Evolutie van je muzieksmaak
- Onderwerp starter Kid_C
- Startdatum
Heel in’t kort:
-Samson en andere kinderliedjes
-Eminem en Scooter, toen ik als jonkie aan het zoeken was (beide vind ik op tijd en stond nog steeds goed)
-Sum41 was mijn gateway in de alternatieve muziek
-Punkrock, heel veel punkrock
-Dan plots de song Atwa van System Of A Down gedownloaded (ja illegaal enal) en ik had nog nooit zoveel vapeurkes als toen die begon te schreeuwen.
-Vervolgens diep in de nu-metal gedoken, met Limp Bizkit, Mudvayne, Papa Roach, System of a Down en Adema
-Slipknot leren kennen
-In Flames en Lamb Of God leren kennen
-Lang in de Swedish Death Metal genres blijven hangen
-Vrij divers gegaan qua muziek. Zowel alternative als genres als D&B. Af en toe een uitstapje in de vuige blues.
-Emo en post-hardcore (the Used, Thrice, Silverstein)
-Terug flink richting Punkrock, pop punk en Hardcore gegaan en ook meer de classics beginnen appreciëren
-Heel lang in de -core blijven hangen. Voor Parkway Drive echt een ding was.
-Easycore was my new jam.
-Post hardcore herontdekt en bands als Thrice (toen met nieuwe plaat Beggars) die mijn hart veroverden. The Used werd opnieuw een most played.
-Daarna gewoon alle bovenstaande. Per paar weken verschuift mijn interesse van core naar punkrock naar sadboii poppunk naar easycore etc.
Bands die mij gevormd hebben:
Bad Religion, Pennywise, NOFX, (vreemd genoeg lagwagon pas veeeeeel later leren kennen), Lamb Of God, In Flames, The Used, Thrice, Metallica (duh, en nooit maar dan ook nooit gesnapt wat er zo goed is aan Megadeth), Blink182, Yellowcard, A Day To Remember, In This Moment, Killswitch Engage, ...
edit: Ik vergat schaamtelijk te vermelden dat ik Boysetsfire tot 1 van de absolute toppers in de punkrock/hardcore/posthardcore ben vergeten te rekenen. Na mijn The Used fase heb ik een zeer grote BSF-fase gehad en die is nooit meer weggegaan. Wat hebben die mannen echt uitstekende platen gemaakt.
En Nathan Gray (met lange baard) is mijn mancrush. Als ik voor de mannen geweest was, was hij helemaal mijn type... damn
-Samson en andere kinderliedjes
-Eminem en Scooter, toen ik als jonkie aan het zoeken was (beide vind ik op tijd en stond nog steeds goed)
-Sum41 was mijn gateway in de alternatieve muziek
-Punkrock, heel veel punkrock
-Dan plots de song Atwa van System Of A Down gedownloaded (ja illegaal enal) en ik had nog nooit zoveel vapeurkes als toen die begon te schreeuwen.
-Vervolgens diep in de nu-metal gedoken, met Limp Bizkit, Mudvayne, Papa Roach, System of a Down en Adema
-Slipknot leren kennen
-In Flames en Lamb Of God leren kennen
-Lang in de Swedish Death Metal genres blijven hangen
-Vrij divers gegaan qua muziek. Zowel alternative als genres als D&B. Af en toe een uitstapje in de vuige blues.
-Emo en post-hardcore (the Used, Thrice, Silverstein)
-Terug flink richting Punkrock, pop punk en Hardcore gegaan en ook meer de classics beginnen appreciëren
-Heel lang in de -core blijven hangen. Voor Parkway Drive echt een ding was.
-Easycore was my new jam.
-Post hardcore herontdekt en bands als Thrice (toen met nieuwe plaat Beggars) die mijn hart veroverden. The Used werd opnieuw een most played.
-Daarna gewoon alle bovenstaande. Per paar weken verschuift mijn interesse van core naar punkrock naar sadboii poppunk naar easycore etc.
Bands die mij gevormd hebben:
Bad Religion, Pennywise, NOFX, (vreemd genoeg lagwagon pas veeeeeel later leren kennen), Lamb Of God, In Flames, The Used, Thrice, Metallica (duh, en nooit maar dan ook nooit gesnapt wat er zo goed is aan Megadeth), Blink182, Yellowcard, A Day To Remember, In This Moment, Killswitch Engage, ...
edit: Ik vergat schaamtelijk te vermelden dat ik Boysetsfire tot 1 van de absolute toppers in de punkrock/hardcore/posthardcore ben vergeten te rekenen. Na mijn The Used fase heb ik een zeer grote BSF-fase gehad en die is nooit meer weggegaan. Wat hebben die mannen echt uitstekende platen gemaakt.
En Nathan Gray (met lange baard) is mijn mancrush. Als ik voor de mannen geweest was, was hij helemaal mijn type... damn
Laatst bewerkt:
Tonerider
Well-known member
Als jonge tiener fan van synthesizer muziek en Elvis Presley.
Maar ook met cassettes van de radio opnemen.
Later cd'kes van de bib meebrengen waarbij ik eigenlijk maar enkele genres, zoals schlagers en opera negeerde.
Nog steeds een ruime interesse naar muziek en dankzij youtube leer ik regelmatig nieuwe groepen/stijlen.
Ik ben op zich niet muzikaal, ik kan niet zingen, noch een aanleg voor instrumenten maar ik kan niet zonder muziek.
Ik heb nu over 400cd's, alles gedigitaliseerd en collectie staat op pc en ook volledig op gsm
Maar ook met cassettes van de radio opnemen.
Later cd'kes van de bib meebrengen waarbij ik eigenlijk maar enkele genres, zoals schlagers en opera negeerde.
Nog steeds een ruime interesse naar muziek en dankzij youtube leer ik regelmatig nieuwe groepen/stijlen.
Ik ben op zich niet muzikaal, ik kan niet zingen, noch een aanleg voor instrumenten maar ik kan niet zonder muziek.
Ik heb nu over 400cd's, alles gedigitaliseerd en collectie staat op pc en ook volledig op gsm
Precies altijd in punkrelated genres blijven hangen (op de occasionele sidestep naar d&b na). Nooit interesse gehad om nog meer uit te breken qua genre?
Vroeger vooral alles wat op de radio kwam, nooit echt bewust geluisterd.
Rond mijn 12 jaar heb ik mijn pa gezegd dat 4fm bestond (was toen net gelanceerd), en nog nooit zo hard gevloekt omdat die erna ganse dagen opstond waardoor ik naar oude mensen muziek moest luisteren (vnl 80's en 90's)
Vanaf mijn 14 zat ik op 2 héél uiteenlopende paden, enerzijds kon het niet poppy genoeg zijn (denk veronicas, lady gaga, justin timberlake). Aan de andere kant vond ik iets als nightwish ook de max.
Toen ik een jaar of 17-18 was een jaar of 2-3 heel erg into oldschool drum 'n bass (noisia, high contrast, chase & status etc)
Dan actief starcraft beginnen spelen met - uiteraard - het obligate K-pop gegeven
Vanaf ik ben beginnen werken heb ik ironisch genoeg volledig de smaak van mijn pa overgepakt. Mijn spotify staat vol 80's muziek, en sinds een jaar of 2-3 ook redelijk wat nederlandstalige muziek/kleinkunst aan het luisteren.
Het is een leuke reis geweest in elk geval, maar het leuke is dat er uit elke periode wel iets is blijven hangen. Soms heb je dan een perfect storm op spotify waarbij je de Veronicas krijgt, gevolgd door nightwish, vervolgens herman van veen met een streepje T-ara (Kpop) om af te sluiten met een stevige drop van Noisia. Dat krijg je aan geen mens uitgelegd, maar het is wél bijzonder plezant.
Rond mijn 12 jaar heb ik mijn pa gezegd dat 4fm bestond (was toen net gelanceerd), en nog nooit zo hard gevloekt omdat die erna ganse dagen opstond waardoor ik naar oude mensen muziek moest luisteren (vnl 80's en 90's)
Vanaf mijn 14 zat ik op 2 héél uiteenlopende paden, enerzijds kon het niet poppy genoeg zijn (denk veronicas, lady gaga, justin timberlake). Aan de andere kant vond ik iets als nightwish ook de max.
Toen ik een jaar of 17-18 was een jaar of 2-3 heel erg into oldschool drum 'n bass (noisia, high contrast, chase & status etc)
Dan actief starcraft beginnen spelen met - uiteraard - het obligate K-pop gegeven
Vanaf ik ben beginnen werken heb ik ironisch genoeg volledig de smaak van mijn pa overgepakt. Mijn spotify staat vol 80's muziek, en sinds een jaar of 2-3 ook redelijk wat nederlandstalige muziek/kleinkunst aan het luisteren.
Het is een leuke reis geweest in elk geval, maar het leuke is dat er uit elke periode wel iets is blijven hangen. Soms heb je dan een perfect storm op spotify waarbij je de Veronicas krijgt, gevolgd door nightwish, vervolgens herman van veen met een streepje T-ara (Kpop) om af te sluiten met een stevige drop van Noisia. Dat krijg je aan geen mens uitgelegd, maar het is wél bijzonder plezant.
FlyingHorseman
Well-known member
Er zijn twee grote momenten, redelijk dicht op elkaar, die bepalend voor me geweest zijn. Rond 12-13 jaar was ik helemaal wild van de garagerockrevival van begin de jaren 2000. The Strokes, The White Stripes, Yeah Yeah Yeahs, The Black Keys, Interpol... Daardoor ben ik de wat meer alternatieve gitaarmuziek gaan ontdekken. Iets later heb ik dan Kid A van Radiohead ontdekt en dat heeft mijn interesse gewekt voor andere alternatieve genres met meer elektronische inslag.
Wat vooral belangrijk geweest is voor mijn muzieksmaak, is dat ik mijn tienerjaren heb doorgebracht tijdens de glorietijd van muziekblogs en online fora. Dat was echt een explosie van nieuwe bands en geluiden voor mij, elke dag kwam ik wel iets anders tegen om uit te checken. Ik zat toen vaak op Ateaseweb, een Radiohead forum, en het officiële fanforum van Interpol. De moderators namen het daar... niet zo nauw, dus er werden hopen mp3's en rar-files van platen aangeboden. Op die manier werd een artiest of groep aangeraden en kon ik meteen een hoop platen ervan op niet zo legale manier bemachtigen. Daardoor ben ik ook niet van het ene genre in het andere beland, maar kwam er telkens gewoon meer muziek waar ik naar luisterde bij. Eigenlijk kreeg ik zo gewoon stoomcursussen van metal, hip hop, jazz, krautrock, postpunk,...
Een paar dingen die er wel uitspringen, dingen waar ik wat langer bij ben blijven hangen:
Nu luister ik nog steeds veel naar muziek en probeer ik wel nog wat nieuwe dingen te ontdekken, maar zoek ik er niet meer zo intensief naar als vroeger. Spotify is een gemak en maakte illegaal downloaden overbodig, maar het zet me eigenlijk niet echt aan om veel onbekende muziek te checken. Op een bepaald moment had ik ook gewoon zoveel muziek op harde schijven, dat ik op den duur niet meer wist waarnaar te luisteren. Toen ben ik begonnen met vinyl te kopen om een collectie van mijn favoriete platen aan te leggen, dingen die ik nooit beu ga worden. Dus meestal leg ik thuis een plaat op die ik in mijn jongere jaren heb ontdekt (niet dat ik zo oud ben).
Wat vooral belangrijk geweest is voor mijn muzieksmaak, is dat ik mijn tienerjaren heb doorgebracht tijdens de glorietijd van muziekblogs en online fora. Dat was echt een explosie van nieuwe bands en geluiden voor mij, elke dag kwam ik wel iets anders tegen om uit te checken. Ik zat toen vaak op Ateaseweb, een Radiohead forum, en het officiële fanforum van Interpol. De moderators namen het daar... niet zo nauw, dus er werden hopen mp3's en rar-files van platen aangeboden. Op die manier werd een artiest of groep aangeraden en kon ik meteen een hoop platen ervan op niet zo legale manier bemachtigen. Daardoor ben ik ook niet van het ene genre in het andere beland, maar kwam er telkens gewoon meer muziek waar ik naar luisterde bij. Eigenlijk kreeg ik zo gewoon stoomcursussen van metal, hip hop, jazz, krautrock, postpunk,...
Een paar dingen die er wel uitspringen, dingen waar ik wat langer bij ben blijven hangen:
- als het iets of wat alternatief of indie was en populair online, luisterde ik er waarschijnlijk wel naar. Radiohead, Wilco, Arcade Fire, Animal Collective, TV On The Radio, Spoon,... en wat later LCD Soundsystem, Deerhunter, Fleet Foxes, Bon Iver,...
- door hippe postpunk bands zoals LCD Soundsystem, Interpol, The Rapture etc ben ik bij the real deal terecht gekomen, waardoor de late jaren 70 en vroege jaren 80 nog altijd een van mijn favoriete muzikale periodes vormen. Talking Heads, Wire, Gang of Four, Siouxsie & The Banshees, PiL enzovoort
- mijn interesse in hip hop is begonnen met Stankonia van Outkast en Madvillainy van Madvillain (RIP MF Doom), die toen heel populair waren door pitchfork en consoorten
- de ontdekking van post rock, met vooral Mogwai, Explosions in the Sky, Godspeed You Black Emperor, Do Make Say Think, Mono,...
- het Warp Label: Boards of Canada, Aphex Twin, Autechre, Squarepusher,...
- ik downloadde geregeld een deel van de discografie van één van de grote artiesten zoals Bob Dylan, The Rolling Stones, Leonard Cohen,... maar het is vooral Neil Young waar ik een grote fan van gebleven ben
Nu luister ik nog steeds veel naar muziek en probeer ik wel nog wat nieuwe dingen te ontdekken, maar zoek ik er niet meer zo intensief naar als vroeger. Spotify is een gemak en maakte illegaal downloaden overbodig, maar het zet me eigenlijk niet echt aan om veel onbekende muziek te checken. Op een bepaald moment had ik ook gewoon zoveel muziek op harde schijven, dat ik op den duur niet meer wist waarnaar te luisteren. Toen ben ik begonnen met vinyl te kopen om een collectie van mijn favoriete platen aan te leggen, dingen die ik nooit beu ga worden. Dus meestal leg ik thuis een plaat op die ik in mijn jongere jaren heb ontdekt (niet dat ik zo oud ben).
CerumenCrevice
Well-known member
drum n bass > dubstep > hip hop > instrumental / experimental beats > modern jazz/future jazz/nu jazz
allemaal beluister ik ze nog, geven elk apart hun 'gevoel' , nooit metal of varianten kunnen apprecieren waarschijnlijk omdat het gevoel daarbij mij niet ligt.
allemaal beluister ik ze nog, geven elk apart hun 'gevoel' , nooit metal of varianten kunnen apprecieren waarschijnlijk omdat het gevoel daarbij mij niet ligt.
Mijn grote liefde is en blijft inderdaad punkrock/hardcore/-core en alles daarrond.
Ik heb het ook kort gehouden natuurlijk.
Uiteraard hou ik ook van grunge (vooral Nirvana en Pearl Jam dan), blues, classic rock, folk, heavy metal, rat pack, Lo-Fi (ben ik de laatste tijd heel erg veel mee bezig), oldskool Hiphop & rap, indie (een beetje), etc.
Zo staat in mijn platenkast ook muziek van Bart Peeters, Bob Dylan, Johnny Cash en Bob Marley.
Maar die hebben mij minder gevormd, dus die heb ik niet zo expliciet vermeld.
deathsythe
New member
vroeger jumpstyle (en wat ze nu retro noemen 
) op mijn 15-16j
nu 31 en nog steeds alles wat met harder styles te maken heeft.
ik kan techno en trance ook wel best smaken.
) op mijn 15-16jnu 31 en nog steeds alles wat met harder styles te maken heeft.
ik kan techno en trance ook wel best smaken.
Warrick
Member
Rond 10-12j begonnen met Nu-metal (rond 1999). Slipknot, Linkin Park, Papa Roach, KoRn, ...
Aantal jaren later Metallica maar ook meer punk zoams NOFX, Bad religion, Millencolin.. voor een stuk ontdekt door THPS II, zaligste muziek ooit in dat spel.
Aantal jaar later de switch heavy metal / NWOBHM. Judas Priest, Motorhead, Iron Maiden, Black Sabbath, ...
En dan de laatste jaren vooral Thrash zoals Death Angel, Warbringer, Slayer, Sodom, Exodus, Testament, Overkill.
Eigenlijk luister ik alles nog wel behalve Nu-metal.
Kan ook wel andere stijlen waarderen maar zal er niet snel naar een optreden/event van gaan
Aantal jaren later Metallica maar ook meer punk zoams NOFX, Bad religion, Millencolin.. voor een stuk ontdekt door THPS II, zaligste muziek ooit in dat spel.
Aantal jaar later de switch heavy metal / NWOBHM. Judas Priest, Motorhead, Iron Maiden, Black Sabbath, ...
En dan de laatste jaren vooral Thrash zoals Death Angel, Warbringer, Slayer, Sodom, Exodus, Testament, Overkill.
Eigenlijk luister ik alles nog wel behalve Nu-metal.
Kan ook wel andere stijlen waarderen maar zal er niet snel naar een optreden/event van gaan
kakature
Well-known member
- 7j tot 11j: Hitclub cd's kopen met mijn zakgeld
- 12j tot 14j: Eminem, Limp Bizkit en Blink 182 fase
- 15j: Neil Young ontdekt door mijn ouders.
- 16j+: Verder op ontdekking gegaan en vooral luisteren naar "oldies" aka 60s en 70s. Er van overtuigd dat hedendaagse muziek suckt en dat alle goeie muziek van de 60s en 70s was. CRRRRINGEEEEEE
- 18j+: Periodes waar ik heel zwaar fan was van Pink Floyd, The Doors, The Beatles en Led Zeppelin. Ik luisterde niets anders meer.
- 21j+: Blues in al zijn facetten ontdekt, vooral fan van delta blues en de Britse blues boom
- 24j+ Bob Dylan fanboy geworden en dat is bijna 10 jaar later nog zo
- 26j+ Hip Hop herontdekt
- 29j+ Jazz ontdekt
Dit jaar word ik 33 en luister ik voornamelijk naar jazz, hip hop, folk, pop en classic rock. Ik zou mij de komende jaren meer willen verdiepen in de jazz en ook meer country ontdekken.
Voor mij is het in twee grote delen: voor 2004 en erna.
In mijn tijd als kleine pagadder (jaren 90) veel de Top Hits, Best Dance, Dance Train cd's en al dat gedoe geluisterd. Dan van mijn 12 tot 15 jaar (1999-2002) héél veel nu-metal (aka Linkin Park, Limp Bizkit, Mudvayne, Slipknot...), hip-hop/rap (Wu-Tang Clan, Cypress Hill, Dr. Dre, Snoop Dogg...), metal (Metallica, Anthrax,...). Veel via vrienden op school. Ook de tijd van Napster en Kazaa toen en er gingen op school dus wel veel cd-r's rond. Laat me zeggen dat daarvan niks meer overblijft buiten een occasionele Metallica luisterbeurt.
Daarna een korte techno fase van een dik jaar. Héél veel livesets gedownload van DJ Rush, Chris Liebing, Adam Beyer, Dave Clarke... en wie weet ik nog allemaal. Ook hier blijft niet veel meer van over buiten een nummer dat ik sporadisch nog eens opleg.
-
In 2004 via Housewife en Victory van Daan de meer 'alternatieve' muziek leren ontdekken en ik kan zeggen dat dit een belangrijk moment was. Het album Victory heb ik indertijd echt weken aan een stuk gedraaid tot ik elke noot en letter vanbuiten kende. Vervolgens zijn andere platen allemaal aangeschaft (waren er nog maar 2 andere toen). Dan zijn band Dead Man Ray beginnen luisteren. Zo bij dEUS terechtgekomen en Evil Superstars. En vervolgens voort naar wat nu veel van mijn huidige favorieten zijn zoals Radiohead, QOTSA, NIN, Massive Attack...
Vanaf 2007 ging dat over naar een tijd waarin ik massaal veel luisterde naar muziek uit de jaren 60, 70 en 80. De klassiekers zeg maar. Ook hier zijn veel favorieten uit voortgekomen zoals David Bowie, Neil Young, The Beatles, Pink Floyd, The Rolling Stones, The Stooges, The Velvet Underground, The Smiths...
The Beatles vind ik uiteraard geniaal en daar is genoeg over gezegd maar laat me hier toch nog even stilstaan bij twee andere artiesten waar ik veel liefde voor heb nl.:
- David Bowie: de periode 1969-1974 is goed en ook van het bekendste maar van Young Americans tot Scary Monsters was gewoon één lange periode van pure genialiteit. Hoe die gemakkelijk van het ene naar het andere genre overging zonder veel problemen en er volledig zijn eigen ziel in wist te leggen. Zowel Station To Station als Low zijn zulke visionaire, vooruitstrevende meesterwerken. Zijn verdere werk in de jaren 80 vind ik minder maar Outside uit 1995 is een miskend meesterwerk. Ook The Next Day en Blackstar zijn voor mij geniale platen. Beiden zijn de eerste albums van hem waarvan ik de release heb meegemaakt en dat maakt natuurlijk deel uit van de beleving. Het wachten op die platen. Blackstar staat voor mij op zelfde hoogte als Low en Station To Station.
- Neil Young: ook deze man weet met zijn tijd mee te gaan. Geniaal in de jaren 70, misschien wat miskend in de jaren 80 en weer relevant in de jaren 90. De laatste jaren heel wat albums uit zijn archief uitgebracht die nog eens zijn veelzijdigheid in de kijker zetten.
Die jaren was ik 17 tot 21 jaar en dus veel belangrijke momenten in mijn leven. Daarmee dat hier een 'basis' is gevormd, zeg maar, waar ik naar blijf terugkeren en die ik niet beu word.
Even daarna zijn er nog uitstapjes geweest naar andere genres met artiesten die ik ook nu nog altijd opleg:
- voornaamste daarvan is de (experimentele) elektronische muziek uit de Warp stal: Autechre, Boards Of Canada, Flying Lotus maar ook Pole, Gas, Amon Tobin.
- een ander belangrijk zijpad is krautrock en aanverwanten zoals Neu, Harmonia, Kraftwerk, Can, Silver Apples, Suicide, Martin Rev.
Dus in al die tijd zijn er telkens wat favorieten bijgekomen uit verschillende genres. In 2009 beginnen werken en dan eigenlijk minder tijd en eerlijk gezegd ook minder zin gehad om echt nog veel dingen te zoeken en te ontdekken. Mede dankzij het internet is het aanbod zo groot en breed geworden. Ja, je moet goed zoeken. Muziek is belangrijk in mijn leven maar ondertussen gaat kwaliteit boven kwantiteit voor mij. Ik hou het liever bij een beperktere selectie die ik nooit beu word dan nog eens x aantal albums te kopen die na een jaartje stof liggen te vergaren.
Al moet ik zeggen dat er nog drie momenten zijn waardoor ik echt door een artiest werd weggeblazen:
- in 2011 Spacemen 3 ontdekt en wow, wat een sound. Iets wat ik nog niet eerder gehoord had. Een unieke, psychedelische sound. Een samenwerking waar het geheel meer is dan de som van de delen.
- in 2013 Roxy Music ontdekt. Ook hier weer een unieke sound. Er zijn twee Roxy Musics: voor en na de hiatus. Maar wat een creativiteit, wat een songs. Ik kocht ineens hun Complete Studio Recordings boxset wat een sprong in het onbekende was maar het is mij zo, zo goed bevallen.
- in 2019 Tortoise ontdekt. Ook deze groep heeft een unieke sound. Je merkt duidelijk een evolutie doorheen hun albums. Maar telkens typisch Tortoise.
Hoe ik telkens bij nieuwe bands uitkwam? Vooral internet. Mijn ouders zijn totaal niet muzikaal aangelegd en buiten enkele vinyl singles van The Beatles e.d. viel er in hun muziekcollectie niet veel te rapen voor mij. Ook in mijn vriendenkring zijn er weinigen die met muziek bezig zijn. Radio boeit me ook niet. Die luister ik enkel op het werk. Ik ben dus ook totaal niet meer mee met de nieuwste trends.
Maar dat vind ik niet erg; Ik zit nu in mijn eigen 'cocon' waarin ik weet wat ik goed vind en kan van blijven genieten en af en toe zal er nog wel eens iets mijn pad kruisen wat me wegblaast maar die kans wordt mettertijd kleiner heb ik zo het gevoel.
In mijn tijd als kleine pagadder (jaren 90) veel de Top Hits, Best Dance, Dance Train cd's en al dat gedoe geluisterd. Dan van mijn 12 tot 15 jaar (1999-2002) héél veel nu-metal (aka Linkin Park, Limp Bizkit, Mudvayne, Slipknot...), hip-hop/rap (Wu-Tang Clan, Cypress Hill, Dr. Dre, Snoop Dogg...), metal (Metallica, Anthrax,...). Veel via vrienden op school. Ook de tijd van Napster en Kazaa toen en er gingen op school dus wel veel cd-r's rond
. Laat me zeggen dat daarvan niks meer overblijft buiten een occasionele Metallica luisterbeurt.Daarna een korte techno fase van een dik jaar. Héél veel livesets gedownload van DJ Rush, Chris Liebing, Adam Beyer, Dave Clarke... en wie weet ik nog allemaal. Ook hier blijft niet veel meer van over buiten een nummer dat ik sporadisch nog eens opleg.
-
In 2004 via Housewife en Victory van Daan de meer 'alternatieve' muziek leren ontdekken en ik kan zeggen dat dit een belangrijk moment was. Het album Victory heb ik indertijd echt weken aan een stuk gedraaid tot ik elke noot en letter vanbuiten kende. Vervolgens zijn andere platen allemaal aangeschaft (waren er nog maar 2 andere toen). Dan zijn band Dead Man Ray beginnen luisteren. Zo bij dEUS terechtgekomen en Evil Superstars. En vervolgens voort naar wat nu veel van mijn huidige favorieten zijn zoals Radiohead, QOTSA, NIN, Massive Attack...
Vanaf 2007 ging dat over naar een tijd waarin ik massaal veel luisterde naar muziek uit de jaren 60, 70 en 80. De klassiekers zeg maar. Ook hier zijn veel favorieten uit voortgekomen zoals David Bowie, Neil Young, The Beatles, Pink Floyd, The Rolling Stones, The Stooges, The Velvet Underground, The Smiths...
The Beatles vind ik uiteraard geniaal en daar is genoeg over gezegd maar laat me hier toch nog even stilstaan bij twee andere artiesten waar ik veel liefde voor heb nl.:
- David Bowie: de periode 1969-1974 is goed en ook van het bekendste maar van Young Americans tot Scary Monsters was gewoon één lange periode van pure genialiteit. Hoe die gemakkelijk van het ene naar het andere genre overging zonder veel problemen en er volledig zijn eigen ziel in wist te leggen. Zowel Station To Station als Low zijn zulke visionaire, vooruitstrevende meesterwerken. Zijn verdere werk in de jaren 80 vind ik minder maar Outside uit 1995 is een miskend meesterwerk. Ook The Next Day en Blackstar zijn voor mij geniale platen. Beiden zijn de eerste albums van hem waarvan ik de release heb meegemaakt en dat maakt natuurlijk deel uit van de beleving. Het wachten op die platen. Blackstar staat voor mij op zelfde hoogte als Low en Station To Station.
- Neil Young: ook deze man weet met zijn tijd mee te gaan. Geniaal in de jaren 70, misschien wat miskend in de jaren 80 en weer relevant in de jaren 90. De laatste jaren heel wat albums uit zijn archief uitgebracht die nog eens zijn veelzijdigheid in de kijker zetten.
Die jaren was ik 17 tot 21 jaar en dus veel belangrijke momenten in mijn leven. Daarmee dat hier een 'basis' is gevormd, zeg maar, waar ik naar blijf terugkeren en die ik niet beu word.
Even daarna zijn er nog uitstapjes geweest naar andere genres met artiesten die ik ook nu nog altijd opleg:
- voornaamste daarvan is de (experimentele) elektronische muziek uit de Warp stal: Autechre, Boards Of Canada, Flying Lotus maar ook Pole, Gas, Amon Tobin.
- een ander belangrijk zijpad is krautrock en aanverwanten zoals Neu, Harmonia, Kraftwerk, Can, Silver Apples, Suicide, Martin Rev.
Dus in al die tijd zijn er telkens wat favorieten bijgekomen uit verschillende genres. In 2009 beginnen werken en dan eigenlijk minder tijd en eerlijk gezegd ook minder zin gehad om echt nog veel dingen te zoeken en te ontdekken. Mede dankzij het internet is het aanbod zo groot en breed geworden. Ja, je moet goed zoeken. Muziek is belangrijk in mijn leven maar ondertussen gaat kwaliteit boven kwantiteit voor mij. Ik hou het liever bij een beperktere selectie die ik nooit beu word dan nog eens x aantal albums te kopen die na een jaartje stof liggen te vergaren.
Al moet ik zeggen dat er nog drie momenten zijn waardoor ik echt door een artiest werd weggeblazen:
- in 2011 Spacemen 3 ontdekt en wow, wat een sound. Iets wat ik nog niet eerder gehoord had. Een unieke, psychedelische sound. Een samenwerking waar het geheel meer is dan de som van de delen.
- in 2013 Roxy Music ontdekt. Ook hier weer een unieke sound. Er zijn twee Roxy Musics: voor en na de hiatus. Maar wat een creativiteit, wat een songs. Ik kocht ineens hun Complete Studio Recordings boxset wat een sprong in het onbekende was maar het is mij zo, zo goed bevallen.
- in 2019 Tortoise ontdekt. Ook deze groep heeft een unieke sound. Je merkt duidelijk een evolutie doorheen hun albums. Maar telkens typisch Tortoise.
Hoe ik telkens bij nieuwe bands uitkwam? Vooral internet. Mijn ouders zijn totaal niet muzikaal aangelegd en buiten enkele vinyl singles van The Beatles e.d. viel er in hun muziekcollectie niet veel te rapen voor mij. Ook in mijn vriendenkring zijn er weinigen die met muziek bezig zijn. Radio boeit me ook niet. Die luister ik enkel op het werk. Ik ben dus ook totaal niet meer mee met de nieuwste trends.
Maar dat vind ik niet erg; Ik zit nu in mijn eigen 'cocon' waarin ik weet wat ik goed vind en kan van blijven genieten en af en toe zal er nog wel eens iets mijn pad kruisen wat me wegblaast maar die kans wordt mettertijd kleiner heb ik zo het gevoel
.
Zo is het hier ook begonnen, van die cd singeltjes had ik ook veel. Ik ga bewust geen artiesten noemen
. Ons parkoer toont wel wat gelijkenissen behalve Bob Dylan dan, dat blijf ik maar ne zagevent vinden. 
Vervolgens is Tony Hawk’s Pro Skater 2 uitgekomen en daar is wel het één en ander in gang gezet.
Vooral punkrock is blijven hangen, bands als Millencollin, NOFX, Bad Religion.
Ook bands als RATM en Queens Of The Stone Age kwamen frequent aan bod.
Via RATM ben ik dan in de hiphop gesukkel, vooral classic hiphop zoals KRS-One, Cypress Hill. Later toen Tony Hawks Underground uitkwam kwamen er namen als Quasimoto en MF DOOM bij, we weten allemaal waar dat geëindigd is.
Via QOTSA de stoner/doom wereld ingetrokken. Via de punk meer naar de hardcore gegaan. Rond deze periode ook de rock grootheden als Led Zeppelin, Pink Floyd, The Doors, The Who en de typische 60’s bands.
Via hiphop samples ben ik dan in alle andere genres terechtkomen maar vooral jazz natuurlijk.
Hoe ik elektronische muziek leren kennen heb, weet ik niet zeker maar ik vermoed dat Dour Festival daar voor iets tussen zit. Lefto uiteraard ook.
Samenvatting: het is allemaal dankzij den Tony.
Laatst bewerkt:
TsD
Active member
Bij ons thuis lag er al van jongs af aan vaak muziek op, men pa was een grote liefhebber en luisterde vooral naar blues, 60/70's rock en hard rock. Zelf had men pa ook een deftige muziekcollectie bestaande uit cd's, cassettes en vinyl, er speelde dus continue wel iets eigenlijk. Er waren bepaalde albums van mijn pa die ik als kleine snotneus wel goed vond en ik vaak mocht opleggen. Een greatest hits van Queen, Hé Hé van Jan de Wilde, Therapy, Clawfinger, Metallica, Sex Pistols etc.
Zelf men eerste cd gekocht toen ik ong. 12 of 13 was, een cd van Dog Eat Dog die ik hier nog altijd liggen heb, alleen nooit meer opleg. Ben op die leeftijd ook actief men pa zijn collectie gaan uitspitten en toen fan geworden van veel dingen, vooral rock & punk. De grootste openbaring was toen ik Wish You Were Here van Pink Floyd in men handen kreeg. De eerste keer luisteren vond ik er geen hol aan, maar ergens boeide het me wel. De 2de luisterbeurt was de irritante Floyd fanboy geboren die jaren heeft bestaan, sorry allemaal!
Toen ben ik naar meer genres beginnen luisteren en vooral de 'alternatieve muziek' (of underground) gaan opzoeken, ook hip hop ontdekt tijdens een vakantiejob toen een franse collega me Cypress Hill liet horen. Zo Dr. Dre & Snoop ontdekt en daarna veel hip hop meegekregen van kameraad toen (hier actief als Hellcats 2.0). Ook elektronische muziek beginnen luisteren en tegen ik 16 was grote elektro-fan geworden. Miss Kitten, The Hacker, Vitalic, Anthony Rother etc. Techno & drum n bass kon ik ook waarderen, maar verder dan de occasionele livesets en mix-cd's kwam ik wel niet.
Qua gitaar genres had ik de meeste al ontdekt, enkel de echte metal was ik nog nooit aangekomen. Zelf kende ik wel een metalhead en die zond me eens een Slayer nummer door, toen nog via Messenger ^^. Enkele dagen later volle bak Slayer beginnen luisteren en heel de thrash-scene beginnen uitspitten, zo doorgegaan naar de andere sub genres van metal en plots was het hier metal non stop, tot vandaag het meest beluisterde genre hier denk ik.
Terwijl ik de metal-genres aan het uitpluizen was via bands als Neurosis, ISIS enzo ook bij post-rock uitgekomen. Zelf luisterde ik tegenwoordig minder naar rock (buiten garage rock mss), -veel van de indy scene kon me niet boeien of bleef niet kleven-, maar bands als Explosions In The Sky, Godspeed You! Black Emepror deden het dan zeker wel. Psychdelische rock kan ik ook smaken maar ken er niet veel van, gelukkig bestaan er dan threads zoals hier op Beyond Gaming waar ik dingen kan leren kennen!
Later dan nog kleine uitstapjes genomen in de jazz, funk, soul en de klassieke muziek, maar alhoewel ik dat zeker kan smaken ken ik er te weinig van om daar echt dingen van op te noemen.
Dankzei mijn vader eigenlijk de liefde voor muziek (onbewust) meegekregen, en ben hem daar nog altijd dankbaar voor. We leven ook in een tijd waar ontdekken makkelijker is dan ooit, soms misschien zelfs iets 'te', waardoor er altijd een overvloed aan nieuwe muziek is, en tegelijk een hele muziekgeschiedenis om te ontdekken.
Zelf men eerste cd gekocht toen ik ong. 12 of 13 was, een cd van Dog Eat Dog die ik hier nog altijd liggen heb, alleen nooit meer opleg. Ben op die leeftijd ook actief men pa zijn collectie gaan uitspitten en toen fan geworden van veel dingen, vooral rock & punk. De grootste openbaring was toen ik Wish You Were Here van Pink Floyd in men handen kreeg. De eerste keer luisteren vond ik er geen hol aan, maar ergens boeide het me wel. De 2de luisterbeurt was de irritante Floyd fanboy geboren die jaren heeft bestaan, sorry allemaal!
Toen ben ik naar meer genres beginnen luisteren en vooral de 'alternatieve muziek' (of underground) gaan opzoeken, ook hip hop ontdekt tijdens een vakantiejob toen een franse collega me Cypress Hill liet horen. Zo Dr. Dre & Snoop ontdekt en daarna veel hip hop meegekregen van kameraad toen (hier actief als Hellcats 2.0). Ook elektronische muziek beginnen luisteren en tegen ik 16 was grote elektro-fan geworden. Miss Kitten, The Hacker, Vitalic, Anthony Rother etc. Techno & drum n bass kon ik ook waarderen, maar verder dan de occasionele livesets en mix-cd's kwam ik wel niet.
Qua gitaar genres had ik de meeste al ontdekt, enkel de echte metal was ik nog nooit aangekomen. Zelf kende ik wel een metalhead en die zond me eens een Slayer nummer door, toen nog via Messenger ^^. Enkele dagen later volle bak Slayer beginnen luisteren en heel de thrash-scene beginnen uitspitten, zo doorgegaan naar de andere sub genres van metal en plots was het hier metal non stop, tot vandaag het meest beluisterde genre hier denk ik.
Terwijl ik de metal-genres aan het uitpluizen was via bands als Neurosis, ISIS enzo ook bij post-rock uitgekomen. Zelf luisterde ik tegenwoordig minder naar rock (buiten garage rock mss), -veel van de indy scene kon me niet boeien of bleef niet kleven-, maar bands als Explosions In The Sky, Godspeed You! Black Emepror deden het dan zeker wel. Psychdelische rock kan ik ook smaken maar ken er niet veel van, gelukkig bestaan er dan threads zoals hier op Beyond Gaming waar ik dingen kan leren kennen!
Later dan nog kleine uitstapjes genomen in de jazz, funk, soul en de klassieke muziek, maar alhoewel ik dat zeker kan smaken ken ik er te weinig van om daar echt dingen van op te noemen.
Dankzei mijn vader eigenlijk de liefde voor muziek (onbewust) meegekregen, en ben hem daar nog altijd dankbaar voor. We leven ook in een tijd waar ontdekken makkelijker is dan ooit, soms misschien zelfs iets 'te', waardoor er altijd een overvloed aan nieuwe muziek is, en tegelijk een hele muziekgeschiedenis om te ontdekken.
Laatst bewerkt:
hjs666
Well-known member
Begonnen via radio (Donna) denk ik.
Dus pop-muziek (Clouseau),dan iets anders gevonden in Studio Brussel en dus alternatievere toer opgegaan.
The Prodigy vond ik leuk (Music For The Jilted Generation was mijn eerste CD,Fat Of The Land tweede)
Grunge-periode (Alice In Chains en Nirvana,nooit geen hoge pet opgehad van Pearl Jam) ,Nu-Metal (Korn,Linkin Park,Slipknot,Limp Bizkit,...)
Ook de (mainstream) metal ontdekt met Metallica (Black album) en zo dan meer research gedaan naar de eerdere albums.
Via TMF (Wet & Wild) en MTV andere metalgroepen leren kennen (Pantera,Rammstein,Fear Factory,Machine Head,Godsmack...) waar nog altijd mijn voorkeur ligt (5FDP,In This Moment,BMTH (Sempiternal,That's the Spirtit),Parkway Drive sinds IRE,Breaking Benjamin,Gojira,Tool,Lacuna Coil,...)
Toen had ik ook meer oor voor zwaardere/meer extremere dingen zoals Cradle Of Filth,Children Of Bodom,Dimmu Borgir,.... nu is dat minder mijn ding.
Ook rap & hip hop leren kennen via Beastie Boys en Cypres Hill onder andere.
Ben kind van de nineties dus ook op fuiven en hitparades de eurodance (2Brothers On The 4th Floor,2 Unlimited,....) en de eighties ontdekt.
Ook op school talloze cassettes van Thunderdome uitgewisseld.
Ik kan naar alles luisteren,van Metal tot EDM.
Heb wel moeite met enfin imo toch die marginale zaken zoals carnalvalmuziek etc...
Dat apprecieer ik minder al zijn er daar ook wel zaken bij die ik kan aanhoren.
De bedoeling was om vorig jaar naar het schlagerfestival te gaan (ga afzien maar kon toen iemand (geen metal fan) overtuigen om mee naar GMM te gaan)
Dus pop-muziek (Clouseau),dan iets anders gevonden in Studio Brussel en dus alternatievere toer opgegaan.
The Prodigy vond ik leuk (Music For The Jilted Generation was mijn eerste CD,Fat Of The Land tweede)
Grunge-periode (Alice In Chains en Nirvana,nooit geen hoge pet opgehad van Pearl Jam) ,Nu-Metal (Korn,Linkin Park,Slipknot,Limp Bizkit,...)
Ook de (mainstream) metal ontdekt met Metallica (Black album) en zo dan meer research gedaan naar de eerdere albums.
Via TMF (Wet & Wild) en MTV andere metalgroepen leren kennen (Pantera,Rammstein,Fear Factory,Machine Head,Godsmack...) waar nog altijd mijn voorkeur ligt (5FDP,In This Moment,BMTH (Sempiternal,That's the Spirtit),Parkway Drive sinds IRE,Breaking Benjamin,Gojira,Tool,Lacuna Coil,...)
Toen had ik ook meer oor voor zwaardere/meer extremere dingen zoals Cradle Of Filth,Children Of Bodom,Dimmu Borgir,.... nu is dat minder mijn ding.
Ook rap & hip hop leren kennen via Beastie Boys en Cypres Hill onder andere.
Ben kind van de nineties dus ook op fuiven en hitparades de eurodance (2Brothers On The 4th Floor,2 Unlimited,....) en de eighties ontdekt.
Ook op school talloze cassettes van Thunderdome uitgewisseld.
Ik kan naar alles luisteren,van Metal tot EDM.
Heb wel moeite met enfin imo toch die marginale zaken zoals carnalvalmuziek etc...
Dat apprecieer ik minder al zijn er daar ook wel zaken bij die ik kan aanhoren.
De bedoeling was om vorig jaar naar het schlagerfestival te gaan (ga afzien maar kon toen iemand (geen metal fan) overtuigen om mee naar GMM te gaan)
Laatst bewerkt:
In mijn jonge tienerjaren techno en jump 
Maar wat wilt ge ook, ik voetbalde toen in Tienen en ge weet wat ze zeggen van Tienen.
Daarna Drum & Bass, vooral Pendulum en The Prodigy. Ik heb voor het vak Engels nog 'Smack My Bitch Up' in de klas gespeeld voor een spreekbeurt over muziekgenres (fucking hell man).
Dan in punkrock a la Sum41, Blink182, Zebrahead, The Offspring etc beland.
Vanaf uniefjaren ergens kennis gemaakt met grunge: Nirvana, Pearl Jam, Alice in Chains... En van daaruit gerelateerde bands en rockgenres leren kennen. Nog altijd mijn favoriete muziek.
Bij momenten ook hiphop periodes gehad met Eminem, N.W.A., Biggie, A Tribe Called Quest...
Nu ik de dertig nader, luister ik graag eens tussendoor naar Mongoolse keelzang muziek en Eurobeat (deja vu en gas gas gas I'm gonna step on the gas)
Maar wat wilt ge ook, ik voetbalde toen in Tienen en ge weet wat ze zeggen van Tienen.Daarna Drum & Bass, vooral Pendulum en The Prodigy. Ik heb voor het vak Engels nog 'Smack My Bitch Up' in de klas gespeeld voor een spreekbeurt over muziekgenres (fucking hell man).
Dan in punkrock a la Sum41, Blink182, Zebrahead, The Offspring etc beland.
Vanaf uniefjaren ergens kennis gemaakt met grunge: Nirvana, Pearl Jam, Alice in Chains... En van daaruit gerelateerde bands en rockgenres leren kennen. Nog altijd mijn favoriete muziek.
Bij momenten ook hiphop periodes gehad met Eminem, N.W.A., Biggie, A Tribe Called Quest...
Nu ik de dertig nader, luister ik graag eens tussendoor naar Mongoolse keelzang muziek en Eurobeat (deja vu en gas gas gas I'm gonna step on the gas)
