Boeken Welk fictieboek heb je net uitgelezen en wat vond je ervan?

[FlyingHorseman]

Ik lees nog veel maar heb meestal niet meer zoveel neer te typen over de boeken. Hier toch wat mini-reviews.

Denis Johnson - The Laughing Monsters
Verre van de beste roman van Johnson maar wel plezant om te lezen. Een spionageverhaal waarin de spionnen zelf amper lijken te weten wat er aan het gebeuren is, voor velen zal dit dus allemaal te vaag gebracht zijn. Maar ik genoot van de wereld die Johnson telkens weet te scheppen en van de broeierige Afrikaanse sfeer die hij op elke pagina wist op te roepen.

JD Salinger - Franny & Zooey
Aan de oppervlakte een boek over twee vervelende telgen van een dysfunctionele rijke familie maar je kan niet anders dan sympathie hebben door de manier waarop Salinger ze weergeeft. Ondanks de korte lengte van het boek zijn beide personages en hun onderlinge dynamiek zeer sterk uitgewerkt en Salinger geeft net voldoende informatie, zonder alles voor te kauwen, zodat je als lezer begrijpt waarom de vreemde trekjes van broer en zus door een ongewone jeugd en trauma's als een schild dienen ter bescherming tegen de buitenwereld.

John Williams - Butcher's Crossing
Williams is de schrijver van Stoner, een "vergeten meesterwerk" dat in de jaren 2000 plots opnieuw populair werd. Ik vond dat ook een schitterend boek en Butcher's Crossing moet niet heel veel onder doen. Een strakke western met een centraal thema van de mens tegen de natuur, die tot een hoger niveau getild wordt door de klasse waarmee Williams kon schrijven, waardoor zelfs de technische uitleg over hoe een buffel gevild moet worden interessant wordt.

 

[clercqie]

John Williams - Butcher's Crossing
Williams is de schrijver van Stoner, een "vergeten meesterwerk" dat in de jaren 2000 plots opnieuw populair werd. Ik vond dat ook een schitterend boek en Butcher's Crossing moet niet heel veel onder doen. Een strakke western met een centraal thema van de mens tegen de natuur, die tot een hoger niveau getild wordt door de klasse waarmee Williams kon schrijven, waardoor zelfs de technische uitleg over hoe een buffel gevild moet worden interessant wordt.

Eén van mijn favorieten!! Toen Stoner voor het eerst naar NL vertaald werd was er terug wat interesse in Williams en zo heb ik hem leren kennen. Alle 3 zijn boeken zijn heel mooi. Augustus ook al gelezen?

 

[FlyingHorseman]

Eén van mijn favorieten!! Toen Stoner voor het eerst naar NL vertaald werd was er terug wat interesse in Williams en zo heb ik hem leren kennen. Alle 3 zijn boeken zijn heel mooi. Augustus ook al gelezen?

Staat sowieso nog op de planning. Gek dat het nog zo lang geduurd heeft vooraleer ik Butcher's Crossing gelezen heb want ik heb Stoner bijna tien jaar geleden gelezen en de westernsetting vind ik altijd leuk. Augustus sprak me aanvankelijk minder aan omdat dat in briefvorm geschreven is, wat ik niet heel graag lees. Maar ik heb ondertussen ook al een paar zeer positieve dingen erover gelezen dus misschien lees ik Augustus volgend jaar al (dit jaar ga ik proberen geen nieuwe boeken te kopen, boekenclub uitgezonderd).

 

[coldplayke]

Oranges Are Not the Only Fruit - Jeanette Winterson

Winterson houdt er een uitermate boeiende biografie op na en laat zich in veel (zo niet alle) van haar boeken inspireren door haar eigen levenservaringen. Deze roman is de gefictionaliseerde versie van haar eigen jeugd, waarin ze door een extreem gelovige familie werd geadopteerd en later als jonge lesbische tiener weer verstoten werd.

Ik heb lang een erg sensueel, licht-pornografisch beeld van dit boek gehad, maar ik denk dat dit voornamelijk het gevolg van een gewiekste marketingstrategie was, die als doel had een niche uit te beitelen waarin dit boek met meer succes aan de vrouw zou kunnen worden gebracht. Uiteraard spelen thema's als geaardheid, seksualiteit en religie een grote rol, maar dit boek draait in essentie rond een weg voor jezelf vinden als je herkomst en toekomst onzeker zijn. De eerste helft is sterk en matuur geschreven, maar zodra de affaire out in the open is, zakt het niveau voor mij wel wat omdat het juist de suggestieve toon was die bij mij onder de huid kroop en mij het meest intrigeerde om verder te lezen.

 

[Conradus]

Staat sowieso nog op de planning. Gek dat het nog zo lang geduurd heeft vooraleer ik Butcher's Crossing gelezen heb want ik heb Stoner bijna tien jaar geleden gelezen en de westernsetting vind ik altijd leuk. Augustus sprak me aanvankelijk minder aan omdat dat in briefvorm geschreven is, wat ik niet heel graag lees. Maar ik heb ondertussen ook al een paar zeer positieve dingen erover gelezen dus misschien lees ik Augustus volgend jaar al (dit jaar ga ik proberen geen nieuwe boeken te kopen, boekenclub uitgezonderd).

Ik vond die wel nog aangenaam. Stoner heb ik nog niet gelezen, maar als fan van oude Rome, vond ik Augustus wel tof toen ik het las. Nu heb ik er wel niet teveel herinneringen meer aan.

 

[Général Zantas]

Christian Cameron - Marathon: Freedom or Death (The Long War #2)

Sterk vervolg, weliswaar minder aangrijpend voor mij persoonlijk gezien het eerste een coming of age verhaal was en daar heb ik een zwak voor.

Ons hoofdpersonage probeert zich te settelen in zijn geboortestreek en schikt zich in een leven als smid/boer, maar de Goden hebben andere plannen voor hem. Soms welwillend, soms tegen zijn zin, maar altijd met volle overgave, stort hij zich in de rumoerige en chaotische beginperiode van de Grieks-Perzische Oorlogen die uiteindelijk culmineert in de slag van Marathon.

Cameron weet te boeien van begin tot einde, en zelfs de rustige/kalme intermezzo's blijven interessant om te lezen wegens de leuke "slice of life" blik op het dagelijkse Griekse leven 2500 jaar geleden. Zoals in het vorige boek, weet hij de gevechten uitstekend te beschrijven en focust hij veel op realisme wat de kwaliteit enkel maar ten goede komt. En hoewel het boek een voornamelijk donkere atmosfeer heeft wegens de vele gebeurtenissen, weet Cameron zonder problemen een hoop lichte momentjes in het verhaal te weven die, mij alvast, je met een glimlach achterlaten.

 

[:unsure:]

Trust - Hernan Diaz
Winnaar van de 2023 Pullitzer voor fictie.
Compleet blind in het boek gestapt. Ik wist helemaal niet over wat het ging, maar beetje bij beetje komt het verhaal wel samen.
Het verhaal gaat over een Amerikaans koppel in begin 20e eeuw, dat extreem rijk wordt dankzij investeringen etc. (type Rockefeller). Het koppel is redelijk atypisch, en er hangt een grote mysterieuze wolk rond die 2 personen en hun rijkdom: hoe is hun relatie, wat drijft hen, hoe zijn ze zo rijk kunnen worden, etc.
Het boek zelf is gestructureerd in 4 delen: een roman (dus fictie in het universum van het boek zelf), een autobiografie, een memoire van de schaduwauteur, uittreksels uit een dagboek. Nog nooit zoiets gelezen qua 'vorm' maar het is wel leuk omdat je dan zelf een soort van onderzoek uitvoert.
Het verhaal zelf is misschien wat mak, maar ik vond het een leuk boek om te lezen gezien de tijdsperiode en financiële onderwerpen die aan bod komen.

 

[clercqie]

Hoera, mijn reservatie voor 100 Miljoen Jaar en een Dag is vroeger binnengekomen in de bib! Daar kan ik dan hopelijk dit weekend aan beginnen.

Ondertussen nog een paar korte boeken uitgekregen (alles minder dan 200 pagina's, dus ideaal voor tijdens het pendelen), die allen het absurde en satirische hoog in het vaandel dragen; ook allemaal met veel deadpan humor; me like:

Maggie Nelson -- Bluets
240 korte bespiegelingen over het kleur blauw en hoe de auteur zo 'verliefd' is op deze kleur. Die tekstjes beginnen dus altijd met een link naar het blauwe, maar gaan dan snel allerlei zijsprongen uit (afgesprongen relaties en het ongeluk van een vriendin die verlamd wordt), maar er wordt tevens veel verwijzing gemaakt naar verschillende teksten, zowel wetenschappelijke als literaire werken. Een belezen madam, die Maggie Nelson, die het ook allemaal op een manier schrijft die goesting doet krijgen om in die andere boeken te duiken. We hebben hier thuis nog 'De Argonauten' liggen van haar; da's meer semi-biografisch. Die ga ik ook met plezier lezen.

Italo Calivino -- De Gespleten Burggraaf
Op aanraden van een vriend die zegt dat Calvino meesterlijk is. Ik kan het nu beamen! Erg geestig, sprookjesachtig verhaal over een burggraaf die tijdens een oorlog door een kanonskogel gespleten wordt, maar blijft leven in twee helften: één helft symboliseert voortaan het goede, de andere helft het kwade (hoe kan het ook anders). Uiteindelijk blijkt dat zowel zuiver goed als kwaad onmenselijk zijn. Mooi geschreven. Dit is deel van een trilogie die verzameld is in 'Onze Voorvaderen'; die ga ik binnenkort ook lezen want dit vond ik echt een leuke ontdekking.

Kurt Vonnegut - Cat's Cradle
Zowat het enige fictieboek dat ik vorig jaar heb uitgelezen is Vonnegut's Slaughterhouse Five en die was echt geweldig. Bijtend cynisch, maar ook heel grappig. Fantastisch geschreven ook, er staat geen letter teveel in. Cat's Cradle vond ik ook uitstekend; Vonnegut zijn schrijfstijl doet helemaal niet gedateerd aan. Het verhaal is ook weer een combinatie van op het oppervlak compleet ridicule personages en situaties maar wel met een diepgaander betekenis. De Bokonon-religie Calypso's waren erg goed gevonden. Ik merkte bij dit boek wel iets meer Vonnegut als kind van zijn tijd (bepaalde voorstellingen van vrouwen, niet-blanken, etc. die met de blik van nu de wenkbrouwen doen fronsen), maar da's er bij te nemen zeker?

 

[Kid_C]

The Three-Body Problem van Liu-Cixin

Ik wou deze nog uitlezen voor de serie op Netflix begon. Goede sci-fi, meteen de rest van de trilogie besteld.

Maar nu eerst All The Light We Cannot See!

 

[Double_T]

Linwood Barclay - Kijk niet weg. Reeds voor de 3e maal gelezen. Blijft mijn favoriete thrillerauteur. Jammer dat men zijn recente boeken niet meer vertaald. Had een mail gestuurd naar de uitgeverij die zijn boeken uitbracht maar krijg daar helaas geen antwoord op.

 

[Général Zantas]

Christian Cameron - Poseidon's Spear (The Long War #3)

Het 3e deel in de 7-delige serie over de Grieks-Perzische Oorlogen omstreeks 500-450 BC. Cameron moest 10 jaar weten te overbruggen tussen de slag bij Marathon (490 BC) en de slag bij Thermopylae (480 BC), en dat doet hij gedeeltelijk in dit boek door onze held de rest van Westelijk Europa te laten verkennen. Hij gooit het dus over een hele andere boeg en verzandt niet in herhalingen. Grieken vs Perzen in elk boek zou wat eentonig worden.

Bon, wegens omstandigheden zien we Arimnestos in Illyria, Syracuse, Massalia, Iberia, Gallie en Alba (de naam voor Engeland destijds). Ik heb Cameron in mijn vorige post reeds geprezen voor zijn realisme en dat is hier weer het geval. Ongelooflijk interessant om al die verschillende regio's en volkeren beschreven te zien en op zo'n boeiende wijze. Zonder twijfel een van mijn meest favoriete tijdsperiodes en ik wou dat er meer auteurs boeken in deze tijdsframe situeerden.

Het boek is anders dan zijn voorgangers wegens gebrek aan echte climax of een grote veldslag, maar focust dus veel meer op de worldbuilding en op het ontwikkelen van Arimnestos als een persoon. Hij ervaart enkele mokerslagen op persoonlijk vlak en we zien hem gaandeweg groeien en veel meer een Grieks Verlicht persoon worden dan een hack n slash piraat/soldaat zoals in de vorige boeken.

Geweldig boek, en ik kijk uit naar de volgende delen, Doch, ik ga de serie voorlopig even negeren tot Maart/April om een burn out te voorkomen. De Last Kingdom boeken van Bernard Cornwell heb ik een beetje onrecht aangedaan door ze allemaal na mekaar te lezen. Mijn volgend boek wordt weer een Fantasy boek.

 

[Hellsdinner]

Umberto Eco - The Name of The Rose
Kan niet zeggen dat ik genoten heb van dit boek, maar het was zeker interessant.
Eco's whodunit in een middeleeuwse abdij zit vol fascinerende inzichten in middeleeuwse godsdienst geschiedenis, met momenten verheft dit het boek tot hogere niveau's, met momenten doet het het tempo vertragen tot een slakkengang.
Kan ook niet anders dan zijn tendens te vermelden om gigantisch lange opsommingen neer te pennen waarbij je denkt "Yeah Berto, we get the picture".

De karakters zijn niets speciaals, Sherlock Holmes en John Watson die role playen als middeleeuwse monniken. Het mysterie is niet bijster interessant en het plot is voorspelbaar. Maar door de combinatie van deze met de religieuze geschiedenis les, heb je wel een iconisch boek.

 

[vloet]

Children of Time - Adrian Tchaikovsky

Het laatste Arkschip van de mensheid vindt na lang reizen een (terraformed) planeet. Probleempje: die is al bezet door wezens in versnelde artificiële evolutie, onder het waakzame oog van hun schepper:

Spoiler

een eeuwenoude wetenschapster uit een vergane glorieperiode van de mensheid, die ondertussen 'versmolten' is met de AI van haar eigen observatieschip.

Je krijgt het perspectief van zowel de mensen op het schip, als de wezens op de planeet. Veel interessante elementen dus.
Toch kon het boek me niet volledig vasthouden. Ik geraakte zelfs wat verveeld. Vooral het leven op de planeet (waarvan de evolutie met heel veel detail beschreven wordt) sleepte aan.

Spoiler

Ik 'geloofde' het op den duur ook niet meer. Wanneer ze bvb mieren als computers gingen gebruiken (en uiteindelijk zelfs als camera's) en drankjes maakten waarmee ze hun 'understanding' konden uitbreiden, kon ik het gewoon niet meer serieus genoeg nemen. En zo waren er nog vele zaken waar m'n suspension of disbelief goed mee op de proef gesteld is geweest.

Ik ging altijd liever terug naar het schip, omdat de setting me sowieso beter beviel. Spijtig genoeg konden daar de personages het voor mij niet waarmaken. En na wat actie in het begin, werd het daar ook maar een saaie boel, met wat deja vu's.

Spoiler

Hoe vaak hebben ze die arme Holsten uit z'n deep sleep gehaald om hem in een hoop chaos te dumpen. Het duurde dan ook altijd lang tot hij (en ik, de lezer) eindelijk op de hoogte werd gebracht van wth er eigenlijk gaande was.

Het einde maakte wel iets goed. Maar ik ga de vervolgen toch maar zo laten.
Het begon sterk en dat legde de verwachtingen best hoog voor de rest van 't verhaal. Maar die zijn, voor mij alleszins, niet helemaal ingelost.

3/5

 

[StevenFM]

Children of Time - Adrian Tchaikovsky

Het laatste Arkschip van de mensheid vindt na lang reizen een (terraformed) planeet. Probleempje: die is al bezet door wezens in versnelde artificiële evolutie, onder het waakzame oog van hun schepper:

Spoiler

een eeuwenoude wetenschapster uit een vergane glorieperiode van de mensheid, die ondertussen 'versmolten' is met de AI van haar eigen observatieschip.

Je krijgt het perspectief van zowel de mensen op het schip, als de wezens op de planeet. Veel interessante elementen dus.
Toch kon het boek me niet volledig vasthouden. Ik geraakte zelfs wat verveeld. Vooral het leven op de planeet (waarvan de evolutie met heel veel detail beschreven wordt) sleepte aan.

Spoiler

Ik 'geloofde' het op den duur ook niet meer. Wanneer ze bvb mieren als computers gingen gebruiken (en uiteindelijk zelfs als camera's) en drankjes maakten waarmee ze hun 'understanding' konden uitbreiden, kon ik het gewoon niet meer serieus genoeg nemen. En zo waren er nog vele zaken waar m'n suspension of disbelief goed mee op de proef gesteld is geweest.

Ik ging altijd liever terug naar het schip, omdat de setting me sowieso beter beviel. Spijtig genoeg konden daar de personages het voor mij niet waarmaken. En na wat actie in het begin, werd het daar ook maar een saaie boel, met wat deja vu's.

Spoiler

Hoe vaak hebben ze die arme Holsten uit z'n deep sleep gehaald om hem in een hoop chaos te dumpen. Het duurde dan ook altijd lang tot hij (en ik, de lezer) eindelijk op de hoogte werd gebracht van wth er eigenlijk gaande was.

Het einde maakte wel iets goed. Maar ik ga de vervolgen toch maar zo laten.
Het begon sterk en dat legde de verwachtingen best hoog voor de rest van 't verhaal. Maar die zijn, voor mij alleszins, niet helemaal ingelost.

3/5

Ik had gelijkaardige gevoelens maar dan omgedraaid: het leven op de planeet vond ik erg interessant maar alles wat er op het schip gebeurde enorm saai ik snap dat het veel awards heeft gewonnen vanwege de originaliteit maar de executie laat toch veel te wensen over.

 

[Hellsdinner]

A Hundred Million Years and a Day - Jean-Andrea Baptiste
Review in het boekenclub topic:

Boekenclub - Honderd miljoen jaar en een dag - Jean-Baptiste Andrea (Boekenclub #4)

Nondedju, wie heeft het laatste exemplaar uit de Krook meegegrist hier!? :p Bon, voor de volle €1,6 euro moeten reserveren en dan kan ik er hopelijk in februari aan beginnen Niet ik, die bibliotheek ligt voor mij minstens 100 kilometer verder.😄

www.beyondgaming.be

 

[JorisBlack]

Cormac McCarthy - The Passenger

De eerste McCarthy die ik uitlees. (ooit aan The Road begonnen maar opgegeven wegens gebrek aan komma's en leestekens in het algemeen)

Heb er een dubbel gevoel bij. Enerzijds is het verhaal heel vaag en zit er eigenlijk totaal geen plot in. Er komen plots personages bij waarvan je totaal geen backstory krijgt. Ook nu bij de dialogen weigert hij om leestekens te gebruiken, waardoor het soms bijzonder moeilijk is om te weten wie er nu eigenlijk wat juist zegt. Bij momenten erg frustrerend vind ik
Anderzijds zitten er geweldig interessante bijna filosofische stukken of zinnen in. McCarthy is toch een vrij unieke schrijver, dus ik begrijp zijn faam volledig.

Ik ga me toch nog eens moeten wagen aan iets van McCarthy denk ik. Tips zijn welkom (bv. Blood Meridian een goeie om mee te beginnen of eerder niet?).

 

[Avondland]

Richting het einde van 2034 van Elliot Ackerman en admiraal James Stavridis. Gaat over de hypothetische verregaande escalatie tussen China en de VS waarbij ook andere partijen betrokken worden zoals Iran, India en Rusland. Ik heb een tijd geleden enorm genoten van Red Storm Rising van Tom Clancy en had zin om iets soortgelijks te lezen. Interessant verhaal dat voer geeft om na te denken hoe grootmachten omgaan met escalatie en de-escalatie.

Er was een tijd dat ik nogal gretig dook in boeken van Tom Clancy, afgewisseld met de strip van Buck Danny en dat combineerde met modelbouwvliegtuigen.

Mocht iemand nog soortgelijke geopolitieke thrillers kunnen aanraden, dan graag.

 

[MisterV]

Mocht iemand nog soortgelijke geopolitieke thrillers kunnen aanraden, dan graag.

Bovenstaande niet gelezen, buiten dat ik in mijn puberteit die Tom Clancy's verslonden heb. Het is al een tiental jaar geleden dat ik hem las maar indertijd vond ik De rijkdom van Saoed (Andreas Eschbach) wel goed.

 

[Général Zantas]

Raymond E Feist - Magician (Riftware Saga #1)

Dit jaar het plan om Feist en Brooks te (her)lezen omdat beide langlopende series eindelijk AF zijn. En om ervoor te zorgen dat ik niet zoals vroeger uitgebrand geraak, maximum 1 tri-/tetralogie per maand en afwisselend. Januari Feist, Februari Brooks, Maart Feist, etc. Als ik het volhoud, ben ik gelijk bezig tot zomer 2025.

Bon, Magician dus. Een herleesbeurt want heb het als tiener reeds gelezen en vond het geweldig. Bij het herlezen nu vind ik het nog altijd een heel leuk boek om te lezen, maar de flaws zijn toch wat opvallender. En hoewel het leesplezier niet noodzakelijk beinvloed werd, doet het wel een beetje afbreuk aan de algemene kwaliteit van het boek.
Leuke personages, weliswaar weinig complex of "grijs". Veelal zwart/wit.
De schrijfstijl is eveneens vrij complexloos, en weinig ingewikkeld of lyrisch.
De worldbuilding was wel interessant, met hints die erop wijzen dat er een gigantische geschiedenis is en meerdere werelden met elks hun eigen geschiedenis. Maar het blijft voorlopig vrij oppervlakkig en niet al te diep uitgewerkt.
Het verhaal was aangenaam om te volgen, goeie pacing, spannende atmosfeer, leuke plotwendingen en met momenten wekt het wel wat emoties los (vooral een glimlach of een hartverwarmende scene).

Al bij al na 40 jaar toch nog altijd een heel leuk Fantasy boek zonder veel meer. Perfect voor nieuwkomers of voor zij die een tussendoortje willen tussen complexere Fantasy series.

 

[Kubus]

Deze maand opnieuw begonnen met de geweldige high fantasy reeks The Wheel of Time van Robert Jordan, inmiddels de derde read sinds ik de boeken in 2010 ontdekte. Het blijft wederom genieten en herontdekken.

Januari:
New Spring (prequel - dus nieuwe lezers hier zeker niet mee beginnen)
The Eye of the World
The Great Hunt
The Dragon Reborn
The Shadow Rising
The Fires of Heaven

Nog negen te gaan, maar zal nu minstens een week pauze inlassen.