Ik kreeg mijn eerste Atari 2600 in 1982, toen ik net 8 jaar was geworden.
En nadat mijn pa op de kermis me had laten meedoen aan een 'wedstrijd' georganiseerd door een speelgoedwinkel ter promotie van die console en de Atari pacman release.
Mijn gezaag na het spelen van pacman was niet te houden.
Ik heb sinds dan zo goed als iedere console gehad die binnen EU te koop was. (tot en met het ps3 tijdperk)
Ik heb ook nog alle consoles en de meeste werken nog.
Nooit geen grote verzameling aan games gehad, die waren zo duur dat mijn ouders mij dat ook niet konden betalen
om constant andere games te spelen.
Vanaf dat de NES en de Master system bij ons op de markt kwamen in de jaren tachtig was de kerel van onze dorps videotheek wel al begonnen met game casettes te verhuren, dat was 60 Belgische frank voor 3 dagen.
Toen was ik helemaal verkocht, want ik kon plotseling veel meer gamen.
In die tijden ging mijn pa steenvast op cafe na het werk op de bank, en als klein manneke krijg ik dan van cafebezoekers een stuk van 20 frank in mijn pollen gestopt om de grote mensen "met rust te laten" aan de toog op cafe.
"Hier koopt u een zakje chips, of ga eens biljarten."
Ik stak het geld in mijn zak en ging buiten wat kattekwaad uithalen, zodat ik met de centen weer een game casette kon huren de volgende dagen.
De playstation 1 was pas mijn eerste console waar ik zelf voor gewerkt had, daar had ik toen "D" voor gekocht.
Dat spel zit nog gegriefd in mij geheugen, vooral omdat het zo kort was en rond de 2500 belgische frank was, en ik redelijk teleurgesteld was
dat ik daar mijn 2500 frank aan had besteed.
Deze thread doet me eraan denken dat het alweer een paar jaar geleden is dat ik eens alles getest heb.
Bij de laatste test bleek mijn Sega Saturn het wel begeven te hebben