Citizens: A Chronicle of the French Revolution - Simon Shama
Vrij dik boek dat me wat verlost heeft van mijn idee dat ik vrij goed Engels kan, bijna elke pagina woorden moeten opzoeken, net even het boek opengeslaan en woorden als "pillorying", "crepuscular", "gaudily", "inimical" en "senescence" teruggevonden in een stuk van een drietal pagina's. Ook qua uiteenzetting is het boek vrij erudiet. Er worden heel wat namen gedropt wat vrij onvermijdelijk als je het verhaal van de Franse revolutie wil vertellen maar ook gebeurtenissen worden soms geïntroduceerd zonder ze duidelijk te introduceren, je wordt verondersteld al te weten wat de grote gebeurtenissen zijn. Als je niet al weet wat de halssnoer affaire is of de oath of the tenniscourt dan kan het verwarrend zijn en zal je na het lezen van dit boek ook het belang van die zaken niet goed kunnen inschatten, hoewel de feiten uiteindelijk wel beschreven worden wordt er veronderstelt dat dit voorkennis is. Ook wordt er regelmatig wat vooruit en achteruit gereisd in de tijd, steeds met goede redenen maar als je de tijdslijn niet al een beetje kent kan het verwarrend worden.
Invalshoek van het boek is dat de revolutie geen louter verhaal was van de Franse arme bevolking die vocht voor een moderne samenleving tegenover het ancien regime dat de middeleeuwen nog aanhing, dat de revolutie ook vaak ingegeven was door een bevolking die conservatiever was dan een regime dat de maatschappij al even begon te besturen op basis van een meer wetenschappelijke en moderne manier. Dat de motieven van de revolutie op heel at manieren ook een wens naar een terugkeer naar het ancien regime was. Het ancien regime was een systeem waarvan iedereen besefte dat het slecht was, maar iedereen had zowel rechten als verplichtingen in het systeem, en, hoe kan het ook anders, iedereen wou af van zijn verplichtingen maar niet van zijn voordelen, een beetje een gelijkaardige situatie aan de huidige maatschappelijke visie op de Belgische fiscaliteit.
Een andere insteek die wat afwijkt van hoe het verhaal normaal verteld wordt is dat de revolutie niet opgedeeld wordt in een revolutie van 1789 die vrij ordellijk verliep en een revolutie van 1792 die enorm bloederig werd maar dat geweld en bloeddorst bij de Parijse en Franse bevolking al van het begin niet weg te denken eigenschappen waren van de revolutie.
Al bij al een goed boek, al was ik ook blij dat het uit was na 800 pagina's, en ik zou het zeker niet aanraden als je niet al wat voorkennis hebt.
