Album of the week JC Brooks and the Uptown Sound - Beat Of Our Own Drum

[Tonerider]

Spoiler: Overbodige intro :)

Net zoals mijn voorgangers en waarschijnlijk ook opvolgers zat ik met de vraag: welk album moet ik nu kiezen? Zou ik jullie Agnes Obel aansmeren: een album dat eigenlijk meer naar klassieke muziek neigt en mijn persoonlijk favoriet is om mijn gedachten wat te laten kalmeren? Of promoot ik 1 van mijn favoriete artiesten en gitaargod: Stevie Ray Vaughan (RIP), een artiest die wel gekend is maar imo toch te weinig gespeeld wordt en niet de erkenning krijgt die hij verdient.

Uiteindelijk viel m`n keuze op 1 van de platen die ik gekocht heb nadat ik deze hoorde spelen in de winkel zelf. Ik heb geen idee hoe bekend de groep eigenlijk is, want alhoewel ik mezelf toch een muziekliefhebber noem, heb ik weinig voeling met wat er momenteel bekend is, noch kan ik van de muziek die ik zelf beluister eigenlijk veel vertellen over de leden. Buiten Pink Floyd is er waarschijnlijk geen enkele groep waar ik alle bandleden van kan opsommen. Ik vind de muziek goed en koop nog altijd cd`s zodat ik ook de cover-art en het boekje heb, maar de rest interesseert me minder. Maar dat terzijde.

Het album dat ik gekozen heb is een indie soul album, getiteld Beat Of Our Own Drum. Het ligt in een genre waar ik eigenlijk zelf niet zo veel van weet, zeker niet van de moderne soul, want iedereen kent natuurlijk wel enkele Soul-legenden zoals Aretha Franklin of James Brown. Maar goed, dit is dus een moderne groep, genaamd: JC Brooks and the Uptown Sound. Zoals gezegd heb ik deze voor de eerste keer gehoord tijdens een bezoek aan een muziekwinkel en het is 1 van de weinige platen waar ik direct iets had van: `dit album moet ik hebben.`

Persoonlijk vind ik het album waar geen enkel nummer uit de boot valt. Zelfs het instrumentele How to Stop Loving Someone Who's Stopped Loving You past perfect binnen in het album (en bovendien hoor je daar heel duidelijk 1 van mijn lievelingsinstrumenten, namelijk het Hammond-orgel).
Er is een fijne afwisseling van tempos: sommige songs zijn serieus uptempo en vol energie, en dan denk ik bijv. aan mijn favoriet nummer op dit album: Baltimore is The New Brooklyn. Anderen zijn wat rustiger, zoals Hold You Back, maar het volgt elkaar mooi op en het is nooit traag traag, verwacht dus zeker geen slows.

Het album staat vol funky baslijnen, twangy gitaren en ook de teksten durven best wel verrassend zijn.



Dus hopelijk genieten jullie even hard van dit album als ik. Veel luisterplezier.

 

[Lint]

Absoluut nog nooit van gehoord, maar uw beschrijving geeft mij zin. Eens snel door de previews geskipt,en ik snap wel waarom het u direct aansprak. Ik kijk er ook naar uit om in detail te luisteren. Ik dacht wel direct dat het een John Fogerty (CCR) impersonator was die zong .
Maar ik hoor wel de Funk niet helemaal? Het lijkt mij eerder naar de up tempo blues rock te neigen + organ + blazers.

In elk geval, dit gaat mij HEEL goed bevallen.

 

[PBR Streetgang]

Let's give it a whirl, shall we?

 

[Deleted member 95]

tl;dr

Ik heb er ook zin in. Soul en een hammond orgel, dat kan niet verkeerd gaan.

 

[Domieneo]

Net geluisterd en het heeft het begin van de werkweek goed gemaakt Ik kende de band niet maar zoals je zelf al aangaf leuke funky muziek en mooie afwisseling van tempo. Eentje om nog naar te luisteren

 

[Avondland]

Het is een genre dat ik zelf niet zo goed ken, dus ik heb weinig referenties maar klinkt in eerste instantie niet slecht. Baltimore is the new Brooklyn heeft inderdaad wel iets.

 

[willydrama]

Zal live wel OK zijn, songs pakten me niet direct. Eerste waar ik aan dacht was de collabo tussen Elvis Costello & The Roots vanwege de indie zanglijnen. In de productie mis ik de slordige charme van Sharon Jones & consoorten.

 

[CerumenCrevice]

Heerlijk drumwerk en inderdaad baslijnen. Verbazend hoe tot nu toe elk album toch een compleet ander genre bespeelt.
En weer zo een lange intro tekst, ik ga eerlijk zeggen dat ik maar tot de helft heb gelezen .

Daar breng ik volgende week verandering in .
Dat is, als ik eindelijk heb gekozen uit de 4 albums...

 

[Tonerider]

Intro aangepast, dacht dat ik nochtans niet veel ging schrijven.
Leuk dat het album bij velen in de smaak valt.

 

[shiftyke]

Doet me vaag denken aan Miles Mosley, ben wel nog maar aan track 3.

 

[Sond]

1 keertje gespeeld ondertussen en ik moet zeggen, het smaakt naar meer.
Ook deze keer weer een genre waar ik absoluut niet in thuis ben maar ook niet af zou zetten als het ergens op staat.
Tof album, swingend bij momenten, erg goeie baslijnen, leuke nummers tout court. De zang is me wel wat te generic en ik kan me na 1 luisterbeurt ook wel niks voor de geest halen dat écht blijft hangen maar tis zeker en vast leuk om te horen.

Waarschijnlijk deze week nog wel een paar keer opleggen, in de hoop dat mijn mening wat gefundeerder wordt. Maar dan gaat er wel iets moeten blijven hangen.

 

[Creeping Death]

Wat meetings op de agenda vandaag dus voorlopig alleen de intro gelezen en de korte stukjes beluisterd. Maar het smaakt wel naar meer.
Ik ben heel benieuwd naar de volledige plaat!

 

[Deleted member 621]

Ben nu naar de korte stukjes aan het luisteren. Leuk! Doet mij zoals @Lint ook wat aan John Fogerty denken.

 

[Mr.Fingers]

Het soul-aspect doet een band als St.Paul & the Broken Bones toch nét ietsje beter... en het southern-rock aspect doet een band als Vintage Trouble dan weer geloofwaardiger. Maar als crossover tussen de twee best geslaagd. Je merkt wel duidelijk dat ze erg goed leentjebuur hebben gedaan bij die twee bands, met een Muscle-Shoals vibe erover... Qua productie misschien toch nét een beetje te braaf & afgeborsteld, het mocht gerust wat meer trekken & vuiger.

 

[Gavin]

Ik had wat donkerder verwacht gezien uw antwoorden op uw vragenvuur, Tonerider! Ik ken er alleszins alweer niets van, nog nooit gehoord van de namen die Meneer Vingers hierboven bijvoorbeeld opnoemt en volgens enkele algoritmes komt er in mijn library niets in de buurt van. Twee keer opgezet vanavond, met een halfuurtje tussen

Spoiler: nummer per nummer

• Top
  • -
• Goed
  • The Beat (of our own drum), Baltimore Is The New Brooklyn, Alright, He Does The Town
• Ok, maar misschien ook skippen:
  • Love One Another, Berry Please, How To Stop Loving ..., 75 Years Of Art Sex, Hold You Back, Here comes The Fall

‘The Beat’ en ‘Baltimore is the New Brooklyn’ beginnen veelbelovend maar blijven dan wat ter plaatse trappelen. Ik had bijna het werkwoord verwateren gebruikt, maar dat klinkt te streng. ‘Alright’ vanaf 0:55 of de “they don’t even know about it”-stukjes in ‘He Does The Town’ vind ik wel catchy potentieel hebben of zijn een goede aanzet tot iets knallend, maar dat wordt het dan toch weer niet. En dat vind ik verder het verdict voor de hele plaat. Het is met allemaal wat braafjes en de vooruitgang is me te voorspelbaar. Zeker de zang vind ik daar vrij schuldig aan, maar toen die wegbleef in ‘How To Stop Loving ...’ veranderde er eigenlijk niets aan dat gevoel. Muzikaal in orde, maar weinig creatief en te veel net niet op de meeste vlakken voor mij. Maar goed, zoals gezegd hierboven ken ik er geen fluit van.

Het doet me denken aan een optreden dat ik op het tweede podium van Genk On Stage met een pint in de hand zou staan bekijken omdat ik wacht op de band die daarna speelt. Het is zeker goed genoeg om geen vijf extra pinten te gaan halen om dat halfuur door te komen ... maar als ge me twee minuten na hun laatste nummer vraagt wie er net gespeeld heeft, doe ik alsof ik vijf pinten ben gaan halen want ik zou het u niet kunnen zeggen.

Intro aangepast, dacht dat ik nochtans niet veel ging schrijven.

Boooooooooooo.

 

[Tonerider]

lol, buiten elvis costello en john fogerty ken ik ook niemand van de namen die hier vernoemd zijn, dus ik doe hier ook inspiratie op om eens wat andere muziek te gaan onderzoeken.

 

[Deleted member 95]

Eerste luisterbeurt is achter de rug. Al bij al zeker positief, en ik zou dat - barbaar die ik ben als het op die genres aankomt - los in dezelfde categorie steken als die van vorige week. Luistert alleszins lekker weg, maar er is voorlopig niets specifiek blijven hangen. Ik zal nog wel een paar keer luisteren deze week.

 

[PBR Streetgang]

Mijn eerste luisterbeurt was eerder positief dan negatief, maar vond niet elk nummer goed. Hazy on the details, maar voor mij staken Alright en die instrumental er bovenuit. Ik ga er zeker nog eens naar luisteren!

 

[JDB]

Gisteren eens opgelegd tijdens het koken. Ik moet zeggen dat ik het dermate aangenaam luisteren vond dat ik achteraf mij eens neergezet heb om het nog eens te beluisteren.
Het is een genre dat ik niet uit mezelf ga opzoeken maar ik zaten zoveel catchy momentjes in die het prettig luisteren maakten.

Nu nog eens opleggen tijdens het werken.
The beat .. en How to stop loving .. en Alright hebben me alleszins al doen schuifelen op mijn stoel.

 

[Strijkijzer]

Nu aan het luisteren. Zeker geen slechte plaat maar zou hier eerder als achtergrondmuziek opstaan. Actief luisteren zal hier minder gebeuren denk ik.