Toevluchtsoord voor de (toekomstige) mama's en papa's
- Onderwerp starter Joeri
- Startdatum
Da's echt kut en zoals JPV zegt: het zal wel beteren. En 't is moeilijk maar trek u vooral op aan de mooie momenten, die zijn de miserie gigantisch waard.
Gisteren werd de zoon wakker toen m'n vriendin op stond voor't werk om 5u15. Er wat bij gestaan en proberen in slaap te krijgen maar na een half uur geen resultaat. Dan maar naar beneden gepakt omdat ik niet wou dat hij zijn zus (die in dezelfde kamer slaapt) wakker zou worden. Effe op de zetel en meneer legt zich goed op mijne schoot en valt in slaap..
't is bij momenten zeer vermoeiend en nu met corona is het ook gewoon lastig. M'n vriendin had een week de late en dan afgelopen weekend twee maal een vroege. Dus sinds vrijdag tot deze morgen constant een kind binnen een straal van 5 meter gehad. Nu zitten ze op school en de crèche en is het eindelijk echt stil en rustig
Maar ik geniet er wel van, sinds kort zit de jongste mee aan tafel en da's echt een genot om die met drie bezig te zien.
Edit:
Da's iets wat meestal afgeraden wordt. Als eten een strijd wordt, werkt dat averechts en gaan ze nog minder gemotiveerd zijn om te eten.
@Ararauna: al eens geprobeerd ze zelf mee te laten helpen en tijdens het koken te laten proeven?
Ge kunt ook eten "vermommen". Zo eten die van ons ni graag champignons maar er zijn recepten om daar ballekes van te maken, dat glijdt dan heel vlot binnen
Ten eerste werkt dat (bij ons) niet. En ten tweede wil ik die mannen geen degout laten krijgen van bepaalde voeding, dus hier zijn het ten minste x aantal hapjes (spreken we dan samen af).
Ararauna
Active member
Daar hebben we ook al aan gedacht maar dan beginnen we wel ruzie te maken met haar en iedereen vertelt mij om dat vooral niet te doen. Echt wel wikken en wegen zo. Ze krijgt wel echt niks anders te eten, dus niet eten is wel honger lijden. Maar we gaan niet met haar in discussie.
Onze oudste at eerst bijna alles en toen plots bijna niks meer, dus als ze alles lijkt te lusten, don't get carried away!
Ja, ik zit ook op het randje van er door te zitten, maar ik kan wel nog genieten van de kleine momenten. Mijn vrouw kan dat eigenlijk niet meer. Probleem is ook dat we echt geen respijt krijgen. Om de twee weken is er wel eentje ziek. Is het eens stralend goed weer, lijken ze alle twee in orde te zijn, rijden we dan eens naar zee ... baf, heel de auto ondergekotst. Er lijkt voor ons op dit moment gewoon niets 'vlot' te gaan.
Ze zijn ook vaak zeer 'plakkerig' en huilerig, zeker naar mijn vrouw toe. Die kunnen hier 's avonds vrolijk zitten te spelen bij mij, mijn vrouw komt toe van't werk en ze moeten direct gepakt worden door de mama of 't is mis. In het weekend doet mijn vrouw de zaterdagochtendshift en ik de zondagochtendshift. Zij heeft altijd miserie 's ochtends (tanden poetsen, kleren aandoen, ...), bij mij gaat dat (meestal) super vlot en zijn die nadien vrolijk aan't spelen ... zij komt beneden en baf, wenen en pakken pakken pakken. Da's echt verschrikkelijk voor mijn vrouw, maar voor mij ook want dan is papa niet goed genoeg en kan papa niets goed meer doen.
Wat betreft eten: ons zoontje at tot hij anderhalf ongeveer was quasi alles, en in gigantische hoeveelheden. Nu is die een stuk kieskeuriger en eet die véél minder dan toen hij 'klein' was. Zijn zus eet nu grotere hoeveelheden dan hem. Maar tegen ons hebben ze altijd gezegd dat het normaal is dat ze minder beginnen te eten wanneer ze de peuterfase bereiken.
Ze zijn ook vaak zeer 'plakkerig' en huilerig, zeker naar mijn vrouw toe. Die kunnen hier 's avonds vrolijk zitten te spelen bij mij, mijn vrouw komt toe van't werk en ze moeten direct gepakt worden door de mama of 't is mis. In het weekend doet mijn vrouw de zaterdagochtendshift en ik de zondagochtendshift. Zij heeft altijd miserie 's ochtends (tanden poetsen, kleren aandoen, ...), bij mij gaat dat (meestal) super vlot en zijn die nadien vrolijk aan't spelen ... zij komt beneden en baf, wenen en pakken pakken pakken. Da's echt verschrikkelijk voor mijn vrouw, maar voor mij ook want dan is papa niet goed genoeg en kan papa niets goed meer doen.
Wat betreft eten: ons zoontje at tot hij anderhalf ongeveer was quasi alles, en in gigantische hoeveelheden. Nu is die een stuk kieskeuriger en eet die véél minder dan toen hij 'klein' was. Zijn zus eet nu grotere hoeveelheden dan hem. Maar tegen ons hebben ze altijd gezegd dat het normaal is dat ze minder beginnen te eten wanneer ze de peuterfase bereiken.
Heb je bij het eten al eens geprobeerd om omgekeerde psychologie -nu ja- toe te passen? Zo van: "Oh, dat ga jij nooit opkrijgen, dat is alleen voor papa/mama, enkel grote, flinke kindjes mogen dat opeten?" Héél soms wilt dat hier wel eens lukken.
Avondland
Well-known member
Ik moet ook wel zeggen dat ik als kind niet alles at, mijn broer was daar wel een pak erger in. Take it as it comes, zeker?Onze oudste at eerst bijna alles en toen plots bijna niks meer, dus als ze alles lijkt te lusten, don't get carried away!
Een vast aantal hapjes eten komt quasi op hetzelfde principe neer, tenzij je heel vaak gaat plooien.
Ik weet hoe ik zelf was als kind (echt niets willen eten, en hoe meer men mij dwong of aanzette hoe koppiger ik werd), dus ik ga mijn eigen kinderen nooit dwingen om zaken te eten die ze niet lusten. Aanmoedigen, aanmoedigen, aanmoedigen. Eventueel belonen. Maar zeker niet kwaad worden. Ik heb meer dan 10 jaar geen schaap gegeten omdat ze mij ooit hadden wijsgemaakt dat wat ik met bijzonder veel smaak aan het binnensmikkelen was een biefstuk was. En dan met een grote smile 'Hey Sir. Killalot, lekker he? Dat was geen biefstuk, maar schaap! Zie je wel dat je het lust!'.
Uiteindelijk ben ik uit mijzelf (als toen prille twintiger
) toch beginnen proeven en andere smaken appreciëren. Er zijn nog altijd een aantal zaken die ik écht niet moet hebben (anti-korianderliga present) maar op zich kan je me nu quasi "alles" voorschotelen. Maar je moet er dus als ouder soms een jaar of twintig geduld voor hebben 
Mulan
Well-known member
De vaste hapjes pas ik hier nu ook toe, het loopt tegenwoordig wat de spuigaten uit. Favoriete eten als spaghetti of lasagne is al luidkeels "dat is vies! Dat lust ik niet!" nog voor het op haar bord ligt. Ze is 3 dus 3 hapjes proeven lukt hier wonderbaarlijk goed! Gewoon rustig blijven zeggen : "als je 3 hapjes hebt geproefd, ben je klaar! Dan mag je stoppen!" ze krijgt ook nog de keuze om zélf de drie hapjes te scheppen of dat ik ze schep voor haar. Doorgaans heeft ze die binnen de 10 minuten binnen zonder extra gekrijs. Werkt beter dan ik zelf had gehoopt! Als ze daarna melk, yoghurt, fruit, tomaatjes,.. Wil dan krijgt ze dat ook gewoon van me. Een boterham of koek of zo, niet.
Wel, dat is hier juist hetzelfde. Maar dan met volumes op het bord. Het is niet voor de mensen hierboven omdat ik "old fashioned" zei dat wij zitten te schreeuwen, ruzie te maken met onze kinderen of een bord met een berg eten voorschotelen. Hier is vanaf kleinsaf geleerd, "dit" ga je opeten en anders ga je niet van tafel. Boterhammen zijn bvb bij de oudste altijd 3 stuks. Wij blijven ook altijd gewoon rustig & maken ons niet druk. Dat werkt hier ongelooflijk goed, maar zoals alles mag je niet plooien. Als je éénmalig toegeeft dan weten ze dat ze er onderuit kunnen komen. Je merkt goed het verschil als ze thuis eten of bvb bij grootouders. Mijn vrouw blijft ook inzetten om zoveel mogelijk diversiteit op het bord te brengen.
We houden uiteraard ook rekening met hetgeen wat gesmaakt wordt (of beter gezegd net niet), wat er moet opgegeten worden. Je kan moeilijk iets wat ze totaal niet lusten verplicht door hun strot zitten rammen, maar er moet wel altijd een beetje van gegeten worden. De oudste moet ook gewoon genoeg binnen hebben, want die verzet een berg energie. Als hij niet genoeg eet zit hij een uur later al te klagen dat hij honger heeft. Na het eten kunnen ze nog fruit & yoghurt krijgen (of dessert als dat er is). Wij zijn ook tegen snoep (dat is echt bij per uitzondering), koeken en wat nog allemaal. 1 koek mogen ze eten in de namiddag, omdat het op school ook zo gaat. Voorlopig drinkt de oudste ook alleen nog maar water & melk, geen frisdranken. Kinderen moeten met honger aan tafel komen en niet met een maag vol rommel, want dan gaat het helemaal niet.
Laatst bewerkt:
Mja @al die tips om ze te doen eten, allemaal al geprobeerd, niks werkt. Ook op school weten ze het niet meer . Ze eet dan ook zoooooooooo traag 
. Ze proeft wel alles, maar doet dan 45min over een halve boterham of een frikandel.
Die van ons heeft gewoon geen interesse in eten, en blijkbaar ook geen zwaar honger gevoel, maar WEL genoeg energie. Tis 1 van de weinige in haar klas die nooit een dip heeft, ook na school nooit in slaap valt ofzo.
Dus nogmaals @Ararauna, zolang dat goed zit, no worries !!
Onze dochter is 3,5 en eet dit op een gemiddelde schooldag:
.
Aan de ouders ligt het niet, want wij zijn allebei heel grote en gevarieerde eters.
Eten verbergen? Ja ze proeft alles wel en vindt niks vies, dus of het nu verborgen is of niet, maakt allemaal niet uit.
Aan tafel blijven zitten totdat ze eet? Euh ja we hebben dat een tijd geprobeerd ja ... s'ochtends om 5u30 opstaan geeft daar niet genoeg tijd voor. En s'avonds is het ooit bedtijd hé. Koppig zijn heeft ze van de mama .
. Ze eet dan ook zoooooooooo traag . Ze proeft wel alles, maar doet dan 45min over een halve boterham of een frikandel.Die van ons heeft gewoon geen interesse in eten, en blijkbaar ook geen zwaar honger gevoel, maar WEL genoeg energie. Tis 1 van de weinige in haar klas die nooit een dip heeft, ook na school nooit in slaap valt ofzo.
Dus nogmaals @Ararauna, zolang dat goed zit, no worries !!
Onze dochter is 3,5 en eet dit op een gemiddelde schooldag:
- Ochtend:
- Fles melk 180ml
- een halve boterham met beleg ... en dan zijn we al blij als ze dat op eet, laat staan opeet binnen 45min
- Voormiddag: Een kwart appel ... ze krijgt ne halve mee, nooit op
- Middag: 1 boterham met beleg + iets extra ... dat extra is bijna nooit op, want ze mag dat pas eten van de juffrouw als haar 2 boterhammen op tijd op zijn, en dat is nooit het geval
- Namiddag: een madeleine cakeje ... helft van de tijd eet ze dat maar half op
- Avond:
- Klein bordje avondeten ... om een idee van portie te geven, van de frituur zijn dat dan 5 frieten en een halve frikandel (bij een curryworst haalt ze terecht haar neus op)
- Fles melk 180ml
.Aan de ouders ligt het niet, want wij zijn allebei heel grote en gevarieerde eters.
Eten verbergen? Ja ze proeft alles wel en vindt niks vies, dus of het nu verborgen is of niet, maakt allemaal niet uit.
Aan tafel blijven zitten totdat ze eet? Euh ja we hebben dat een tijd geprobeerd ja ... s'ochtends om 5u30 opstaan geeft daar niet genoeg tijd voor
. En s'avonds is het ooit bedtijd hé. Koppig zijn heeft ze van de mama .
Er is gewoon een heel groot verschil in wat kinderen (mensen) nodig hebben. Als ze energiek zijn en geen grote problemen met gewicht lijkt er me ook weinig aan de hand imo. Bij ons eet de oudste (3,5j) enorm veel en die is zelfs nog altijd vrij mager. Hij komt dan ook uit een familie met een hoog metabolisme.
Laatst bewerkt:
Ik weet niet of je het al doet maar als je zeker bent dat er iets is wat hem stoort (maar niet wat) kan het ook echt geen kwaad om eens een pijnstiller te geven bij het slapengaan. Als het helpt, weet ge alleszins dat hij zich ook effectief slecht voelt (uiteraard wel niet blijven doen zonder duidelijke reden).
Daarnaast kan het ook zijn dat ge zijn slaapritueel eens gaat moeten herzien/heraanleren. Hier kon wat we deden van de ene op de andere dag niet meer werken en dan is het een week of 2 zoeken (maar opnieuw, kun je pas nadat je zeker bent dat hij niet ziek is. Maar het kan zeker ook zo zijn dat hij zich slecht voelde, maar nu niet meer, maar wel gewend is dat mama bij hem moet blijven - wat een lastige is om van te ontwennen)
Dat ken ik. Dat is hier gelukkig ondertussen gepasseerd (hij is nu 2,5) maar den ene keer moest het in stukjes al dan niet met een vork, den andere keer moest hij het zelf kunnen vasthouden en o wee als de banaan brak. En het op voorhand vragen betekende ook niet per se dat dat ging werken. Het is ook wel een beetje deel van zelf controle beginnen/willen/kunnen uitoefen op de omgeving.
Onze oudste at eerst bijna alles en toen plots bijna niks meer, dus als ze alles lijkt te lusten, don't get carried away!
Ja, hier ook. groentjes à volonté en zelfs bord uitlikken. Ondertussen krijgen we er amper groenten in.
Nu het is wel zo dat het normaal is dat kinderen een pak minder beginnen te eten als ze groter worden (peuter, en zeker bij kleuter). Normaal gezien zullen ze wel eten als ze honger hebben dus het is een kwestie van aanbieden, en het goeie voorbeeld geven.
Bord leegeten moeten ze hier inderdaad ook niet doen. Ik onderhandel soms een beetje over het aantal hapjes maar echt minimaal (ik wil dat ze op zijn minst proeven).
En heel af en toe krijgen ze van genoeg groentjes eten toverkracht en kunnen ze een chocolade eitje toveren ... :')
Ik herken dat enorm. Ze mag vooral niet te streng zijn voor haarzelf. Als ze er nood aan heeft, mag ze best wegvluchten (als gij er zijt om ze op te vangen, of anders ze voor de tv zetten :v). Het belangrijkste voor iedereen is dat ze er niet aan onderdoor gaat hé.
Jep, 2 weken terug ook nog moeten toepassen bij onze oudste (bijna 5). Na 2 avonden was het terug in orde.
Ja, de jongste (nu 2j en 2 maanden) at tot een paar weken/maanden terug echt alles (en veel). De laatste tijd dus sowieso al wat minder en vooral veel kieskeuriger. Dan kies ik ervoor om tussendoor te zorgen dat hij wat hapjes met groenten binnenkrijgt, als dat dan genoeg is naar onze norm mag hij hetgeen hij wel wil eten gewoon verder opeten.
Onze oudste heeft altijd al wat moeilijker gegeten, daar is het bv. 3 of 5 happen met patatjes en groentjes en daarna mag hij dan bv. zijn krokante kip verder opeten. Soms beseft hij dan ineens dat het wel heel lekker is en eet dan wat meer happen, héél soms he
.
TNTim
Crew Member
Goeie tip, die ga ik ook gebruiken!
Bij ons moeten ze proeven, anders mogen ze niet van tafel. Maar dat is dan een goeie lepel en gedaan.
Met 3 happen voor de ene en 5 happen voor de andere hebben ze toch al iets binnen.
Kleine toevoeging ivm die pijnstiller 's avonds: als ge vermoedt dat er eigenlijk niets aan de hand is (die van ons zei op een bepaald moment bv. elke avond dat hij buikpijn had), kunt ge ook een placebo geven. Wij geven dan een beetje grenadine in water (en dat is dan de siroop die helpt tegen buikpijn :v).
Ik vermoed dat hij het wel doorheeft want hij vraagt regelmatig achter siroop zonder iets te zeggen van buikpijn, maar als die jongen in zijn routine graag een slokje drinkt voor hij gaat slapen, kan ik daar wel mee leven
zo is een pepermuntje in de vorm van een pilletje bv ook een goed placebo om achter de hand te houden (niet bij hele jonge kindjes uiteraard)
Ik vermoed dat hij het wel doorheeft want hij vraagt regelmatig achter siroop zonder iets te zeggen van buikpijn, maar als die jongen in zijn routine graag een slokje drinkt voor hij gaat slapen, kan ik daar wel mee leven
zo is een pepermuntje in de vorm van een pilletje bv ook een goed placebo om achter de hand te houden (niet bij hele jonge kindjes uiteraard)
