Gisteren nog eens opgezet in de auto met het idee het hele abum uit te luisteren, maar het verkeer was veel rustiger dan ik dacht en ik geraakte maar driekwart ver.
Kwartiertje op de parking gestaan dus?
Album of the week Manuel Göttsching - E2-E4
- Onderwerp starter JackM
- Startdatum
Kwartiertje op de parking gestaan dus?
Hayrus
Well-known member
Gisteren eerste luisterbeurt achter de rug. Ik stond gelukkig wel even in de file, waardoor ik het in een ruk kon uitluisteren. Alles is gezegd geweest: tonnen sfeer en pure relaxatie. De gitaar maakt het af. Hoewel ik deze muziek niet ken, voelde ze voor mij direct heel vertrouwd aan. Ik hou van herhaling in muziek: als iets mooi klinkt, dan wil je het toch gewoon eindeloos herhalen. Het leuke aan zulke albums is dat je met elke luisterbeurt nieuwe subtiele details ontdekt tussen alle lagen. Heel fijne plaat.
Avondland
Well-known member
Mijn vader was naar buiten gekomen met mijn dochter om mij op te wachten, dat was een beetje vreemd geweest als ik daar nog stond te spacen in de auto.
Dan blijf je op de parking aan het werk toch gewoon nog een kwartiertje in de auto zittenGisteren nog eens opgezet in de auto met het idee het hele abum uit te luisteren, maar het verkeer was veel rustiger dan ik dacht en ik geraakte maar driekwart ver.
.edit: iemand was me al lang voor
.
clercqie
Well-known member
Trager rijden he. Is bovendien ook beter als actie tegen de Russische gas en petroleumGisteren nog eens opgezet in de auto met het idee het hele abum uit te luisteren, maar het verkeer was veel rustiger dan ik dacht en ik geraakte maar driekwart ver.
Ondertussen hier ook bezig aan repeat no. 5
De E2-E4 staat op E2 vanuit het standpunt van zwart, toch ?
Aan het luisteren nu, en krijg daar wel Klaus Schulze vibes van. Ik check eens op Wikipedia, en waarempel heeft hij zelfs een studio album gemaakt met Schulze.
Laatst bewerkt:
SnakeGodRovinin
Well-known member
Staat in de 'D'-kolom.
Neen, zoals ik zei, als je het bord bekijkt vanuit de positie van zwart staat de titel in vak E2. Genoeg geschaakt in mijn leven om E2 te kennen als je met zwart speelt
.
Laatst bewerkt:
Pieterjan94
Well-known member
Jaja, dit is minimalistische muziek inderdaad. Elektronische dan nog, mooi mooi!
Net als bij Glass of Johnson slaagt Göttsching er wonderwel in om mij voortdurend op het verkeerde been te zetten. Uiteraard eigen aan het genre, maar pas geslaagd wanneer je het als luisteraar niet bewust ervaart. Je hoort continu hetzelfde, maar je hoort continu iets anders. Dus is het dan wel repetitief?! Dan spoel je terug om de wijziging op te merken, maar dan word je geconfronteerd met een wijziging die je niet eens was opgevallen! Wat een spel zeg.
Ik kan me perfect terugvinden in de openingspost. De plaat lijkt me emotieagnostisch te zijn. De bui waarin je je bevindt speelt geen rol in de appreciatie of de gepastheid van de muziek. De continue herhaling, ook al is het geen herhaling, brengt je in een soort roes zonder dat je begint weg te dromen. Zo is het althans bij mij toch niet. Erg aangenaam dit. Absoluut een plaat die ik als oudere tiener zou draaien op mijn MP3 's avonds in bed vlak voor het slapen gaan met een mooi slaaptekort als resultaat, want zo een plaat afzetten voelt gewoon wrang aan.
Ik kende de plaat noch de artiest dus erg bedankt voor deze aangename kennismaking, @JackM , heel fijn zo.
Net als bij Glass of Johnson slaagt Göttsching er wonderwel in om mij voortdurend op het verkeerde been te zetten. Uiteraard eigen aan het genre, maar pas geslaagd wanneer je het als luisteraar niet bewust ervaart. Je hoort continu hetzelfde, maar je hoort continu iets anders. Dus is het dan wel repetitief?! Dan spoel je terug om de wijziging op te merken, maar dan word je geconfronteerd met een wijziging die je niet eens was opgevallen! Wat een spel zeg.
Ik kan me perfect terugvinden in de openingspost. De plaat lijkt me emotieagnostisch te zijn. De bui waarin je je bevindt speelt geen rol in de appreciatie of de gepastheid van de muziek. De continue herhaling, ook al is het geen herhaling, brengt je in een soort roes zonder dat je begint weg te dromen. Zo is het althans bij mij toch niet. Erg aangenaam dit. Absoluut een plaat die ik als oudere tiener zou draaien op mijn MP3 's avonds in bed vlak voor het slapen gaan met een mooi slaaptekort als resultaat, want zo een plaat afzetten voelt gewoon wrang aan.
Ik kende de plaat noch de artiest dus erg bedankt voor deze aangename kennismaking, @JackM , heel fijn zo.
PBR Streetgang
Well-known member
amai whaat super zalig
nifelheim
Active member
Gisterenavond helemaal beluisterd en terwijl een 75cl Cantillon geconsumeerd.
Het evolueerde van 'ideale achtergrondmuziek om wat te surfen' over 'relaxerend' naar 'intrigerend'. Dat de fles steeds leger werd, zal ook wel een invloed gehad hebben.
De vrolijke ondertoon maakt het ook iets makkelijker te behappen. Wel zot dat dit reeds 40 jaar geleden gemaakt is!
Het evolueerde van 'ideale achtergrondmuziek om wat te surfen' over 'relaxerend' naar 'intrigerend'. Dat de fles steeds leger werd, zal ook wel een invloed gehad hebben.
De vrolijke ondertoon maakt het ook iets makkelijker te behappen. Wel zot dat dit reeds 40 jaar geleden gemaakt is!
D
Deleted member 95
Guest
Niet iets om elke dag op te zetten voor mij maar voor de rest was dit een bijzonder boeiende luisterervaring.
Bjorn
Well-known member
Voor de fans van deze E2-E4. Toen Göttsching Ash Ra Tempel oprichte deed hij dit samen met de reeds betreurde Hartmut Enke en Klaus Schulze. Deze laatste kwam in april te overlijden en daardoor ben ik als eerbetoon door zijn oeuvre gegaan en volgend pareltje ng eens tegen gekomen.
75 minuten pure bliss en een kanshebber geweest voor mijn AOTW door deze track alleen al, ware het niet dat track 2 (Schauer der Vorwelt) van op het betreffende album Ballet 3 de boel een beetje verpest.
75 minuten pure bliss en een kanshebber geweest voor mijn AOTW door deze track alleen al, ware het niet dat track 2 (Schauer der Vorwelt) van op het betreffende album Ballet 3 de boel een beetje verpest.
Laatst bewerkt:
