Album of the week JC Brooks and the Uptown Sound - Beat Of Our Own Drum

[Creeping Death]

De kans gehad om de plaat eens op te leggen en ik ben er niet goed uit wat ik er van moet vinden.
Mijn eerste gedacht was positief maar als ik me dan een nummer probeer te herinneren kom ik niet ver. Er is niks dat echt mijn oor bleef kleven. Uiteraard is dat geen ramp en wil het niet zeggen dat het een slecht album is. In tegendeel: mijn voet tapte met een aantal nummers vlot mee op en neer.

Effe m'n kribbels er bij genomen: zowel The Beat als Alright zijn zo'n nummers: leuke melodie en groove waar ik wel mee was. Maar die zijn ook meteen gaan vliegen wanneer het volgend nummer op sprong.

Stonden genoteerd om nog eens op te zetten: Baltimore is the new Brooklyn, How to stop loving.. en He does the town. Die heb ik dus nog eens opgelegd:
Baltimore: leuke baslijn en goeie drums. Ook wat steviger, al klinkt het nog iets te clean maar zeker een goed nummer.
How to stop loving: geeft me een Beastie Boys in the mix gevoel. Eén van m'n favoriete platen, dus zeker een compiment.
He does the town: dat nummer heeft een goed ritme/cadans waar ik wel van hou.

Of ik de plaat nog eens op zet: kans is klein. Misschien nog is voor dit topic maar dan nog. 't was zeker een fijne plaat maar er zijn dingen die me zoveel beter liggen. De drie nummers die ik hierboven vermeld heb ik wel opgeslagen.

 

[BlackOccult]

Ik heb net ook een eerste luisterbeurt achter de rug. Ik vond het ook een toffe plaat, zonder meer. Leuk voor op de achtergrond, blijft niet echt hangen maar das imo geen probleem. Als ik echt mag kiezen zou ik eerder de plaat van vorige week opnieuw opzetten dan deze, das persoonlijke smaak.

Ik ga er een melige noot aan toevoegen, maar ik vind dat ik dat mag. We zijn nog 3 weken ver maar ik wil toch alvast meedelen dat wij de inzet en participatie van iedereen die meedoet aan dit concept (en de rest zoals de Classic Artists natuurlijk ook) enorm appreciëren. Threads zijn netjes op tijd, verzorgde openingposts, luisterbereidheid is groot... Echt supertof. Ook bedankt aan @Svartálfar om het idee in de groep te gooien.

 

[Tonerider]

Ik heb net ook een eerste luisterbeurt achter de rug. Ik vond het ook een toffe plaat, zonder meer. Leuk voor op de achtergrond, blijft niet echt hangen maar das imo geen probleem. Als ik echt mag kiezen zou ik eerder de plaat van vorige week opnieuw opzetten dan deze, maar das persoonlijke smaak.

Ik ga er een melige noot aan toevoegen, maar ik vind dat ik dat mag. We zijn nog 3 weken ver maar ik wil toch alvast meedelen dat wij de inzet en participatie van iedereen die meedoet aan dit concept (en de rest zoals de Classic Artists natuurlijk ook) enorm appreciëren. Threads zijn netjes op tijd, verzorgde openingposts, luisterbereidheid is groot... Echt supertof. Ook bedankt aan @Svartálfar om het idee in de groep te gooien.

 

[Lint]

1e sessie achter de rug ... ik vind dit goed, maar zonder meer.

Ik vind dit (heel) leuke muziek, en zal het met plezier meermaals luisteren deze week.
De zanger is heel erg (met momenten doet het mij aan Fogerty denken zoals ik al zei), het gaat heel lekker binnen, en het ademt een authentieke feel uit.
De nummers Here Comes The Fall, Love One Another & Allright vind ik de toppers, echt sterke nummers. The Beat (Of Our Own Drum) is leuk, maar met die titel mocht het wel een spannendere beat hebben .

Maar ... het is me wat te "vanilla" en simplistisch ... het ontbreekt wat aan "laten we eens wat buiten de lijnen kleuren, ook al is het maar een klein beetje". Het lijkt mij vooral een goede zanger te zijn, maar middelmatige - of vooral minder creatieve - muzikanten. De productie vind ik met momenten ook erg plat klinken.
Ik ben wel benieuwd of ze zijn ge-evolueerd op hun platen erna. Er is een zeer goede basis, dus misschien ligt hun later werk me beter. Die platen ga ik deze week ook eens beluisteren.

Intro aangepast, dacht dat ik nochtans niet veel ging schrijven.

No why? Luister es niet naar die TLDR zageventen .

 

[Tonerider]

1e sessie achter de rug ... ik vind dit goed, maar zonder meer.

Ik vind dit (heel) leuke muziek, en zal het met plezier meermaals luisteren deze week.
De zanger is heel erg (met momenten doet het mij aan Fogerty denken zoals ik al zei), het gaat heel lekker binnen, en het ademt een authentieke feel uit.
De nummers Here Comes The Fall, Love One Another & Allright vind ik de toppers, echt sterke nummers. The Beat (Of Our Own Drum) is leuk, maar met die titel mocht het wel een spannendere beat hebben .

Maar ... het is me wat te "vanilla" en simplistisch ... het ontbreekt wat aan "laten we eens wat buiten de lijnen kleuren, ook al is het maar een klein beetje". Het lijkt mij vooral een goede zanger te zijn, maar middelmatige - of vooral minder creatieve - muzikanten. De productie vind ik met momenten ook erg plat klinken.
Ik ben wel benieuwd of ze zijn ge-evolueerd op hun platen erna. Er is een zeer goede basis, dus misschien ligt hun later werk me beter. Die platen ga ik deze week ook eens beluisteren.



No why? Luister es niet naar die TLDR zageventen .

Ik ben zelf zo`n TLDR zagevent

 

[Svartálfar]

Eerste luisterbeurt zit er op. Ook wel leuke muziek wat compleet buiten de genres ligt wat ik normaal beluister. Luistert makkelijk weg, zanger is goed, muziek zelf is simpel maar aangenaam.

De eerlijkheid gebied mij om te zeggen dat dit me net iets meer aansprak dan het album van vorige week maar ook hier weer bleef niet echt een nummer plakken. Ga het sowieso wel weer een 2de luisterbeurt geven waar ik wat aandachtiger ga zijn. Een hopelijk gedetailleerder verslag volgt dus nog.

 

[kakature]

Enthousiast en met redelijk grote verwachtingen ben ik hieraan begonnen.
Als je in de openingstekst termen als moderne soul, funky baslijnen, twangy gitaren en namen als Aretha en James Brown dropt, dan spits ik mijn oren!

Het is dan ook teleurgesteld en met wat tegenzin dat ik hier de negative nancy kom afgeven. Zoals zo vaak hebben mensen vóór mij al de vinger op de wonde gelegd.
Ook ik vind het geheel te braafjes, te gepolijst, te gemaakt. Er wordt niet buiten de lijntjes gekleurd, alles voelt heel strak en niet op goeie manier. Ik mis grit en ik wil opgezweept worden! (ik heb alle cliché buzzwords gebruikt denk ik ja)

Als je luistert naar enkele klassieke albums uit het genre (van de jaren 60 tot nu), komt dit album wel serieus te kort. En dat is zeker geen eerlijke vergelijking, ik weet het. Het is maar dat ik enkel de klassiekers ken, dus ik kan niet direct vergelijken met het minder bekende werk.

De teksten vind ik (op twee nummers na) niet boeiend, de instrumenten voelen grotendeels klinisch. De baslijnen zijn geregeld interessant, dat is waar. Hier en daar ook leuke gitaardingetjes, jep.

Helaas vind ik de stem ook niet zo opwindend. Vaak kan de stem het dan wel nog redden, maar die van JC Brooks doet het niet voor mij. Puur persoonlijk, niet veel aan te doen, vooral pech voor mij
Ik moet wel zeggen, de vergelijking die sommigen maken met Fogerty vind ik absurd, ik hoor dat echt niet

Maar bedankt om mij dit te leren kennen, ik had er nog nooit van gehoord en ik ga hun andere albums nog eens beluisteren ook. Misschien klikt dat wel!

 

[Lint]

Ik heb door de dag hun 3 opvolgers erdoor gejaagd tijdens het werk. Jammer genoeg was ik voor de verandering aandachtig aan het werken, en heb ik er niets van gehoord. Joepie ik zeker?

Over het algemeen hoor ik eigenlijk weinig funk, het is vooral gewoon rock met wat blazers imo.

 

[Avondland]

Ik probeer morgen na The Prodigy een nieuwe luisterbeurt te ondernemen. Luisterde lekker weg, maar er bleef niet zoveel hangen. Simpele muziek kan héél goed zijn (less is more, tenzij je Bach bent), maar dan moet de bezieling voor mij wel voelbaar zijn want daarin ligt de sleutel tot mijn luisterbereidheid.

 

[Lint]

Ik moet wel zeggen, de vergelijking die sommigen maken met Fogerty vind ik absurd, ik hoor dat echt niet

De eerste hit op google zegt het ook :

GIsteren vooral nog live clipkes zitten bekijken, en dat bevalt mij wel. Hier zou ik zeker blijven staan:

Kerel is wel redelijk awkward in zijn moves met momenten

 

[JDB]

Tot mijn verbazing blijf ik deze plaat toch wel beluisteren. Ze heeft toch elke dag al eens de revue gepasseerd.
Maar ik ben een sucker voor catchy deuntjes. En tot mijn eigen verbazing is het eens een verademing om niet hele dagen naar depressieve ruis te luisteren (niet mijn woorden, blame the other half)

 

[Avondland]

Tot mijn verbazing blijf ik deze plaat toch wel beluisteren. Ze heeft toch elke dag al eens de revue gepasseerd.
Maar ik ben een sucker voor catchy deuntjes. En tot mijn eigen verbazing is het eens een verademing om niet hele dagen naar depressieve ruis te luisteren (niet mijn woorden, blame the other half)

Na een rondje depressieve black metal kan het soms eens fijn zijn om wat motown te horen, maar vaak is dat gewoon een kwestie van zin hebben in bepaalde muziek. Een sombere mood resulteert bij mij niet altijd in sombere muziek. Ik kan in een heel vrolijke bui luisteren naar suïcidale black metal.

 

[JDB]

Na een rondje depressieve black metal kan het soms eens fijn zijn om wat motown te horen, maar vaak is dat gewoon een kwestie van zin hebben in bepaalde muziek. Een sombere mood resulteert bij mij niet altijd in sombere muziek. Ik kan in een heel vrolijke bui luisteren naar suïcidale black metal.

Wel, dat is hier net zo. Weinig mensen die dat begrijpen.
Ik val er zelfs vrij goed in slaap mee. Het brengt me echt tot rust.

Maar ik merk toch dat mijn smaak doorheen de laatste 10 jaar gestaag evolueert en breder wordt. Het album van de week-idee is daar enkel nog meer voeding voor.

 

[shiftyke]

Tweede ronde, Ik vind het nog steeds een vermakelijk album, weinig baanbrekened maar dat hoeft uiteraard niet altijd zo.
Waar ik wel niet voor te vinden ben is de productie en mixing vooral, klinkt vaak zeer rommelig en de vocal komt er niet heel goed uit.

 

[Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield]

Ook eens geluisterd. Op zich was het wel leuk om eens te horen. Tof drumwerk en goede zang, redelijk catchy ook.

Zou het uit mezelf nooit opzetten maar wel tof om eens te horen

 

[willydrama]

Tweede ronde, Ik vind het nog steeds een vermakelijk album, weinig baanbrekened maar dat hoeft uiteraard niet altijd zo.
Waar ik wel niet voor te vinden ben is de productie en mixing vooral, klinkt vaak zeer rommelig en de vocal komt er niet heel goed uit.

als je echt rommelige neofunk wilt horen https://www.discogs.com/label/1214-Soul-Fire

 

[Kid_C]

Pfoeh, dit is helaas mijn ding niet.

En dan bedoel ik niet het genre, de plaat pakt niet bij mij en had moeite om er door te geraken. Ik kan hier een rant posten over waarom, maar ik wil niet overkomen als een elitaire klootzak. Spijtig want alles leek erop dat ik dit de max ging vinden!

 

[Avondland]

Pfoeh, dit is helaas mijn ding niet.

En dan bedoel ik niet het genre, de plaat pakt niet bij mij en had moeite om er door te geraken. Ik kan hier een rant posten over waarom, maar ik wil niet overkomen als een elitaire klootzak. Spijtig want alles leek erop dat ik dit de max ging vinden!

Gooi het eruit, elitaire klootzak!

Maar dan echt, tegengas is goed en vergeet de bijbel niet: He that spareth his rod hateth his son: but he that loveth him chasteneth him betimes (Proverbs 13:24). Dat geeft wat polemiek en wie daar niet tegen kan is een flauwe tist.

 

[Eland]

Pfoeh, dit is helaas mijn ding niet.

En dan bedoel ik niet het genre, de plaat pakt niet bij mij en had moeite om er door te geraken. Ik kan hier een rant posten over waarom, maar ik wil niet overkomen als een elitaire klootzak. Spijtig want alles leek erop dat ik dit de max ging vinden!

Ik moet mij hier helaas bij aansluiten, behalve dat ik niet de behoefte voel om erover te ranten.

 

[Lint]

Allez mannen, ik zou zeggen gooi het eruit. Het is alleen maar interessanter als er tegenstrijdige meningen zijn ... anders zou het maar saai zijn op dit forum.