Tonerider
Well-known member
Je moet het maar durven: verwijzen naar een magistrale groep als Pink Floyd en zeggen dat dit een rock opera is zoals zij deze wisten maken. Daarmee leg je de lat wel erg hoog. En misschien startte ik ook daardoor met een volledig verkeerde verwachting, want qua concept-album mogen ze van mij al blij zijn als ze de schoenen van Pink Floyd mogen kussen. Ok, het heeft een thema, maar om nu te zeggen dat het een muzikale reis is als The Wall. Nah, verre van. Niet dat het slecht is, maar grotendeels komen ze imo toch over als een groep kwade pubers die een wall of sound met zich meebrengen. Terwijl dat PF juist bewezen heeft dat in Rock Opera less soms more is. Emo? Ja toch wel. Beste band? Nah. Slechtste band? Nah.
Mama en Teenagers vond ik wel goed vanwege het meer speelse in de muziek. Dat speelse was ook wel in andere liedjes te horen, maar werd dan verzopen door de wall of sound. Blood was een volledige verrassing en bracht de variatie die meer had moeten voorkomen.
Mama en Teenagers vond ik wel goed vanwege het meer speelse in de muziek. Dat speelse was ook wel in andere liedjes te horen, maar werd dan verzopen door de wall of sound. Blood was een volledige verrassing en bracht de variatie die meer had moeten voorkomen.