Album of the week Talk Talk - The Colour Of Spring (1986)

[Deckard]

Een band die al een tijdje op mijn radar stond om eens te verkennen.

Slecht kan ik dit allesbehalve noemen maar het is een album dat wat tijd nodig heeft. Na een eerste luisterbeurt lijkt het tweede deel (nummers 5 t/m 8) me het beste mee te vallen. Daarnaast lijken het me allemaal nummers waar echt de tijd voor genomen is en die heel goed gecomponeerd zijn met een rijke, soms atypische instrumentatie. Een 'volle' sound, weet niet hoe het anders te zeggen. Hoewel ik op andere nummers de gitaren mis die op single 'Life's What You Make It' zo mooi klinken.
De productie bevalt me ook wel en die drums en vocals storen me helemaal niet.

 

[nifelheim]

Mijn twijfel om te kiezen tussen deze en later werk, was blijkbaar wel terecht. Voor sommigen had Spirit Of Eden misschien een idealere instapper geweest. Maar tof dat bv @Kid_C deze dan wel weer ontdekt.
Laughing Stock vind ik wel een moeilijke plaat waar ik zelf nog niet helemaal uit ben, dus die had ik geskipt.

 

[Kid_C]

Mijn twijfel om te kiezen tussen deze en later werk, was blijkbaar wel terecht. Voor sommigen had Spirit Of Eden misschien een idealere instapper geweest. Maar tof dat bv @Kid_C deze dan wel weer ontdekt.
Laughing Stock vind ik wel een moeilijke plaat waar ik zelf nog niet helemaal uit ben, dus die had ik geskipt.

Inderdaad, die twee erna zijn episch maar kende ik al. En recent nog opnieuw beluisterd dankzij @PBR Streetgang !

 

[clercqie]

Mijn twijfel om te kiezen tussen deze en later werk, was blijkbaar wel terecht. Voor sommigen had Spirit Of Eden misschien een idealere instapper geweest. Maar tof dat bv @Kid_C deze dan wel weer ontdekt.
Laughing Stock vind ik wel een moeilijke plaat waar ik zelf nog niet helemaal uit ben, dus die had ik geskipt.

Grappig ergens dat op specifieke muziekfora, waar mensen typisch al meerdere muzikale wateren hebben doorzwommen, Eden en Laughing Stock (+ Hollis solo plaat) beter zouden onthaald worden en dat de eerdere albums dan weer wat onderschat zijn, wegens vrij poppy. Echt het omgekeerde van de receptie door het grote publiek indertijd. Dus inderdaad cool dat je voor deze Colours of Spring hebt gekozen!! Zoals je aanhaalt is, met nummers als Chameleon Day de opstap naar de laatste twee ook weer niet zoooo groot.

 

[Killjoy]

Leuke out of left field keuze weer. Een band waar ik buiten de paar hits niks van kende, maar die zich laat beluisteren als een stuk veelzijdiger dan Tears for Fears dat ik altijd wat in dezelfde categorie plaatste. Leuke ontdekking dus.

 

[SnakeGodRovinin]

Geen kind van de '80, maar ik ervaar op de een of andere manier toch wel een goedaardig sentiment bij het horen van eender welk hitnummer uit die tijd. Zal ook wel samenhangen met GTA: Vice City.
'Life's what you make it' kwam te bekend voor en zit ook in de game .

Hollis gelijkt op dat van Morrisey. Er zit droefenis achter.
'April 5th', zelden zoiets gehoord.
Acht nummers en geen enkel minderwaardig.
De eerste eighties-plaat (als ik hem kan vinden) lijkt binnen te komen thuis.

Ook even naar 'Spirit of Eden' gegaan. Dat album bevalt me (voorlopig) minder.

 

[Forumgebruiker]

Ha 80's en Talk Talk godverdomme, ooit ook al eens naar geluisterd naar dees album. Ik denk ook Laughing Stock en Spirit Of Eden, wel al heel lang geleden. In de nabije toekomst nog eens opzetten. Gaf deze plaat ook ni den aanzet tot het post-rock genre? Edit: het stond al in den OP.

 

[Creeping Death]

Ik heb deze beluisterd in de week dat hij gepost is. Door drukte is het hele AotW wat op de achtergrond geraakt en kom ik nu pas aan posten toe.
Ik open m'n notes en kan er eigenlijk niet zo goed meer aan uit. Dan nog maar eens opgezet en gemerkt dat het eigenlijk hier wat op neer komt:

Hmm, in tegenstelling tot de anderen heb ik toch niet echt een "topplaat!"-gevoel... Het is zeker een heel aardig en mooi album op zich, maar toch is het blijkbaar niet helemaal mijn ding. De zang vond ik ook regelmatig zeurderig.

Ik kende hits wel (Such a shame, It's my life) maar tot daar bleef de kennis beperkt. En voor mij zijn dat met recht en rede wel hits.
Qua nummers springt er op The colour of spring niet echt iets boven uit voor mij. Naar mijn aanvoelen zijn de nummers zeer inwisselbaar en mis ik iets dat instant catchy is of bij blijft. Misschien zou hetzelfde gelden voor die twee eerder genoemde hits en vind ik die goed, gewoon omwille van hun status. Of misschien zouden ze wel opvallen in dit album.

En zoals @FuseTea zegt: de zang is bij momenten wat zeurderig. De zanger heeft een heel specifiek stemgeluid dat ik na een hele plaat gewoon beu ben.

Voor de rest: het is heel kundig en het heeft een hele typische jaren 80 sound die ik zeker kan waarderen maar ik ga ze toch niet meer op leggen.
Aangezien Spirit of Eden en Laughing Stock hier vermeld worden en op meer bijval kunnen rekenen, zal ik eerder één van die twee eens beluisteren.

 

[Bjorn]

Ik ben opnieuw aan een talk talk herontdekking bezig, mede dankzij Byrne's liveshow "American Utupia" die ik zeer kon smaken. Wat een heerlijke songs hebben ze toch gemaakt he. Vooral het album Speaking in Tongues staat hier on repeat !

 

[PBR Streetgang]

Ha, die Talk Talking Heads toch.

 

[Bjorn]

Ja lol wtf, was nog niet goed wakker precies haha
En nu kruip ik in mijn hol of schame.

 

[FlyingHorseman]

Cool we gaan voor de grootste, vreemdste superband. Ik ga verder met...

Modern Talk Talking Heads

edit: sorry aan degene die dit nummer effectief afgespeeld heeft.