Vragenvuur Vragenvuur: Squidward

Ik las ergens dat je vroeger armoede hebt gekend en nu zag ik dat je ging informeren voor een Rolex horloge. Hoe heb je die ommekeer kunnen maken?
 
Ik las ergens dat je vroeger armoede hebt gekend en nu zag ik dat je ging informeren voor een Rolex horloge. Hoe heb je die ommekeer kunnen maken?
Een paar jaar hebben we echt wel geschraapt. De voedselbank en een soort buurtwinkel van een religieuze gemeenschap. Je wordt trouwens echt wél scheef bekeken bij de voedselbank.
Een bankrekening die niet onder 0 kon dus de laatste € was de laatste en een schuldbemiddelaar.
Ik ben nog betrapt met een brood en een potje preparé in mijn handtas. Politie er bij en al. Ik denk niet dat ik mij ooit kleiner gevoeld heb.
Onze schuldbemiddeling was op 7 jaar. In jaar 2 is mijn vader gestorven dus mijn stuk erfenis is daar naar gegaan (was het wettelijk minimum maar heeft een groot deel geholpen) en dan in jaar 6 is mijn moeder gestorven (ik had nog gezegd aan de bemiddelaar ‘tja, ik kan niet beloven dat ik nog een ouder zal kwijt zijn binnen de nodige periode’ en toen belde voor mijn moeder te melden dacht hij dat het een lolleke was) en daarmee is alles afbetaald en nu is het leven bijna totaal omgekeerd.
Ik kan alleen maar aandringen dat je een poging doet om áls je fondsen binnenkrijgt, een beetje geheim te houden.
 
Laatst bewerkt:
Een paar jaar hebben we echt wel geschraapt. De voedselbank en een soort buurtwinkel van een religieuze gemeenschap. Je wordt trouwens echt wél scheef bekeken bij de voedselbank.
Een bankrekening die niet onder 0 kon dus de laatste € was de laatste en een schuldbemiddelaar.
Ik ben nog betrapt met een brood en een potje preparé in mijn handtas. Politie er bij en al. Ik denk niet dat ik mij ooit kleiner gevoeld heb.
Onze schuldbemiddeling was op 7 jaar. In jaar 2 is mijn vader gestorven dus mijn stuk erfenis is daar naar gegaan (was het wettelijk minimum maar heeft een groot deel geholpen) en dan in jaar 6 is mijn moeder gestorven (ik had nog gezegd aan de bemiddelaar ‘tja, ik kan niet beloven dat ik nog een ouder zal kwijt zijn binnen de nodige periode’ en toen belde voor mijn moeder te melden dacht hij dat het een lolleke was) en daarmee is alles afbetaald en nu is het leven bijna totaal omgekeerd.
Ik kan alleen maar aandringen dat je een poging doet om áls je fondsen binnenkrijgt, een beetje geheim te houden.

Als je hier niet op wilt antwoorden of zelf wilt dat ik de vraag wis, laat het zeker weten.

Kan je beschrijven hoe je ooit in die situatie ben gekomen? Ik weet heel zeker dat het niet 1 beslissing/ gebeurtenis is, maar heel veel kleine factoren die je niet in de hand hebt samen die leiden tot de situatie waarin je zat.

Waren de kinderen er toen al?
 
Is het niet bizar dat "het onderwijs" geen gebruik maakt van een engelstalige leerkracht (met het juiste diploma...) om bv. het vak Engels te geven?
Dat is uitendelijk toch maar logisch? Kijk naar het taalgebruik van de gemiddelde vlaming. Kan die nederlands gaan geven?
 
Een paar jaar hebben we echt wel geschraapt. De voedselbank en een soort buurtwinkel van een religieuze gemeenschap. Je wordt trouwens echt wél scheef bekeken bij de voedselbank.
Een bankrekening die niet onder 0 kon dus de laatste € was de laatste en een schuldbemiddelaar.
Ik ben nog betrapt met een brood en een potje preparé in mijn handtas. Politie er bij en al. Ik denk niet dat ik mij ooit kleiner gevoeld heb.
Onze schuldbemiddeling was op 7 jaar. In jaar 2 is mijn vader gestorven dus mijn stuk erfenis is daar naar gegaan (was het wettelijk minimum maar heeft een groot deel geholpen) en dan in jaar 6 is mijn moeder gestorven (ik had nog gezegd aan de bemiddelaar ‘tja, ik kan niet beloven dat ik nog een ouder zal kwijt zijn binnen de nodige periode’ en toen belde voor mijn moeder te melden dacht hij dat het een lolleke was) en daarmee is alles afbetaald en nu is het leven bijna totaal omgekeerd.
Ik kan alleen maar aandringen dat je een poging doet om áls je fondsen binnenkrijgt, een beetje geheim te houden.
Ik zal dan mss iets gelijkaardigs vragen als Pardal, was de relatief met de ouders zo slecht? Want om een erfenis te krijgen zoals je daar beschrijft die je van schrapen en eten stelen naar rolex shoppen brengt moet komen van een serieus welstellende (rijk zelfs?) thuis. Dat ze dan nooit willen helpen hebben terwijl ze nog in leven waren.

anyway moet je niet antwoorden natuurlijk.
 
Een open of gesloten relatie en wat zou je overwegrn als je ooit alleen komt te staan?
Geen. Absoluut 100% geen.
Er is altijd wel een oplossing indien echt dringend…

vikhammer-bedside-table-black__0858003_pe665925_s5.jpg
 
Als je hier niet op wilt antwoorden of zelf wilt dat ik de vraag wis, laat het zeker weten.

Kan je beschrijven hoe je ooit in die situatie ben gekomen? Ik weet heel zeker dat het niet 1 beslissing/ gebeurtenis is, maar heel veel kleine factoren die je niet in de hand hebt samen die leiden tot de situatie waarin je zat.

Waren de kinderen er toen al?
Het is heel dom begonnen.
Ik ben thuis kunnen blijven tot ik mijn studies af had maar dan is het zoeken naar werk. Ik had interims maar geen vaste uren. Mijn ouders waren op dat moment al aan een neerwaartse spiraal bezig (alcohol, manisch depressiviteit) en op zijn laagste kon mijn vader mij thuis niet verdragen. Dus ik moest buiten. Ik kan hem dat niet kwalijk nemen, zijn hoofd was echt niet ‘van hem’.

Mijn nu-man en ik zijn gaan samenwonen maar op dag 1 van het effectief samenwonen stond mijn rekening op -€1250 en de zijne ook (huurwaarborg, basis meubelen, contract tv en internet). Ons beider loon elke maand was boven de €1250, maar heel nipt. Dus elke maand eindigde diep onder nul.
Dan kom je op een punt dat je beide in Brussel werkt maar over vier scholen dus is een autootje een oplossing. Anders geraak je gewoon niet op je scholen doorheen de dag. Maar dan is er een perte total ongeluk met de auto. Die toch afbetaald moet worden.
Toen kreeg mijn man een HR kans in Parijs. Hij heeft daar een eerste infarct gedaan en is ontslagen want ‘dat past niet in ons dynamisch imago’. Was Parijs een foute keuze? In hindsight, ja. Maar als men €600 meer gaat bieden als loon en je bent al twee jaar aan het ploeteren dan was die propere lei heel verleidelijk.
Ik was toen we terugkwamen 3 maanden zwanger en het heeft 4 jaar geduurd eer het administratieve van Parijs in orde kwam dus ik had nérgens recht op. Opnieuw huurwaarborg etc
Ik deed interims en ben maar minimaal thuis gebleven voor baby 1 maar als noch je eigen noch je schoonfamilie wil bijspringen gewoon voor babysitten en een crèche was onbetaalbaar. Dus dan betaal je de bevalling maar niet het water, de maand er op water maar geen elektriciteit etc. Wij hadden bijvoorbeeld Telenet en die hadden ons afgesloten na drie keer een achterstand (was onze schuld, no contest) maar die gooiden daar direct €1200 kosten allerhande bij. Da’s een bomkrater.
Onze put waren louter onbetaalde elektriciteit, water en internet. Ik snap ook wel dat het een beetje flippant is om te zeggen ‘louter’ en wij waren allebei financieel zeker niet bij de best (of ook maar enigszins) voorbereidden en zeker niet alleen in géén familiale hulp maar als je dan ook buiten het sociaal vangnet valt… is het een steile afgrond.

Toen baby 1 twee jaar was, zijn mijn schoonouders wat beginnen bijspringen tot hij naar het kleuter kon (je kan tenslotte niet opscheppen wat een fantastische oma je bent als niemand je ooit met dat kind ziet) en toen heb ik direct fulltime retail gaan doen. Was niet hét groot loon maar wel constant en vanaf toen ging het steeds beter, rechten opbouwen en zo.

En dan twee overleden ouders. Dat is bitterzoet.
 
Dat is uitendelijk toch maar logisch? Kijk naar het taalgebruik van de gemiddelde vlaming. Kan die nederlands gaan geven?

ze heeft het vereiste diploma behaald om Engels te onderwijzen.

Ook de Vlaming die een diploma heeft om Nederlands te onderwijzen, kan m.i. dus inderdaad Nederlands gaan geven.
 
Laatst bewerkt:
Ik zal dan mss iets gelijkaardigs vragen als Pardal, was de relatief met de ouders zo slecht? Want om een erfenis te krijgen zoals je daar beschrijft die je van schrapen en eten stelen naar rolex shoppen brengt moet komen van een serieus welstellende (rijk zelfs?) thuis. Dat ze dan nooit willen helpen hebben terwijl ze nog in leven waren.

anyway moet je niet antwoorden natuurlijk.
Papa en mama Squidward waren heel ongelukkige mensen. Dat maakt het zo triestig.
Mijn vader was manisch-depressief en daardoor was ik als kind al heel op mijn hoede voor papa. Want je wist nooit wat je ging krijgen. Hij dutte elke middag als hij thuis was en nu nóg krijg ik Spaans benauwd als er over de middag lawaai is van de kinderen (en dat gaat ver, zelfs van een korte schaterlach voel ik mij ziek van stress) en mijn moeder maakte daar heel handig gebruik van om zichzelf af te schilderen als tam muisje terwijl ze… eh ja het volslagen tegenovergestelde was. Zij vertelde mij ook alles maar als kind van 8 moet ik niet weten dat je al zes jaar een vriend hebt of dat je zwanger was maar er niet mee doorgegaan bent.
Ik was zelf wel een muis. Als tiener ging ik nergens, ik ben nooit naar een fuif geweest, nooit een vriendje of vrienden gehad. Tot ik op mijn 18 een eerste keer het huis uit ging en mijn schade heb ingehaald (yeehaw).
Toen is het alcoholgebruik daar in huis fors naar boven gegaan (vader was al alco, moeder sinds dan). Op mijn 21 weer thuis gaan wonen om mijn opleiding te doen en dat ging eigenlijk wel goed, zij trots, ik zen. Maar toen ik begon te werken viel dat weer helemaal in elkaar.

Ik heb enorm gefoeterd indertijd omdat je zoiets hebt van ‘alee ik ben uw kind’ enzovoort enzoverder maar eigenlijk hadden ze wel een punt. Het was een kl*tetijd maar we zijn er toch wel voor een indrukwekkend stuk zelf uitgeklommen (we gingen eind jaar 7 de bemiddeling afbetaald hebben).
Maar ik zou toch anders handelen voor mijn kinderen. Ik zou niet anders willen/kunnen.
 
ze heeft het vereiste diploma behaald om Engels te onderwijzen.

Ook de Vlaming die een diploma heeft om Nederlands te onderwijzen, kan m.i. dus inderdaad Nederlands gaan geven.

logica en begrijpend lezen zijn kennelijk niet uw sterkste punten.
Ik had de eerste post niet gelezen, mijn verontschuldiging! Maar ja dan is het inderdaad vreemd dat iemand met een bachelor engels geen engels mag geven
 
In welk tijdperk van de geschiedenis had je graag geboren willen worden? Wat spreekt jou het meest aan ivm specifiek dat tijdperk en wanneer had je zeker nooit willen leven?
Mocht je voor 1 dag een man zijn, wat zou je doen van moment van opstaan tot het slapengaan?👀

Btw; oneindig veel respect voor je openheid en eerlijkheid hiero.
Je hebt zo te lezen al verschillende en vooral moeilijke paden bewandeld.
 
Laatst bewerkt door een moderator:
In welk tijdperk van de geschiedenis had je graag geboren willen worden? Wat spreekt jou het meest aan ivm specifiek dat tijdperk en wanneer had je zeker nooit willen leven?
Mocht je voor 1 dag een man zijn, wat zou je doen van moment van opstaan tot het slapengaan?👀

Btw; oneindig veel respect voor je openheid en eerlijkheid hiero.
Je hebt zo te lezen al verschillende en vooral moeilijke paden bewandeld.
Victoriaanse tijd. De stijl, de gaslampen, alles wat nog te ontdekken was (Egypte had nog tombes etc). En dan rustig sterven in 1913. (En hoe makkelijk kon je poeierkes gaan halen in de apotheek!)
Mocht ik een overzicht hebben van alle tijden en kunnen kiezen, ik vind deze tijd eigenlijk niet zo leuk. Ok, super modern maar de prijs die we op alle vlak betalen is echt te zwaar.

1 dag man? Rencontre avec la saucisse natuurlijk! Maar ik zou geen vrouw binnen (proberen) doen. Ik zit hier nu op mijn bed te denken en ik kan eigenlijk echt niets bedenken wat ik als man zou doen. Van alles wat je voor een dag kan zijn, ik zou liever een dag een Golden Retriever zijn. Of een vogel en kunnen vliegen.
 
Stel, je kan je hele leven opnieuw doen. Wat is het ding dat je dan zeker nooit nog eens zou doen?
 
Terug
Bovenaan