Boeken Welk fictieboek heb je net uitgelezen en wat vond je ervan?

Hoeveel boeken lees je gemiddeld per jaar?

  • Ik lees nooit

    Stemmen: 22 11,1%
  • 1-5 boeken

    Stemmen: 57 28,6%
  • 6-10 boeken

    Stemmen: 33 16,6%
  • 11-20 boeken

    Stemmen: 44 22,1%
  • 21-30 boeken

    Stemmen: 22 11,1%
  • 31-40 boeken

    Stemmen: 8 4,0%
  • 41-50 boeken

    Stemmen: 4 2,0%
  • 50-75 boeken

    Stemmen: 5 2,5%
  • 75-100 boeken

    Stemmen: 1 0,5%
  • 100+ boeken

    Stemmen: 3 1,5%

  • Totaal aantal stemmers
    199
David Eddings - Castle of Wizardry (The Belgariad #4)

Beste boek in de serie tot dusver, eindelijk gebeuren er dingen. Niet verrassend is dit het boek waarin tot dusver het minste gereisd werd. Men is meer stationair, er komt een kleine veldslag bij kijken en bepaalde personages krijgen meer exposure waardoor er wat meer afwisseling inzit.
Goed zo, ik kijk met plezier uit naar het afsluitende boek.
 
Train Dreams - Denis Johnson

Een korte novelle, voor de derde keer gelezen. Johnson heeft slechts een honderdtal bladzijden nodig om het leven van een man en de omgeving en tijd waarin hij leeft weer te geven met dezelfde diepgang waarvoor andere auteurs soms honderden bladzijden nodig hebben. De stijl van het boekje is vrij spaarzaam en de taal is klaar waardoor je het op 1.5-2u kan uitlezen, maar Johnson weet de minimale dialogen en omschrijvingen een poëtische kwaliteit mee te geven.

Één van mijn favoriete boeken ooit. Denis Johnson is eigenlijk ook een van m'n favoriete auteurs, helaas is de man te vroeg gestorven en altijd wat ondergewaardeerd gebleven. Misschien omdat hij geregeld van stijl en genre durfde wisselen tussen zijn boeken.
 
Train Dreams - Denis Johnson

Een korte novelle, voor de derde keer gelezen. Johnson heeft slechts een honderdtal bladzijden nodig om het leven van een man en de omgeving en tijd waarin hij leeft weer te geven met dezelfde diepgang waarvoor andere auteurs soms honderden bladzijden nodig hebben. De stijl van het boekje is vrij spaarzaam en de taal is klaar waardoor je het op 1.5-2u kan uitlezen, maar Johnson weet de minimale dialogen en omschrijvingen een poëtische kwaliteit mee te geven.

Één van mijn favoriete boeken ooit. Denis Johnson is eigenlijk ook een van m'n favoriete auteurs, helaas is de man te vroeg gestorven en altijd wat ondergewaardeerd gebleven. Misschien omdat hij geregeld van stijl en genre durfde wisselen tussen zijn boeken.
Nog nooit van die auteur gehoord. Meteen op mijn to-read gegooid. :)
 
Nog nooit van die auteur gehoord. Meteen op mijn to-read gegooid. :)
Awel ja, ik zet hem ook op mijn to-read! Lijkt me een interessante novelle te zijn. Een beetje zoals de boeken van Thomas Wolfe, maar die heeft wel een pak meer pagina's nodig om zijn verhaal te vertellen. Look homeward, angel en Of time and the river zijn twee fascinerende (quasi-autobiografische) werken die je een blik geven op het vroeg-20ste eeuwse small town America.
 
Benieuwd wat jullie ervan gaan vinden!

Train Dreams is sowieso hét boek van hem dat ik iedereen zou aanraden. Hij heeft veel goeie romans geschreven, maar eigenlijk zou ik z'n twee bundels kortverhalen als volgende aanraden. Jesus' Son wordt door sommigen gezien als zijn beste werk, maar is nogal somber en deprimerend, vol verhalen over drugsverslaving en mensen op de rand van de samenleving. The Largesse of the Sea Maiden is postuum gepubliceerd en wat toegankelijker, vooral het eerste verhaal daarvan is echt fantastisch.

Qua romans is het eigenlijk een beetje je gading vinden. Veel van zijn werk gaat over beschadigde of mislukte mensen die hard in aanraking komen met de oneerlijkheid van het leven, het is dus niet altijd lichte lectuur. Zijn latere romans zijn wat vaker uitstappen naar bepaalde genres zoals de hardboiled misdaadroman of spionageverhalen.
 
11/22/63 - Stephen King

De eerste 200 bladzijden waren oké, maar vanaf dat de romance werd geïntroduceerd ging het enkel nog schtijl bergaf. Zoals we van Stephen King gewoon zijn is het verhaal op zich wel spannend (al vind ik het tempo en de suspense building in zijn vroegere werken wel een pak beter), maar ik heb me mateloos geërgerd aan de belabberde verteller. Bij momenten zó slecht geschreven, zoveel herhaling, nutteloze seksscènes die niets toevoegen, het ene cliché na het andere, met als absolute toppunt een personage wiens oogkleur plots verandert om een wisselende gemoedstoestand te symboliseren. Het kon wel zo uit Twilight komen.

Als dit een goede representatie is van King's recentere boeken, ga ik het toch bij zijn vroeger werk houden (dat ik wel al met veel plezier heb gelezen).
 
Laatst bewerkt:
11/22/63 - Stephen King

De eerste 200 bladzijden waren oké, maar vanaf dat de romance werd geïntroduceerd ging het enkel nog stijl bergaf. Zoals we van Stephen King gewoon zijn is het verhaal op zich wel spannend (al vind ik het tempo en de suspense building in zijn vroegere werken wel een pak beter), maar ik heb me mateloos geërgerd aan de belabberde verteller. Bij momenten zó slecht geschreven, zoveel herhaling, nutteloze seksscènes die niets toevoegen, het ene cliché na het andere, met als absolute toppunt een personage wiens oogkleur plots verandert om een wisselende gemoedstoestand te symboliseren. Het kon wel zo uit Twilight komen.

Als dit een goede representatie is van King's recentere boeken, ga ik het toch bij zijn vroeger werk houden (dat ik wel al met veel plezier heb gelezen).
Ik vond dat eigenlijk geen slecht boek, maar ik heb dan ook een zwak voor tijdreisverhalen. Dat ene toppunt heb ik wellicht gelezen, maar daar heb ik me geen vragen bij gesteld. Ik vond The Stand van King ook gewéldig, maar vond die bovennatuurlijke elementen niet per sé een grote meerwaarde. Daar vond ik het eerste deel het sterkste, waarbij de ineenstorting van de beschaving werd beschreven door de ogen van verschillende personen. Daar vind ik King heel sterk uit de verf komen als een verteller van straffe verhalen. Hij is geen Mann of Dostojevski, maar die kan echt goed vertellen.

De Hulu-serie al gezien met James Franco?
 
11/22/63 - Stephen King

De eerste 200 bladzijden waren oké, maar vanaf dat de romance werd geïntroduceerd ging het enkel nog stijl bergaf. Zoals we van Stephen King gewoon zijn is het verhaal op zich wel spannend (al vind ik het tempo en de suspense building in zijn vroegere werken wel een pak beter), maar ik heb me mateloos geërgerd aan de belabberde verteller. Bij momenten zó slecht geschreven, zoveel herhaling, nutteloze seksscènes die niets toevoegen, het ene cliché na het andere, met als absolute toppunt een personage wiens oogkleur plots verandert om een wisselende gemoedstoestand te symboliseren. Het kon wel zo uit Twilight komen.

Als dit een goede representatie is van King's recentere boeken, ga ik het toch bij zijn vroeger werk houden (dat ik wel al met veel plezier heb gelezen).

Een vrij persoonlijke vraag, maar ben jij een vrouw?
Want eerlijk gezegd heb ik soms de indruk dat King moeite heeft met vrouwelijke personages geloofwaardig te schrijven. (niet altijd he, maar soms) Nu ja, in dit boek zit je meestal in de jaren '60, toen vrouwen nog verondersteld werden van oppervlakkig te zijn.

Zonder hier een hele gender discussie te willen doen losbarsten he :p Daar heb ik geen zin in, en er zijn andere topics voor :unsure:
 
Laatst bewerkt:
Een vrij persoonlijk vraag, maar ben jij een vrouw?
Want eerlijk gezegd heb ik soms de indruk dat King moeite heeft met vrouwelijke personages geloofwaardig te schrijven. (niet altijd he, maar soms) Nu ja, in dit boek zit je meestal in de jaren '60, toen vrouwen nog verondersteld werden van oppervlakkig te zijn.

Zonder hier een hele gender discussie te willen doen losbarsten he :p Daar heb ik geen zin in, en er zijn andere topics voor :unsure:
Ik ben inderdaad een vrouw, en je hebt goed geraden dat dat een van de dingen is die me nog het meest heeft gestoord: de manier waarop vrouwen in dat boek spreken was precies ingegeven door een geil puberjongetje dat enkel nog maar vrouwen in porno of blockbuster films heeft horen praten. Zelfs voor de jaren 60 vond ik dat niet echt geloofwaardig. :S

Ik vind King normaal echt wel een goede schrijver, maar deze deed het hem niet voor mij, sorry. :p Ik heb mijn vriend ook mateloos teleurgesteld met mijn reactie want het is een van zijn lievelingsboeken. Zal hem leren om The Idiot af te schieten hier. :unsure:
 
Ik ben inderdaad een vrouw, en je hebt goed geraden dat dat een van de dingen is die me nog het meest heeft gestoord: de manier waarop vrouwen in dat boek spreken was precies ingegeven door een geil puberjongetje dat enkel nog maar vrouwen in porno of blockbuster films heeft horen praten. Zelfs voor de jaren 60 vond ik dat niet echt geloofwaardig. :S

Ik vind King normaal echt wel een goede schrijver, maar deze deed het hem niet voor mij, sorry. :p Ik heb mijn vriend ook mateloos teleurgesteld met mijn reactie want het is een van zijn lievelingsboeken. Zal hem leren om The Idiot af te schieten hier. :unsure:
Dan heb ik goed gegokt inderdaad :p

Dat is omdat ik een tijdje samengewoond heb met iemand die na het zien van een film of serie altijd begon over hoe de vrouwen daarin weergegeven worden. Dat was eerlijk gezegd vrij vermoeiend soms, maar ik heb er wel uit onthouden dat ik als man dat soort zaken meestal gewoon niet opmerk. Diep vanbinnen zullen wij namelijk altijd 'geile puberjongetjes' blijven vrees ik haha :laugh:
 
Aha, de 'male gaze'. Sommigen zullen dat "woke BS" noemen, maar ik vind dat als man (hetero, blank) wel interessant om af en toe te beseffen. Er zijn tal van literaire vrouwelijke personages die je op die manier toch anders kan begrijpen. Het kan zijn dat een klassieke auteur zijn eigen frustraties heeft geprojecteerd in een Anna Karenina, bijvoorbeeld. In de omgekeerde richting zal dat ook wel zo zijn, maar de man is in tegenstelling tot de vrouw een stuk minder geobjectiveerd en geseksualiseerd.

En The Idiot afschieten is not done.
 
David Eddings - Enchanters' End Game (The Belgariad #5)

Laatste boek uit de serie. Niet slecht, goed wat actie dat redelijk deftig beschreven werd. Het einde is wel wat teleurstellend. Het ultieme bossfight was maar 3 pagina's lang, inclusief interactie met andere figuren. Uiteindelijk wat simpeltjes. Maar goed, als we eerlijk zijn, is dat ook gewoon een passende omschrijving van de serie: niet slecht, maar wel wat simpeltjes.

Hoewel ik het interessant vond om dit te herlezen uit mijn jeugd en wat oudere Fantasy te lezen, ga ik toch niets van zijn verdere boeken lezen. In de recensies op Goodreads gelezen dat die eigenlijk hetzelfde stramien volgen, maar gewoon met andere namen. Daarvoor heb ik nog teveel boeken op mijn To (Re)Read lijstje.
 
Andrzej Sapkowski - Witcher Saga: Time of Contempt

Weer een Witcher boek tussen gelezen, deze las ongelooflijk vlot en qua verhaal vond ik deze zeer sterk beginnen, dan wel een bizar stuk dat er niet in hoefde voor mij en wat vreemd aanvoelde in de wereld van The Witcher. Gelukkig was het einde sterker. Zeer benieuwd naar het vervolg, erg amusante reeks tot nu toe!

Het stuk dat ik niet kon vatten was Ciri & de eenhoorn. Begon erg sterk toen ze verlaten in de woestijn terecht gekomen was, maar dat een eenhoorn daar plots loopt rond te dartelen euuuh...
 
Howard Pyle - The Adventures of Robin Hood

Stond gratis op Amazon voor op de Kindle te lezen, betreft het boek uit 1883.

Eerste helft van het boek was toch vrij moeilijk om door te komen, en dan was die schrijfstijl nog het minst grote probleem. Vooral het verhaal zelf viel tegen. Elk hoofdstuk volgde hetzelfde plan, waarbij Robin en/of Lil' John gaan wandelen, ze iemand tegenkomen, ze zich gaan gedragen als een of andere macho-boy, de passant gaat zich dan ook als een macho gedragen waardoor Robin Hood of Lil' John zich verongelijkt gaat voelen en men gaat vechten. Na 1 of 2 uur vechten, zijn ze ofwel nog altijd aan't vechten, ofwel heeft Robin Hood/Johnyboy het onderspit moeten delven en nodigen ze de tegenstrever uit om de groep te vervolledigen in Sherwood Forest.
Nadat ze zowat iedereen zijn tegengekomen die je kan tegenkomen, begint het verhaal echt. Met avonturen hier en ginds, die uiteindelijk wel heel goed meevallen. Ze komen wat overeen met de Disney-film of andere adapties van de afgelopen decennia. Robin besteelt de rijken en de clerikalen, om het met anderen te delen (en ook een grote portie voor zichzelf natuurlijk). Het tweede deel van het boek valt daardoor wel heel goed mee, de avonturen zijn interessant en er zit altijd genoeg actie en veel humor in.
De epiloog is toch ook even wow, want je komt niet vaak tegen dat
Robin Hood sterft. Meer nog, hij wordt vermoord door zijn nicht die een non is terwijl hijzelf ziek is en haar opzoekt en om hulp vraagt.
Heftig dus.

Al bij al een stevige 3/5.
 
De Quincunx - Topper, zit eigenlijk veel in gaat ook veel richtingen uit, de hoofdpersonages maken allerlei zaken mee maar alles goed uitgewerkt en geschreven, voor mij nog een relatief stevige kluif maar las zo vlot dat ik er zelfs 's ochtends op de trein de moeite voor deed om in te lezen.
 
Terug
Bovenaan