Als er geen winst is, dan is de toekomst sowieso faillissement. Want je kunt tijdelijk wel iemand ontslaan om zo budgettaire ruimte te creëren. Maar een structurele oplossing noem ik dat nu ook niet direct.
Maar sowieso lijkt mij een gebrek aan winst en reserve nu ook niet direct een gezonde omgeving. Om nog maar te zwijgen over het feit dat het ontslaan van iemand met de grootste anciënniteit nu ook niet direct een goedkope actie is... waar ik mij vragen bij stel als je op het randje van faillisement / break even zijn draait.
Mij komt zoiets eerder over als een makkelijke uitvlucht om op een iets aanvaardbare manier de duurste werknemers buiten te krijgen om in de toekomst eventueel winst te kunnen maximaliseren.
Iemand ontslaan en niet vervangen is per definitie een structurele oplossing. Niet structureel is hopen dat iemand ziek valt of een burn out krijgt zodat je die een paar maand niet moet betalen. Winst is omzet - kosten dus als de kosten stijgen kan je twee dingen doen. Idealiter zorg je ervoor dat de omzet mee stijgt zodat het de stijgende kosten opvangt. Als dat niet lukt moet je snijden in de kosten. Je snijdt in wat je kan om het personeel te ontzien maar als dat ook niet voldoende is moet je verder kijken. Personeel is voor veel bedrijven een hele grote kost. Als je dan moet beginnen de afweging maken kom je snel uit bij oudere medewerkers die
a) vaak niet meer mee zijn
b) traag werken
c) moeite hebben met verandering (genre "ik heb het altijd zo gedaan"
d) veel (meegenomen) anciënniteit hebben en dus veel meer kosten dan de jongeren, zonder daarom een grotere meerwaarde in de plaats te brengen
En dan is het objectief duidelijk wat moet gedaan worden en heb je iemand nodig die hart en verstand van elkaar kan scheiden en de juiste acties moet doen voor het bedrijf. Of je doekt de boel gewoon op en dan mag iedereen op zoek naar ander werk. Waarom zijn 50+'ers zo ongewild op de arbeidsmarkt? Zie hierboven.
Het is niet allemaal grootkapitalisme met multinationals die kost wat kost aan winstmaximalisatie doen. België is een land van KMO's. Veel kleine bedrijven zitten in dezelfde positie als wij en dan moeten er keuzes gemaakt worden die voor niemand leuk zijn. Of denk je dat het management het leuk vindt om te moeten afwegen wie er uit moet zonder te vervangen? Het blijft extra werk voor de anderen.
In ons specifiek geval is het dan nog zo dat een groot deel van onze omzet uit subsidies komt die de overheid niet wil indexeren. Dus als je dan nog iemand de schuld wil geven, wijs dan naar de overheid. Door de indexering gaan de kosten met 10% omhoog, maar de subsidies mee indexeren? Nee, dat doen ze niet, los het maar op... Onze subsidies zijn al 10 jaar niet geïndexeerd geweest.
Dan ook geen hoge opzegvergoeding die zal moeten uitbetaald worden?
Is een opzegvergoeding er niet enkel als de medewerker zijn opzegtermijn niet mag doen?
