Over- en ondergewicht

[Sylverscythe]

Soit ook eens mijn verhaal hier zetten.

In 2008 woog ik 115 kg en toen mijn vrouw zwanger was het plan opgenomen om te vermageren (ik wilde een gezonde vader zijn)

In de jaren erna beginnen lopen. Redelijk fanatiek voor een amateur met als toppunt in 2015 toen ik ongeveer 60 km per week ging lopen.

In eten ben ik altijd extreem geweest. Zeer hard opletten óf enorm veel snoepen op mijn eentje, etc. In 2015 woog ik op een bepaald moment zo'n 70 kg.
De jaren erna woog ik gemiddeld zo'n 75 kg. Ik kwam hier en daar toen telkens terug 5 kg bij, maar kon met een inspanning van een maand of twee terug de 75 kg aantikken.

In 2021 kochten we een nieuw huis (en samen met de stress van de verkoop van het oude pand en de verhuis zelf) en heb ik eigenlijk het consequent lopen gestopt.
Fast forward: ondertussen weeg ik 87 kg ... en duiken de demonen van vóór 2008 soms keihard terug op.
Het ding is: ik ben ondertussen 41 jaar, en ergens "hoeft" het allemaal niet zo meer. Dit weekend moesten we bv naar een trouw, en mensen die me al twintig jaar niet meer
gezien hebben zeiden: "amai, je ziet er goed en strak uit". Die twee maanden opletten om 5 kg kwijt te spelen kan ik ook al niet meer opbrengen.

Maar het is allemaal zo dubbel, en het overheerst m'n dagelijks gevoel. Als ik opsta en zie m'n "Facebook memories", dan zijn dat dikwijls foto's van toen ik op mijn scherpst stond.
En dan ben ik geneigd om te zeggen: "ik begin er terug aan". Maar in de loop van de dag ebt dat gevoel weg, met als resultaat dat ik op m'n eten totaal niet meer let.
's avonds kom ik thuis, en waar ik vroeger zo extreem consequent in m'n sporten was (weer en wind, etc) heb ik nu zeer snel het gevoel van: "ik zet mij in de zetel"

Ik woon nochtans op een prachtige locatie, waar er in het straatbeeld zeer veel lopers zijn. Als ik ze zie denk ik: "doe het toch ook gewoon terug". Maar ik weet welke opofferingen
het vroeger waren en ik zie het mezelf eenvoudigweg niet meer oppikken. Enorm conflicterend in mijn hoofd.

Ergens denk ik dat ik misschien beter overschakel op wandelen. Maar waarschijnlijk is dit niet voldoende voor "cardio". Het is mentaal zeer vermoeiend.

Het doel lijkt me toch een stabiele situatie die gezond is, ik denk niet dat overdreven fanatiek sporten nodig is (tenzij je dit wil doen natuurlijk).

 

[JanusDR]

Soep maken kost je 5 min en 20 min laten koken ofzo

Eu, dat is alvast 20 min te veel.

En dan nog ingrediënten halen, wassen, potten/kommen afwassen/keuken opruimen achteraf.

En dan heb je enkel soep, eten moet je dan toch nog halen.
Of ook zelf maken, maar dan zit je aan een uur voor dat alles samen.

 

[Sylverscythe]

Eu, dat is alvast 20 min teveel.

En dan nog ingrediënten halen, wassen, potten/kommen afwassen/keuken opruimen achteraf.

En dan heb je enkel soep, eten moet je dan toch nog halen.
Of ook zelf maken, maar dan zit je aan een uur voor dat alles samen.

Maaltijdsoepen zijn een ding natuurlijk.

Maar wat is je punt nu eigenlijk? Ja, kant-en-klaar maaltijden zijn gemakkelijk. En omdat we geprogrammeerd zijn om zout, vet, en suiker lekker te vinden zullen ze "lekker" zijn ook. Meestal zijn ze echter niet gezonder dan wat je zelf kookt, en waarbij je zelf ziet wat je er indraait. Zoals gewoonlijk kost meerwaarde tijd of geld. Er is ook nog zoiets als je smaak ontwikkelen natuurlijk, en afkicken van de Unox.

 

[JanusDR]

of een pak duurder.

Dat wel.

Maar als ik mijn tijd mee reken aan 1000 euro per uur, komt zelf maken toch een pak duurder uit

 

[JanusDR]

Er is ook nog zoiets als je smaak ontwikkelen natuurlijk, en afkicken van de Unox.

Ik vind alles lekker hoor.
Een gevolg van moeder vroeger die alle eten neutraal en saai maakte, gebruikte nooit peper/zout en zo.
En alles uit de biologische tuin van vader.

Het ging er initieel om dat iemand hier zei 'maak gewoon uw eten zelf, is dat nu zo moeilijk', alsof iedereen dat leuk vindt of daar tijd wenst voor vrij te maken.

 

[Sylverscythe]

Het ging er initieel om dat iemand hier zei 'maak gewoon uw eten zelf, is dat nu zo moeilijk', alsof iedereen dat leuk vindt of daar tijd wenst voor vrij te maken.

Maar als je naar de titel van deze thread kijkt, spreken we meestal over een probleem, en dan zal je nu eenmaal moeite moeten doen. Een optie is dan zelf koken, iets waarvoor je geen enkele speciale vaardigheden nodig hebt.

 

[Mulan]

Eu, dat is alvast 20 min te veel.

En dan nog ingrediënten halen, wassen, potten/kommen afwassen/keuken opruimen achteraf.

En dan heb je enkel soep, eten moet je dan toch nog halen.
Of ook zelf maken, maar dan zit je aan een uur voor dat alles samen.

Of je koopt zo een speciale soepmaker en kant-en-klare soepgroenten in de supermarkt die ze zowel bij de verse groenten als bij de diepvries groenten hebben liggen? Dan moet je 1 toestel afwassen en uw verpakking in de pmd-zak steken... Klinkt nu niet bepaald lastiger dan het plastieken schaaltje van uw voorverpakte voeding in de pmd-zak zwieren en uw bord en bestek in de vaatwasser zwieren om het nu ook efkes in het belachelijke te trekken.

Natuurlijk kruipt er meer tijd en energie in verse voeding zelf bereiden. Wie dat niet graag doet kan een fortuin op jaarbasis uitsparen door 1x per week 1 of 2 gerechten in grote hoeveelheid te koken en in te vriezen...

 

[JanusDR]

Ok, als het gaat over meer soep kunnen drinken voor een zelfde hoeveelheid calorieën ben ik akkoord want bij winkelsoep zit snel wel wat extra suiker/room.

Maar als je toch je calorieën moet tellen, maakt het niet zoveel uit.

Alhoewel, de bezigheid van eten maken zorgt er misschien wel voor dat je minder kan binnenspelen op korte tijd.
En de drempel om na de maaltijd nog extra te maken is ook groter dan gewoon een extra kant en klare maaltijd uit de frigo te halen.

Misschien moet ik eens proberen, om finaal onder de 100 te geraken

 

[Mulan]

Ok, als het gaat over meer soep kunnen drinken voor een zelfde hoeveelheid calorieën ben ik akkoord want bij winkelsoep zit snel wel wat extra suiker/room.

Maar als je toch je calorieën moet tellen, maakt het niet zoveel uit.

Alhoewel, de bezigheid van eten maken zorgt er misschien wel voor dat je minder kan binnenspelen op korte tijd.
En de drempel om na de maaltijd nog extra te maken is ook groter dan gewoon een extra kant en klare maaltijd uit de frigo te halen.


Misschien moet ik eens proberen, om finaal onder de 100 te geraken

Je doet natuurlijk wat je niet laten kan. En ik koop af en toe ook wel een kant-en-klare maaltijd (vb macaroni vind ik heerlijk uit zo een aluminium schaaltje! ) Of kant-en-klaar slaatje. Maar zeker als single zijn de proporties vaak niet correct van zo een maaltijden, vooral voor mannen. Dan wordt er niet 1 kant-en-klare verpakking gekocht maar 2 of ineens een familieverpakking waardoor je makkelijker meer eet dan wanneer je zelf kookt en invriest volgens wat je ècht wil/zal eten.

Maar ik vind koken niet zo erg, dus ik zit er niet mee in om spaghettisaus, hesperolletjes, vispannetje,... Ineens voor 5-8 porties te maken en in te vriezen zodat ik 's morgens enkel maar moet kiezen wat ik uit de diepvries ga halen om dat 's avonds in de airfryer op 15 minuten tijd klaar te hebben.

 

[JanusDR]

zijn de proporties vaak niet correct van zo een maaltijden, vooral voor mannen. Dan wordt er niet 1 kant-en-klare verpakking gekocht maar 2 of ineens een familieverpakking

Of 8

Waarbij ik dan denk 'nou, lekker efficiënt voor de hele week gekocht!', om dan de volgende dag 's middags vast te stellen dat de koelkast leeg is.

 

[Mulan]

Of 8

Waarbij ik dan denk 'nou, lekker efficiënt voor de hele week gekocht!', om dan de volgende dag 's middags vast te stellen dat de koelkast leeg is.

Aaah, die "finaal onder de 100" wil dus gewoon zeggen "nog 80kg te gaan eer ik in de buurt zal komen", ik snap het!

 

[Z3r0]

Dat wel.

Maar als ik mijn tijd mee reken aan 1000 euro per uur, komt zelf maken toch een pak duurder uit

Voor die prijs kom ik graag soep maken bij jou ze

 

[JanusDR]

Aaah, die "finaal onder de 100" wil dus gewoon zeggen "nog 80kg te gaan eer ik in de buurt zal komen", ik snap het!

Maar ik doe veel sport ook, dus nu blijf ik rond de 104 hangen

 

[CerumenCrevice]

Een zelfgemaakte soep smaakt voor mij duidelijk beter, zal ook wel gezonder kunnen gemaakt worden op die manier.
Probleem dat ik heb met soep maken en maaltijden in het algemeen bereiden: ik moet mij daarop focussen.
Of eerder, ik mag niet andere dingen beginnen doen.
Zo al gehad dat de pizza in de oven bleef, het (elektrisch) vuur een nacht heeft aangestaan, vlees verast in de pan etc.
Op die manier kost mij dat moeite omdat er vaak een moment is tijdens bereiding dat je even moet wachten.
Dan begin ik de afwas, of kijk ik even of een download reeds klaar is, het wasmachine klaar is etc.
(tip: nooit een match beginnen online gamen terwijl ge wacht op de oven met een verse ovenschotel)

 

[Mulan]

Een zelfgemaakte soep smaakt voor mij duidelijk beter, zal ook wel gezonder kunnen gemaakt worden op die manier.
Probleem dat ik heb met soep maken en maaltijden in het algemeen bereiden: ik moet mij daarop focussen.
Of eerder, ik mag niet andere dingen beginnen doen.
Zo al gehad dat de pizza in de oven bleef, het (elektrisch) vuur een nacht heeft aangestaan, vlees verast in de pan etc.
Op die manier kost mij dat moeite omdat er vaak een moment is tijdens bereiding dat je even moet wachten.
Dan begin ik de afwas, of kijk ik even of een download reeds klaar is, het wasmachine klaar is etc.
(tip: nooit een match beginnen online gamen terwijl ge wacht op de oven met een verse ovenschotel)

Idem hoor! Als ik volk heb, wil ik mijn eten gewoon in de oven zwieren en niet bezig zijn met koken of het loopt mis.
Maar de oven slaat automatisch af als die klaar is, in mijn inductiekookplaat zou ook een beveiliging moeten zitten en dan zijn er natuurlijk ook nog altijd de goeie ouwe kookwekkers om je te helpen.
Persoonlijk vind ik dat het voordeel van de airfryer ook: ding maakt behoorlijk wat lawaai en valt helemaal uit als ie klaar is. Niet gevaarlijk + contrast in achtergrondlawaai is opmerkelijk!

 

[Dyer Hunt]

Een zelfgemaakte soep smaakt voor mij duidelijk beter, zal ook wel gezonder kunnen gemaakt worden op die manier.
Probleem dat ik heb met soep maken en maaltijden in het algemeen bereiden: ik moet mij daarop focussen.
Of eerder, ik mag niet andere dingen beginnen doen.
Zo al gehad dat de pizza in de oven bleef, het (elektrisch) vuur een nacht heeft aangestaan, vlees verast in de pan etc.
Op die manier kost mij dat moeite omdat er vaak een moment is tijdens bereiding dat je even moet wachten.
Dan begin ik de afwas, of kijk ik even of een download reeds klaar is, het wasmachine klaar is etc.
(tip: nooit een match beginnen online gamen terwijl ge wacht op de oven met een verse ovenschotel)

Korte wachtmomentjes tijdens het koken gebruik ik voornamelijk om al een deel op te ruimen in de keuken. Moet je dat achteraf al niet meer doen, en je blijft in de buurt om je kookpot/pan/oven in de gaten te houden.
En als iets een bepaalde (langere) tijd in de oven moet, stel ik altijd een timer in op mijn horloge. Kan je nooit missen.

 

[exCite]

Korte wachtmomentjes tijdens het koken gebruik ik voornamelijk om al een deel op te ruimen in de keuken. Moet je dat achteraf al niet meer doen, en je blijft in de buurt om je kookpot/pan/oven in de gaten te houden.
En als iets een bepaalde (langere) tijd in de oven moet, stel ik altijd een timer in op mijn horloge. Kan je nooit missen.

Exact hetzelfde hier.

 

[kenneke2.0]

Ik ben ook weer bijgekomen, teveel afhaal maaltijden als mijn vrouw int ziekenhuis was. Ik heb nog ziekte verlof tot begin juni echt veel bezigheid heb ik niet kan mijn huis niet elke dag kuisen
Naar fitness gaan zo perfect lukken, maar er zijn daar ook collega's en je kent het wel.....
Tis wikken en wegen mijn operatie laten doorgaan = maand niet heffen terwijl mijn vrouw nog tot in augustus niks "mag heffen".

Schuld lig volledig bij mij ben vorig jaar wel 48kg afgevallen zonder een sporthal binnen te gaan, toen ook wat een depressie en at nauwelijks nog. Op mijn werk was het zware arbeid en dat was wel tof tot die ontsteking aan mijn oog

 

[Aprella]

Maar het is allemaal zo dubbel, en het overheerst m'n dagelijks gevoel. Als ik opsta en zie m'n "Facebook memories", dan zijn dat dikwijls foto's van toen ik op mijn scherpst stond.
En dan ben ik geneigd om te zeggen: "ik begin er terug aan". Maar in de loop van de dag ebt dat gevoel weg, met als resultaat dat ik op m'n eten totaal niet meer let.
's avonds kom ik thuis, en waar ik vroeger zo extreem consequent in m'n sporten was (weer en wind, etc) heb ik nu zeer snel het gevoel van: "ik zet mij in de zetel"

Ik woon nochtans op een prachtige locatie, waar er in het straatbeeld zeer veel lopers zijn. Als ik ze zie denk ik: "doe het toch ook gewoon terug". Maar ik weet welke opofferingen
het vroeger waren en ik zie het mezelf eenvoudigweg niet meer oppikken. Enorm conflicterend in mijn hoofd.

Ergens denk ik dat ik misschien beter overschakel op wandelen. Maar waarschijnlijk is dit niet voldoende voor "cardio". Het is mentaal zeer vermoeiend.

Ik denk dat het belangrijk is dat je voor jezelf uitmaakt wat je wil. Als je je goed in je vel voelt, en je hebt geen gezondheidsproblemen, waarom dan je zelf dwingen om terug te gaan lopen / gewicht te verliezen.
Vergeet ook niet dat je je hele leven veranderd. Binnen tien jaar ga je er weer anders uitzien. Dat hoort er nu eenmaal bij.

Zolang het je gezondheid niet in gevaar brengt, zou ik gaan voor wat je het meeste rust geeft in je hoofd. Goed voelen (mentaal) gaat niet over een nummertje op de weegschaal of hoe je er uitziet maar om acceptatie en zelf liefde. Misschien klinkt dit wel wat zweverig, maar soms denk ik dat mensen dit vergeten.
"Als ik nog x verlies dan ga ik er beter uitzien en dan ga ik mezelf beter voelen" is een leugen die we ons zelf vertellen.

Natuurlijk (zoals bij mij het geval is) gaat gewichtsverlies voor mij wel samen met een betere gezondheid wat voor minder zorgen zal zorgen, maar ik weeg dan ook veel te veel. Maar ik ben nu ook gelukkig en ik heb geleerd om mezelf niet weg te steken omdat ik niet de (volgens de samenleving) perfecte maten hebben. Ik heb mezelf heel lang gehaat en lelijk gevonden omdat ik te veel woog maar nu niet meer.

 

[apzoeir]

Ik ben op een dik jaar tijd 40 kilo afgevallen. Calorie deflict, gezond eten, veel water drinken en wandelen is hoe ik het heb aangepakt.

Ik loop nu wel tegen een probleem aan: ik ben de afgelopen tijd continu ziek lijkt het wel. Buikgriep, hevige aanvallen van hooikoorts, verkoudheid, ...vroeger was ik zelden ziek, terwijl ik me nu eigenlijk sterker voel dan ooit. Maar ik ben nu echt al vaak ziek geweest de afgelopen maanden, en ik herstel er ook minder goed van dan vroeger.

Iemand hier nog ervaring met een verminderde weerstand na veel af te vallen? Kan natuurlijk ook toeval zijn, of de periode na covid en mondmaskers er nu pas stevig inhakt op mij...

Ik heb eigenlijk hetzelfde gevoel. Ben ook rond de 35 à 40kg kwijtgeraakt de afgelopen jaren.

Veel beginnen sporten en toch al regelmatig blessures gehad (peesscheur schouder, last knie en enkel). Vroeger op mijn zwaartst nooit fysieke issues.
Idem met weerstand, ik ben precies ook vatbaarder voor verkoudheden en dergelijke.

Is dus wel vaak grappig als mensen me vragen "voel je je nu beter?". Mentaal zeker en vast, fysiek ga'k er precies op achteruit.

Al kan dat ook allemaal toeval zijn. Ik leef nu ook precies "harder" dan vroeger en 'k word er uiteraard ook niet jonger op.

'k Wil in elk geval niet meer terug naar vroeger.