he's been thinking about a quote from Yeats, " Love is like the lion's tooth." What does this mean, and why is he thinking about it?
No clue...
13. Arthur remembers Miranda saying "I regret nothing" and uses that to deepen his understanding of Lear "a man who regrets everything" as well as his own life. How do his regrets fit into the larger scope of the novel? Other than Miranda, are there other characters that refuse to regret?
Kirsten denk ik, zie het tatoeëren van de messen op haar arm.
14. Throughout the novel, those who were alive during the time before the flu remember specific things about those days: the ease of electricity, the taste of an orange. In their place, what do you think you'd remember most?
Vind ik een moeilijke, ik zou zeggen het internet op zich, omdat het zo een groot deel van mijn leven is (werk/hobbies/vrije tijd,...).
Anderzijds zijn er ook bepaalde zaken zoals het gevoel van een fris drankje uit de frigo halen na in de tuin gewerkt te hebben wat mij een bepaald gemis zou geven.
15. What do you imagine The Traveling Symphony will find when they reach the brightly lit town to the south?
Eerlijk, na het grote deel van Mandel's post apocalyptisch Amerika gezien te hebben, niet veel goeds. Ik vermoed een enclave die hun elektriciteit grondig beschermd/bewaakt.
16. The novel ends with Clark, remembering the dinner party and imagining that somewhere in the world, ships are sailing. Why did Mandel choose to end the to end the novel with him?
Ik denk omdat Clark in zijn rol als keeper of the Museum aan het einde van het boek een soort vertel figuur is geworden. Ook de overlevende die nog de grootste link met Arthur heeft?
 
3. Arthur Leander dies while performing King Lear, and the Traveling Symphony performas Shakespeare's works. Mandel writes, "Shakespeare was the third born to his parents, but the first to survive infancy. Four of his siblings died young. His son, Hamnet, died at eleven and left behind a twin. Plague closed the theaters again and again, death flickering over the landscape." How do Shakespearean motifs coincide with thos of Station Eleven, both the novel and the comic?
Ik weet helaas te weinig over Shakespear's werk om deze vraag te behandelen... Als ik toch een gok moet wagen zou ik zeggen dat er een bepaalde doem weegt op zijn werken die we ook terugivnden in Station Eleven.
Buiten de gelijkenissen met de pest die in het citaat al wordt aangehaald, vallen er ook wel wat parallellen te trekken met het werk van Shakespeare zelf. King Lear zit er letterlijk in als toneelstuk, maar als je gaat kijken naar het basisverhaal, komt dat ook terug in Station Eleven, in een iets andere variatie. King Lear verbant de enige dochter die van hem houdt (Cordelia) en bevoorrecht de twee dochters die enkel op zijn geld uit zijn. Miranda zou je als de belichaming van Cordelia kunnen zien, terwijl de twee andere exen van Arthur de zelfzuchtige dochters voorstellen.

Veel van Shakespeares toneelstukken gaan over jonge mensen die zoekende zijn. Het meest duidelijke voorbeeld is Hamlet die zonder vader opgroeit. Daar kan je ook parallellen trekken naar de vele jonge mensen die voor zichzelf moeten vechten in Station Eleven.

6. "Survival is insufficient" a line from Star Trek:Voyager, is the TRaveling Symphony's motto. What does it mean to them?
Dat er meer is dan enkel overleven, dingen als kunst zijn geen prioriteit als het om overleven gaat, maar toch willen ze dit bewaren om als "echte mensen" te kunnen leven.
Ik denk dat iedereen zich hier wel in kan herkennen? Hetgene mensen van dieren onderscheidt, is dat we op zoek zijn naar iets dat het leven het waard maakt. Voor sommigen is dit religie of spiritualiteit (bv. de profeet), voor anderen kunst (Kirsten).

11. In a letter to his childhood friend, Arthur writes that he's been thinking about a quote from Yeats, " Love is like the lion's tooth." What does this mean, and why is he thinking about it?
Ik heb een beetje opzoekingswerk gedaan hierover, en the "lion's tooth" verwijst niet enkel letterlijk naar een leeuwentand, maar is ook een andere benaming voor een paardebloem (dandelion). De metafoor drukt de tegenstelling uit tussen de kracht van de leeuw en het kwetsbare, vergankelijke van de bloem.
 
Ik zit nu halfweg het boek, jammer dat ik zo weinig tijd vind om te lezen, anders was het al lang uit. De manier waarop het boek is opgebouwd, met flashbacks en verschillende gezichtspunten, kan me wel bekoren. En het leest gewoon heel vlot. Het verhaal in het heden komt nu echt wel op gang, met al die verdwijningen. Lekker mysterieus. Heel benieuwd waar dit naartoe gaat!.
 
Heb em intussen ook uitgelezen! Ik vond het een leuke read, het werken met flashbacks werkte best goed voor mij. Naar het einde toe keeg ik wel een beetje het gevoel van "ah ok, is dat het (maar)". Ik bleef precies toch met enkele vragen achter + zaken die ik liever meer uitgewerkt had gezien. Iets te veel verschillende personages ook, waardoor de meesten nogal oppervlakkig blijven. Zodra het stuk van Jeevan gedaan was, miste ik die heel hard in het verdere boek. Over hem had ik graag meer gelezen!

Al bij al wel een vlot geschreven en leuk boek, waar ik helemaal in opging. Ik hou wel van dystopische verhalen, al vond ik de flashbacks eigenlijk interessanter. Maar er zat precies toch meer in. Haar andere boeken komen alleszins ook op mijn leeslijst.
 
Ook uitgelezen! Het lezen ging wel heel vlot maar sommige stukken had ik zelf graag ook dieper uitgewerkt gezien (vooral Jeevan dan).
Eerste hoofdstukken waren inderdaad het sterkste. De stukken met Clark en het einde vond ik zelf ook iets minder. Al bij al wel een leuk en vlot boek. Niet het beste dat ik gelezen heb, maar zeker ook niet het slechtste.
 
Ze heeft een interessante schrijfstijl. Het verhaal leest vlot. Dat was ook zo bij een ander boek dat ik van haar heb gelezen (Sea of tranquility). Interessante personages ook. Daar kan ik verder niets slechts over zeggen.

Maar de einde van haar boeken vind ik minder. Bij Sea of tranquility stelde de oplossing van het mysterie me wat teleur, ik had er meer van verwacht. En hier was het eerder van 'was dit het maar'. Zoals iemand anders hier zei, het kwam gehaast over.
 
Laatst bewerkt:
Terug
Bovenaan