Toevluchtsoord voor de (toekomstige) mama's en papa's

Ja, ik zit ook op het randje van er door te zitten, maar ik kan wel nog genieten van de kleine momenten. Mijn vrouw kan dat eigenlijk niet meer. Probleem is ook dat we echt geen respijt krijgen. Om de twee weken is er wel eentje ziek. Is het eens stralend goed weer, lijken ze alle twee in orde te zijn, rijden we dan eens naar zee ... baf, heel de auto ondergekotst. Er lijkt voor ons op dit moment gewoon niets 'vlot' te gaan.

Ze zijn ook vaak zeer 'plakkerig' en huilerig, zeker naar mijn vrouw toe. Die kunnen hier 's avonds vrolijk zitten te spelen bij mij, mijn vrouw komt toe van't werk en ze moeten direct gepakt worden door de mama of 't is mis. In het weekend doet mijn vrouw de zaterdagochtendshift en ik de zondagochtendshift. Zij heeft altijd miserie 's ochtends (tanden poetsen, kleren aandoen, ...), bij mij gaat dat (meestal) super vlot en zijn die nadien vrolijk aan't spelen ... zij komt beneden en baf, wenen en pakken pakken pakken. Da's echt verschrikkelijk voor mijn vrouw, maar voor mij ook want dan is papa niet goed genoeg en kan papa niets goed meer doen.

Helaas herkenbaar.. Het ouderschap is soms ontzettend zwaar.

Ik hoop dat je vrouw het allemaal toch enigszins kan relativeren (gemakkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk).

Je hebt maar 18 zomers met je kinderen, dus het is zo voorbij. Achteraf zullen we wellicht spijt hebben dat we niet meer hebben genoten van de mooie momenten.
 
Hier ook een tijd een strijd geweest tijdens de eetsituatie. Wij gebruiken nu een aftelklokje. We zetten dit op en als het gedaan is, wordt de tafel afgeruimd. Ze weten dit goed. Zijn nu 4,5 en 3,5.
Geen geruzie en gezeur meer aan de tafel.
 
Ze zijn ook vaak zeer 'plakkerig' en huilerig, zeker naar mijn vrouw toe. Die kunnen hier 's avonds vrolijk zitten te spelen bij mij, mijn vrouw komt toe van't werk en ze moeten direct gepakt worden door de mama of 't is mis. In het weekend doet mijn vrouw de zaterdagochtendshift en ik de zondagochtendshift. Zij heeft altijd miserie 's ochtends (tanden poetsen, kleren aandoen, ...), bij mij gaat dat (meestal) super vlot en zijn die nadien vrolijk aan't spelen ... zij komt beneden en baf, wenen en pakken pakken pakken. Da's echt verschrikkelijk voor mijn vrouw, maar voor mij ook want dan is papa niet goed genoeg en kan papa niets goed meer doen.
Herkenbaar, ik werk in dag. Madam in shiften en zoontje van 2.5. Ene keer ist alleen de mama en vice versa.
Een kan al pittig zijn, courage met 2. ' Tzijn fases ' heb ik ook al mogen aanhoren.
 
Bij ons eerste was het ook de hel.
Wenen/tieren de ganse dag en nacht door. 6 maanden aan een stuk.

Alle mogelijke types van flessen en voeding geprobeerd. Alles om de nacht zo aangenaam mogelijk proberen te maken. Erachter gekomen dat ze koemelkallergie had. Ondanks aangepaste voeding bleef dat aanslepen. Ze gaf heel veel terug na iedere voeding ook.

Verschillende kinderartsen gedaan. Zelfs de reactie gekregen: 'ja maar ja, een baby weent nu eenmaal ook é, niet panikeren'. Een andere arts liet ons in een dagboek bijhouden hoeveel ze weende/tierde op 24u. 16 van de 24 uren was dat alles samen. Zowel m'n vrouw als mezelf zaten er volledig door.

Tijdens een controle in het ziekenhuis namen ze een echo/scan. Heel toevallig, maar daarop zagen ze dat de maag vol melk zat. Terwijl de voeding meer dan 2 uren geleden was. Van daaruit gezien dat de spier die ervoor zorgt dat de voeding van maag naar darm gaat, te snel gegroeid was waardoor deze volledig klem zat. Met alle gevolgen van dien.

Wij waren blij dat we eindelijk wisten wat er was. De reacties die wij soms kregen uit onze omgeving waren om zot van te worden.
6 maanden met 5 uren per nacht die dan nog eens onderbroken waren, ik kan u verzekeren dat je op den duur de pedalen verliest.
 
Wij hebben een "moelijk" kind door zijn reflux en koemelkallergie. En nu krijgt hij al zijn tandjes de ene na de andere dus dat is ook al een hele tijd een moeilijke periode. Alles volgt zowat op elkaar waardoor we al een jaar amper deftig slapen. We hebben samen besloten dat het bij ons prutske blijft, geen volgende... en toch betrap ik mezelf soms op enige twijfel. Als ik fotos bekijk van toen hij een maand was, mis ik dat toch enorm. Hoe hij op mijn borstkas in slaap viel, waarna ik ook in slaap viel en papa en zoon dus samen in de zetel zaten te slapen.
En tijdens de zwangerschap dat ronde buikje van mijn vrouw... de kleine voelen bewegen...
Maar we zullen het maar laten :p
Hier heeft hij ook last van reflux denken we. Koemelkallergie waarschijnlijk niet, vriendin eet al twee weken niets meer met koemelk en het is niet echt beter, vorige week wel een aantal betere dagen gehad. Hij slaapt bijna enkel op iemand, vaak na eerst in slaap getroost te zijn. Neerleggen in zijn nestje of bed resulteert 90% van de keren in huilen/krijsen.

Twee weken geleden vrijdag naar Osteopaat geweest, die vond toch dat hij "vast" zat, zaterdag en zondag nog veel last, dan vanaf maandag beter precies, maar dan maandag ook vaccinaties gekregen, maar tot en met zaterdag sliep hij dan toch regelmatig in zijn nestje. Vanaf zondag terug slechter. Weer meer symptomen. Woensdag tweede sessie osteopaat, hopelijk snel terug beterschap. En anders toch eens Omeprazole proberen zoals door de kinderarts voorgeschreven.

Ondertussen ook een boek over reflux gekocht. Hopelijk daar wat meer informatie in vinden, wel interessante manier van vergelijken met andere "duivels" (overprikkeling/oververmoeidheid, koemelkallergie, NKO, ...) om dan te kunnen zien of het echt en alleen reflux is.
 
Verschillende kinderartsen gedaan. Zelfs de reactie gekregen: 'ja maar ja, een baby weent nu eenmaal ook é, niet panikeren'. Een andere arts liet ons in een dagboek bijhouden hoeveel ze weende/tierde op 24u. 16 van de 24 uren was dat alles samen. Zowel m'n vrouw als mezelf zaten er volledig door.
Wij waren blij dat we eindelijk wisten wat er was. De reacties die wij soms kregen uit onze omgeving waren om zot van te worden.
6 maanden met 5 uren per nacht die dan nog eens onderbroken waren, ik kan u verzekeren dat je op den duur de pedalen verliest.

Ja, typische reactie van omgeving of "deskundigen", ze zien hem misschien ene keer op een week en dan is hij juist rustig en denken ze dat het wel zal meevallen. Maar dat je hem eerst twee uren hebt moeten troosten op alle mogelijke manieren dat zien ze natuurlijk niet. Of als hij toch weent, ja dan is het toevallig op diene moment natuurlijk, en is het waarschijnlijk de eerste keer dat hij weent deze week.
 
Laatst bewerkt:
Hier heeft hij ook last van reflux denken we. Koemelkallergie waarschijnlijk niet, vriendin eet al twee weken niets meer met koemelk en het is niet echt beter, vorige week wel een aantal betere dagen gehad. Hij slaapt bijna enkel op iemand, vaak na eerst in slaap getroost te zijn. Neerleggen in zijn nestje of bed resulteert 90% van de keren in huilen/krijsen.

Twee weken geleden vrijdag naar Osteopaat geweest, die vond toch dat hij "vast" zat, zaterdag en zondag nog veel last, dan vanaf maandag beter precies, maar dan maandag ook vaccinaties gekregen, maar tot en met zaterdag sliep hij dan toch regelmatig in zijn nestje. Vanaf zondag terug slechter. Weer meer symptomen. Woensdag tweede sessie osteopaat, hopelijk snel terug beterschap. En anders toch eens Omeprazole proberen zoals door de kinderarts voorgeschreven.

Ondertussen ook een boek over reflux gekocht. Hopelijk daar wat meer informatie in vinden, wel interessante manier van vergelijken met andere "duivels" (overprikkeling/oververmoeidheid, koemelkallergie, NKO, ...) om dan te kunnen zien of het echt en alleen reflux is.
Eens aan zijn adem ruiken. Ruikt het vaak zuur dan weet je praktisch zeker dat het reflux is. Zelfs als hij niet overgeeft en de zure maaginhoud maar tot in de slokdarm komt, kan je het zo ruiken.
Voor ons was de omeprazole allezins een godsgeschenk.

Ik weet wat het is, veel sterkte.
 
Eens aan zijn adem ruiken. Ruikt het vaak zuur dan weet je praktisch zeker dat het reflux is. Zelfs als hij niet overgeeft en de zure maaginhoud maar tot in de slokdarm komt, kan je het zo ruiken.
Voor ons was de omeprazole allezins een godsgeschenk.

Ik weet wat het is, veel sterkte.
Thx.

Misschien moet ik daar eens meer op letten ja. Wat we nu veel zien:
- zich nog verslikken tot soms 2 uur na de voeding
- horen dat het naar boven komt en dan terug slikt
- ene keer per dag gemiddeld bijna hele voeding terug geven(En ja ik weet ze zeggen wel van ja "waarshijnlijk is het niet zoveel als je denkt", maar toch wel.)
- veel hikken
- niet op zijn rug willen slapen, soms op zijn buik, maar bijna nooit alleen
En ja op zich "huilt" hij niet zo veel op een dag, maar dat is ook alleen maar omdat de vriendin of ik hem 24/7 dragen, troosten of op ons laten slapen. En slapen is dan ook al een groot woord, liggen wroeten uit ongemak is niet slapen.
 
Thx.

Misschien moet ik daar eens meer op letten ja. Wat we nu veel zien:
- zich nog verslikken tot soms 2 uur na de voeding
- horen dat het naar boven komt en dan terug slikt
- ene keer per dag gemiddeld bijna hele voeding terug geven(En ja ik weet ze zeggen wel van ja "waarshijnlijk is het niet zoveel als je denkt", maar toch wel.)
- veel hikken
- niet op zijn rug willen slapen, soms op zijn buik, maar bijna nooit alleen
En ja op zich "huilt" hij niet zo veel op een dag, maar dat is ook alleen maar omdat de vriendin of ik hem 24/7 dragen, troosten of op ons laten slapen. En slapen is dan ook al een groot woord, liggen wroeten uit ongemak is niet slapen.
Dat zijn zaken die ik allemaal herken. Alleen hele voeding overgeven deed hij omwille van de koemelkallergie. Eens we op speciale melk overgeschakeld zijn, is het overgeven grotendeels gestopt. Juist zo nu en dan eens een klein beetje zuur uitspuwen en dat is nu ook al lang geleden.
Maar als hij borstvoeding krijgt en je vriendin niets van koemelk inneemt zou het me sterk lijken dat het toch een allergie zou zijn daarop.
Ons zoontje had ook vooral last als hij neerlag dus van zodra hij voelde dat hij in zijn bedje gelegd werd begon hij te wenen.
Uiteindelijk hebben we hem een dik kussen gegeven om op te slapen omdat we gemerkt hadden dat hij bij ons in bed op ons hoofdkussen wel wou slapen.
Op zijn rug slapen heeft hij ook nooit gedaan. Zelfs nu bijna 14 maand oud weigert hij compleet om op zijn rug te liggen. Legt zich direct op zijn zij.
En tot op de dag van vandaag is slapen een groot probleem. Zo moet hij in slaapt gewiegd worden omdat hij dat zo gewoon geworden is. Wat ons vaak veel moeite en tijd kost. Gewoon in zijn bedje leggen gaat niet.
 
Mijn vriend had een Skypecall met een collega. Plots zegt die: wat zit jij daar eigenlijk de hele tijd te printen?
‘t Was ik die ernaast stond te kolven 😆

Voordeel aan corona/thuiswerk; ik geef nog steeds borstvoeding ook al ben ik al een dikke maand terug aan het werk. De weinige momenten dat ik eens naar kantoor ga, neem ik de kolf mee en zonder ik mij even af.
 
  • Haha
Waarderingen: Lint
Dat zijn zaken die ik allemaal herken. Alleen hele voeding overgeven deed hij omwille van de koemelkallergie. Eens we op speciale melk overgeschakeld zijn, is het overgeven grotendeels gestopt. Juist zo nu en dan eens een klein beetje zuur uitspuwen en dat is nu ook al lang geleden.
Maar als hij borstvoeding krijgt en je vriendin niets van koemelk inneemt zou het me sterk lijken dat het toch een allergie zou zijn daarop.
Ons zoontje had ook vooral last als hij neerlag dus van zodra hij voelde dat hij in zijn bedje gelegd werd begon hij te wenen.
Uiteindelijk hebben we hem een dik kussen gegeven om op te slapen omdat we gemerkt hadden dat hij bij ons in bed op ons hoofdkussen wel wou slapen.
Op zijn rug slapen heeft hij ook nooit gedaan. Zelfs nu bijna 14 maand oud weigert hij compleet om op zijn rug te liggen. Legt zich direct op zijn zij.
En tot op de dag van vandaag is slapen een groot probleem. Zo moet hij in slaapt gewiegd worden omdat hij dat zo gewoon geworden is. Wat ons vaak veel moeite en tijd kost. Gewoon in zijn bedje leggen gaat niet.
Hoeveel tijd na de vorige voeding laat je best tussen om omeprazole te geven? Een half uur voor de voeding heeft de huisarts wel gezegd
 
Hoeveel tijd na de vorige voeding laat je best tussen om omeprazole te geven? Een half uur voor de voeding heeft de huisarts wel gezegd
Goh, de dokter heeft ons ook gezegd een half uur voor de voeding. Nu, ons zoontje heeft een heel onregelmatig eetpatroon dus wij geven de medicatie altijd rond 7u smorgens en 7u savonds. Een half uur voor de voeding is nogal moeilijk als je niet weet wanneer hij wilt eten.
Ik zou vooral aanraden van het toch niet binnen de 15 minuten voor of na de voeding te geven. Daarbuiten hebben we niet gemerkt dat hij er last van heeft.
Wat we nu wel doen, omdat hij smorgens meestal geen fles wilt, is hem een koekje te geven een 20 minuten voor hij zijn medicatie krijgt. Met iets vast om te eten werkt het precies beter
 
  • Leuk
Waarderingen: Vio
Iemand dit ook al voor gehad en een oplossing?

Ons kindje 11 maanden als we ze in bed steken (leggen we midden haar bed).
Maar ze kruipt onbewust in haar slaap naar het hoofdeinde van het bed en dan komt ze wakker van er tegen te zitten met haar hoofd (geen hoofdbonken ofzo).
Dan mogen we opstaan om ze terug in het midden van haar bed te leggen en dan na een uur of 2 terug nog eens en zo de hele nacht door.

Is er een oplossing zonder ze vast te binden ;) (ik dacht dat eventueel een bedomranding aan het hoofd mss zou helpen , maar dan verhoogt de kans op wiegendood zeggen ze en dan sta ik wel liever op).
 
Iemand dit ook al voor gehad en een oplossing?

Ons kindje 11 maanden als we ze in bed steken (leggen we midden haar bed).
Maar ze kruipt onbewust in haar slaap naar het hoofdeinde van het bed en dan komt ze wakker van er tegen te zitten met haar hoofd (geen hoofdbonken ofzo).
Dan mogen we opstaan om ze terug in het midden van haar bed te leggen en dan na een uur of 2 terug nog eens en zo de hele nacht door.

Is er een oplossing zonder ze vast te binden ;) (ik dacht dat eventueel een bedomranding aan het hoofd mss zou helpen , maar dan verhoogt de kans op wiegendood zeggen ze en dan sta ik wel liever op).
ze is 11 maand en kan vlot omrollen? of kruipt zelfs al? dan is dat risico op wiegendood er normaal gezien niet meer hoor. zeker als je het dan enkel aan het hoofdeinde voorziet en niet volledig rondom.
Sommige kindjes liggen wel graag met hun hoofd tegen iets, dus misschien dat ze dat daarom zoekt (maar liever dan iets zacht waardoor ze niet wakker wordt natuurlijk)
 
Bij ons is de verf van onze kinderbedje gewoon weg omdat onze zoon daar altijd met zijn hoofd tegen lag.
 
Ok, dan zullen we eens proberen met bedomranding enkel aan het hoofdeinde.
Ze kruipt nu toch 3 weken vlotjes en zit al in de volgende fase richting zelfstandig optrekken (nog een paar weken oefenen wel).
 
Jup, doet ze nog steeds, ook rond 1j bedrand gekocht. Als het model van bed dat toestaat, kan je die ook rond het hoofdeinde binden zodat de zijkanten volledig vrij blijven.
 
Iemand dit ook al voor gehad en een oplossing?

Ons kindje 11 maanden als we ze in bed steken (leggen we midden haar bed).
Maar ze kruipt onbewust in haar slaap naar het hoofdeinde van het bed en dan komt ze wakker van er tegen te zitten met haar hoofd (geen hoofdbonken ofzo).
Dan mogen we opstaan om ze terug in het midden van haar bed te leggen en dan na een uur of 2 terug nog eens en zo de hele nacht door.

Is er een oplossing zonder ze vast te binden ;) (ik dacht dat eventueel een bedomranding aan het hoofd mss zou helpen , maar dan verhoogt de kans op wiegendood zeggen ze en dan sta ik wel liever op).
hier toevallig eens beland en vooral met een glimlach een beetje aan het lezen over alle miserie die alle ouders hier hebben met hun kinderen. Als ervaringsdeskundige (kinderen van 8,6 en 5) kan ik oprecht zeggen "het wordt beter.....". Ik heb nog nachten rondgereden met een flippende zoon, tientallen afleveringen gezien van "air crash investigation" met de dochter en "stil staan roepen" tegen de ander zoon dat hij "godverdomme zijn muil moest houden of ik smijt u tegen de muur"

Maar opeens slapen die "pipo's" door en dan vind je de rust terug.

Wat de vraag betreft. "een beetje" herkenbaar. Wij gebruikten iets in de trant van


Ik denk dat we finaal met 4 blokken zijn geëindigd en dat bij de poging om er 5 op elkaar te plaatsen we vaststelden dat onze dochter weer aan het voeteinde lag.
 
Wat een horror verhalen... hier een tweeling van 5mnd ondertussen. Om 20h in bed en om 7h wakker. Af en toe eens wakker om 4 of 5h snachts, maar thats it.

We schamen ons soms...:hug:
 
Wat een horror verhalen... hier een tweeling van 5mnd ondertussen. Om 20h in bed en om 7h wakker. Af en toe eens wakker om 4 of 5h snachts, maar thats it.

We schamen ons soms...:hug:
Mijn dochter is nu 8 maanden, maar die slaapt al 5 maanden aan een stuk gewoon door ‘s nachts van 20u tot 7u. Dit is abnormaal goed ofzo?
 
Terug
Bovenaan