Maar dan komt de piekeraar in mij naar boven. Ik ken bv niets van contractueel, statutair en dergelijke. Zijn daar addertjes onder het gras waar ik rekening mee moet houden? Of zeggen jullie, nee dit is een no brainer, aanpakken!
Op zich zijn dat geen addertjes onder het gras, je moet gewoon vooraf weten wat je bent en wat daar de gevolgen van zijn.
Statutair is een benoeming. Je tekent geen contract. Ze kunnen je moeilijker ontslaan, maar doordat je geen contract hebt, kunnen ze vaak ook wel makkelijker met je schuiven als het hun beter uitkomt van u op een ander stoeltje te zetten.
Contractueel is een contract van (meestal) onbepaalde duur. Dus je tekent normaal voor een specifieke functie.
Contractueel heeft vaak wel wat nadelen. Je bouwt geen ambtenarenpensioen op. Maar vaak wordt er nu ook al een groepsverzekering aangeboden bij contractuelen om dat te compenseren. Bij interne mobiliteit heb je als contractueel niet altijd de optie om mee te doen. Je hebt niet het voordeel van de opbouw van ziektedagen die statutairen hebben. (Een statutair krijgt jaarlijks een pakketje ziektedagen, waardoor die bij langdurige ziekte veel minder snel op een lager loon valt. Bij contractuelen val je al snel op ziekenkas en dus op 60% van je loon. Bij een statutair is dat pas als de ziektedagen op zijn.) Sommige verloven (4/5de, loopbaanonderbreking...) heb je als contractueel minder mogelijkheden.
Wat loon betreft spring je als contractueel niet automatisch naar een volgende loonschaal om de zoveel jaar. Dus als je contractueel bent in salarisschaal C1 ga je wel jaarlijks door je anciënniteit binnen C1 stijgen, maar je gaat niet automatisch naar C2 springen na enkele jaren.
Er zijn verschillen, maar ik zou vooral afwegen of je de job zelf ziet zitten. Dat lijkt me nog altijd de belangrijkste factor.
De vraag contractueel of statutair is eerder iets om af te wegen als je keuze hebt tussen een functie in het ene en een functie in het andere.
