Boeken Welk fictieboek heb je net uitgelezen en wat vond je ervan?
- Onderwerp starter coldplayke
- Startdatum
Lolita - Vladimir Nabokov
Ik las deze voor het eerst toen ik 16 was. Destijds 5 sterren gegeven, ook voor een stuk ingegeven door de onoverkomelijke status van deze klassieker. Ik heb altijd een beetje schrik om boeken die ik zeer goed vond te herlezen, uit schrik dat ik de mooie herinnering eraan ga uitvegen.
Maar ik vond hem bij de herleesbeurt nog vele malen beter.
Het grootste verschil met mijn leeservaring al die jaren geleden is dat ik nu veel meer de humor erin kon herkennen. Het blijft toch wraakoproepend hoe iemand wiens moedertaal niet eens Engels was al die meesterwerken heeft kunnen schrijven. Humbert Humbert is natuurlijk een onvergetelijk personage, en we zien Dolores Haze enkel via de blik van een pedofiel, maar als iemand die zelf ooit een 12-jarig meisje is geweest dat zich vele malen volwassener wou voordoen dan ze was, kon ik ook echt genieten van de realistische vertolking van een Amerikaans tienermeisje, hoe monsterlijk de bril waardoor we haar zien ook is.
Ik las deze voor het eerst toen ik 16 was. Destijds 5 sterren gegeven, ook voor een stuk ingegeven door de onoverkomelijke status van deze klassieker. Ik heb altijd een beetje schrik om boeken die ik zeer goed vond te herlezen, uit schrik dat ik de mooie herinnering eraan ga uitvegen.
Maar ik vond hem bij de herleesbeurt nog vele malen beter.
Het grootste verschil met mijn leeservaring al die jaren geleden is dat ik nu veel meer de humor erin kon herkennen. Het blijft toch wraakoproepend hoe iemand wiens moedertaal niet eens Engels was al die meesterwerken heeft kunnen schrijven. Humbert Humbert is natuurlijk een onvergetelijk personage, en we zien Dolores Haze enkel via de blik van een pedofiel, maar als iemand die zelf ooit een 12-jarig meisje is geweest dat zich vele malen volwassener wou voordoen dan ze was, kon ik ook echt genieten van de realistische vertolking van een Amerikaans tienermeisje, hoe monsterlijk de bril waardoor we haar zien ook is.
Kapitein Pastiche
Active member
Nathan Hill - Welzijn
de opvolger van de bestseller The Nixx
Hill kan een flink stuk schrijven, maar hier gaat het te vaak mis: hij wil zich té erudiet voordoen en trapt soms pagina's lang open deuren in. Flink schrappen had er een klassieker van kunnen maken, nu was het soms een sleur om uit te lezen.
de opvolger van de bestseller The Nixx
Hill kan een flink stuk schrijven, maar hier gaat het te vaak mis: hij wil zich té erudiet voordoen en trapt soms pagina's lang open deuren in. Flink schrappen had er een klassieker van kunnen maken, nu was het soms een sleur om uit te lezen.
Kapitein Pastiche
Active member
Het achtste leven. De volle 1200en zoveel pagina's.
goed maar ... dat kon beknopter.
goed maar ... dat kon beknopter.
Pion
Active member
Wolf Hall - Hilary Mantel
Enorm genoten van deze reis op Thomas Cromwell zijn schouders. Ik wist zo goed als niets over de Henry VIII periode of de schurk die Cromwell in Engelse gedachten is. Mantel had dus geen streepje voor bij de start zoals bij velen waar dit tijdperk wel populair is.
Maar hoe ze de gedachten van Cromwell en de gebeurtenissen op papier tovert, is magisch.
Na het lezen van dit boek wil je niets liever dan Cromwell zijn.
Ham on Rye - Charles Bukowski
Bukowski is en blijft de meester van rauw en zonder pretentie meesterwerken te schrijven.
Infinite Jest - David Foster Wallace
Uiteindelijk mij gewaagd aan dit boek waarover er al zoveel gezegd en geschreven is. Een goeie maand nadat ik het eindelijk uit heb, en dat is al paar maanden later dan toen ik eraan begon, weet ik nog altijd niet echt wat ik ervan moet vinden.
Sowieso heb ik er heel hard van genoten, het was vaak fantastisch. Eschaton, Pemulsis, de verslavingsdrang beschrijving ergens in het begin, allemaal horen ze tot het beste dat ik ooit las. Maar meer dan geregeld wist ik ook niet goed wat ik aan het lezen was en verloor ik de interesse. Het is een boek die herlezen moet worden om ten volle zijn potentieel te benutten, denk ik. Desalniettemin, geniaal.
Enorm genoten van deze reis op Thomas Cromwell zijn schouders. Ik wist zo goed als niets over de Henry VIII periode of de schurk die Cromwell in Engelse gedachten is. Mantel had dus geen streepje voor bij de start zoals bij velen waar dit tijdperk wel populair is.
Maar hoe ze de gedachten van Cromwell en de gebeurtenissen op papier tovert, is magisch.
Na het lezen van dit boek wil je niets liever dan Cromwell zijn.
Ham on Rye - Charles Bukowski
Bukowski is en blijft de meester van rauw en zonder pretentie meesterwerken te schrijven.
Infinite Jest - David Foster Wallace
Uiteindelijk mij gewaagd aan dit boek waarover er al zoveel gezegd en geschreven is. Een goeie maand nadat ik het eindelijk uit heb, en dat is al paar maanden later dan toen ik eraan begon, weet ik nog altijd niet echt wat ik ervan moet vinden.
Sowieso heb ik er heel hard van genoten, het was vaak fantastisch. Eschaton, Pemulsis, de verslavingsdrang beschrijving ergens in het begin, allemaal horen ze tot het beste dat ik ooit las. Maar meer dan geregeld wist ik ook niet goed wat ik aan het lezen was en verloor ik de interesse. Het is een boek die herlezen moet worden om ten volle zijn potentieel te benutten, denk ik. Desalniettemin, geniaal.
Wizard of midian
Active member
Na het lezen van 'The Guest" van Emma Cline zie link, heb ik haar 2 andere romans ook gelezen in korte tijd.
The Girls- Emma Cline ( 8/10)
Een coming of age verhaal/ psychologische thriller.
Verhaal gaat over 14 jarig meisje, enig kind, ouders zijn net gescheiden en vooral met zichzelf bezig. Ze heeft slechts 1 vriendin en leeft een ordinair saai leventje. Op een dag ontmoet ze in een parkje een groepje vrijgevochten meisjes, die duidelijk "anders" zijn dan de rest. Ze trekken zich niks aan van de maatschappij/burgerlijke regeltjes... (ze behoren tot een sekte losjes gebaseerd op de Charles Manson familie). Al vlug groeit de drang tot avontuur en ergens bij te horen en zoekt ze contact met dit groepje die haar opnemen in hun commune als nieuwe volgelinge.
De spanning word beetje bij beetje opgebouwd om te eindigen met een gewelddadige climax. De laatste pagina's heb ik echt voorzichtig gelezen. Geen horror maar sterke psychologische thriller, zeer goed geschreven imho.
PS: Heb nu de 3 boeken van Emma Cline gelezen, en deze als het laatste.
Het is duidelijk de beste roman vd 3. In tegenstelling tot "The Guest" grijpt dit boek onmiddellijk je aandacht en heeft het ook een sterk einde.
Op de achterflap staat volgende tekst:
"De meisjes gaat niet zozeer over één geweldadige nacht, als over de schade die we onszelf en elkaar kunnen toebrengen in ons verlangen ergens bij te horen" Publisher Weekly.
Nagel op de kop.
Daddy- Emma Cline kortverhalenbundel (5/10)
Meerdere kort verhalen met haar typische schrijfstijl. Veel beschrijvingen, maar er gebeurd bitter weinig.
Veel zaken zijn onuitgesproken en moet je tussen de regels door lezen (pun not intended).
Haar karakters hebben net als in The Guest weinig moraal, desondanks het "gewone burgers zijn", de verhalen hebben vaak erotische ondertoon
De reden dat ik hier een laag cijfer geef, is dat de kortverhalen die ik las hier een onafgewerkte indruk gaven en ik de schrijfster erop betrap dat ze vaak de truk van het open einde gebruikt, een gemakkelijke/goedkope manier om een verhaal af te sluiten vind ik persoonlijk.
Bij sommige verhalen had ik echt zoiets, over wat gaat dit nu eigenlijk? vb
Het voelt alsof Cline een hoop goede ideeën had maar deze niet kon afwerken en ze dan maar bundelde tot een kortverhalen boek.
The Girls- Emma Cline ( 8/10)
Een coming of age verhaal/ psychologische thriller.
Verhaal gaat over 14 jarig meisje, enig kind, ouders zijn net gescheiden en vooral met zichzelf bezig. Ze heeft slechts 1 vriendin en leeft een ordinair saai leventje. Op een dag ontmoet ze in een parkje een groepje vrijgevochten meisjes, die duidelijk "anders" zijn dan de rest. Ze trekken zich niks aan van de maatschappij/burgerlijke regeltjes... (ze behoren tot een sekte losjes gebaseerd op de Charles Manson familie). Al vlug groeit de drang tot avontuur en ergens bij te horen en zoekt ze contact met dit groepje die haar opnemen in hun commune als nieuwe volgelinge.
De spanning word beetje bij beetje opgebouwd om te eindigen met een gewelddadige climax. De laatste pagina's heb ik echt voorzichtig gelezen. Geen horror maar sterke psychologische thriller, zeer goed geschreven imho.
PS: Heb nu de 3 boeken van Emma Cline gelezen, en deze als het laatste.
Het is duidelijk de beste roman vd 3. In tegenstelling tot "The Guest" grijpt dit boek onmiddellijk je aandacht en heeft het ook een sterk einde.
Op de achterflap staat volgende tekst:
"De meisjes gaat niet zozeer over één geweldadige nacht, als over de schade die we onszelf en elkaar kunnen toebrengen in ons verlangen ergens bij te horen" Publisher Weekly.
Nagel op de kop.
Daddy- Emma Cline kortverhalenbundel (5/10)
Meerdere kort verhalen met haar typische schrijfstijl. Veel beschrijvingen, maar er gebeurd bitter weinig.
Veel zaken zijn onuitgesproken en moet je tussen de regels door lezen (pun not intended).
Haar karakters hebben net als in The Guest weinig moraal, desondanks het "gewone burgers zijn", de verhalen hebben vaak erotische ondertoon
waarbij een verkoopster in kledingzaak voorbeeld langzaam afglijd naar een vorm van prostitutie (haar ondergoed verkopen online... etc) en beetje voor beetje zich vragen begint te stellen waar ze nu eigenlijk mee bezig is. Is dit de reden van de titel "Daddy"?.
De reden dat ik hier een laag cijfer geef, is dat de kortverhalen die ik las hier een onafgewerkte indruk gaven en ik de schrijfster erop betrap dat ze vaak de truk van het open einde gebruikt, een gemakkelijke/goedkope manier om een verhaal af te sluiten vind ik persoonlijk.
Bij sommige verhalen had ik echt zoiets, over wat gaat dit nu eigenlijk? vb
1 kortverhaal gaat over een schrijver die aan lager wal is geraakt door een vaag schandaal, nu huurt een rijke beroemdheid hem in om een boek te schrijven over z'n leven. Een buitenkans, desondanks zijn aan lager wal geraakte status... De schrijver verpest deze kans wanneer hij tracht de secretaresse te kussen van de beroemdheid en hierdoor terug ontslagen is.
Fusetea
Member
Eén van mijn favorieten!
Wizard of midian
Active member
Het is een sterk boek, viel ook in de prijzen en positieve reviews las ik op net.
Mocht je nog The Guest niet gelezen hebben, das ook een aanrader imho. Wel een traag begin. Het hoofdpersonage is daar een vrouw van 22 en in tegenstelling tot vaak het geval is, eigenlijk een slecht persoon/karakter vanaf de start.
Opmerkelijk aan Emma Cline is dat ze op foto en video er uitziet als een fragile, kwetsbaar meisje, maar sommige grove stukken die schrijft... bepaalde momenten moest ik toch even pauzeren en denken, dit is eigenlijk echt niet ok meer ( vb haar 11 jarige buurjongetje manipuleren om geld te pikken v z'n ouders... etc... The Guest zit vol met zo'n bedenkelijke zaken, diefstal, manipulatie en seks als middel zaken te verkrijgen...
Fusetea
Member
Dat wil - zoals je zelf hebt gemerkt - dan ook helemaal niets zeggen natuurlijk.
Ik snap niet zo goed wat je met dat tweede wil zeggen?
Wizard of midian
Active member
Enkel dat je zulke verhalen niet verwacht van zo'n meisje, en dat haar (hoofd) personages een immoreel kantje hebben.
yode92
Well-known member
Dune - Frank Herbert
Jawadde. Ik wou het enkel lezen als voorbereiding op de tweede film, met het idee dat ik niet aan de ganse reeks zou beginnen, maar ik ben meteen begonnen aan Messiah ook... Ik had er wat schrik voor naar hoe complex het zou zijn, maar met de film als achtergrondkennis ging het wel. Ook telkens de bespreking bekeken van dit Youtube kanaal, echt een aanrader. Ik denk dat ik tot nu toe Messiah zelfs nog beter vind. Misschien ook omdat het wat makkelijker te volgen is nu je bekend bent met de wereld en personages.
En nog twee Lovecrafts: Cool Air en The Shadow out of time.
Zoals wel vaker als ik Lovecraft lees begint het allemaal wat traag en moet ik er wat door worstelen, maar het einde van Shadow out of Time was er weer boenk op. Cool Air ook een hele leuke korte.
Jawadde. Ik wou het enkel lezen als voorbereiding op de tweede film, met het idee dat ik niet aan de ganse reeks zou beginnen, maar ik ben meteen begonnen aan Messiah ook... Ik had er wat schrik voor naar hoe complex het zou zijn, maar met de film als achtergrondkennis ging het wel. Ook telkens de bespreking bekeken van dit Youtube kanaal, echt een aanrader. Ik denk dat ik tot nu toe Messiah zelfs nog beter vind. Misschien ook omdat het wat makkelijker te volgen is nu je bekend bent met de wereld en personages.
En nog twee Lovecrafts: Cool Air en The Shadow out of time.
Zoals wel vaker als ik Lovecraft lees begint het allemaal wat traag en moet ik er wat door worstelen, maar het einde van Shadow out of Time was er weer boenk op. Cool Air ook een hele leuke korte.
Geen idee wanneer mijn laatste reviews hier waren, maar naast Station Elf nog volgende boeken gelezen:
Het Einde van de Dood - Cixin Liu
Mijn grootste probleem met dit boek is dat het volledige punt van het plot van Het Donkere Woud genegeerd wordt en dat de genocides die dan plaatsvinden nogal 'makkelijk' beschreven worden. Ik heb liever een iets minder zwartgallig universum.
Het Geuzenboek - Louis Paul Boon
Tijdje geduurd om deze uit te lezen, maar hoe verder erin, hoe vlotter. Wat een boek, een eerbetoon aan alle kleine Zuid-Nederlanders die vochten voor hun vrijheid van Spanje. En dat het natuurlijk allemaal op niets uitdraaide voor Vlaanderen/Brabant.
Triomf van de Verschroeide Aarde - Thea Beckman
Beckman blijft echt één van de betere jeugdschrijfsters en deze leest zo vlot als een trein en brengt je tegelijk genoeg bij over de staat van Frankrijk tijdens het begin van de 100-jarige oorlog.
Het Zwaard van Shannara - Terry Brooks
LotR-kloon die heel moeizaam las. Enkel de laatste 150 pagina's zat er vaart in en begon hij zich wat te onderscheiden van LotR. Ik heb de tweede ook meegenomen van de bib, eens zien of Brooks nog origineler uit de hoek gaat komen.
Het Einde van de Dood - Cixin Liu
Mijn grootste probleem met dit boek is dat het volledige punt van het plot van Het Donkere Woud genegeerd wordt en dat de genocides die dan plaatsvinden nogal 'makkelijk' beschreven worden. Ik heb liever een iets minder zwartgallig universum.
Het Geuzenboek - Louis Paul Boon
Tijdje geduurd om deze uit te lezen, maar hoe verder erin, hoe vlotter. Wat een boek, een eerbetoon aan alle kleine Zuid-Nederlanders die vochten voor hun vrijheid van Spanje. En dat het natuurlijk allemaal op niets uitdraaide voor Vlaanderen/Brabant.
Triomf van de Verschroeide Aarde - Thea Beckman
Beckman blijft echt één van de betere jeugdschrijfsters en deze leest zo vlot als een trein en brengt je tegelijk genoeg bij over de staat van Frankrijk tijdens het begin van de 100-jarige oorlog.
Het Zwaard van Shannara - Terry Brooks
LotR-kloon die heel moeizaam las. Enkel de laatste 150 pagina's zat er vaart in en begon hij zich wat te onderscheiden van LotR. Ik heb de tweede ook meegenomen van de bib, eens zien of Brooks nog origineler uit de hoek gaat komen.
Général Zantas
Well-known member
Sword of Shannara is inderdaad pure LotR kloon.
Elfstones was wel veel origineler en ook gewoon een heel leuke adventure Fantasy met veel vaart en actie. Ik genoot van dat boek als tiener en nu ook nog als 35 plusser.
Elfstones was wel veel origineler en ook gewoon een heel leuke adventure Fantasy met veel vaart en actie. Ik genoot van dat boek als tiener en nu ook nog als 35 plusser.
Hellsdinner
Crew Member
Deze trilogie echt tot in de treurnis herlezen als kind/tiener! Gewoon top qua historische fictie (waarschijnlijk vooral door nostalgie, kan niet bevestigen of ik de boeken nu nog steeds zo schitterend zou vinden).
Avondland
Well-known member
Het boek is behoorlijk nevenschikkend, maar leest wel verrassend vlot en is inderdaad een heel bijzondere kijk op de meest tumultueuze periode van onze geschiedenis.
The Virginian - Owen Wister
De eerste fictieve Western ooit geschreven en je ziet ook hoe dit boek als het ware een basis vormt voor andere westernmedia die erop volgen.
Het boek begint eigenlijk met een verteller die vanuit zijn eigen standpunt vertelt, maar al snel wordt dat verwaarloosd en wordt er quas uitsluitend focus gelegd op het hoofdpersonage 'The Virginian' en zijn leven in het westen (Wyoming etc.). Het hoofdpersonage wordt beschreven als een stoïcijns personage, stil maar rechtvaardig personage, dat zijn leven in het Westen opbouwt, maar aan dezelfde kant merk je dat dat personage niet volledig in plaatje van het Wilde Westen thuishoort en zich als het ware tussen beschaving en de wildernis plaatst. Wat ik niet verwachtte was dat er eigenlijk best veel romantiek in het boek kwam, en dat lijkt me dan weer een knipoog naar het verlangen naar beschaving.
Overigens komt er, als grondlegger voor fictieve westernverhalen, alles in voor wat je van een Western verwacht: Indianen, boerenleven als veehouder, stoomtreinen, paarden, achtervolgingen, en een duel ter afsluiting.
Wat ik ook verrassend vond en ik eigenlijk redelijk modern vond aan het boek is het dierenwelzijn en liefde voor natuur dat hier en daar aan bod kwam - dat had ik eigenlijk totaal niet verwacht.
Goed boek, en eens iets compleet anders dan wat ik gewoon ben. De eerste 50 pagina's waren wel enorm verwarrend en moeilijk om door te komen.
De eerste fictieve Western ooit geschreven en je ziet ook hoe dit boek als het ware een basis vormt voor andere westernmedia die erop volgen.
Het boek begint eigenlijk met een verteller die vanuit zijn eigen standpunt vertelt, maar al snel wordt dat verwaarloosd en wordt er quas uitsluitend focus gelegd op het hoofdpersonage 'The Virginian' en zijn leven in het westen (Wyoming etc.). Het hoofdpersonage wordt beschreven als een stoïcijns personage, stil maar rechtvaardig personage, dat zijn leven in het Westen opbouwt, maar aan dezelfde kant merk je dat dat personage niet volledig in plaatje van het Wilde Westen thuishoort en zich als het ware tussen beschaving en de wildernis plaatst. Wat ik niet verwachtte was dat er eigenlijk best veel romantiek in het boek kwam, en dat lijkt me dan weer een knipoog naar het verlangen naar beschaving.
Overigens komt er, als grondlegger voor fictieve westernverhalen, alles in voor wat je van een Western verwacht: Indianen, boerenleven als veehouder, stoomtreinen, paarden, achtervolgingen, en een duel ter afsluiting.
Wat ik ook verrassend vond en ik eigenlijk redelijk modern vond aan het boek is het dierenwelzijn en liefde voor natuur dat hier en daar aan bod kwam - dat had ik eigenlijk totaal niet verwacht.
Goed boek, en eens iets compleet anders dan wat ik gewoon ben. De eerste 50 pagina's waren wel enorm verwarrend en moeilijk om door te komen.
Laatst bewerkt:
Ik heb deze voor het vak populaire Amerikaanse literatuur gelezen. Dat was echt een toffe cursus btw: elke week kwam een ander populair genre aan bod, met dan telkens verschillende uitwerkingen daarvan. Voor de Westerns hebben we toen deze The Virginian gelezen, met daarnaast All the Pretty Horses van Cormac McCarthy.
Een van de grote tegenstellingen was inderdaad het geromantiseerde beeld van het Wilde Westen in The Virginian, tegenover de subversieve versie van bij McCarthy. Het is eigenlijk door dat vak dat ik graag Westerns ben gaan lezen!
Ik neem het de prof wel een beetje kwalijk dat hij 50 Shades of Grey als verplichte lectuur had opgegeven toen het over romance novels ging.
Mocht je zin in meer Westerns hebben: Lonesome Dove van Larry McMurtry bevindt zich wat tussen die 2 tegenpolen. Heb ik erg graag gelezen en geldt als een moderne klassieker in dat genre.
belloc
Active member
The Ink Black Heart - Robert Galbraith (J.K. Rowling)
Het zesde deel in de Strike serie. Het gaat over een toxisch fandom van een cartoon. Eén van het duo animators contacteert Robin om op zoek te gaan naar een zekere 'Anomie', iemand die haar online continu intimideert. Anomie heeft samen met iemand anders een game gemaakt, gebaseerd op de game. Die game trekt allerlei 'fans' aan uit de alt-right richting. In die game kan je praten met elkaar, je kan privé-berichten sturen en er is een moderatorkanaal. Anomie vermoordt één van de makers en verlamt de andere maker op een kerkhof. Strike en Robin moeten achterhalen wie Anomie is.
Een aanzienlijk deel van het boek bestaat uit chatberichten tussen verschillende spelers. Er zijn zekere parallellen met andere boeken waarin Rowling een 'tekst-in-een tekst' gebruikt: The Chamber of Secrets (het dagboek), Half-Blood Prince (het toverdrankboek met Sneep's marginalia, the pensieve), The Silkworm. In bepaalde mate ook Deahthly Hallows (het verhaal van de drie broers die de dood ontmoeten). Dat idee vind ik wel een leuk concept op zich.
Een interessant deel uit een interview met Rowling uit 2003 over Chamber of Secrets:
Na een tijd begonnen die chatsberichten en tweets mij wat te vermoeien.
Ik volg de serie gebaseerd op de boeken (nog) niet, maar ik vraag me af wat ze zullen doen met die chatberichten. Waarschijnlijk gaan ze het grootste deel niet tonen.
Ik vraag me ook af wat ze zullen maken van die animatieserie. Zelf stelde ik me een Gothic versie voor van Adventure Time, of Rick and Morty, of Kabouter Wesley. Het is me in het boek niet echt duidelijk hoe 'goed' het getekend is, of welke stijl het is. Wel dat het nogal edgy is.
Robin's interventies in dit boek vond ik interessant om te lezen.
Ieder hoofdstuk werd voorafgegaan door een citaat een Victoriaanse dichteres (uit de negentiende eeuw). Het merendeel van die citaten zijn echt obscuur, van auteurs die zelfs niet in departementen Engelse literatuur worden gelezen. Behalve Emily Dickinson en Brönte. Die citaten lijken een soort commentaar te geven op het hoofdstuk, op hetgeen er gaat gebeuren. Wat ik nog zou willen doen, moest ik ooit een re-read doen, is die citaten eens herlezen en kijken of ik dan wel snap waarom bepaalde citaten gekozen zijn, waar ik nu over heen gelezen heb.
Het zesde deel in de Strike serie. Het gaat over een toxisch fandom van een cartoon. Eén van het duo animators contacteert Robin om op zoek te gaan naar een zekere 'Anomie', iemand die haar online continu intimideert. Anomie heeft samen met iemand anders een game gemaakt, gebaseerd op de game. Die game trekt allerlei 'fans' aan uit de alt-right richting. In die game kan je praten met elkaar, je kan privé-berichten sturen en er is een moderatorkanaal. Anomie vermoordt één van de makers en verlamt de andere maker op een kerkhof. Strike en Robin moeten achterhalen wie Anomie is.
Een aanzienlijk deel van het boek bestaat uit chatberichten tussen verschillende spelers. Er zijn zekere parallellen met andere boeken waarin Rowling een 'tekst-in-een tekst' gebruikt: The Chamber of Secrets (het dagboek), Half-Blood Prince (het toverdrankboek met Sneep's marginalia, the pensieve), The Silkworm. In bepaalde mate ook Deahthly Hallows (het verhaal van de drie broers die de dood ontmoeten). Dat idee vind ik wel een leuk concept op zich.
Een interessant deel uit een interview met Rowling uit 2003 over Chamber of Secrets:
Het is duidelijk dat dit een thema is dat Rowling bezig houdt.
Na een tijd begonnen die chatsberichten en tweets mij wat te vermoeien.
De relatie van Strike met Madeline vond ik ook weinig aan, behalve dat ze opvallend lijkt op Robin, wat Charlotte ook opmerkt en zegt tegen Robin.
Ik vraag me ook af wat ze zullen maken van die animatieserie. Zelf stelde ik me een Gothic versie voor van Adventure Time, of Rick and Morty, of Kabouter Wesley. Het is me in het boek niet echt duidelijk hoe 'goed' het getekend is, of welke stijl het is. Wel dat het nogal edgy is.
Robin's interventies in dit boek vond ik interessant om te lezen.
Het is dan voor mij vooral een Robin-boek: de animatrice gaat naar Robin toe en niet naar Strike. Robin neemt het initiatief in deze zaak en ze dit heel wat goed speurwerk.
Ieder hoofdstuk werd voorafgegaan door een citaat een Victoriaanse dichteres (uit de negentiende eeuw). Het merendeel van die citaten zijn echt obscuur, van auteurs die zelfs niet in departementen Engelse literatuur worden gelezen. Behalve Emily Dickinson en Brönte. Die citaten lijken een soort commentaar te geven op het hoofdstuk, op hetgeen er gaat gebeuren. Wat ik nog zou willen doen, moest ik ooit een re-read doen, is die citaten eens herlezen en kijken of ik dan wel snap waarom bepaalde citaten gekozen zijn, waar ik nu over heen gelezen heb.
Laatst bewerkt:
Hellsdinner
Crew Member
Blood Meridian - Cormac McCarthy
Tegenstrijdige gevoelens bij dit boek.
Had het ontzettend moeilijk met de eerste helft van dit boek. Ik geraakte er gewoonweg niet in, werd gefrustreerd door McCarthy's schrijfstijl (and and and and and, leestekens Cormac, leestekens please!) en zo goed als niets raakte mijn emotionele snaren. Zo noemen velen dit het meest gewelddadige boek dat ze ooit gelezen hebben maar omdat ik er niet in geraakte en door de schrijfstijl raakte al het geweld me nauwelijks.
Ik had het boek bijna unfinished gelaten, iets dat ik echt nooit doe hoe vreselijk het betreffende boek ook mag zijn. Maar als ik lees wil ik in het boek opgezogen worden, ik weet niet hoe het beter te beschrijven. Als ik lees heb ik na een paar seconden eigenlijk niet meer door dat ik ben aan het lezen maar lijkt het boek zich voor mijn ogen af te spelen. En dat had ik dus totaal niet bij de eerste helft van Blood Meridian, ik had constant het besef dat ik ieder woord was aan het lezen if that makes sense.
Tot ergens rond de helft van het boek. Plots zat ik dus wel midden in het wrede gewelddadige wilde westen van The Kid, The Judge en Glanton. Plots ging het boek voor mij over van overroepen klassieke rotzooi naar een van de sterkste, meesterlijke literaire werken die ik al gelezen heb.
Heb het gevoel dat ik het binnenkort nog eens moet lezen, zodat ik hopelijk de eerste helft ook op deze manier kan ervaren.
Tegenstrijdige gevoelens bij dit boek.
Had het ontzettend moeilijk met de eerste helft van dit boek. Ik geraakte er gewoonweg niet in, werd gefrustreerd door McCarthy's schrijfstijl (and and and and and, leestekens Cormac, leestekens please!) en zo goed als niets raakte mijn emotionele snaren. Zo noemen velen dit het meest gewelddadige boek dat ze ooit gelezen hebben maar omdat ik er niet in geraakte en door de schrijfstijl raakte al het geweld me nauwelijks.
Ik had het boek bijna unfinished gelaten, iets dat ik echt nooit doe hoe vreselijk het betreffende boek ook mag zijn. Maar als ik lees wil ik in het boek opgezogen worden, ik weet niet hoe het beter te beschrijven. Als ik lees heb ik na een paar seconden eigenlijk niet meer door dat ik ben aan het lezen maar lijkt het boek zich voor mijn ogen af te spelen. En dat had ik dus totaal niet bij de eerste helft van Blood Meridian, ik had constant het besef dat ik ieder woord was aan het lezen if that makes sense.
Tot ergens rond de helft van het boek. Plots zat ik dus wel midden in het wrede gewelddadige wilde westen van The Kid, The Judge en Glanton. Plots ging het boek voor mij over van overroepen klassieke rotzooi naar een van de sterkste, meesterlijke literaire werken die ik al gelezen heb.
Heb het gevoel dat ik het binnenkort nog eens moet lezen, zodat ik hopelijk de eerste helft ook op deze manier kan ervaren.
Wat als? 2.0 - Randall Munroe.
Geen idee of het bij fictie of non-fictie moest. Uiteindelijk fictie gekozen om dat het wetenschappelijk antwoorden op hypothetische vragen zijn.
Ik heb de voorgaande boeken (Wat als? en Hoe dan?) al gelezen en deze is gewoon meer van hetzelfde. Wat niet slecht is.
Gekke, vreemde vragen over situaties en zaken die nooit kunnen worden door Munroe wetenschappelijk benaderd en er wordt dan gekeken wat een "realistisch" antwoord op de vraag is.
Elke vraag/antwoord wordt vergezeld door wat leuke plaatjes. Redelijk wat leuke weetjes in het boek. Al bij al een leuk tussendoortje.
Geen idee of het bij fictie of non-fictie moest. Uiteindelijk fictie gekozen om dat het wetenschappelijk antwoorden op hypothetische vragen zijn.
Ik heb de voorgaande boeken (Wat als? en Hoe dan?) al gelezen en deze is gewoon meer van hetzelfde. Wat niet slecht is.
Gekke, vreemde vragen over situaties en zaken die nooit kunnen worden door Munroe wetenschappelijk benaderd en er wordt dan gekeken wat een "realistisch" antwoord op de vraag is.
Elke vraag/antwoord wordt vergezeld door wat leuke plaatjes. Redelijk wat leuke weetjes in het boek. Al bij al een leuk tussendoortje.
