Album of the week CIVES - 1000 Veces mejor

[Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield]

Ik heb ook wel even moeten nadenken over welk album ik hier ging promoten. Ik dacht eerst aan het eren van een aantal overleden artiesten/muzikanten. Dan passeerde de naam rainbow nogal vaak in de black sabbath thread en iets later nog in de 'Made in Japan' thread en dacht ik voor iets van hun tegaan. Maar omdat ik denk dat teveel volk die al kent ben ik het ergens anders gaan zoeken. En toen @Gavin in zijn heerlijke proza vermeldde dat Hermans Dalila hem gewezen had op een gebrek aan diversiteit in deze threads wist ik het zeker: let's go for the memories!

2019: ik mocht vertrekken op erasmus naar Madrid en werd daar al snel goed opgevangen door een hele hoop Spanjaarden waarvan ik enkele nog altijd als heel goede vrienden reken. 1 van hun bleek zelf in een bandje te spelen en sleurde mij mee in de Madrileense alternatieve rockscene. Van elke band die ik daar gezien heb is deze mij het meest bijgebleven. Ik leerde ze live kennen, omdat ze toen nog geen album hadden, maar daar is ondertussen verandering ingekomen.

1000 veces mejor is vooral goede rock voor mij. Er zit variatie in de nummers, het heeft iets catchy en de riffs zitten goed. Iets tragere nummers worden afgewisseld met meer dynamische nummers. Het zijn zeker geen progressieve lange nummers, eerder kort maar krachtig. Dat werkte heel goed voor mij live maar staat ook op album nog overeind.

Hopelijk vind ik hier nog fans van deze jonge band!

@BlackOccult zet het nummer '1000 veces mejor' maar in de playlist

 

[BlackOccult]

Rock.
Spaans.
En een nummerke voor in mijn playlist.

Jaaa jongens, diene Jules is hier net geen 1 bank maar 10 banken naar voor geschoven. Allé, ik zeg niks hé, maar beter doen dan dit wordt zeer moeilijk.

 

[willydrama]

Met niet-Spaanse oren naar de zang luisteren vervormt natuurlijk de perceptie maar het allereerste waar ik aan dacht was helaas "dertien in een dozijn". Danko Jones meets The Pretenders zonder songs die blijven plakken, ik wil het niet helemaal de grond in boren maar dit lijkt een jamband met losse ideeën.

 

[Avondland]

't Heeft inderdaad wel iets catchy. Gecombineerd met een gezellige kroeg, een hoop pinten en de roes van de Erasmuservaring zal dit album voor jou wellicht een Proustiaanse panache hebben. Leeft die Madrileense alternatieve rockscène sterk? En heeft dat ook een internationale impact of blijft dat lokaal?

 

[stungunner]

Zit wel niet in het AOTW clubje maar toch eens geluisterd.

Lijkt me duidelijk waar ze zowat de mosterd halen. Hoor heel vaak gelijkenissen met Foo Fighters en Queens of the Stone Age, vergelijkbare opbouw, riff's en melodieën. Hoor er zelfs wat early Guns 'n Roses tussen vanop Appetite for Destruction.

Beter goed gejat dan slecht bedacht, dus dat is wel ok imo.

Alleen ben ik niet wild van de zangeres. Ik hoor sowieso al liever een zanger voor een rockband. Een zangeres moet voor mij echt ofwel iets heel edgy en uniek hebben zoals Florence (and the Machine) Welch of Debbie Harry in haar Blondie tijd, of heel rauw zijn zoals Janis Joplin. Hier is de zang voor mij te puur met te weinig ballen, past niet bij de stijl van de band imo.

Kan me wel inbeelden dat die live top zijn, zet die in de Charlatan en het dak gaat er ook af.

 

[BearPils]

Het album luistert lekker weg zonder echt hoogtepunt voor mij.
Voor de rest wel een leuk plaatje!
In ieder geval iets waar ik normaal nooit bij terecht was gekomen zonder dit concept.
Ik stel mij dan ook de vraag hoe de Madrileense scene er uit ziet?

 

[Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield]

Vooral heel lokaal eigenlijk in het clubcircuit, zeker in het centrum kan je zo best wel leuke avonden beleven. Al speelt Cives zelf ook wel in de andere Spaanse grootsteden. Het grootste deel is wel Spaanstalig omdat vele Spanjaarden nog altijd Spaanstalige muziek boven Engelstalige muziek verkiezen waardoor het internationaal denk ik ook niet echt doorbreekt

 

[Obi-Jan]

Zit wel niet in het AOTW clubje maar toch eens geluisterd.

Lijkt me duidelijk waar ze zowat de mosterd halen. Hoor heel vaak gekijkenissen met Foo Fighters en Queens of the Stone Age, vergelijkbare opbouw, riff's en melodieën. Hoor er zelfs wat early Guns and Roses tussen vanop Appetite for Destruction.

Beter goed gejat dan slecht bedacht, dus dat is wel ok imo.

Alleen ben ik niet wild van de zangeres. Ik hoor sowieso al liever een zanger voor een rockband. Een zangeres moet voor mij echt ofwel iets heel edgy en uniek hebben zoals Florence (and the Machine) Welch of Debbie Harry in haar Blondie tijd, of heel rauw zijn zoals Janis Joplin. Hier is de zang voor mij te puur met te weinig ballen, past niet bij de stijl van de band imo.

Kan me wel inbeelden dat die live top zijn, zet die in de Charlatan en het dak gaat er ook af.

Ik kan mij hierbij wel bij aansluiten.
Het is inderdaad wel ok rockmuziek, maar ook echt geen fan van de zangeres.

 

[Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield]

De vergelijking met the foo fighters is eigenlijk redelijk accuraat. Tijdens de eerste lockdown hebben alle leden een filmpje gemaakt over hun favoriete artiest en de gitariste had het daar over Nirvana.

Verder wel blij met de reacties tot nu toe

 

[Deleted member 95]

Kut, ik haat Nirvana en co. maar ik zal het een kans geven.

 

[Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield]

Kut, ik haat Nirvana en co. maar ik zal het een kans geven.

Bwa tis wel diverser als enkel nirvana invloed maar ik kan niet direct op de rest komen

 

[stungunner]

Bwa tis wel diverser als enkel nirvana invloed maar ik kan niet direct op de rest komen

QOTSA zoals reeds gezegd.

En het eerste nr, Bang Bang, vind ik wel heel erg op The Joker and the Thief lijken van Wolfmother.

 

[Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield]

Ja ok dat riffke heeft er wel iets van weg ja. Wel eerder geinspireerd als gekopieerd maar fair point

 

[Gavin]

DEEEEES PAAAA CITOOO

Ik moest direct aan Eurosong denken eigenlijk. Redelijk brave maar catchy rock met een zuiderse saus vanwege een taal die volledig anders klinkt dan het gebruikelijke Engels in dit genre. Er zit niet zo een hit bij zoals de Eurosongwinnaar, maar dingen als Cuando, Donde, y Con Quien en El Sonido komen wel in de buurt. Of ja, klinken toch zoals dat.

De rest is ook aanvaardbaar en gaat goed binnen zonder ergernissen. Maar buiten een melodietje blijft er ook niet veel plakken. Ik krijg bij elk nummer het gevoel dat ik het al eens ergens gehoord heb maar dan nu gedubd. Het gitaargeluid zelf klinkt ook bekend. Nirvana hoor ik nu niet meteen buiten één nummer, maar eerder van die typische 90s/00s rock zoals vleugjes The Hives of The Vines zo. Misschien ook wat Royal Blood om het nog wat breder te trekken? Geen van allen wereldschokkend, dus dat kan ik ook niet verwachten van muziek dat daarop lijkt. Technisch ook niets wat me in vervoering brengt, dat geldt het meest voor de zang.

Dan is er nog de vraag of het aan de stem of het Spaans ligt. OK, beetje flauwe vraag want de stem is sowieso het antwoord, dat horen we allemaal wel. Maar de rol van de taal dus ... om even terug te komen op de Måneskin-link: als ik aan Italiaanse muziek denk, kom ik uit bij dingen zoals Gianna Nannini, die taal lijkt me zich toch beter te lenen tot dit type muziek. Als ik aan iets Spaans denk, kom ik toch vooral uit bij van die feestachtige popnummers of een aanwezige latinovibe. Gesproken moet ik bij Spaans ook aan een razendsnel ritme denken waar dingen niet uitgesproken worden, dat is hier toch niet mogelijk dus dat wringt wat. Lijkt me een ongelukkige combo van een stem die niet thuis geeft met een taal die, bovenop de schaarse ervaringen van de meesten hier ermee neem ik aan, ook nog eens moeilijk ligt.

Nu ja, om een halfuurtje twee keer om te krijgen moeten het niet altijd wereldbands zijn! Ge hebt het grotendeels gekozen uit nostalgie als ik het goed heb, en de ervaring van de band live. Wij hebben die twee dingen niet als bagage dus volledige andere kijk op deze muziek, maar toch een uur easy listening rock en alweer iets dat ik anders niet had opgezet. Goede toevoeging aan het concept.

Ik stel mij dan ook de vraag hoe de Madrileense scene er uit ziet?

Vol slechte voetballers!

Spoiler: Escuchame

ECUADOR

 

[Lint]

Aaaaaaah Spanje, mijn oude liefde, de prachtige Spaanse taal die ik vloeiend spreek, de zwoele nachten die ik daar beleefd heb.
Wait ... scratch that. Ik versta geen fluit Spaans, ben er nooit langdurig verbleven, en op een one-night stand na ook nooit Spaanse kusten veroverd. Ik denk dat ik zelfs maar 1 Spaanse band bewust ken, en dat is Ska-P. Maar die vind ik dan wel echt zalig, zowel live als op CD:

Zijn die effectief ietwat bekend bij de Spanjaarden @Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield?


Over naar uw plaat dan: Dit was lekker, niet meer, niet minder, gewoon lekker en blies er vlot (3 keer) door.
Net zoals @stungunner dacht ik ook direct aan Wolfmother, en niet enkel bij Bang Bang. Ik vind de hele plaat wel wat "stoner Rock-y" aanvoelen, en snap de vergelijkingen met Danko Jones, QOTSA, The Hives even goed. Cives doet inderdaad niks nieuws en niks speciaals. Maar wat ze doen is wel bovengemiddeld, en dat is goed genoeg. Misschien zou ik het beter vinden als ik Spaans verstond, ik denk het niet, maar wie weet. Ik zou in elk geval blijven staan als ze live voor mij stonden.

Leuke plaat, merci Jules!!

 

[Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield]

Aaaaaaah Spanje, mijn oude liefde, de prachtige Spaanse taal die ik vloeiend spreek, de zwoele nachten die ik daar beleefd heb.
Wait ... scratch that. Ik versta geen fluit Spaans, ben er nooit langdurig verbleven, en op een one-night stand na ook nooit Spaanse kusten veroverd. Ik denk dat ik zelfs maar 1 Spaanse band bewust ken, en dat is Ska-P. Maar die vind ik dan wel echt zalig, zowel live als op CD:

Zijn die effectief ietwat bekend bij de Spanjaarden @Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield?

Ik heb het alleszins nog niet eerder gehoord (ook niet daar) maar ik kan het altijd eens vragen natuurlijk

 

[Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield]

DEEEEES PAAAA CITOOO

Ik moest direct aan Eurosong denken eigenlijk. Redelijk brave maar catchy rock met een zuiderse saus vanwege een taal die volledig anders klinkt dan het gebruikelijke Engels in dit genre. Er zit niet zo een hit bij zoals de Eurosongwinnaar, maar dingen als Cuando, Donde, y Con Quien en El Sonido komen wel in de buurt. Of ja, klinken toch zoals dat.

De rest is ook aanvaardbaar en gaat goed binnen zonder ergernissen. Maar buiten een melodietje blijft er ook niet veel plakken. Ik krijg bij elk nummer het gevoel dat ik het al eens ergens gehoord heb maar dan nu gedubd. Het gitaargeluid zelf klinkt ook bekend. Nirvana hoor ik nu niet meteen buiten één nummer, maar eerder van die typische 90s/00s rock zoals vleugjes The Hives of The Vines zo. Misschien ook wat Royal Blood om het nog wat breder te trekken? Geen van allen wereldschokkend, dus dat kan ik ook niet verwachten van muziek dat daarop lijkt. Technisch ook niets wat me in vervoering brengt, dat geldt het meest voor de zang.

Dan is er nog de vraag of het aan de stem of het Spaans ligt. OK, beetje flauwe vraag want de stem is sowieso het antwoord, dat horen we allemaal wel. Maar de rol van de taal dus ... om even terug te komen op de Måneskin-link: als ik aan Italiaanse muziek denk, kom ik uit bij dingen zoals Gianna Nannini, die taal lijkt me zich toch beter te lenen tot dit type muziek. Als ik aan iets Spaans denk, kom ik toch vooral uit bij van die feestachtige popnummers of een aanwezige latinovibe. Gesproken moet ik bij Spaans ook aan een razendsnel ritme denken waar dingen niet uitgesproken worden, dat is hier toch niet mogelijk dus dat wringt wat. Lijkt me een ongelukkige combo van een stem die niet thuis geeft met een taal die, bovenop de schaarse ervaringen van de meesten hier ermee neem ik aan, ook nog eens moeilijk ligt.

Ik snap de analogie met Måneskin en Italiaans wel maar vind dit eerlijk gezegd leuker dan wat ik van hun al heb gehoord. Italiaans heeft misschien iets meer 'forza' ja voor een genre als rock, dat wel.

De latinovibe: snap ik zeker en vast maar dan zit je natuurlijk wel aan de andere kant van de oceaan en in de reggaeton, daar zie ik hier weinig gelijkenissen mee buiten de taal.

 

[shiftyke]

Ik krijg bij elk nummer het gevoel dat ik het al eens ergens gehoord heb maar dan nu gedubd.

Dit had ik dus ook enorm, het is licht verteerbare rock met veel variatie, zeker niet slecht maar ik vermoed niet dat ze verder dan het La Casa de la Jeugdos van Madrid geraakt zijn. Daarvoor is het wat te braaf en berekend, alsof ze een handleiding gebruikt hebben.

Ze gaan zich in hun Spotify statistieken wel afvragen van waar die influx van Belgische luisteraars plots komt.

 

[Avondland]

Aaaaaaah Spanje, mijn oude liefde, de prachtige Spaanse taal die ik vloeiend spreek, de zwoele nachten die ik daar beleefd heb.
Wait ... scratch that. Ik versta geen fluit Spaans, ben er nooit langdurig verbleven, en op een one-night stand na ook nooit Spaanse kusten veroverd. Ik denk dat ik zelfs maar 1 Spaanse band bewust ken, en dat is Ska-P. Maar die vind ik dan wel echt zalig, zowel live als op CD:

Zijn die effectief ietwat bekend bij de Spanjaarden @Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield?


Over naar uw plaat dan: Dit was lekker, niet meer, niet minder, gewoon lekker en blies er vlot (3 keer) door.
Net zoals @stungunner dacht ik ook direct aan Wolfmother, en niet enkel bij Bang Bang. Ik vind de hele plaat wel wat "stoner Rock-y" aanvoelen, en snap de vergelijkingen met Danko Jones, QOTSA, The Hives even goed. Cives doet inderdaad niks nieuws en niks speciaals. Maar wat ze doen is wel bovengemiddeld, en dat is goed genoeg. Misschien zou ik het beter vinden als ik Spaans verstond, ik denk het niet, maar wie weet. Ik zou in elk geval blijven staan als ze live voor mij stonden.

Leuke plaat, merci Jules!!

Ha, Ska-P! Die heb ik 19 jaar geleden nog gezien op Sfinks Festival. Wat een feest.

 

[Deleted member 621]

Ik las het woord "progressief" en was meteen nieuwsgierig! Klinkt wel goed, maar ik ben wat minder fan van de stem van de zangeres; al ben ik sowieso moeilijker met vrouwelijke vocalisten. Het lijkt wel elke keer wat steviger te worden; dat is wel fijn.

Spoiler: Stoffige progressive rock uit Argentinië

Indien er nog fans zijn van Spaanstalig stevig en progressief materiaal; ik kan dit aanraden, al is de kwaliteit niet al te best: