Toevluchtsoord voor de (toekomstige) mama's en papa's

[Chelark007]

Meneer van 4 die wijsneus uithangt en altijd 'ik wil' al 2 dagen lang. Tijd dat het maandag is

 

[Mulan]

Iemand tips om met een baby in een draagzak te kunnen gaan neerzitten? Hij zit er graag in, quasi instant tot rust en in slaap bij beetje stappen. Maar durf niet neer te gaan zitten want dan is het meteen jengelen.

Eens kijken of hem op je rug dragen een optie is? Dan "voelen" ze het minder als je gaat neerzitten dan wanneer ze op de buik hangen.

 

[anders.]

Iemand tips om met een baby in een draagzak te kunnen gaan neerzitten? Hij zit er graag in, quasi instant tot rust en in slaap bij beetje stappen. Maar durf niet neer te gaan zitten want dan is het meteen jengelen.

Dat wakker schieten als je gaat zitten is een normale reactie, maar verschrikkelijk irritant.
Tip 1: gaan zitten met rechte rug. Dus echt gewoon door enkel uw benen te bewegen.
Tip 2: blijven wiegen, ook als je zit.
Tip 3: witte ruis. Het allerlaatste dat je wil is als je gaat zitten en hij schiet wakker omdat de stoel kraakt ofzo.



Gisteren gaan zwemmen (omdat de dochter haar middagdutje weer eens geskipped heeft). Kom je daar aan, zie je een vader met een kind dat ongeveer even oud is aan de kant zitten terwijl zijn dochter in zijn armen ligt te slapen.
Het is daar ijskoud, gigantisch veel lawaai, fel licht, ... Ik denk dat ze mijn kin bijna van de grond konden rapen.

 

[pardal]

Gisteren gaan zwemmen (omdat de dochter haar middagdutje weer eens geskipped heeft). Kom je daar aan, zie je een vader met een kind dat ongeveer even oud is aan de kant zitten terwijl zijn dochter in zijn armen ligt te slapen.
Het is daar ijskoud, gigantisch veel lawaai, fel licht, ... Ik denk dat ze mijn kin bijna van de grond konden rapen.

Zo hard herkenbaar.

Ondertussen wel al geleerd dat we niet gezien hebben hoe hij de kleine in slaap heeft gekregen. Even goed heeft die kleine 2 nachten niet geslapen en heeft die papa 2 uur moet de auto rondgereden eer de kleine als een blok in slaap viel.

Ofwel dat er andere dingen zijn die bij ons thuis wel goed lopen, dan niet lukken bij hun.

 

[anders.]

Dochterlief is nu kinderliedjes aan het leren. Slaap kindje slaap, Op een grote paddenstoel. Elks met een eigen versie natuurlijk, aangezien ze nog geen zinnen kan zeggen. Dus het is "Slaap slaap schaap voetjes" en " O O O A stoel". Heel schattig allemaal.

MAAR NIET TUSSEN 3u en 5u S'NACHTS!

 

[Sir.Killalot]

Zo hard herkenbaar.

Ondertussen wel al geleerd dat we niet gezien hebben hoe hij de kleine in slaap heeft gekregen. Even goed heeft die kleine 2 nachten niet geslapen en heeft die papa 2 uur moet de auto rondgereden eer de kleine als een blok in slaap viel.

Ofwel dat er andere dingen zijn die bij ons thuis wel goed lopen, dan niet lukken bij hun.

Ja, je mag echt niet beginnen vergelijken met anderen. In die zin is dit topic echt wel een godsgeschenk, omdat je ziet dat je niet alleen bent. Want zo voelt het vaak wel.

 

[pardal]

Ja, je mag echt niet beginnen vergelijken met anderen. In die zin is dit topic echt wel een godsgeschenk, omdat je ziet dat je niet alleen bent. Want zo voelt het vaak wel.

Zeker weten dat het fijn is om te lezen dat iedereen zijn moeilijkheden heeft.

Maar het blijft frustrerend om te zien dat juist hetgene wat bij u moeilijk loopt bij de ander een fluitje van een cent is.

 

[Vrouwtje Theelepel]

Ik vind dat het moeilijk slapen hier vaak naar voren komt maar de evenzeer pittige 'mijn peuter/kleuter put me met zijn uitdagend gedrag voortdurend uit en zijn driftbuien en eigenzinnig gedrag hangen me de keel uit -verhalen' mis ik soms wel.

Net dus weer een vermoeiend weekend erop zitten met mijn belhamel. Over twee weken wordt hij drie en ik hoop dat dan op magische wijze de ik ben twee en ik zeg nee fase gedaan is.

 

[Avondland]

Die driftbuien worden getemperd wanneer ze vijf minuten later tegen je aan komen vleien en poeslief zijn.

 

[Sir.Killalot]

Ik vind dat het moeilijk slapen hier vaak naar voren komt maar de evenzeer pittige 'mijn peuter/kleuter put me met zijn uitdagend gedrag voortdurend uit en zijn driftbuien en eigenzinnig gedrag hangen me de keel uit -verhalen' mis ik soms wel.

Net dus weer een vermoeiend weekend erop zitten met mijn belhamel. Over twee weken wordt hij drie en ik hoop dat dan op magische wijze de ik ben twee en ik zeg nee fase gedaan is.

Hier begint onze relatie echt op barsten te staan dankzij het gedrag van onze oudste. Ze hadden ons gewaarschuwd voor de 'terrible two', maar 't is nu dat hij 4 is dat het echt waanzin is. Alles moet exact op zijn manier en alles moet NU. Huilen, roepen, tieren, slaan wanneer hij zijn zin niet krijgt. En altijd moet mama alles doen. Papa moet weg (zegt hij letterlijk). Gastje is natuurlijk zelf ook gewoon heel de tijd doodmoe gezien hij weer élke nacht wakker is van nachtmerries, maar de combinatie voor ons van niet doorslapen en een onhandelbare kleuter ... als er niet snel iets verandert weet ik echt niet of onze relatie het nog gaat houden.

Deze ochtend ook weer met ruzie vertrokken. Vrouw doodmoe want weer bij zoon moeten slapen wegens nachtmerries van de zoon, dochter heeft hele nacht bij mij geslapen wegens hoestbuien, vrouw op van de stress omdat ze op tijd op haar werk moet zijn en de kinderen weer heel sloom zijn (want ja, niet goed geslapen), zoon die weer heel veel drama verkoopt omdat papa hem zijn jas wil aan doen, mijn vrouw die ostentatief zucht als ik zeg dat hij dan maar in de hoek moet staan, en dan ruzie met elkaar natuurlijk. En dan zie je mijn zoon grijnzen want haha, papa heeft toch de jas niet kunnen aandoen.

Van zodra ik een beweging doe naar de kinderen 's ochtends of 's avonds is het drama, maar als ik dan "niets" doe is mijn vrouw lastig omdat ik niet help. Damned if you do, damned if you don't.

 

[Avondland]

Hier begint onze relatie echt op barsten te staan dankzij het gedrag van onze oudste. Ze hadden ons gewaarschuwd voor de 'terrible two', maar 't is nu dat hij 4 is dat het echt waanzin is. Alles moet exact op zijn manier en alles moet NU. Huilen, roepen, tieren, slaan wanneer hij zijn zin niet krijgt. En altijd moet mama alles doen. Papa moet weg (zegt hij letterlijk). Gastje is natuurlijk zelf ook gewoon heel de tijd doodmoe gezien hij weer élke nacht wakker is van nachtmerries, maar de combinatie voor ons van niet doorslapen en een onhandelbare kleuter ... als er niet snel iets verandert weet ik echt niet of onze relatie het nog gaat houden.

Deze ochtend ook weer met ruzie vertrokken. Vrouw doodmoe want weer bij zoon moeten slapen wegens nachtmerries van de zoon, dochter heeft hele nacht bij mij geslapen wegens hoestbuien, vrouw op van de stress omdat ze op tijd op haar werk moet zijn en de kinderen weer heel sloom zijn (want ja, niet goed geslapen), zoon die weer heel veel drama verkoopt omdat papa hem zijn jas wil aan doen, mijn vrouw die ostentatief zucht als ik zeg dat hij dan maar in de hoek moet staan, en dan ruzie met elkaar natuurlijk. En dan zie je mijn zoon grijnzen want haha, papa heeft toch de jas niet kunnen aandoen.

Van zodra ik een beweging doe naar de kinderen 's ochtends of 's avonds is het drama, maar als ik dan "niets" doe is mijn vrouw lastig omdat ik niet help. Damned if you do, damned if you don't.

Herkenbaar, al is het bij ons niet zo dramatisch als bij jullie. Op uitstap hangt mijn dochter ook vaak aan mijn vrouw, die het beu is om die telkens te dragen. Als ik ze dan overneem is het vaak drama en gaat die terug naar mijn vrouw, die het op den duur kotsbeu is. Dat is nu iets minder omdat haar sprong voorbij is, maar je staat er soms machteloos tegenover in zo'n fase.

 

[Mulan]

Ik vind dat het moeilijk slapen hier vaak naar voren komt maar de evenzeer pittige 'mijn peuter/kleuter put me met zijn uitdagend gedrag voortdurend uit en zijn driftbuien en eigenzinnig gedrag hangen me de keel uit -verhalen' mis ik soms wel.

Net dus weer een vermoeiend weekend erop zitten met mijn belhamel. Over twee weken wordt hij drie en ik hoop dat dan op magische wijze de ik ben twee en ik zeg nee fase gedaan is.

Ik denk dat ik het hier al gezegd heb: woensdagmiddag en in het weekend kruip ik met haar in mijn bed, ik lees hier wat bij en doe een dutje terwijl zij met de tablet speelt. 2u stilte. Als ik dat niet kan doen, bvb door een daguitstap, ben ik tegen 16u al op de toppen van mijn tenen aan het lopen... Ik neem dus bewust een break die werkt voor ons alle 2.

 

[anders.]

Ik vind dat het moeilijk slapen hier vaak naar voren komt maar de evenzeer pittige 'mijn peuter/kleuter put me met zijn uitdagend gedrag voortdurend uit en zijn driftbuien en eigenzinnig gedrag hangen me de keel uit -verhalen' mis ik soms wel.

Net dus weer een vermoeiend weekend erop zitten met mijn belhamel. Over twee weken wordt hij drie en ik hoop dat dan op magische wijze de ik ben twee en ik zeg nee fase gedaan is.

Daar heb je zeker gelijk in. Ik denk dat daar nog een veel groter taboe rond hangt ook.
Je krijgt al kritiek op uw opvoeding als uw kind slecht slaapt (waar je dus niks aan kan doen), laat staan als je zegt dat je het gedrag van uw kind beu bent... Als mijn vrouw een hele dag op de dochter heeft moeten passen, en ze zegt 's avonds dat ze een zware dag heeft gehad om ermee te spelen, dan denk ik soms ook "ja, maar ik ben gaan werken...", maar als ik zelf een hele dag moet spelen met de dochter, dan ben ik 's avonds ook gewoon dood... Zeker als ze een aanhankelijke dag gehad heeft.

 

[Dyer Hunt]

Heel herkenbaar, tegenwoordig kijk ik echt uit naar de maandag, wanneer ik rustig een dagje op kantoor (of thuis) kan gaan werken. Ookal heb ik een opkomende deadline op het werk, da's gewoon chill time vergeleken met een druk weekend waarin je je constant met twee van die kleine monsters moet bezighouden (2 en 3,5 hier). De oudste hangt het gelukkig niet meer zo uit, maar die slaapt dan weer terug minder goed de laatste tijd.

 

[Creeping Death]

Ik vind dat het moeilijk slapen hier vaak naar voren komt maar de evenzeer pittige 'mijn peuter/kleuter put me met zijn uitdagend gedrag voortdurend uit en zijn driftbuien en eigenzinnig gedrag hangen me de keel uit -verhalen' mis ik soms wel.

De jongste hier weet de laatste tijd ook van aanpakken. Op zich kan die enorm braaf en vooral lief zijn: knuffels geven of als ze iets krijgen altijd haar grote zus en broer voor laten gaan. Zo eet ik na het eten altijd een klein snoepje, een mentos of een cola snoepje ofzo.
Nu is de gewoonte overgeslagen op de kindjes. Ze krijgen iets maar de voorwaarde is wel dat ze tijdens het eten zonder zeuren aan tafel komen en "normaal" doen (let op de quotes, normaal is relatief ). Als ze dan een "dessertje" mogen, gaat die kleinste altijd haar broer en zus roepen wanneer die ni in de keuken zijn. Die twee oudsten gaan gewoon aan de kast staan

Soit, terug naar de driftbuien: twee weken geleden middag eten. Madam wou een smeerkaasje naast haar boterham. Dus niet gesmeerd maar met een vorkje erbij eten. Nuja, de grootste doet dat, dus zij mag ook. Mevrouw eet het smeerkaasje op en wil nog één. Nope: eerst boterham eten, zie naar de grote zus. Toen werd ze kwaad en begin alles wat binnnen bereik lag van tafel te kieperen. Ze in hoek gezet. Resultaat: totale hysterie: roepen, brullen, gaan lopen. Ze een paar terug gezet. Bleef eindelijk lang genoeg staan. Er naar toe, gezegd dat ze ni met dingen mag gooien en ze mee mag. Nog altijd gebrul en gekrijs. Een dik kwartier lang.

Afgelopen weekend: ze was als eerste wakker. M'n vriendin met haar naar beneden. Dik uur later de zoon ook wakker, ik met hem naar beneden.
Mama en kleine zus zijn boekjes aan't lezen, hij wil mee lezen: was niet naar haar zin. Weer roepen en brullen. Dan ook proberen bijten.

En zo gaat dat wel meer. Het is zeker niet elke dag en ook niet altijd lang. Maar ze is wel diegene van de drie die het meeste moeite met een "nee" heeft. Eergisteren wilde ni aan tafel bv. Tja, dan wordt m'n eten koud terwijl ik daar mee bezig ben.

Ik heb ook al gemerkt dat mijn vriendin daar moeilijker mee om kan. Die verliest een pak rapper haar geduld en wordt daar soms moedeloos van. Die kan er soms echt verslagen bij zitten wanneer één van de kinderen eens een driftbui heeft gehad. Bij mij glijdt dat er quasi altijd af, ik ben vrij kalm en kan een gillend kind ook gewoon negeren. Maar da's voor iedereen anders uiteraard. Belangrijkste is elkaar dan steunen. Daarom dat ik meestal de driftbuien "afhandel"

Nu iets leukers: vrijdag booster gehad. Zaterdag wat loom, viel bijna in slaap toen ik me neerzette. Dan maar effe gaan wandelen. Twee oudsten mee, naar het bos achter de hoek. Daar wat op paddenstoelen gaan jagen. Mega leuk, met Obsidentify foto nemen en zien welke paddenstoel het is. Die twee constant: daar papa, een paddenstoel, snel een foto nemen.
Gisteren namiddag: de zoon verveelde zich: "papa gaan we wandelen?". Weer twee en een half uur het bos in en paddenstoelen spotten

 

[Sylverscythe]

Ja, je mag echt niet beginnen vergelijken met anderen. In die zin is dit topic echt wel een godsgeschenk, omdat je ziet dat je niet alleen bent. Want zo voelt het vaak wel.

Ik moet zeggen dat dit topic al geregeld eens volgen voor mijn vrouw zelfs zwanger was wel mijn verwachtingen wat realistischer heeft gemaakt. Sterker nog, op dit moment heb ik eigenlijk een gevoel dat we geluk hebben met onze dochter en het nog meevalt (al kan dat altijd keren, I know).

De dochter is nu een maand en het enige "zware" voor ons zijn uiteraard de onderbroken nachten en wanneer ze krampjes heeft (wat meestal in de avond valt). Maar verder eet en slaapt ze goed, zo goed zelfs dat vrienden die op bezoek kwamen (en die zelf een moeilijke slaper hadden/hebben) hun ogen niet kon geloven: wij konden gewoon naast haar wieg praten, en hun zoontje heeft 5 keer zijn speelgoed laten vallen zonder dat ze wakker werd.

Natuurlijk herken ik ook de spanningen in de relatie. Je slaapt beiden slechter, en het is moeilijk om rustig en diplomatisch te zijn wanneer er een baby begint te schreeuwen.

Het is uiteraard hout vasthouden dat ze zo makkelijk blijft, en ongetwijfeld komen er nu 5 horrorverhalen van hoe een droombaby na x maanden in een monster veranderde, maar ok

 

[Sir.Killalot]

Het is uiteraard hout vasthouden dat ze zo makkelijk blijft, en ongetwijfeld komen er nu 5 horrorverhalen van hoe een droombaby na x maanden in een monster veranderde, maar ok

Die zullen niet van mij komen in elk geval, hier zijn ze altijd al moeilijk geweest

Maar het laatste dat je moet doen is je 'schuldig' voelen omdat het bij jullie wel goed gaat hé. Onze buren hebben nu ook hun eerste kindje, en dat loopt daar blijkbaar super, en die hadden schroom om ons dat te zeggen. Dat hoeft echt niet.

 

[Sylverscythe]

Die zullen niet van mij komen in elk geval, hier zijn ze altijd al moeilijk geweest

Maar het laatste dat je moet doen is je 'schuldig' voelen omdat het bij jullie wel goed gaat hé. Onze buren hebben nu ook hun eerste kindje, en dat loopt daar blijkbaar super, en die hadden schroom om ons dat te zeggen. Dat hoeft echt niet.

Ik voel me niet schuldig, maar ik vind wel dat er algemeen misschien wat teveel aan die "roze wolk" wordt vastgehouden, terwijl er weinig over de slechte kanten wordt gecommuniceerd heb ik de indruk.

 

[BearPils]

Gisteren met het petekind voor zijn verjaardag een dagje Zoo gedaan. Voor een tweejarige crost die al verbazingwekkend snel rond, ik snap ouders die hun kleine aan de lijn hangen meer en meer .
Wel leuk om hem dan voor het grote aquarium te zien staren naar al de 'Pissen'.

 

[Chelark007]

Ik vind dat het moeilijk slapen hier vaak naar voren komt maar de evenzeer pittige 'mijn peuter/kleuter put me met zijn uitdagend gedrag voortdurend uit en zijn driftbuien en eigenzinnig gedrag hangen me de keel uit -verhalen' mis ik soms wel.

Net dus weer een vermoeiend weekend erop zitten met mijn belhamel. Over twee weken wordt hij drie en ik hoop dat dan op magische wijze de ik ben twee en ik zeg nee fase gedaan is.

Versta ik volledig. Het de onze is er 4, de zomer viel mee, maar met het nieuwe schooljaar / geen idee wat, loopt zijn gedrag met momenten ook erover. Uitleg en discussiëren, ik wil dit / dat.
Enfin goed dat het weekend gedaan is.
Volgend weekend madam ant werk, normaal is hij dan wat rustiger als het 1 ouder is.

Lig meestal zelf ook tegen 22u in bed. Zielig en bijna niets aan uwen avond... Meneer tegen 19.30 in bed.