Uw idee klopt toch niet helemaal.Wout heeft en gaat heel zijn leven een 'VDP-syndroom' hebben.. Van het moment ze alletwee een finale rijden lijkt het dat Wout teveel rekening houdt met, teveel nadenkt en dit overwicht heeft op zijn eindplaats.
VDP is daarentegen een echte 'geboren winnaar' en ook veel meer geloof in eigen winst heeft, zeker als hij tegen Van Aert moet sprinten/dueleren voor de winst.
Waar VA die paar procentjes verliest tegen VDP, werkt dat voor VDP omgekeerd.
In het veld, wanneer ze beiden aan de start staan, wint VDP 65% van de tijd. VA 35%. Hun wereldtitels nu geven dit ook perfect weer met 5-3. In het veld is er geen discussie wie de betere is al heeft VA de laatste 2 jaar toch laten zien dat hij het verschil geminimaliseerd heeft.
Op de weg is het eerder andersom. Daar finisht VA vaker voor VDP wanneer ze samen starten. VA heeft ook het voordeel in overwinningen met 8-7. Een interessante statistiek is de volgende. In 5 van de 7 overwinningen van VDP staat 4x op het podium en wordt hij 1x 4de. Andersom finisht VDP maar 1x op het podium en voor de rest niet eens top 10.
Qua palmares ga je er vinden die dat van VA (door de tour) prefereren maar ook degene die dat van VDP verkiezen. (2x ronde)
Ik heb het idee dat VA enkel kan winnen in een koers die voor beiden gemaakt zijn als VDP zelf gewoon niet 100% is of VA echt superieur is. Zijn ze aan mekaar gewaagd zal het volgens mij 80% (meer ook imo) altijd VDP zijn, zo is het altijd ook al geweest.
Wanneer 1 van de beiden wint is omdat hij superieur (beter) is. Wanneer ze aan elkaar gewaagd zijn winnen ze gewoon elk 50% van de tijd. Ze hebben gewoon allebei hun punten waar ze sterker zijn. VDP is veel explosiever, VA is de betere klimmer/tijdrijder. Korte trage explosieve sprints zijn voor VDP, massa sprints voor VA.
Ivm de sprint van gisteren. Ik vermoed dat VA te zeker was (anders wacht hij gewoon op de trap), niet had verwacht dat VDP zo explosief zou zijn en zelf de benen niet had van bv Koksijde.