De Afspraak / Terzake / De Zevende Dag / Pano

Om effe terug te komen op dat debat tussen Rousseau en Almaci:

Wat doorscrollen naar buiten voor wat extra info.

  • ‘Ronduit leugenachtig, wat jullie doen. Uw parlementsleden zitten mij te vergelijken met nazi’s op Twitter. Wel, als je dat vindt, dan bestuur je dus wel met nazi’s. De conclusie is aan u’, zo schreeuwde Rousseau onder meer. En toen bleek dat Almaci zijn boek, dat eigenlijk de hele aanleiding van de discussie was, nog niet had gelezen, stelde Rousseau ‘dat hij het dan godverdomme zou opsturen’.

Geniaal dat die dat boek ni gelezen heeft en zo een heel belangrijk stuk van het debat mist.
 
Classic Almaci toch wel...

Op dat gebied heb ik wel veel respect voor de manier waarop Connor (voorlopig nog) aan politiek doet. Ik ben het zeker niet zomaar eens met alles wat hij zegt/doet, maar hij durft tenminste wel echt in te gaan op bepaalde zaken ipv daar te gaan zitten met als enige doel elke aanzet naar een deftig gesprek in de kiem te smoren.

Ook wel aspect voor Connor Rousseau op dit vlak. Dit is een moeilijk debat, maar men moet het durven aangaan.
Almaci was weer haar ergerlijke zelve, ik stoor me ook meer en meer aan mensen die zwaaien met rechtspraak om hun gelijk te behalen. We hebben net politiek om de regels vast te leggen, rechters zijn er om die regels te controleren, niet om die regels te maken...
De mensenrechten van potentiële ouders zijn wat mij betreft ondergeschikt aan die van het kind dat ze op de wereld zetten. Het gaat hier bovendien niet om mensen zomaar meteen het recht op kinderen te ontzeggen, maar om ouders die al bewezen hebben ongeschikt te zijn om ouder te zijn. Zo'n mensen moet je op z'n minst kunnen zwaar bestraffen en idealiter ook verhinderen van nog opnieuw kinderen te krijgen, zolang die problematiek bv. drugsgebruik niet is opgelost.
 
Laatst bewerkt:
Om effe terug te komen op dat debat tussen Rousseau en Almaci:

Wat doorscrollen naar buiten voor wat extra info.



Geniaal dat die dat boek ni gelezen heeft en zo een heel belangrijk stuk van het debat mist.
Kathleen van Brempt heeft de details ook niet gelezen van de contracten met big pharma, Bourgeois wel. Weerhield haar er ook niet van onzin uit te kramen (voor de zoveelste keer)
 
De mensenrechten van potentiële ouders zijn wat mij betreft ondergeschikt aan die van het kind dat ze op de wereld zetten.
Spijkers met koppen dit... en ik begrijp dat dit een extreem gevoelige kwestie is maar dan nog kan je op zen minst de moeite doen daarover in debat te gaan ipv dat bij voorbaat geheel af te blokken als onaanvaardbaar zonder enige marge. Helaas is dat over de gehele lijn moeilijk in de politiek (/samenleving) de dag vandaag. Helaas heeft de politiek voor elke Conor ook 10 Meyrems.
 
Ook wel aspect voor Connor Rousseau op dit vlak. Dit is een moeilijk debat, maar men moet het durven aangaan.
Almaci was weer haar ergerlijke zelve, ik stoor me ook meer en meer aan mensen die zwaaien met rechtspraak om hun gelijk te behalen. We hebben net politiek om de regels vast te leggen, rechters zijn er om die regels te controleren, niet om die regels te maken...
De mensenrechten van potentiële ouders zijn wat mij betreft ondergeschikt aan die van het kind dat ze op de wereld zetten. Het gaat hier bovendien niet om mensen zomaar meteen het recht op kinderen te ontzeggen, maar om ouders die al bewezen hebben ongeschikt te zijn om ouder te zijn. Zo'n mensen moet je op z'n minst kunnen zwaar bestraffen en idealiter ook verhinderen van nog opnieuw kinderen te krijgen, zolang die problematiek bv. drugsgebruik niet is opgelost.

Het staat ook haaks op hoe we andere zaken in de maatschappij bekijken. Auto rijden? Eerst bewijzen dat je het kan met een examen. Dokter of ingenieur worden en mensenlevens in handen hebben? Eerst jaren studeren, examens, en stages. Huis bouwen waar later anderen in gaan wonen? Verplichte bijstand van een professionele architect en je kan geen scheet laten of er moet eerst een keuring voor gebeurd zijn.

Kinderen? Poepen maar!

Ik pleit niet voor een examen om kinderen te krijgen. Maar in dit geval moet er wel worden nagedacht over wat maatschappelijk wenselijk is.
 
Ook wel aspect voor Connor Rousseau op dit vlak. Dit is een moeilijk debat, maar men moet het durven aangaan.
Almaci was weer haar ergerlijke zelve, ik stoor me ook meer en meer aan mensen die zwaaien met rechtspraak om hun gelijk te behalen. We hebben net politiek om de regels vast te leggen, rechters zijn er om die regels te controleren, niet om die regels te maken...
De mensenrechten van potentiële ouders zijn wat mij betreft ondergeschikt aan die van het kind dat ze op de wereld zetten. Het gaat hier bovendien niet om mensen zomaar meteen het recht op kinderen te ontzeggen, maar om ouders die al bewezen hebben ongeschikt te zijn om ouder te zijn. Zo'n mensen moet je op z'n minst kunnen zwaar bestraffen en idealiter ook verhinderen van nog opnieuw kinderen te krijgen, zolang die problematiek bv. drugsgebruik niet is opgelost.
Ik krijg het ook van mensen die dan zeggen: "oh je weet waar dat eindigt" ...

"Neen ? zeg het is?"


Maar bon ja blijkbaar vinden mensen dat het recht op kinderen krijgen dus het hoogste goed is waar niet aan mag geraakt worden.
 
neen, het recht op kinderen is niet het hoogste goed
wat wel het hoogste goed is, is het recht op zelfbeschikking. De overheid die gaat bepalen wie wel of geen kinderen mag krijgen, da's voor mij een brug te ver.
 
neen, het recht op kinderen is niet het hoogste goed
wat wel het hoogste goed is, is het recht op zelfbeschikking. De overheid die gaat bepalen wie wel of geen kinderen mag krijgen, da's voor mij een brug te ver.

De overheid kan jou nu ook al ongeschikt verklaren om nog huisdieren (in de brede zin van het woord: van honden/katten tot landbouwhuisdieren) te houden? Is het leed van kinderen ondergeschikt aan het leed van dieren?

De overheid zou in dit geval ook enkel ingrijpen bij mensen met een voorgeschiedenis van drugsgebruik wat tot zware medische problemen bij pasgeborenen (tot permanente handicaps toe) of met een voorgeschiedenis van kindermisbruik, dat is een zéér belangrijke nuance.
Nu reeds haalt de overheid ook kinderen weg bij overduidelijk ongeschikte ouders, waarom zou de samenleving die mensen hun verdere voortplanting dan nog verder moeten blijven toestaan en zelfs sponsoren?
 
Het staat ook haaks op hoe we andere zaken in de maatschappij bekijken. Auto rijden? Eerst bewijzen dat je het kan met een examen. Dokter of ingenieur worden en mensenlevens in handen hebben? Eerst jaren studeren, examens, en stages. Huis bouwen waar later anderen in gaan wonen? Verplichte bijstand van een professionele architect en je kan geen scheet laten of er moet eerst een keuring voor gebeurd zijn.

Kinderen? Poepen maar!

Ik pleit niet voor een examen om kinderen te krijgen. Maar in dit geval moet er wel worden nagedacht over wat maatschappelijk wenselijk is.
Ja maar hoe ga je tegenhouden dat mensen kinderen krijgen. We kunnen moeilijk mensen steriliseren bij geboorte om ze dat te ontsteriliseren als ze een cursus "kinderen opvoeden" hebben gevolgd en bewijzen dat ze genoeg inkomen hebben :p?

Of willen we meer kinderen preventief in een opvang steken? Ouders geen geld en zwanger, baby onmiddelijk in een opvangtehuis? :p

Ik wou ook dat meer mensen preventief nadenken voor ze kinderen krijgen. Ik herinner mij ooit eens in een Aldi waar een kleine van drie jaar al twee blikken golden power had opgedronken voordat ze aan de kassa stonden, begon daar te duwen tegen een andere kleine van een ander koppel. De moeder stond er bij en keer ernaar. Ik weet dan ook dat die kleine van drie hoogstwaarschijnlijk verloren gaat zijn voor de maatschappij.
 
Ja maar hoe ga je tegenhouden dat mensen kinderen krijgen. We kunnen moeilijk mensen steriliseren bij geboorte om ze dat te ontsteriliseren als ze een cursus "kinderen opvoeden" hebben gevolgd en bewijzen dat ze genoeg inkomen hebben :p?

Of willen we meer kinderen preventief in een opvang steken? Ouders geen geld en zwanger, baby onmiddelijk in een opvangtehuis? :p

Ik wou ook dat meer mensen preventief nadenken voor ze kinderen krijgen. Ik herinner mij ooit eens in een Aldi waar een kleine van drie jaar al twee blikken golden power had opgedronken voordat ze aan de kassa stonden, begon daar te duwen tegen een andere kleine van een ander koppel. De moeder stond er bij en keer ernaar. Ik weet dan ook dat die hoogstwaarschijnlijk verloren is voor de maatschappij.
Bij vrouwen zou je een hormonaal implantaat kunnen verplichten voor een bepaalde periode tot ze voldoende begeleiding hebben gehad, afgekickt zijn, hun leven op orde hebben. Bij mannen zou je dan kunnen kiezen voor een vasectomie al ga je daar dan ook nog eens mensen verplichten tot chirurgische ingrepen die, in uitzonderlijke gevallen, tot onvruchtbaarheid kan leiden.

Vandaar, het is een zeer moeilijk, complex en delicaat onderwerp maar ik ben toch blij dat er toch iemand is die dit bespreekbaar wil maken. En gelukkig voor dit onderwerp is het iedereens favoriete sos Conner Rousseau die dit aanhaalt en niet Filip De Winter.
 
De overheid kan jou nu ook al ongeschikt verklaren om nog huisdieren (in de brede zin van het woord: van honden/katten tot landbouwhuisdieren) te houden? Is het leed van kinderen ondergeschikt aan het leed van dieren?

De overheid zou in dit geval ook enkel ingrijpen bij mensen met een voorgeschiedenis van drugsgebruik wat tot zware medische problemen bij pasgeborenen (tot permanente handicaps toe) of met een voorgeschiedenis van kindermisbruik, dat is een zéér belangrijke nuance.
Nu reeds haalt de overheid ook kinderen weg bij overduidelijk ongeschikte ouders, waarom zou de samenleving die mensen hun verdere voortplanting dan nog verder moeten blijven toestaan en zelfs sponsoren?
Kinderen krijgen is niet iets dat we mogen omdat de welwillende overheid ons dat toelaat maar omdat niemand zich daarmee te moeien heeft. Eens het geboren is verandert de situatie op dat vlak omdat het kind zelf net zowel rechten heeft die beschermd moeten worden.

Het is niet omdat een situatie zou verbeteren als de overheid zich ergens in mengt dat dat het ook rechtvaardig is dat dat gebeurt. Kinderen kunnen krijgen is gewoon zo'n fundamenteel onderdeel van een individu dat mensen dat recht ontnemen om potentieel slechte situaties te vermijden overkill is naar mijn mening.
 
Kinderen krijgen is niet iets dat we mogen omdat de welwillende overheid ons dat toelaat maar omdat niemand zich daarmee te moeien heeft. Eens het geboren is verandert de situatie op dat vlak omdat het kind zelf net zowel rechten heeft die beschermd moeten worden.

Vreemd dat je zoiets zegt in tijden van avondklokken en opgelegde social distancing.

In normale tijden mag je ook een boel zaken mét de nodige beperkingen. Iedereen mag zich een hond aanschaffen. Mensen die bewezen hebben honden te mishandelen, kunnen een verbod opgelegd krijgen om nog honden te houden?
Hond > Kind?
 
Ik zou, eerder dan mensen te verbieden/verhinderen om zwanger te worden - het gemakkelijker maken om kinderen af te nemen van mensen die al eerder ongeschikt zijn bevonden om hun plichten als ouder na te komen. Dat lijkt me grondwettelijk en ethisch gemakkelijker.

Dus, als je een tweede of derde of vierde kind krijgt nadat uw eerste is afgenomen, en het is duidelijk dat er geen fundamenteel beterschap is, de procedure versnellen. En dan in combinatie daarmee misschien de regels en procedures voor adoptie herbekijken, want daar loopt ook heel wat fout lijkt me.

Even meegeven dat dit slechts een eerste gedacht is hierover en dat ik hier eigenlijk nul dossierkennis over heb. Kan zijn dat ik enkele zaken verkeerd zie.
 
Vreemd dat je zoiets zegt in tijden van avondklokken en opgelegde social distancing.

In normale tijden mag je ook een boel zaken mét de nodige beperkingen. Iedereen mag zich een hond aanschaffen. Mensen die bewezen hebben honden te mishandelen, kunnen een verbod opgelegd krijgen om nog honden te houden?
Hond > Kind?
Maar da's niet de afweging die gemaakt wordt, de reden waarom we makkelijker een verbod op het houden van dieren opleggen dan op het hebben van kinderen is niet omdat kinderen onbelangrijker zijn, het is omdat het veel harder indruist tegen het zelfbeschikkingsrecht.
 
Ik zou, eerder dan mensen te verbieden/verhinderen om zwanger te worden - het gemakkelijker maken om kinderen af te nemen van mensen die al eerder ongeschikt zijn bevonden om hun plichten als ouder na te komen. Dat lijkt me grondwettelijk en ethisch gemakkelijker.

Dus, als je een tweede of derde of vierde kind krijgt nadat uw eerste is afgenomen, en het is duidelijk dat er geen fundamenteel beterschap is, de procedure versnellen. En dan in combinatie daarmee misschien de regels en procedures voor adoptie herbekijken, want daar loopt ook heel wat fout lijkt me.

Even meegeven dat dit slechts een eerste gedacht is hierover en dat ik hier eigenlijk nul dossierkennis over heb. Kan zijn dat ik enkele zaken verkeerd zie.
Dat zou inderdaad een oplossing kunnen zijn bij gezinnen waarin het voornamelijk om fysiek misbruik gaat. Dan kan je pro-actief reageren door het kind weg te nemen.

Maar hoe doe je dit bijvoorbeeld voor kinderen die met afwijkingen geboren worden omdat de moeder is blijven drinken, roken of drugs gebruiken tijdens de zwangerschap? Dan is het kwaad jammer genoeg al geschied en daar is het kind dan het slachtoffer van.
 
Maar da's niet de afweging die gemaakt wordt, de reden waarom we makkelijker een verbod op het houden van dieren opleggen dan op het hebben van kinderen is niet omdat kinderen onbelangrijker zijn, het is omdat het veel harder indruist tegen het zelfbeschikkingsrecht.

Ik geef je gelijk dat het daar een iets andere afweging is, maar ook daar vind ik het belang van het (ongeboren) kind belangrijker dan het zelfbeschikkingsrecht van bewezen (!) onbekwame ouders. Dit gaat hier niet over een discussie over het invoeren van het equivalent van een rijbewijs. Iedereen mag kinderen krijgen, tenzij je reeds bewezen hebt daar niet geschikt voor te zijn.
 
Maar hoe doe je dit bijvoorbeeld voor kinderen die met afwijkingen geboren worden omdat de moeder is blijven drinken, roken of drugs gebruiken tijdens de zwangerschap? Dan is het kwaad jammer genoeg al geschied en daar is het kind dan het slachtoffer van.
Very difficult. Roken/drinken tijdens een zwangerschap is voor zover ik weet (again, ik weet niet veel) zelfs niet verboden, dus good luck with that. Je hebt altijd mensen die al maanden zwanger zijn zonder het te weten, dan begeef je je in een zeer grijze zone.

Ook vrouwen die niet roken of drinken kunnen een kind met een afwijking krijgen. Het lijkt me zeer moeilijk om echt zwart op wit te bewijzen dat het ene rechtstreeks het gevolg is van het andere, en niet gewoon te wijten kan zijn aan pech.

Een erfelijke aandoening is voor zover ik weet ook niet voldoende om mensen een kinderwens te ontzeggen. Dus alles samen vind ik dat een zeer moeilijk te navigeren mijnenveld.
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Very difficult. Roken/drinken tijdens een zwangerschap is voor zover ik weet (again, ik weet niet veel) zelfs niet verboden, dus good luck with that. Je hebt altijd mensen die al maanden zwanger zijn zonder het te weten, dan begeef je je in een zeer grijze zone;
Dit artikel blijft me altijd bij.
Die natuurlijk moeder heeft 4 kinderen, allen met dezelfde problemen. Dat kon perfect voorkomen worden. Want op elk vlak is dat een drama: voor de natuurlijke moeder (nog het minst), voor de pleegouders, voor de maatschappij en niet in het minst voor het kind zelf.

Zijn vaardigheden gaan achteruit. Hij sorteert nu blokjes per kleur en zet de mannetjes en de diertjes bij elkaar. Ook bij Lego komt hij niet verder meer dan het rangschikken op kleur en grootte. Hij beseft dat hij steeds minder kan, en het maakt hem zo boos en ongeduldig dat hij zijn speelgoed kapotmaakt en zijn Legoblokjes stukbijt.
Echt triest word ik daar van.
 
Terug
Bovenaan