Heb in het verleden al eens een thread geopend hierover (ging toen over speelpleinwerking). We hebben dat toen bekeken als opvang en betaald langst onze kant. Het bedrag was laag en de moeite niet waard om te discussiëren. Plus het is inbrengbaar in de belastingen.
Maar de kosten die hij moet betalen blijven een probleem en worden alleen erger...
Even info, mijn vriendin is pas van 1/1/2022 begonnen met de kleding te factureren. Ze heeft dat 4-5 jaar niet gedaan omdat haar ex altijd lastig deed, ze die moeite niet wou doen en haar ex haar half bedreigde. Dat doet hij nu overigens bij mij ook, maar ik heb een olifantenvel.
Ik ben echter van principe, als er een overeenkomst is, dan moet die maar nageleefd worden. Ik hou dus ook alle bewijzen bij en stuur deze door naar haar ex (onder haar en mijn naam), vergezeld van een duidelijke excel met alle kosten.
De overeenkomst voorziet niet in voorafgaand akkoord voor aankoop kleding of gezondheidszorg zolang dat voorgeschreven is door een arts, itt tot bijvoorbeeld schoolgerief, vrijetijdsactiviteiten ed.
Echter sturen we een lijst wat we willen aankopen maar hij gaat dan met de helft niet akkoord. Deze spullen worden alsnog gekocht en gefactureerd omdat de kinderen natuurlijk wel gekleed moeten worden. Ze worden wel maar betaald voor de stukken waar hij mij akkoord gaat.
Er is ook geen budget afgesproken in de overeenkomst, maar we houden het kledingbudget in toom. Als mijn vriendin echt iets wil voor de kinderen maar het wordt wat duurder, betaald ze het zelf. Er is de mogelijkheid om kosten te weigeren, maar wel met een reden waarom (te duur, onnodig, niet in belang van het kind, inkomen niet voldoende...).
Voor gezondheidszorg sturen we een recap van de resultaten van het onderzoek en de voorgestelde behandeling.
Communicatie naar school, CLB ed wordt hij in copy gezet.
Voor Q4 2022 geeft hij reeds aan de winterschoenen en jeansbroeken niet te zullen betalen en voor alle andere kleding een totaalbudget van 70 euro per kind (dus zijn aandeel 35 euro), als we dan sturen dat de kleding van vorige winter (niet gefactureerd overigens) te klein zijn en de zomerschoenen niet bestand zijn tegen koude en regen krijgen we als antwoord: "ik maak hier geen woorden aan vuil".
Er is dus geen mogelijkheid tot open discussie en bemiddeling. We weten ook niet of financiële problemen aan de basis liggen, we vermoeden van niet aangezien hij pas een hond heeft bijgekocht naast zijn andere hond, wat toch ook een investering is. Daarnaast hebben ze een fatsoenlijk huis en 2 eigen wagens.
De dochter heeft helaas ook gehoorproblemen en logopedie sessies nodig. Echter wijst de IQ test uit dat solidaris niet tussen komt in deze kosten.
De bilan's opgesteld door de logopediste worden dus ook niet terugbetaald, deze factuur waarvan zijn aandeel 200 euro bedraagt weigert hij ook te betalen, wegens te duur en niet verwittigd dat dat de mogelijkheid er was tot weigering terugbetaling (wisten we zelf ook niet overigens). Hij was wel akkoord om een traject op te starten bij logopediste.
Hieronder even wat er uitgegeven (gefactureerd is) in 2022, misschien overdrijven we in aankoop kleding en ligt het bij ons:
Kleding Q1: 170
Kleding Q2: 198
Kleding Q3: 380 (hierin zaten per kind een paar sportschoenen om buiten te lopen tijdens lessen LO + 1 paar laarzen omdat ze een boswandeling deden, bewijsbaar gevraagd door school en ook overhandigd).
Dus voor 2022 zitten we na 3 kwartalen op 750 euro voor 2 kinderen (meisje 7 jaar, jongen 10 jaar), zijn aandeel dus 375 euro.
Volgens ons zeker niet overdreven, aankopen voor Q4 zullen ook op een 300 euro liggen voor beiden samen, komen we op pak 1100 euro voor beide kinderen gekleed op 1 jaar. Dat is kleding die gefactureerd wordt. We zitten dus sub 50 euro per maand per kind.
Deze kleding gaat overigens mee naar hem tijdens de weekends en zijn co-ouderschapsweken. Ook de niet betaalde kleding.
We weten niet echt hoe het verder moet, aangezien er geen gesprek mee aan te knopen is. Kan je met niet betaalde kosten (als het nog wat hoger wordt, want momenteel gaat het maar over een 400 euro) en de overeenkomst rechtstreeks naar een deurwaarder of moet dat via bemiddeling->familierechtbank?
Het is eigenlijk van de zotte dat je daar zoveel tijd moet insteken voor iets waar een overeenkomst over bestaat dat hij zelf mee heeft opgemaakt en approved is door de familierechtbank.
Hoe kunnen we dit anders aanpakken? De vorige keer waren er goede aanbevelingen, hoop daar nu ook op.
Maar de kosten die hij moet betalen blijven een probleem en worden alleen erger...
Even info, mijn vriendin is pas van 1/1/2022 begonnen met de kleding te factureren. Ze heeft dat 4-5 jaar niet gedaan omdat haar ex altijd lastig deed, ze die moeite niet wou doen en haar ex haar half bedreigde. Dat doet hij nu overigens bij mij ook, maar ik heb een olifantenvel.
Ik ben echter van principe, als er een overeenkomst is, dan moet die maar nageleefd worden. Ik hou dus ook alle bewijzen bij en stuur deze door naar haar ex (onder haar en mijn naam), vergezeld van een duidelijke excel met alle kosten.
De overeenkomst voorziet niet in voorafgaand akkoord voor aankoop kleding of gezondheidszorg zolang dat voorgeschreven is door een arts, itt tot bijvoorbeeld schoolgerief, vrijetijdsactiviteiten ed.
Echter sturen we een lijst wat we willen aankopen maar hij gaat dan met de helft niet akkoord. Deze spullen worden alsnog gekocht en gefactureerd omdat de kinderen natuurlijk wel gekleed moeten worden. Ze worden wel maar betaald voor de stukken waar hij mij akkoord gaat.
Er is ook geen budget afgesproken in de overeenkomst, maar we houden het kledingbudget in toom. Als mijn vriendin echt iets wil voor de kinderen maar het wordt wat duurder, betaald ze het zelf. Er is de mogelijkheid om kosten te weigeren, maar wel met een reden waarom (te duur, onnodig, niet in belang van het kind, inkomen niet voldoende...).
Voor gezondheidszorg sturen we een recap van de resultaten van het onderzoek en de voorgestelde behandeling.
Communicatie naar school, CLB ed wordt hij in copy gezet.
Voor Q4 2022 geeft hij reeds aan de winterschoenen en jeansbroeken niet te zullen betalen en voor alle andere kleding een totaalbudget van 70 euro per kind (dus zijn aandeel 35 euro), als we dan sturen dat de kleding van vorige winter (niet gefactureerd overigens) te klein zijn en de zomerschoenen niet bestand zijn tegen koude en regen krijgen we als antwoord: "ik maak hier geen woorden aan vuil".
Er is dus geen mogelijkheid tot open discussie en bemiddeling. We weten ook niet of financiële problemen aan de basis liggen, we vermoeden van niet aangezien hij pas een hond heeft bijgekocht naast zijn andere hond, wat toch ook een investering is. Daarnaast hebben ze een fatsoenlijk huis en 2 eigen wagens.
De dochter heeft helaas ook gehoorproblemen en logopedie sessies nodig. Echter wijst de IQ test uit dat solidaris niet tussen komt in deze kosten.
De bilan's opgesteld door de logopediste worden dus ook niet terugbetaald, deze factuur waarvan zijn aandeel 200 euro bedraagt weigert hij ook te betalen, wegens te duur en niet verwittigd dat dat de mogelijkheid er was tot weigering terugbetaling (wisten we zelf ook niet overigens). Hij was wel akkoord om een traject op te starten bij logopediste.
Hieronder even wat er uitgegeven (gefactureerd is) in 2022, misschien overdrijven we in aankoop kleding en ligt het bij ons:
Kleding Q1: 170
Kleding Q2: 198
Kleding Q3: 380 (hierin zaten per kind een paar sportschoenen om buiten te lopen tijdens lessen LO + 1 paar laarzen omdat ze een boswandeling deden, bewijsbaar gevraagd door school en ook overhandigd).
Dus voor 2022 zitten we na 3 kwartalen op 750 euro voor 2 kinderen (meisje 7 jaar, jongen 10 jaar), zijn aandeel dus 375 euro.
Volgens ons zeker niet overdreven, aankopen voor Q4 zullen ook op een 300 euro liggen voor beiden samen, komen we op pak 1100 euro voor beide kinderen gekleed op 1 jaar. Dat is kleding die gefactureerd wordt. We zitten dus sub 50 euro per maand per kind.
Deze kleding gaat overigens mee naar hem tijdens de weekends en zijn co-ouderschapsweken. Ook de niet betaalde kleding.
We weten niet echt hoe het verder moet, aangezien er geen gesprek mee aan te knopen is. Kan je met niet betaalde kosten (als het nog wat hoger wordt, want momenteel gaat het maar over een 400 euro) en de overeenkomst rechtstreeks naar een deurwaarder of moet dat via bemiddeling->familierechtbank?
Het is eigenlijk van de zotte dat je daar zoveel tijd moet insteken voor iets waar een overeenkomst over bestaat dat hij zelf mee heeft opgemaakt en approved is door de familierechtbank.
Hoe kunnen we dit anders aanpakken? De vorige keer waren er goede aanbevelingen, hoop daar nu ook op.