Toevluchtsoord voor de (toekomstige) mama's en papa's

[Sylverscythe]

Na het tragische verhaal in Charleroi: hoe kan het dat je je kind vergeet in de (snikhete) auto?

Als je dat meemaakt, dat kan je jezelf toch nooit vergeven? Ik ben zelf wel een vergeetachtig iemand (bij momenten), maar dit heb ik gelukkig nog niet meegemaakt. Maar het kan ook anders: vijf seconden je kind niet in 't oog hebben en die kan het straat oversteken en worden aangereden door een auto. Of een verkeerde beweging maken op een speeltoestel en een been of arm breken. Ik prijs me gelukkig dat ik nog geen enkele keer naar spoed ben moeten rijden, maar als je dit soort berichten leest is dat wel een reality check dat je niet altijd geluk hebt.

Het is moeilijk te geloven dat iedereen zoiets kan voorhebben, maar goed gezien de verklaringen van de neuroloog zal het wel zo zijn. Het is ook niet of je als ouder van een jong kind altijd onder optimale omstandigheden functioneert (slaapgebrek).

Lijkt me ook niet iets dat je nog te boven komt, en ik denk dat veel relaties zo'n situatie ook niet zouden overleven.

 

[Avondland]

Het is moeilijk te geloven dat iedereen zoiets kan voorhebben, maar goed gezien de verklaringen van de neuroloog zal het wel zo zijn. Het is ook niet of je als ouder van een jong kind altijd onder optimale omstandigheden functioneert (slaapgebrek).

Lijkt me ook niet iets dat je nog te boven komt, en ik denk dat veel relaties zo'n situatie ook niet zouden overleven.

Als je kind komt te overlijden door een slepende ziekte is al heel zwaar, maar dat verdriet draag je samen en niemand kan daar een schuld voor dragen. In dit geval moet die moeder getorst gaan onder een loodzwaar schuldgevoel en zal die vader zijn vrouw toch ook heel anders benaderen.

 

[Avondland]

Bedoel je dan een slaaptabletje? Welk merk raad je aan voor kinderen?

Slaappillen voor kinderen bestaan niet, denk ik.

Een shutdownknop zou anders wel interessant zijn.

 

[Kjelleke]

Als je kind komt te overlijden door een slepende ziekte is al heel zwaar, maar dat verdriet draag je samen en niemand kan daar een schuld voor dragen. In dit geval moet die moeder getorst gaan onder een loodzwaar schuldgevoel en zal die vader zijn vrouw toch ook heel anders benaderen.

Het feit dat die vader de vrouw anders zal benaderen, zal ook als gevolg hebben dat de relatie ook ten einde zal komen met tijd.

Ik begrijp wel dat er gezegd word dat je niet volledig uwzelf bent vanwege slaapgebrek. Ik heb ook lastige momenten gehad in het begin net als mijn vrouw met heel weinig tot geen slaap. Maar dan nog, zou ik mijn kind niet kunnen 'vergeten'.

 

[Général Zantas]

Slaappillen voor kinderen bestaan niet, denk ik.

Een shutdownknop zou anders wel interessant zijn.

Flauw mopje, omdat ik vrij oldschool ben op dat vlak. Kinderen die amper anderhalf jaar our zijn al uren op een tablet laten spelen? Indiceert ook al dat ze voordien al tijd met een tablet hebben doorgebracht en ermee bekend zijn. Ik begrijp dat niet zo goed. Die van ons kan een uurtje kinderliedjes kijken per dag op de televisie*, maar vanaf als ze de GSM ofzo vastneemt, nemen we die wel gelijk weg.
Maar ik wil niet oordelen of wat dan ook, iedereen heeft zijn eigen manier van opvoeden en ik zal vast ook dingen doen waarvan anderen denken dat het niet goed is of dat ze het anders zouden aanpakken.

*in het weekend of als ze ziek thuis is, tijdens schooldagen niet.

 

[TNTim]

Hoe onbegrijpelijk ook, ik durf mijn hand niet in het vuur steken dat ik zoiets niet had kunnen tegen komen...

Wisselende dagen dat je uw kinderen naar de crèche brengt, kind dat muisstil ligt te slapen op de achterbank, stress van werk/relatie, slaaptekort, ...

 

[Mulan]

Het kan effectief iedereen overkomen omdat we ons, zeker bij zwaar slaapgebrek, houden aan vaste routines. Naar de crèche gaan was nog geen routine voor die mama. Op automatische piloot leven houdt in dat we terugvallen op het bekende, niet het nieuwe.
De eerste zomer dat we onze dochter hadden, kwam er ook zo iets in het nieuws (was een papa toen) en sindsdien zegt waze bij het beëindigen van een rit dat ik mijn dochter niet mag vergeten uithalen. Eigenlijk zou je auto een melding moeten geven als niet alle gordels open zijn (wat niet werkt bij Isofix helaas) of als er nog een gewicht van >5kg op een zitplaats gedetecteerd wordt...

 

[Avondland]

Ik moet eerlijk bekennen dat de tablet hier wel een dagelijks gegeven is. Niet volcontinu en ze kan zich prima vermaken zonder, maar bij momenten is dat een héél handige tool als je iets in het huishouden moet doen en je hebt een peuter die het kot afbreekt. Of even tijdens het eten, zodat je zelf op je gemak kan verder eten.

 

[Sir.Killalot]

De tablet gebruiken wij enkel voor lange autoritten, of als we 's avonds naar huis rijden en we niet willen dat ze in slaap vallen (maar dat helpt meestal niet).

Die tablet ligt thuis gewoon open en bloot op een plek waar ze aan kunnen, maar ze vragen daar eigenlijk nooit naar.

 

[Général Zantas]

Ah, daarvoor hebben wij een box van 1,5m op 1,5m waarin haar speelgoed ligt en waar ze niet uitkan...

 

[Cerv.Be]

Het is nogal gemakkelijk om te zeggen dat het je jou niet zal overkomen tbh. Dat denkt iedereen inderdaad, maar het brein maakt soms rare kronkels. Zeker wanneer iemand stress heeft, te weinig slaap, etc.

 

[exCite]

Ik ga daar niet over zeveren, ze hebben hier allebei een tablet en ze kijken daar elke dag wel op (een uurtje, want dan schakelt die uit, enkel die van de oudste kan nog een extra uurtje op een leerapp).

Ik (en mijn vriendjes, etc.) hadden vroeger ook een gameboy of wat dan ook, ik zie daar niet meteen kwaad in, zolang ze ook nog uit zichzelf andere zaken nemen om te spelen, buiten spelen, ...

 

[Avondland]

Ik ga daar niet over zeveren, ze hebben hier allebei een tablet en ze kijken daar elke dag wel op (een uurtje, want dan schakelt die uit, enkel die van de oudste kan nog een extra uurtje op een leerapp).

Ik (en mijn vriendjes, etc.) hadden vroeger ook een gameboy of wat dan ook, ik zie daar niet meteen kwaad in, zolang ze ook nog uit zichzelf andere zaken nemen om te spelen, buiten spelen, ...

Als puber zat ik soms een hele dag (en nacht) achter de PC Diablo II te spelen.

... en Diablo IV is misschien wel te overwegen waard uit nostalgische redenen. In plaats van zuchtende ouders zal dat dan wel een zuchtende vrouw worden.

Dochter speelt gelukkig héél graag buiten en we hebben een grote tuin, dat doet die uiteindelijk nog het liefste.

 

[Sir.Killalot]

Het is nogal gemakkelijk om te zeggen dat het je jou niet zal overkomen tbh. Dat denkt iedereen inderdaad, maar het brein maakt soms rare kronkels. Zeker wanneer iemand stress heeft, te weinig slaap, etc.

Ik zit hier nu ook met een opgestapeld slaaptekort van 5 jaar, met heel veel stress wegens het toch een goed idee vinden om aan een totaalrenovatie te beginnen en ik merk dat mijn hoofd met momenten zo aan het malen is dat ik echt niet meer op let en puur op automatische piloot functioneer. Ik kan het me ook maar moeilijk inbeelden dat het mij zou overkomen met mijn kinderen, maar echt uitsluiten ... In elk geval een ongelofelijk verschrikkelijk drama.

 

[Wilcao]

Na het tragische verhaal in Charleroi: hoe kan het dat je je kind vergeet in de (snikhete) auto?

Als je dat meemaakt, dat kan je jezelf toch nooit vergeven? Ik ben zelf wel een vergeetachtig iemand (bij momenten), maar dit heb ik gelukkig nog niet meegemaakt. Maar het kan ook anders: vijf seconden je kind niet in 't oog hebben en die kan het straat oversteken en worden aangereden door een auto. Of een verkeerde beweging maken op een speeltoestel en een been of arm breken. Ik prijs me gelukkig dat ik nog geen enkele keer naar spoed ben moeten rijden, maar als je dit soort berichten leest is dat wel een reality check dat je niet altijd geluk hebt.

Hadden het ook erover in de vriendengroep en een deel vindt het dan onbegrijpelijk omdat je kind altijd op de eerste plaats komt. Ik vind zo'n uitspraken wel erg, want niks zegt dat voor die mensen het kind niet op de eerste plaats komt. Waarschijnlijk dachten die mensen (die vrouw), dat dit hun ook nooit zou kunnen overkomen. Dit is gewoon iets uiterst tragisch en wat helaas voor kan komen bij de beste gezinnen.

 

[Général Zantas]

Ik ga daar niet over zeveren, ze hebben hier allebei een tablet en ze kijken daar elke dag wel op (een uurtje, want dan schakelt die uit, enkel die van de oudste kan nog een extra uurtje op een leerapp).

Ik (en mijn vriendjes, etc.) hadden vroeger ook een gameboy of wat dan ook, ik zie daar niet meteen kwaad in, zolang ze ook nog uit zichzelf andere zaken nemen om te spelen, buiten spelen, ...

Ter verduidelijking, het gaat over een kind van 1,5-2 jaar. Ik vermoed dat je destijds nog niet op de Gameboy speelde.
Onze zoon van 7 speelt af en toe een spelletje op de GSM van mij, maar hij wordt er toch heel druk van en heeft moeilijkheden om achteraf nog te luisteren, dus we proberen het zoveel mogelijk te beperken.

 

[Mr. Rager]

Na het tragische verhaal in Charleroi: hoe kan het dat je je kind vergeet in de (snikhete) auto?

Als je dat meemaakt, dat kan je jezelf toch nooit vergeven? Ik ben zelf wel een vergeetachtig iemand (bij momenten), maar dit heb ik gelukkig nog niet meegemaakt. Maar het kan ook anders: vijf seconden je kind niet in 't oog hebben en die kan het straat oversteken en worden aangereden door een auto. Of een verkeerde beweging maken op een speeltoestel en een been of arm breken. Ik prijs me gelukkig dat ik nog geen enkele keer naar spoed ben moeten rijden, maar als je dit soort berichten leest is dat wel een reality check dat je niet altijd geluk hebt.

In tranen. Moet echt een verschrikkelijke dood zijn, godverdomme zeg.

Ik ga die van ons straks nog eens goed knuffelen.

 

[makila]

Op z'n Makila's: De kans dat ik dit voor heb (als ik kinderen zou hebben - hypothetisch want ik heb geen kinderen) is bijzonder klein MAAR ik ga niet zeggen dat die kans onbestaand is. Even met de hersenen ergens anders zijn door stress, druk of "whatever reason", en ik ga dit 'mogelijks' ook voor hebben hoor.

Dus heb dit maar eens voor. Dit is echt verschrikkelijk.

Dit is toch mijn ween / blijt moment van de dag.

Waarschijnlijk dachten die mensen (die vrouw), dat dit hun ook nooit zou kunnen overkomen. Dit is gewoon iets uiterst tragisch en wat helaas voor kan komen bij de beste gezinnen.

Dit dus.

Telkens je zo'n zaken leest is dit wél een trigger om EXTRA er op te letten moest je kinderen hebben.

 

[Sir.Killalot]

En op dezelfde dag die absolute gruwel in Frankrijk. Die schrik dat er mijn kinderen iets zou gebeuren, ik vind dat vaak echt ondraaglijk. Ik heb lang getwijfeld of ik kinderen wou, omdat ik wist dat ik me daar continue extreme zorgen over zou maken.

 

[Chickenlal]

Ik heb het daar ook heel moeilijk mee met "loslaten", ik hou al mijn hart vast voor als hij puber leeftijd heeft en gaat uitgaan en hele dagen weg gaat zijn.

Ik weet nu al dat ik hier ga wakker liggen tot hij terug thuis komt elke dag opnieuw.