Album of the week Steppenwolf - Steppenwolf 7 (1970)

OfFPiR

Well-known member
Crowdfunder FE
Eerst en vooral wil ik meedelen dat ik niet goed ben in lange epistels schrijven. Ik hou het graag kort en bondig.
Ten tweede post ik hier een dag vroeger omdat ik morgen naar Polen vertrek voor een week.

Als "album of the week" heb ik gekozen voor "Steppenwolf 7" van de band "Steppenwolf".
Tot voor kort kende ik deze band enkel maar van het bekende "Born to be wild".
Op zich geen slecht nummer maar niet echt mijn favoriet en zo grijsgedraaid overal...

Ik had geen besef dat deze band nog zo veel goede nummers had. Gelukkig heeft @FuseTea mijn ogen geopend.
Dit was het eerste album dat ze me liet horen en dat maakt het ook nog eens extra speciaal voor mij!
Dit was het begin van iets moois (niet enkel op muziekaal vlak)!

Dat er betere nummers zijn dan Born to be wild, zoals "Snowblind Friend", "Fat Jack", "Ball Crusher", "Earschplittenloudenboomer", enz...


 
Laatst bewerkt:
We hadden er zelfs nog niet bij stilgestaan dat het een ideaal weertje is om dit album vandaag te beluisteren. :)

Het is een best onbekend, en misschien wel onbemind album, al zou je dit van alle albums van Steppenwolf kunnen zeggen - misschien zelfs van de hele band op zich?
Ze zijn een perfect voorbeeld van een vergeten band. Een vergeten "parel" zelfs misschien. Zonde.

Ik vind het altijd jammer als geweldig-klinkende bands het moeten hebben van één hit.
Zo goed als iedereen kent Born To Be Wild en weet dat het van de band Steppenwolf is, maar daar blijft het bij.
"Wie" is de band? Dat weet vrijwel niemand.
Er is nochtans een mooi Wikipedia-artikel over geschreven (weliswaar in het Engels): https://en.wikipedia.org/wiki/Steppenwolf_(band)

Zelf ken ik dit album pas sinds vorig jaar, en van wat ik voor de rest van de band had gehoord, vind ik dit toch wel hun beste werk. Wie zich afvraagt wie de enorm cool-klinkende vocalist is op "Fat Jack", "Foggy Metal Breakdown" en "Who Needs Ya?" en deze even geweldig vind klinken als mezelf; dit is bassist George Biondo.

"Forty Days and Forty Nights" is heel catchy blijft zo in je hoofd hangen, "Snowblind Friend" is wondermooi (en blijkbaar een cover, dit wist ik niet).

John Kay heeft Duitse origine en een Duitse naam, vandaar het wat absurde "Earschplittenloudenboomer". Hier komen enkele Duitse zinnen in voor.

Ik moet in de stemming zijn om een album als dit op te zetten, maar dankzij het zonnige weer kan ik zeggen dat ik dat nu ben! :fingerguns_r:
 
Steppenwolf, fijne band. Uiteraard heb ik de band leren kennen door Born to Be Wild, maar werd al snel fan van The Pusher, Magic Carpet Ride en Monster/Suicide/America. Ik weet niet wanneer ik voor het laatst nog naar Steppenwolf 7 heb gelusiterd, maar ik kijk er naar uit om dit album te herontdekken.

Edit: Misschien was dit toch de eerste luisterbeurt want ik herkende geen enkel lied. Renegade en Hippo Stomp waren mijn favorieten. Ik ga deze en andere Steppenwolf nog wel een paar keer beluisteren deze week.
 
Laatst bewerkt:
Snowblind Friend heeft al in mijn hoofd gezeten vandaag... :)

"He only had a dollar to live on 'til next Monday
But he spent it on some confort for his mind
Did you say you think he's blind?"

"He said he wanted heaven, but prayin' was too slow
So he bought a one way ticket, on an airline made of snow"
 
ik vind er werkelijk niets aan. het klinkt toch ook niet 'zonnig' ofzo.
wellicht moet het zich van de tekst hebben, maar daar ben ik nooit echt voor te vinden.

zitten wel sommige toffe stukjes tussen, vooral de baslijntjes en wat zij instrumentatie, deze specifieke gitaar sound kan me helaas gestolen worden en het hele 'timbre' van het album is niets voor mij.
 
Ik had deze nog niet beluisterd. Het is een goede plaat maar ik mis hier het experiment en de jams van hun debuut. Het is meer een album met vrij standaard classic rock nummers zonder echt er uit te springen. En daar is niets mis mee, maar ik mis persoonlijk dat tikkeltje extra. Desalniettemin een heel degelijke release, maar ik denk ik eerder terug zal grijpen naar hun (fantastische) debuut.
 
Ik had deze nog niet beluisterd. Het is een goede plaat maar ik mis hier het experiment en de jams van hun debuut. Het is meer een album met vrij standaard classic rock nummers zonder echt er uit te springen. En daar is niets mis mee, maar ik mis persoonlijk dat tikkeltje extra. Desalniettemin een heel degelijke release, maar ik denk ik eerder terug zal grijpen naar hun (fantastische) debuut.
Het debuut vind ik ook een leuk album! Zeker ook het luisteren waard. :)
 
Spotify heeft hier issues dus zodra dat verholpen is luister ik in volledigheid. Eerste nummer deed mij nog het meest denken aan Deep Purple in rock maar dan iets psychedelischer en niet van dat niveau (al is dat wel een heel hoge lat). Smaakt zeker naar meer
Nu je het zegt... Nog niet eerder bij stilgestaan!
 
Ik kende ook enkel maar Born to be Wild van Steppenwolf eigenlijk. Altijd gedacht dat het zo een one-hit-wonder bandje was, maar ze blijkbaar nog een best uitgebreide discografie :unsure:
Dus leuk om hier eens een volledige album van te beluisteren, klinkt zeker niet slecht, misschien wat standaard classic rock, maar dat hoeft geen slecht ding te zijn. Het geeft af en toe inderdaad wat Deep Purple vibes zoals Jules al zei.
Ik ga misschien toch eens wat meer Steppenwolf moeten beluisteren, als ik op @Kid_C zijn post mag afgaan kan hun debuut nog wel interessant zijn om eens te proberen.
 
Goeie keuze. Zit best wel wat variatie tussen de nummers wat altijd mooi meegenomen is, het gitaarwerk is echt goed, goeie zanger. Buiten Earshplittenlouderboomer ben ik best mee met dit album
Vóór Steppenwolf was hij in John Kay & The Sparrow. Klinkt ook heel leuk (vooral bluesy) en past perfect bij dit weer! :)
(Voor mij ook de eerste keer dat ik dit album hoor.)

EDIT: aanrader voor degenen die het AOTW niet zo geweldig vinden. Misschien is dit meer jullie ding! (Het is zelfs meer mijn ding. :unsure:)

(@OfFPiR, als je terug bent, moeten we hier ook eens samen naar luisteren!)

 
Laatst bewerkt door een moderator:
Zat het debuutalbum te beluisteren enkele keren op een rij, tot ik doorhad dat 'Ball Crusher' er niet tussen zat en er nog een '7' achter moest...

Wat hun vijfde betreft viel 'Renegade' meteen op.
'Foggy mental breakdown' had wat tijd nodig om goed te vinden.
'Hippo Stomp' was best nog vermakelijk.
De rest was meh.

Het debuut heeft drie sterke mannelijke nummers na elkaar met 'Berry rides again' tot 'Born to be wild'.
Doet je goesting krijgen om een bierbuiken en bikers uit te nodigen naar een stripteasebar en 1-dollar-biljetten te smijten naar het podium en "leve het patriarchaat" te roepen, simpelweg omdat het kan.
'Desperation' was anders, doch niet slechter.
 
Heerlijk, Steppenwolf. Ik weet nog goed hoe ik "The Pusher" liet knallen in mijn koptelefoon terwijl ik de deur van het ouderlijke huis achter me sloot en me begaf richting het vliegveld om naar San Fransisco te vliegen in 2011. Prachtige reis. De dag ervoor nog eens gekeken naar Easy Rider om de existentiële vrijheid helemaal op te snuiven. Ik had nog mijn horloge ostentatief moeten weggooien om totaal los te komen van de dictatuur van de Tijd. Ik had toen nog geen werk, geen carrière, geen verplichtingen. Het is nu wachten tot ik mijn midlifecrisis heb om dat gevoel van vrijheid opnieuw te ervaren.

Zeer fijne plaat, mooie keuze! Al raad ik niet aan om "Ball crusher" in te geven op Google, tenzij het je ding is. Whatever floats your nuts.
 
Dit is weer zo'n band die ik van naam kende zonder eigenlijk te weten wat voor muziek ze spelen. Ik wist zelfs niet dat Born to be Wild van hun was. Ik heb er een beetje mee geworsteld, moet ik toegeven. Na openingsnummer Ball Crusher dacht ik dat we vertrokken waren richting nog meer acid/psych rock, maar die verwachting werd toch niet echt ingelost. Het vervalt toch iets te fel in "standaard", typische blues rock deuntjes.

Allemaal dik oké maar toch iets te tam en gewoontjes voor mij. Je kan hier eigenlijk weinig mee verkeerd doen, ik zal er alleen nooit echt warm van worden. Ball Crusher vond ik dan ook meteen het beste van het album.
 
Lang geleden dat ik een hele classic rock plaat geluisterd heb. Heb ik dat eigenlijk ooit al gedaan? Daarom is deze thread wel cool.
Ook de eerste keer dat ik uitgebreid kennis maak met de band die de term 'heavy metal' zou uitgevonden hebben.
Had ze misschien daarom ook iets steviger verwacht.
De psychedelische orgels kan ik hebben, maar de mondharmonica is er teveel aan.
Renegade klinkt iets progressiever en heeft een mooi refrein. Ook Hippo Stomp is de moeite.
 
Net zoals nifelheim hierboven luister ik eigenlijk niet veel naar classic rock uit deze periode, behalve Led Zeppelin en The Rolling Stones ofzo. Dit vond ik een aangenaam album maar niet meer dan dat. Het luistert vlot weg maar de songs grijpen me niet echt, springen er na één luisterbeurt niet echt uit. Ik had het na Ball Crusher ook wat harder verwacht, het blijft allemaal relatief brave bluesy rock.

Ik heb het debuut van Steppenwolf erna ook eens beluisterd en dat vond ik een niveau hoger dan 7, gewoon omdat de nummers wat meer memorabel zijn. Born To Be Wild was het enige nummer dat ik op voorhand dacht te kennen, hoewel The Pusher me ook meteen heel bekend voorkwam. Dat is zo'n nummer dat ik onbedoeld en onbewust al zo vaak gehoord heb dat ik vreesde dat het afgezaagd zou zijn, maar eigenlijk was ik toch weer helemaal mee toen dat begon.
 
Terug
Bovenaan