Boeken Welk fictieboek heb je net uitgelezen en wat vond je ervan?

Hoeveel boeken lees je gemiddeld per jaar?

  • Ik lees nooit

    Stemmen: 22 11,1%
  • 1-5 boeken

    Stemmen: 57 28,6%
  • 6-10 boeken

    Stemmen: 33 16,6%
  • 11-20 boeken

    Stemmen: 44 22,1%
  • 21-30 boeken

    Stemmen: 22 11,1%
  • 31-40 boeken

    Stemmen: 8 4,0%
  • 41-50 boeken

    Stemmen: 4 2,0%
  • 50-75 boeken

    Stemmen: 5 2,5%
  • 75-100 boeken

    Stemmen: 1 0,5%
  • 100+ boeken

    Stemmen: 3 1,5%

  • Totaal aantal stemmers
    199
Letterlijk al zijn boeken? Dat zijn er superveel :eek: (volgens wiki 62 'novels')
Ja maar wel op mijn 12e begonnen en toen er al een 30 tal van gelezen tot mijn 20ste ongeveer. Dan jaren geen King meer gelezen en nu de laatste 3-4 jaar terug verwoed Stephen King beginnen lezen (Dark Tower was het hoogtepunt wel). Nu wil ik 'm gewoon afwerken, ik vond Rage & Roadworks bijv. niet zo goed, maar wil nu alles ervan gelezen hebben.
 
Begin nu eens aan Godenslaap! :unsure:
Ho ho, ik heb hier een hele stapel to read liggen hoor, daar zit een structuur in! Nooit 2 gelijkaardige boeken na elkaar, zoveel mogelijk afwisselen qua genre, taal, periode, ... Maar hij komt normaal gezien nog wel dit jaar aan de beurt!
 
W.J. Maryson - Het Eerste Zwaard: Sperling (MeesterMagier #1)

De Fantasy re-read cyclus zet zich verder en we zijn ondertussen aanbeland bij de 3e Fantasy serie van het jaar. Ditmaal een Nederlander zelfs. Een goeie 15 jaar geleden eens gelezen en het leek me destijds wel een vrij sterk verhaal.

Nu, na al de Fantasy die ik gelezen heb, dien ik die mening wel een beetje bij te stellen. Het is zeker niet slecht. Maryson spendeerde heel veel tijd aan het creeeren van een wereld boordevol geschiedenis en verschillende talen, dus dat is wel knap. Het verhaal zelf is weer vrij Tolkienachtig met een queeste, magiers/tovenaars (al blijft het voorlopig vrij beperkt), uitgesproken goed tegen slecht zonder echte grijze personages, iedereen is goed voor een reden en iedereen is slecht voor een reden. Het plot is ook voornamelijk gewoon reizen en actie-reactie in het goed vs slecht verhaal.
Het reisgezelschap bestaat uit 9 personages, maar meer dan de helft doet eigenlijk niks nuttig behalve meelopen en af en toe eens iets zeggen. Het plot is toch voornamelijk gefocused op 3-4 personages. Eigenlijk hadden ze gewoon kunnen vertrekken met die 4 personages en even ver gekomen, waarschijnlijk met minder problemen (want 1 van de problemen wordt veroorzaakt door 1 van die 5 nutteloze boys die op dat probleem na eigenlijk niet meer aan bod komt).

Nog 5 boeken in deze serie, maar allemaal onder de 400 paginas. Ik zet voort met het volgende boek en hoop op een kleine verbetering. Het is niet zo slecht dat ik het wil wegleggen, maar het is ook niet zo goed dat ik niet kan wachten om het volgende boek te lezen. Misschien dat dat komt wanneer het verhaal wat meer op gang is gekomen. Ik kan me echt niet inbeelden dat deze queeste zich 5 boeken voortzet.
 
@Général Zantas , het lijkt mij dat ge nu met uw rereads een beetje tegen mijn (eerder vermeld) probleem met veel fantasy aan loopt. Op den duur (her)kent ge de clichés en tropes zo dat alles een beetje meer van hetzelfde wordt....

OT: recent alles van David Gemmel in chronologische volgorde herlezen, hoogstaande literatuur is dat (zeker tegenwoordig) niet maar wel amusant en ik zie wel in dat hij toen (jaren '80) echt wel redelijk grondbrekend was door on-sympathieke helden te maken en echt in te zetten op redemption, hoewel dat thema er echt vaak (te) vingerdik op ligt.

Nu nog eens bezig in het debuut ( en enige) werk van zijn vrouw, Stella Gemmel - The City. Borduurt redelijk hard verder op het Redemption-thema maar met een poging tot diepere wereld die oa door tijdssprongen in het narratieve en soms te simplistische benadering (ik bedoel maar: Red VS Blue, het overdreven en overduidelijk demoniseren van De Andere,...) gewoon niet tot zijn recht komt. Heel het boek voelt een beetje alsof ze postuum Davids' notaties voor een nieuwe reeks/wereld aaneengeknutseld hebben tot 1 release
 
@Général Zantas , het lijkt mij dat ge nu met uw rereads een beetje tegen mijn (eerder vermeld) probleem met veel fantasy aan loopt. Op den duur (her)kent ge de clichés en tropes zo dat alles een beetje meer van hetzelfde wordt....

Klopt, al ben ik effectief wel gewoon middelmatige Fantasy aan het lezen. Eddings, Goodkind, Maryson. Die gaan echt bij niemand in de top-25 staan.
Ik vraag mij soms ook af waarom ik die aan het herlezen ben :D Maar bon, nostalgie is een sterke motivator. En met mijn meer ervaren mindset is het wel relevanter om de boeken op hun waarde te beoordelen. Ik hoef in principe nooit meer Eddings en Goodkind aan te raken, en als Maryson op hetzelfde niveau voortdoet, zal het weinig waarschijnlijk zijn dat ik zijn boeken nog een 3e keer lees.
Noch Eddings, noch Maryson zijn slecht. Maar ze zijn zo gewoontjes en voorspelbaar. Maryson heeft zo ook een scene gestolen uit LotR, het hoofdfiguur krijgt hier ook een malienkolder die alles tegenhoudt (Mythril-style) en een magische zaklamp die in het donkerste holletje van de Donkere Heer licht verwekt. Echt heel opmerkelijke plagiaat en weinig origineel.

Na deze serie waarschijnlijk toch Brandon Sanderson gaan (her)lezen. Altijd fan van die gast.
 
Van Maryson nooit iets gelezen omdat mijn broer die gelezen had en zei dat het een letterlijke LotR plagiaat was. Tja, dan blijf ik wel bij LotR.
 
Fantasy is nooit echt mijn ding geweest, hoewel ik LOTR van Tolkien zéér hoog acht en ook A song of ice and fire wel kan smaken (enfin, het eerste boek vond ik toch sterk).
 
Van Maryson nooit iets gelezen omdat mijn broer die gelezen had en zei dat het een letterlijke LotR plagiaat was. Tja, dan blijf ik wel bij LotR.

Klopt. Letterlijk is wat veel gezegd, persoonlijk denk ik dat Sword of Shannara nog altijd de meest blatant copy paste was van LotR dat ik tot hiertoe las. Maar het is wel helemaal in dezelfde geest met de eigen talen, de sfeer, etc.
 
Tender is the Night - F. Scott Fitzgerald

Zeer typerende roman van Fitzgerald die zich wederom afspeelt in de hogere maatschappelijke echelons van de jaren 1920. Ook hier staan romantische intriges en de schone schijn van de upper (middle) class centraal en het heeft daardoor best wel wat raakvlakken met The Great Gatsby. Verhaaltechnisch zit het goed ineen, en af en toe stoot je op een prachtige poëtische passage, maar al bij al is het een stuk minder memorabel dan zijn bekendere boeken.
 
Tender is the Night - F. Scott Fitzgerald

Zeer typerende roman van Fitzgerald die zich wederom afspeelt in de hogere maatschappelijke echelons van de jaren 1920. Ook hier staan romantische intriges en de schone schijn van de upper (middle) class centraal en het heeft daardoor best wel wat raakvlakken met The Great Gatsby. Verhaaltechnisch zit het goed ineen, en af en toe stoot je op een prachtige poëtische passage, maar al bij al is het een stuk minder memorabel dan zijn bekendere boeken.

The Great Gatsby is uiteraard meer memorabel qua verhaal, maar ik vond Tender Is The Night toch nog een niveau hoger. De personages zijn emotioneel veel beter uitgewerkt, wat niet verwonderlijk is als je de parallellen met het echte leven van Fitzgerald gaat opzoeken. Er zijn wel wat tekortkomingen in het boek (Dick Diver is nogal een dubieuze kwiet eigenlijk). Maar als je daar voorbij kijkt, vind ik deze roman beter geschreven en thematisch wat rijper. Ook hier wordt the american dream eigenlijk belicht, maar op een meer melancholische en trieste manier dan in Gatsby.
 
Dat boek ligt hier ook op mij te wachten, als ik mijn vrouw ervan overtuig om deze zomer aan de Franse rivièra te gaan flaneren neem ik die mee als vakantielectuur. Kans bestaat evenwel dat het de Molse rivièra zal worden. :p
 
Klopt. Letterlijk is wat veel gezegd, persoonlijk denk ik dat Sword of Shannara nog altijd de meest blatant copy paste was van LotR dat ik tot hiertoe las. Maar het is wel helemaal in dezelfde geest met de eigen talen, de sfeer, etc.
Sword of Shannara nooit gelezen enkel het vervolg Heritage of Shannara. Kan er me niet teveel van herinneren.
 
Sword of Shannara nooit gelezen enkel het vervolg Heritage of Shannara. Kan er me niet teveel van herinneren.

Leuke boeken, een pak beter dan Sword of Shannara. Maar goed, Brooks moest van zijn publisher een LotR kopie schrijven dus echt klagen past niet met die context in gedachten.
 
Firestarter - Stephen King

Bon, na een twintigtal pagina's had ik plots door dat ik deze al eens gelezen had 😅
Maar ik was het einde min of meer vergeten, dus heb ik toch gewoon verder gelezen. Blijft een uitstekend boek, en een goed voorbeeld van 'de andere kant' van Stephen King, m.a.w. niet de horrorverhalen waar hij toch vooral voor bekend staat.
 
Mijn leestempo is de afgelopen maand wel zeer vertraagd, maar stilaan aan het einde gekomen van het magistrale Spring Snow van Yukio Mishima. Derde lezing, als ik me niet vergis. Subliem liefdesverhaal in de hogere klassen van Japan van begin vorige eeuw. Wellicht mijn favoriete Mishima.

Hierna blijf ik wellicht in Japanse sferen met Domein van licht van Yūko Tsushima. Nog eens een vrouwelijke auteur!

En wie nog een Japanse aanrader wil: Stille Sneeuwval van Junichiro Tanizaki is da bomb.
 
The Great Gatsby is uiteraard meer memorabel qua verhaal, maar ik vond Tender Is The Night toch nog een niveau hoger. De personages zijn emotioneel veel beter uitgewerkt, wat niet verwonderlijk is als je de parallellen met het echte leven van Fitzgerald gaat opzoeken. Er zijn wel wat tekortkomingen in het boek (Dick Diver is nogal een dubieuze kwiet eigenlijk). Maar als je daar voorbij kijkt, vind ik deze roman beter geschreven en thematisch wat rijper. Ook hier wordt the american dream eigenlijk belicht, maar op een meer melancholische en trieste manier dan in Gatsby.
Fitzgerald vond Tender is the Night zijn absolute meesterwerk en het deed hem naar het schijnt ongelofelijk veel pijn dat het niet op hetzelfde laaiende enthousiasme werd ontvangen als zijn andere boeken.

Het is een stuk subtieler dan The Great Gatsby en je moet veel afleiden uit contextuele elementen. Op dat vlak zie je dat het een boek is van een ervaren schrijver (het "show, don't tell" principe).

Dick Diver deed me trouwens enorm denken aan Don Draper van Mad Men, tot de naam toe. In die mate zelfs dat ik het heb opgezocht, en jawel hoor, Dick werd als model/inspiratiebron gebruik voor Don. 😁
 
Mijn leestempo is de afgelopen maand wel zeer vertraagd, maar stilaan aan het einde gekomen van het magistrale Spring Snow van Yukio Mishima. Derde lezing, als ik me niet vergis. Subliem liefdesverhaal in de hogere klassen van Japan van begin vorige eeuw. Wellicht mijn favoriete Mishima.

Hierna blijf ik wellicht in Japanse sferen met Domein van licht van Yūko Tsushima. Nog eens een vrouwelijke auteur!

En wie nog een Japanse aanrader wil: Stille Sneeuwval van Junichiro Tanizaki is da bomb.
Ik heb hier ondertussen al 3 boeken van Mishima klaar liggen om te lezen en Spring Snow staat in bestelling. Ga hopelijk deze week aan The Sailor Who Fell... beginnen als m'n huidige boek uit is.

Fitzgerald vond Tender is the Night zijn absolute meesterwerk en het deed hem naar het schijnt ongelofelijk veel pijn dat het niet op hetzelfde laaiende enthousiasme werd ontvangen als zijn andere boeken.

Het is een stuk subtieler dan The Great Gatsby en je moet veel afleiden uit contextuele elementen. Op dat vlak zie je dat het een boek is van een ervaren schrijver (het "show, don't tell" principe).

Dick Diver deed me trouwens enorm denken aan Don Draper van Mad Men, tot de naam toe. In die mate zelfs dat ik het heb opgezocht, en jawel hoor, Dick werd als model/inspiratiebron gebruik voor Don. 😁
Dat is inderdaad een opvallende parallel. Net als Mad Men onderzoekt de roman de verhoudingen tussen man en vrouw. Maar waar Mad Men achteraf kijkt naar een moment waarop de balans verschuift, stelde Fitzgerald de rol van de man en vrouw ten opzichte van elkaar ter discussie op een moment dat de samenleving nog sterk patriarchaal was. Dat kan ook meegespeeld hebben bij de lauwe reactie bij het verschijnen.

Ik speel al langer met het idee om mijn tien favoriete boeken te herlezen, Tender Is The Night zou ik er ook bij plaatsen. Misschien toch eens werk van maken als ik m'n huidige leesstapel weggewerkt heb...
 
Boem Boem 2 - Bloedbad in Beringen - Jan van der Cruysse

Net het vervolg op Boem Boem gelezen en dat ging een stuk vlotter vooruit dan deel een om een of andere reden. De verwijzing naar de WTAA podcast op het einde was wel geestig.
 
W.J. Maryson - Het Tweede Zwaard: Emeandor (MeesterMagier #2)

Beter dan het eerste boek. De introductie tot de wereld en de personages zijn aan bod gekomen in boek 1, waardoor boek 2 zich veel meer (er is nog altijd wat expositie bij nieuwe personages/plaatsen natuurlijk) op het verhaal kan focussen. Er komen een aantal nieuwe personages bij en nog belangrijker is dat er meerdere PoV's zijn, waardoor je niet altijd in een cocon zit maar toch wat meer overzicht krijgt over wat er elders met anderen gebeurt. Zeker een meerwaarde in deze serie.
Het taalgebruik van de auteur leest ook wat vlotter ditmaal.

Al bij al genietbaar, maar niets memorabel uiteindelijk. Op naar de volgende.
 
Terug
Bovenaan