Boeken Welk fictieboek heb je net uitgelezen en wat vond je ervan?

Hoeveel boeken lees je gemiddeld per jaar?

  • Ik lees nooit

    Stemmen: 22 11,1%
  • 1-5 boeken

    Stemmen: 57 28,6%
  • 6-10 boeken

    Stemmen: 33 16,6%
  • 11-20 boeken

    Stemmen: 44 22,1%
  • 21-30 boeken

    Stemmen: 22 11,1%
  • 31-40 boeken

    Stemmen: 8 4,0%
  • 41-50 boeken

    Stemmen: 4 2,0%
  • 50-75 boeken

    Stemmen: 5 2,5%
  • 75-100 boeken

    Stemmen: 1 0,5%
  • 100+ boeken

    Stemmen: 3 1,5%

  • Totaal aantal stemmers
    199
The Oresteia - Aeschylus
Klassiek Grieks drama in versvorm, en deze 3 verhalen zijn onderdeel van de grondlegging van Westerse literatuur/theater.
Hoewel oude Griekse teksten/mythes en verhalen mij enorm boeien was dit niets voor mij. Vooral door de versvorm is het enorm moeilijk leesbaar en moeilijk begrijpbaar op sommige vlakken.

Conclusie: blij om het gelezen te hebben, maar niet nog eens :unsure:
 
The Sunlit Man - Brandon Sanderson
Laatste van de 4 Kickstarter boeken van Sanderson.
Deze keer een boek dat echt deel uitmaakt van de "Cosmere". Deed meteen verlangen naar een reread van Stormlight Archive maar zal maar wachten tot eind 2024 om daar mee te beginnen.
Heb er van genoten, maar ik vond van de 4 kickstarter boeken Tress en Yumi toch het leukst om te lezen, met Yumi and The Nightmare Painter als uitschieter. Gewoon omdat het ietwat "atypische" Sanderson boeken zijn.
 
Trainspotting - Irvine Welsh

Uitgelezen op kerstdag. Een beetje een omgekeerde volgorde gehanteerd, gezien ik Porno en Dead Men's Trousers (de opvolgers van Trainspotting) voor dit boek heb gelezen. Voor mij valt dit onder de categorie 'oké, maar de kans is klein dat ik het ooit herlees'. Het boek is geschreven vanuit de pov van verschillende personages (net zoals de opvolgers), maar er waren hier en daar een paar beschreven scènes vanuit het pov van personages die volgens mij nergens anders in het boek voorkwamen. Die scènes vormden voor mij echt geen meerwaarde voor het boek, integendeel ik vond het eerder verwarrend omdat ik me dan begon af te vragen of ik één of ander personage compleet vergeten was.
 
Miles Cameron - Artifact Space (Arcana Imperii #1)

Uit mijn leesdip geslopen met deze Sci-Fi van 2 jaar geleden. Deze man staat al heel lang op mijn leeslijst, omdat hij zowel Fantasy als militaire historische fictie als Sci-Fi schrijft. Heb via deals op Amazon een stuk of 10 boeken van hem reeds vergaard zonder er ooit eentje van te lezen, maar dat is bij deze dus verholpen.

Ik ben geen ervaren lezer van Sci-Fi en harde technische uitleg wordt sowieso maar vluchtig gelezen, dus of de uitleg klopt daar kan ik niet over oordelen. Maar het klinkt in dit boek wel allemaal plausibel en dat is het belangrijkste. Daarnaast een leuk hoofdpersonage, een interessant hoofdverhaal met humor, spanning, intrige, buitenaards leven en spacefights. Meer verwacht ik eigenlijk niet van een SciFi. Een geslaagde introductie tot Cameron's werk en het vervolg dat in Juli zou uitkomen, is bij deze genoteerd om gelijk te kopen/lezen.
 
Deutschstunde - Siegfried Lenz

Na een tegenvallend jaar wat Duitstalige literatuur betreft, geeft Lenz letterlijk en figuurlijk les in hoe het wel moet. Het is een beetje cliché dat ieder Duits boek van na de tweede wereldoorlog het onvermijdelijk (al dan niet indirect) over dat grote nationale trauma heeft. Dat is hier niet anders, maar Lenz zorgt met dank aan zijn fijnzinnige behandeling van dit thema ervoor dat hij nooit in de gevarenzone van een melodrama komt.

De centrale vraag die deze roman zichzelf stelt is dus zeker niet origineel (waar eindigt iemands nationale plicht en begint de eigen verantwoordelijkheid), maar de uitwerking ervan vond ik wel erg geslaagd en deed me bij momenten denken aan de tragikomische dynamiek tussen de twee voormalige vrienden in The Banshees of Inisherin. Ik heb het graag gelezen, maar er hadden wel een deel scènes in kunnen worden geschrapt die naar mijn aanvoelen niets wezenlijks bijbrachten aan de uitdieping van de personages of de ontwikkeling van het verhaal. In iets geconcentreerdere vorm, en met een aantal personages minder, had dit boek een nog sterkere indruk op mij nagelaten.

Ik heb trouwens lang gedacht dat ik al eerder iets van deze Herrn Lenz had gelezen dat me niet was bevallen, maar dat bleek J.M.R. Lenz uit de 18de eeuw te zijn. :unsure: Ik vond het al verdacht dat de tijdsgeest zo radicaal anders was ineens!
 
Christian Cameron - Killer of Men (The Long War #1)

Zelfde auteur als het vorige boek eerder dit jaar van me, maar ditmaal met zijn echte naam en niet onder een pseudoniem. Dit betreft een 7-delige boekenserie over de Grieks-Perzische Oorlogen. In dit boek beginnen we met de Ionische Revolutie en we volgen Arimnestos, zoon van een bronssmid die in zijn jeugd door een familielid verraden wordt en in slavernij verkocht wordt. Gezien het een bestaand persoon was, verklap ik geen spoilers als ik zeg dat hij door zijn latere meester bevrijdt wordt en zich weet op te werken tot een krijgsheer.

Ik heb van dit boek genoten, om twee redenen:
Reden 1: Ik hou van deze tijdsperiode, en zou heel graag meer fictieboeken lezen pre-Caesar met focus op de Ionische/Perzische wereld.
Reden 2: Het is gewoon een heel aangenaam boek om te lezen. Het leest heel vlot weg, veel spanning en actie, veel geweld ook. Veel humor. Een aangrijpend coming-of-age en from-rags-to-riches verhaal. Lichte toon ondanks het vele geweld, maar met momenten ook de donkerdere kant op. Vrij waarheidsgetrouwe weergave van de Griekse maatschappij destijds en vrij genuanceerd beeld zonder te hervallen in een duffe geschiedenisles. Zowel de gevechten op zee als op land boeien geweldig en zijn heel interessant om lezen. Maar ook gewoon het dagelijkse leven destijds wordt vrij goed omschreven en in het verhaal geweven, en het blijft toch een beetje wonderbaarlijk hoe relatief geavanceerd men destijds leefde terwijl dat ondertussen al 2500 jaar geleden is.

Kreeg een 4,5/5 van me, en ik ga gelijk verder met deel 2: Marathon.
 
If Tomorrow Comes - Sidney Sheldon
Was een cadeautje van mijn vriendin. Denk dat ik haar toch eens wat beter mijn genre van boeken moet aanleren...
Nee, het was niet slecht, maar uiteindelijk is het gewoon zo oppervlakkig dat eens ik het boek gelezen had, het meteen mijn gedachten verliet.
 
Recent (deze maand) gelezen:

The Bone Ships (Tide Child #1) -RJ Barker

Je wordt in de wereld gegooid en de auteur gaat ervan uit dat je gaandeweg de wereld leert kennen. De learning curve voor de wereld is daardoor ook vrij stijl. Ik heb in het begin even moeten doorbijten maar zodra het verhaal echt begon, heb ik er zo van genoten. Heel leuk boek met wat Pirate of the Carribbean vibes en boeiende personages. Ik ergerde mij er wel een beetje aan dat bijna alles een nieuwe fantasy naam kreeg. Zelf een 'spyglass' kreeg een nieuwe benaming.
Ik hoop volgende maand deel 2 en 3 te kopen.

Convenience Store Woman - Sayaka Murata

Wat begon als een boeiende kijk op het leven van neurodivergent vrouw die haar niet te veel zorgen maakt over wat de maatschappij van haar denkt, evolueert in een verhaal waar ze toch probeert om te voldoen aan de normen. Ik vond dit boek wel leuk maar ergerde mij dood aan een van de andere personages. Ik wilde hem vastpakken en tegen de muur plakken.

To Be Taught, If Fortunate - Becky Chambers

Novella over een klein groepje astronauten die enkele planeten gaan bezoeken om overstaties te maken. Heel leuk boekje met boeiende vraagstelling en en heel gepast einde.
Becky Chambers is een van mijn favoriete auteurs en tot zover heb ik nog geen boek van haar gelezen dat ik niet heel goed vond.
 
A Void - Georges Perec

Perec speelt doorheen zijn hele oeuvre met taal en genreconventies, maar zoekt nergens zo extreem de grenzen van het mogelijke op als in La Disparition. In deze detectiveroman doet Perec iets wat voor zover ik weet geen enkele auteur hem ooit heeft voor- of nagedaan: hij schrijft een volwaardige roman van bijna 300 bladzijden zonder 1x de letter "e" te gebruiken.

Hoewel er zeker plot in zit (Anton Vowl is verdwenen en een groep mensen probeert te achterhalen wat er met hem gebeurd is), blijft het natuurlijk wel een beetje een gimmick en moet je hier niet aan beginnen met de verwachting dat je de beste thriller ooit gaat lezen. Ik heb de roman in de eerste plaats beoordeeld op wat de auteur probeerde te bereiken, met name op een speelse en innovatieve manier met een behoorlijke linguïstische handicap een roman schrijven. Mijn Frans is te slecht om La Disparition in de originele brontaal te lezen, maar daardoor had ik wel de kans om de bekroonde vertaling van Gilbert Adair bij de hand te nemen. Het heeft zeker mijn interesse aangewakkerd om meer van Perec (in vertaling) te lezen.
 
A Void - Georges Perec

Perec speelt doorheen zijn hele oeuvre met taal en genreconventies, maar zoekt nergens zo extreem de grenzen van het mogelijke op als in La Disparition. In deze detectiveroman doet Perec iets wat voor zover ik weet geen enkele auteur hem ooit heeft voor- of nagedaan: hij schrijft een volwaardige roman van bijna 300 bladzijden zonder 1x de letter "e" te gebruiken.

Hoewel er zeker plot in zit (Anton Vowl is verdwenen en een groep mensen probeert te achterhalen wat er met hem gebeurd is), blijft het natuurlijk wel een beetje een gimmick en moet je hier niet aan beginnen met de verwachting dat je de beste thriller ooit gaat lezen. Ik heb de roman in de eerste plaats beoordeeld op wat de auteur probeerde te bereiken, met name op een speelse en innovatieve manier met een behoorlijke linguïstische handicap een roman schrijven. Mijn Frans is te slecht om La Disparation in de originele brontaal te lezen, maar daardoor had ik wel de kans om de bekroonde vertaling van Gilbert Adair bij de hand te nemen. Het heeft zeker mijn interesse aangewakkerd om meer van Perec (in vertaling) te lezen.
Probeer zo'n werk maar eens te vertalen. De moed zou me in mijn schoenen zinken.
 
2024 goed gestart en al 2 boeken kunnen uitlezen! In eerste instantie probeer ik terug in het ritme te komen van lezen, dus ik heb strategisch gekozen voor niet al te dikke boeken.

The Road/De Weg van Cormac Mccarthy.
Een aantal impressies staan al de thread voor aanraders. Ik vond dit dus een erg beklijvend boek. De sfeerschepping is uitstekend gedaan maar je wordt hier dus niet vrolijk van. Nu ik zelf vader ben lees ik de stukken over de relatie tussen de man en de jongen in ieder geval anders dan ik een aantal jaar geleden zou gedaan hebben.. Bitterzoet einde dat toch een sprankeltje hoop laat.

Hier is Alles Veilig van Anneleen Van Offel
Belgische schrijfster die voor dit verhaal is afgereisd naar Israël en daar met verschillende mensen heeft gesproken als onderzoek. Het conflict Israël - Palestina komt uiteraard aan bod, maar eerder indirect bij het uitdiepen van de personages. Hoewel reeds van 2020 is het boek natuurlijk des te actueler nu..

Het verhaal zelf gaat over een stiefmoeder die haar zoon komt bezoeken in Israël na jarenlange stilte maar die moet ontdekken dat die dood is ondertussen. De rest van het verhaal gaat over de moeder die rondreist in het land en probeert te achterhalen wat er van haar zoon is geworden nadat ze van zijn Joodse vader is gescheiden omdat die per se van België naar Israël wou verhuizen. Zonder al te veel in detail te treden, maar de verplichte legerdienst van de zoon en zijn ervaringen op het terrein waren erg bepalend.

Mijn volgend boek zal wel de keuze van de boekenclub hier worden.
 
I Am Pilgrim - Terry Hayes

Ik heb dit boek vaak vast gehad in boekenwinkels over de jaren heen. Een tijdje terug dan toch maar eens meegenomen en nu heb ik hem gelezen.
Op de cover van mijn editie staat duidelijk vermeldt "the global number one thriller". Veelbelovend dus.

Het verhaal is een Amerikaanse spionage thriller waarin een lid van een zeer geheime tak van de intelligentie diensten tegen de klok op zoek moet gaan naar een eenzame terrorist die dreigt heel Amerika te vernietigen. Aangezien ik zulke tv-series wil kan smaken, dacht ik dat dit boek ook wel iets voor mij zou zijn, maar volgens mij ben ik niet echt het doelpubliek.

Het boek lijkt mij echt geschreven voor Amerikaanse (witte) mannen die hun land zien als het centrum van de wereld en zich wel kunnen inleven in de fantasy van dit boek. Alles dat niet Amerika is wordt op een meer negatieve manier in beeld gebracht. Vrouwen worden constant omschreven in een negatief licht en gesexualiseerd. De Islam wordt helemaal over een boeg gegooid en zo in een enorm negatief daglicht gezet.

Hoewel het plot wel leuk is, mag je niet te veel bij nadenken of het valt uit elkaar. Niet alleen heeft de antagonist nooit tegen slag, maar hij is ook nog eens extreem intelligent en bekwaam in alles wat hij doet. Kortom, zijn enige gebrek is dat hij de antagonist is. Hetzelfde geldt voor de protagonist. Een echt Gary Stue die uit karton is gemaakt. Zo saai.

De schrijver bouwde spanning door iets te laten gebeuren en dan, aan het einde van het hoofdstuk te zeggen "maar toen wisten we niet dat X" of "had ik maar beter geluisterd naar X". Hele gemakzuchtige en slechte techniek om spanning op te bouwen. Bovendien had het boek gemakkelijk 200 pagina's in gekort kunnen worden. En, als kers op de taart, slaagt het perspectief nergens op. De verteller - de protagonist - weet dingen die hij nooit zou kunnen weten. Hij zegt hier en daar dat hij bepaalde zaken uit een verslag heeft kunnen opmaken maar dit zorgt er niet voor dat hij het perspectief van de antagonist in zoveel detail kon vertellen.

Ik heb dit boek enkel uitgelezen omdat de hoofdstukken zo kort waren en het dus goed vooruit ging en ik wilde weten hoe het plot ontrafeld werd. Het einde was trouwens ook te perfect.

Dit is dus geen aanrader.
 
I Am Pilgrim - Terry Hayes

Ik heb dit boek vaak vast gehad in boekenwinkels over de jaren heen. Een tijdje terug dan toch maar eens meegenomen en nu heb ik hem gelezen.
Op de cover van mijn editie staat duidelijk vermeldt "the global number one thriller". Veelbelovend dus.

Het verhaal is een Amerikaanse spionage thriller waarin een lid van een zeer geheime tak van de intelligentie diensten tegen de klok op zoek moet gaan naar een eenzame terrorist die dreigt heel Amerika te vernietigen. Aangezien ik zulke tv-series wil kan smaken, dacht ik dat dit boek ook wel iets voor mij zou zijn, maar volgens mij ben ik niet echt het doelpubliek.

Het boek lijkt mij echt geschreven voor Amerikaanse (witte) mannen die hun land zien als het centrum van de wereld en zich wel kunnen inleven in de fantasy van dit boek. Alles dat niet Amerika is wordt op een meer negatieve manier in beeld gebracht. Vrouwen worden constant omschreven in een negatief licht en gesexualiseerd. De Islam wordt helemaal over een boeg gegooid en zo in een enorm negatief daglicht gezet.

Hoewel het plot wel leuk is, mag je niet te veel bij nadenken of het valt uit elkaar. Niet alleen heeft de antagonist nooit tegen slag, maar hij is ook nog eens extreem intelligent en bekwaam in alles wat hij doet. Kortom, zijn enige gebrek is dat hij de antagonist is. Hetzelfde geldt voor de protagonist. Een echt Gary Stue die uit karton is gemaakt. Zo saai.

De schrijver bouwde spanning door iets te laten gebeuren en dan, aan het einde van het hoofdstuk te zeggen "maar toen wisten we niet dat X" of "had ik maar beter geluisterd naar X". Hele gemakzuchtige en slechte techniek om spanning op te bouwen. Bovendien had het boek gemakkelijk 200 pagina's in gekort kunnen worden. En, als kers op de taart, slaagt het perspectief nergens op. De verteller - de protagonist - weet dingen die hij nooit zou kunnen weten. Hij zegt hier en daar dat hij bepaalde zaken uit een verslag heeft kunnen opmaken maar dit zorgt er niet voor dat hij het perspectief van de antagonist in zoveel detail kon vertellen.

Ik heb dit boek enkel uitgelezen omdat de hoofdstukken zo kort waren en het dus goed vooruit ging en ik wilde weten hoe het plot ontrafeld werd. Het einde was trouwens ook te perfect.

Dit is dus geen aanrader.
Dan viel mijn Amerikaanse "spionage thriller" (eigenlijk meer international thief/heist thriller) nog wel mee precies:
If Tomorrow Comes - Sidney Sheldon
Was een cadeautje van mijn vriendin. Denk dat ik haar toch eens wat beter mijn genre van boeken moet aanleren...
Nee, het was niet slecht, maar uiteindelijk is het gewoon zo oppervlakkig dat eens ik het boek gelezen had, het meteen mijn gedachten verliet.
Als ik de vergelijking maak met het jouwe:
- Vrouwelijk hoofdpersonage (wel door een mannelijke schrijver bril, maar heb al ergere male gaze vrouwelijke hoofdpersonages gezien...)
- Heel wat stereotypes (vooral de stukken over het gevangenis wezen waren tenen krullend vond ik, maar ja de schrijver is geboren in 1917...)
- Zelfde opmerking over het plot maar ik weet niet of ik zo ver zou gaan om het hoofdpersonage een Mary Sue te noemen.
- Spanning zat er wel goed in.
- Beschrijvingen van de andere landen/steden die ze aandoet in het boek vond ik wel vrij goed. Grappig ook om bvb Amsterdam beschreven te zien worden en dat de schrijver de karakters al daar Nederlands laat spreken.
- De "hoofd" antagonist vond ik wel een vreselijk karakter, maar dat ligt er mogelijk ook meer aan dat hij ook best repulsief beschreven wordt.
- De oppervlakkigheid die ik hierboven beschreef is volgens mij eerder gewoon eigen aan het genre dan door de schrijver.
 
Het lezen gaat dit jaar wat minder goed voorruit precies, als 2e boek aan Ome Umberto's "The Name of The Rose" begonnen maar ik ben precies eerder een godsdienst geschiedenis les aan het krijgen ipv "Middeleeuwse Pater Detective thriller".
Interessant dat wel, maar gaat niet zo goed voorruit.
 
2024 goed gestart en al 2 boeken kunnen uitlezen!

Na het snertjaar 2023 op gebied van lezen, is het hier hetzelfde liedje. Alhoewel het niet zo'n moeilijke boeken zijn.

Lee Child - Bad Luck and Trouble (Jack Reacher #11)

Ik wou dit lezen voor ik het tweede seizoen van de serie wou bekijken. Maar uit de filmpjes op Youtube, weet ik al niet meer of ik dit nog ga doen, te wijten aan te veel wijzigingen. Siezoen was zoals het boek, zover ik mij kan herinneren.
Al bij al blijft het aloude recept overeind, snelle actie, een niet zover te zoeken plot, de obligate seks en een klein beetje karaktertekening. Min of meer idem voor boek 12 in de reeks.

Lee Child - Nothing To Loose (Jack Reacher #12)
 
De Bijenhouder van Aleppo - Christy Lefteri

Het verhaal gaat over een bijenhouder Nuri, die Syrië met zijn blinde vrouw ontvlucht door de oorlog, en naar zijn neef in Engeland reist via Turkije en Griekenland. Hun zoontje werd gedood door bommen in Syrië en zowel Nuri als zijn vrouw lijden elk op hun manier aan erge PTSD.
De transitie elk hoofdstuk van de vluchtroute naar hun asielverblijf in Engeland vond ik zeer origineel gedaan en vooral de momenten met zijn vrouw worden prachtig beschreven. De route moet pure horror geweest zijn en asiel blijft toch een zeer moeilijk gegeven. Ondanks dat dit fictie is, kan de schrijfster teren op ervaring in het veld wat het des te erger maakt.
 
Terug
Bovenaan