Boeken Welk fictieboek heb je net uitgelezen en wat vond je ervan?

Hoeveel boeken lees je gemiddeld per jaar?

  • Ik lees nooit

    Stemmen: 22 11,1%
  • 1-5 boeken

    Stemmen: 57 28,8%
  • 6-10 boeken

    Stemmen: 33 16,7%
  • 11-20 boeken

    Stemmen: 44 22,2%
  • 21-30 boeken

    Stemmen: 22 11,1%
  • 31-40 boeken

    Stemmen: 8 4,0%
  • 41-50 boeken

    Stemmen: 4 2,0%
  • 50-75 boeken

    Stemmen: 5 2,5%
  • 75-100 boeken

    Stemmen: 1 0,5%
  • 100+ boeken

    Stemmen: 2 1,0%

  • Totaal aantal stemmers
    198
Het Diner - Herman Koch

Op aanraden van mijn moeder gelezen, maar nu toch weer gemerkt dat onze smaken de laatste jaren wat uiteen zijn gedreven. :D
Het heeft een spannend plot en is zeer vlot leesbaar, dus het verbaast me niet dat dit het zo goed doet/heeft gedaan in de bestsellerlijsten. Er zit echter niets in dat mij bovengemiddeld kon begeesteren of ervoor zal zorgen dat ik dit boek langer dan enkele weken zal onthouden. Ik stoorde me ook wel wat aan de erg summiere hoofdstukken die stuk voor stuk met een cliffhanger moesten eindigen. Dat zal allemaal wel volgens de regels van de kunst zijn als je goede verkoopscijfers wil halen, maar ik voelde me op den duur als lezer betutteld.
 
Old Man's War - John Scalzi

Stond al een lange tijd op m'n lijst. Sinds Red Shirts ben ik wel fan van John Scalzi. Z'n humor bevalt me en hij combineert het luchtige meestal met een deftig verhaal. Hetzelfde geldt voor Old Man's War, maar jammer genoeg viel het weer ergens in de helft een beetje in 't water voor mij. Gebeurt wel vaker de laatste tijd precies :unsure:

Het begon best interessant, met John Perry, een oudere weduwnaar van 75 die zich aanmeldt voor z'n service in de CDF: Colonial Defense Force. In deze wereld krijg je de kans om op 't einde van je leven in dienst te gaan bij een intergalactisch leger. Ze beloven je hiervoor 'opnieuw jong te maken'. Catch: je moet alles achterlaten. In principe word je dood verklaard. Perry gaat ermee door en bijna de hele eerste helft van 't boek gaat over de voorbereidingen van hem en andere nieuwe (oude) recruten wanneer ze onderweg zijn naar hun echte opleiding.

Tis wanneer het drillen echt begint dat het meteen duidelijk wordt wat voor een 'Gary Stu'-personage John Perry is. Hij is beter dan al de rest in alles, iedereen vindt 'm geweldig en hij heeft altijd gelijk. Hij krijgt de ene promotie na de andere en blijft na een bepaalde assault uiteraard als enige overlevende over. It's a bit too much...

Daarnaast is de worldbuilding niet meteen de interessantste. Er passeren wat alien races waar tegen gevochten moet worden, maar 't gaat allemaal wat snel en er wordt niet veel uitgediept. Er zit niet echt een main plot of mysterie in het boek dat je nieuwsgierigheid genoeg prikkelt.
Er zitten een paar leuke sci-fi ideeën in, maar voor de rest: Stuff just happens.

Weer een matige 3/5 van mij.
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Terry Brooks - The Elf Queen of Shannara (Heritage of Shannara #3)
Terry Brooks - The Talismans of Shannara (Heritage of Shannara #4)


Respectievelijk het voorlaatste en het laatste boek uit de serie. Kabbelt een beetje voorts op hetzelfde niveau als de vorige boeken. Middelmatige Fantasy, enkel aan te raden als je op zoek bent naar een weinig ingewikkeld, heel zwart/wit, jaren 90 adventure georienteerd verhaal.

In deze twee boeken zaten weer een aantal dingen die niet goed uitgewerkt werden en die ook niet overeind blijven staan als je er even over nadenkt, maar een pluspunt van het boek is wel dat je weinig tijd hebt om er stevig over na te denken want de gebeurtenissen volgen elkaar in snel tempo op en je blijft (ik alleszins) voortlezen.

Vond het als tiener/twintiger een pak aangenamer dan deze keer, en denk ook niet dat ik het ooit nog zal herlezen.
 
Savage (The End #1) - Jenika Snow, Sam Crescent
Eens een erotic dark romance boek gelezen.
Wel, dit was toch niet helemaal mijn ding :unsure: .
Proberen een degelijk apocalyptisch verhaal neer te zetten + stomende seks scenes werkte gewoon niet door de complete switch in toon.
Verder waren de karakters weinig interessant en niet goed geschreven naar mijn mening.

Probeer me meer en meer open te stellen voor nieuwe genres en zal zeker nog wel eens eentje lezen maar deze was zeker geen geweldige intro in het genre.
 
Savage (The End #1) - Jenika Snow, Sam Crescent
Eens een erotic dark romance boek gelezen.
Wel, dit was toch niet helemaal mijn ding :unsure: .
Proberen een degelijk apocalyptisch verhaal neer te zetten + stomende seks scenes werkte gewoon niet door de complete switch in toon.
Verder waren de karakters weinig interessant en niet goed geschreven naar mijn mening.

Probeer me meer en meer open te stellen voor nieuwe genres en zal zeker nog wel eens eentje lezen maar deze was zeker geen geweldige intro in het genre.
"Erotic dark romance" is dan ook een zeer specifiek genre.

Ik ben wel een sucker voor postapocalyptische of semi-apocalyptische romans, maar er bestaat heel veel pulp in het genre.
 
"Erotic dark romance" is dan ook een zeer specifiek genre.

Ik ben wel een sucker voor postapocalyptische of semi-apocalyptische romans, maar er bestaat heel veel pulp in het genre.
Jep, dat was ook een beetje het doel. Heb al goede dark romance gelezen en goede erotica gelezen, maar de combinatie van de twee was in dit geval geen voltreffer.
 
Jep, dat was ook een beetje het doel. Heb al goede dark romance gelezen en goede erotica gelezen, maar de combinatie van de twee was in dit geval geen voltreffer.
De combinatie van die twee kan wel een voltreffer zijn, maar dat ligt aan de schrijver. Erotiek, begeerte en lust zijn een heel menselijke behoeftes maar het is wel een delicaat onderwerp om over te schrijven. Niet voor niets wordt een "Bad Sex Award" uitgereikt voor belabberde erotische literatuur.
 
Jep, dat was ook een beetje het doel. Heb al goede dark romance gelezen en goede erotica gelezen, maar de combinatie van de twee was in dit geval geen voltreffer.

Ik heb geen idee of het goed is, of het erotiek is, maar ik ben Hunting Adeleine als een paar keer tegengekomen. Dit lijkt een populaire dark romance boek te zijn.

Hoewel ik wel eens graag romance lees en een beetje seks ook wel mag, is dark romance volgens mij net een stapje te ver.
 
Ik probeer toch niet teveel in die niches te denken als ik een boek wil uitkiezen. Hij moet goed zijn en of dat nu Young Adult of Semi-Dark Erotic Crypto-Catholic Tradwife Fantasy Steampunk is .. don't care. Ik hou wel van bepaalde settings of premisses.
 
Savage (The End #1) - Jenika Snow, Sam Crescent
Eens een erotic dark romance boek gelezen.
Wel, dit was toch niet helemaal mijn ding :unsure: .
Proberen een degelijk apocalyptisch verhaal neer te zetten + stomende seks scenes werkte gewoon niet door de complete switch in toon.
Verder waren de karakters weinig interessant en niet goed geschreven naar mijn mening.

Probeer me meer en meer open te stellen voor nieuwe genres en zal zeker nog wel eens eentje lezen maar deze was zeker geen geweldige intro in het genre.
Is dat romantasy? Zie dat meer en meer opduiken maar zelf nog nooit de interesse gehad om het te lezen.
 
Another Country - James Baldwin

Als er één ding is waar iedereen het bij Baldwin over eens zal zijn, is het dat de man een heuse portie lef bezit. Om reeds in de jaren 1950 openlijk over en expliciet over homoseksualiteit te schrijven was sowieso al geen sinecure, laat staan om dit als Afro-Amerikaanse man te doen.

Ik had reeds een boek van hem gelezen, met name zijn eerste en ook een van zijn bekendste romans (Go Tell it on the Mountain), maar ik was volgens mij toen te jong om het echt volledig in mij op te nemen en herinnerde me het bijgevolg enkel in grote lijnen. Dit boek, Another Country, werd via een podcast getipt en ik ben altijd geprikkeld als iemand een minder bekend werk van een grote auteur in zijn hart heeft gesloten. Die boeken in de marges van een oeuvre zijn vaker polariserend en minder eenduidig goed ontvangen, maar kunnen daardoor op intellectueel vlak me soms echt meer stimuleren dan bekendere boeken van diezelfde schrijver. Ze kunnen ook gigantisch tegenvallen.

Na het lezen van de eerste 50 bladzijden, vreesde ik dat het het tweede scenario zou worden. Er wordt wel eens gezegd dat veel blanke auteurs moeilijkheden hebben met een zwart personage realistisch op papier te zetten, maar in dit geval waren enkele scènes met een blanke vrouw zo ongeloofwaardig geschreven, dat ik het gewoon bevreemdend vond en schrik had dat deze lijn de hele roman zou worden voortgezet.

Maar dan vindt een drastische gebeurtenis plaats in de roman, en veranderde ook mijn leeservaring compleet. Het werd fantastisch. Het verhaal draait rond een groep mensen/kennissen die allemaal rond één zelfdestructieve vriend draaien. Het is weinig schrijvers gegeven om zoveel introspectie in een boek te steken, en toch ervoor te blijven zorgen dat je lezer aan de pagina blijft plakken en blijft doorlezen, niet louter door de schoonheid van de taal, maar ook omdat de zelfreflecties zo gevat verwoord zijn dat je voelt alsof iemand eindelijk exact in woorden kan overbrengen waar jij zelf in je hele leven nog nooit toe in staat bent geweest.
 
A Court of Mist and Fury (A Court of Thorns and Roses #2) - Sarah J. Maas

A Court of Wings and Ruin (A Court of Thorns and Roses #3) - Sarah J. Maas


Beide boeken herlezen. Leuke boeken met toffe personages, een boeiende wereld en een grote dosis romantiek. Sommige beschrijving zijn heel vreemd (my muscles barked wanneer pijnlijke spieren worden beschreven) en ook personages van kleur waarvan huidskleur wordt vergeleken met etenswaren is ook een beetje ergerlijk en alles behalve origineel origineel, maar kom. Over het algemeen zeer toffe boeken die heel vlot weg lezen met veel sterke vrouwelijke personages met een leuke dynamiek tussen vrouwelijke en mannelijke personages.

White Nights (Shetland Island #2) -Ann of Cleeves

Leuk, traag boek vol met atmosfeer. Ik had de ontknoping niet zien aankomen maar eigenlijk, als ik terug kijk, had ik het wel lukken zien aankomen.
En ik wil echt wel eens graag naar Shetland gaan.
 
Deze maand opnieuw begonnen met de geweldige high fantasy reeks The Wheel of Time van Robert Jordan, inmiddels de derde read sinds ik de boeken in 2010 ontdekte. Het blijft wederom genieten en herontdekken.

Januari:
New Spring (prequel - dus nieuwe lezers hier zeker niet mee beginnen)
The Eye of the World
The Great Hunt
The Dragon Reborn
The Shadow Rising
The Fires of Heaven

Nog negen te gaan, maar zal nu minstens een week pauze inlassen.
Februari:
Lord of Chaos
A Crown of Swords
The Path of Daggers
Winter's Heart
Crossroads of Twilight

Die laatste drie zijn de minste van de reeks. Ze lezen nog steeds vlot genoeg maar bepaalde stukken boeien me bij deze re-read wederom weinig (Perrin & Faile / Shaido, Elayne @ Caemlyn). Gelukkig zijn er nog tal van interessante verhaallijnen.

Deze maand lees ik de laatste vier uit de reeks. :) :(
 
Moeder en Zoon - Gerard Reve

Na een wachtperiode van een half jaar vond ik het geoorloofd om nog eens een Reve uit de boekenkast van mijn moeder mee te pikken, zonder dat het erop zou lijken dat ik profijt wou halen uit onze hernieuwde relatie na jaren van stilzwijgen. Ik had als afleidingsmanouevre toch voor de zekerheid een boek uit mijn eigen collectie meegenomen (een Nora Roberts die ik ooit voor een vak populaire literatuur moest lezen) en waarvan ik dacht dat mijn moeder het niet vreselijk zou vinden.

Zoals steeds bij Reve stapte ik blind erin. Uitgeverijen vonden het kennelijk niet nodig om zijn boeken van een achterflaptekst te voorzien, waardoor ik volledig op de titel was aangewezen. Ik weet niet hoe hij het doet, want zijn boeken hebben vaak dezelfde terugkerende thema's, maar de man slaagt er telkens opnieuw in om mij te verrassen. Deze roman draait dus in de eerste plaats niet om de relatie met zijn moeder, maar over zijn keuze om als homoseksuele man uit een Marxistische familieachtergrond, die nota bene een proces rond godslastering aan zijn been had, uit eigen beweging toe te treden tot de katholieke kerk.

Het boek wordt verkocht als een autobiografie, maar de grenzen tussen feit en fictie vervagen wel erg, zoals dat ook bij Ilja Leonard Pfeijffers werk het geval is. Zoals zovele lezers ben ik groot fan van Reves kurkdroge humor en Nederlandse nuchterheid. Ik denk niet dat hij in staat is iets benedengemiddels te schrijven, en het zal wellicht een van de weinige schrijvers zijn waarvan ik het hele oeuvre ooit volledig gelezen wil hebben.
 
Dark Matter - Blake Crouch

Ik was wat op zoek gegaan naar deftige multiverse boeken. Dark Matter kwam vaak naar boven.
Hij leest als een trein en er zitten best veel spannende momenten in. Maar qua 'multiverse sci-fi' vond ik 'm nogal luchtig.
Daar vond ik 'Superposition' van David Walton veel sterker in. Beetje hetzelfde thema, maar een compleet andere insteek.
Daarbij is het hoofdpersonage in Dark Matter (Jason Dessen) maar een vervelende figuur imo. Hij wordt gekidnapt en komt, op redelijk gewelddadige wijze, in een andere realiteit terecht waarin hij nooit een gezin gestart heeft met z'n grote liefde (Daniela). Zijn doel is om terug 'thuis' te geraken.
Ik vond 'm vervelend omdat hij me veel te obsessief was en steeds zeer bedenkelijke beslissingen maakte.

Helemaal in het begin al: Hij komt terecht in de andere realiteit en de 'organisatie' die 'm opvangt behandelt hem aanvankelijk eigenlijk goed, ze onthalen hem zelfs als een held. Toch besluit hij meteen op de vlucht te slaan, terwijl hij eigenlijk bij de bron van alle informatie zat. He could have simply asked...
Het duurt ook veel te lang tot hij door heeft dat hij in een parallel universum terecht gekomen is. Wetende dat hij ook in z'n eigen realiteit gespecialiseerd is in quantumfysica, komt dit compleet ongeloofwaardig over. Als er 1 persoon het meteen had moeten doorhebben, dan was hij het. De schrijver wou het gewoon wat rekken waarschijnlijk.

Het obsessieve zat 'm vooral in het stalken van z'n grote vlam in de verschillende universa. Naast het feit dat de schrijver het op elke pagina wou hebben over hoe veel Jason houdt van Daniela (vaak écht cheesy), werd het mij soms te raar hoe casual hij omging met, toch wel, problematisch gedrag :unsure: Stalking wordt eigenlijk genormaliseerd om de lezer te doen sympathiseren met Jason. Mij deed het vaak cringen alleszins.

Geen echte winner dus voor mij. Gelukkig een snelle read die me net geboeid genoeg kon houden. Blijkbaar wordt er een TV-serie van gemaakt. Da's mogelijks het doel dat de schrijver voor ogen had.

Ik heb nog een ander boek klaarliggen rond hetzelfde thema: The Space Between Worlds.
Hopelijk heeft dat wat meer om 't lijf.
 
Laatst bewerkt:
Dark Matter - Blake Crouch

Ik was wat op zoek gegaan naar deftige multiverse boeken. Dark Matter kwam vaak naar boven.
Hij leest als een trein en er zitten best veel spannende momenten in. Maar qua 'multiverse sci-fi' vond ik 'm nogal luchtig.
Daar vond ik 'Superposition' van David Walton veel sterker in. Beetje hetzelfde thema, maar een compleet andere insteek.
Daarbij is het hoofdpersonage in Dark Matter (Jason Dessen) maar een vervelende figuur imo. Hij wordt gekidnapt en komt, op redelijk gewelddadige wijze, in een andere realiteit terecht waarin hij nooit een gezin gestart heeft met z'n grote liefde (Daniela). Zijn doel is om terug 'thuis' te geraken.
Ik vond 'm vervelend omdat hij me veel te obsessief was en steeds zeer bedenkelijke beslissingen maakte.

Helemaal in het begin al: Hij komt terecht in de andere realiteit en de 'organisatie' die 'm opvangt behandelt hem aanvankelijk eigenlijk goed, ze onthalen hem zelfs als een held. Toch besluit hij meteen op de vlucht te slaan, terwijl hij eigenlijk bij de bron van alle informatie zat. He could have simply asked...
Het duurt ook veel te lang tot hij door heeft dat hij in een parallel universum terecht gekomen is. Wetende dat hij ook in z'n eigen realiteit gespecialiseerd is in quantumfysica, komt dit compleet ongeloofwaardig over. Als er 1 persoon het meteen had moeten doorhebben, dan was hij het. De schrijver wou het gewoon wat rekken waarschijnlijk.

Het obsessieve zat 'm vooral in het stalken van z'n grote vlam in de verschillende universa. Naast het feit dat de schrijver het op elke pagina wou hebben over hoe veel Jason houdt van Daniela (vaak écht cheesy), werd het mij soms te raar hoe casual hij omging met, toch wel, problematisch gedrag :unsure: Stalking wordt eigenlijk genormaliseerd om de lezer te doen sympathiseren met Jason. Mij deed het vaak cringen alleszins.

Geen echte winner dus voor mij. Gelukkig een snelle read die me net geboeid genoeg kon houden. Blijkbaar wordt er een TV-serie van gemaakt. Da's mogelijks het doel dat de schrijver voor ogen had.
Heb deze ook recent gekocht omdat ik wel fan ben van zijn andere boek 'Recursion'.
 
Terug
Bovenaan