Album of the week Nothing But Thieves - Broken Machine (2017)

[Majin-Luffy]

Eerst en vooral even vermelden dat ik naarstig jullie albums beluisterd heb. Ik kan gewoon moeilijk m’n gevoelens over een album neerpennen.
Sommigen kunnen dit in grote aantallen typen, respect. Maar omdat het deze week mijn beurt is, heb ik toch m’n werk gemaakt van deze opening .

Na veel wikken en wegen oftewel keuzestress ben ik toch bij m’n eerste keuze gebleven.
Ik zou het omschrijven als een alternative of indie rock met hier en daar wat poppy sounds + krachtige vocals. Hope you enjoy!
PS. Ik raad toch aan de deluxe editie te beluisteren, anders mis je Number 13 & Reset Me.

Nothing But Thieves, voor velen waarschijnlijk totaal onbekend. Voor mij een vaste waarde in de Spotify-playlist voor wandelingen, auto, … .
Op heden hoor je wel eens ‘Impossible’ -vanop hun meest recente plaat - passeren op StuBru, Joe en M&M.

Het begon allemaal in 2016 toen de band als voorprogramma van Muse in Paleis 12 speelden.
Vooraf ben ik ze een beginnen opzoeken op YouTube; wat live-optredens en ik was verkocht.
De stem van Connor Mason gaat bijna even hoog dan die van Matt Bellamy.
Toen hadden ze nog maar 1 album, hun self-titled album. Er kwamen zodus maar een stuk of 7 liedjes naar voren.
Maar je kon wel al voelen dat ze ooit groot gingen worden.

01 | I Was Just a Kid |
02 | Amsterdam |
03 | Sorry |
04 | Broken Machine |
05 | Live Like Animals |
06 | Soda |
07 | I’m Not Made By Design |
08 | Particles |
09 | Get Better |
10 | Hell, Yeah |
11 | Afterlife |
12 | Reset Me |
13 | Number 13 |

Track 1, 'I Was Just a Kid', is de perfecte binnenkopper voor dit album. Zeer sterke drums - net zoals in het gehele album trouwens -
afgewisseld met stevig gitaarwerk. 'Amsterdam' zelfde formaat, met een aanstekelijk refrein. Met 'Sorry' gaan ze wat meer de pop-toer op.
'Broken Machine' & 'Live like Animals' zijn wat experimentele tracks. Er komt vanalles instrumentaal naar boven. 'Soda' terug een wat
rustiger liedje om daarna de gitaren er opnieuw in te steken bij 'I'm Not Made by Design'.
Bij 'Particles' laat Connor Mason horen hoe hoog z'n stembanden gaan. Telkens kippenvel voor mij. Hierna valt het album wat in een
rustiger tempo met wat kalmere liedjes. De 2 laatste nummers, 'Reset Me' en 'Number 13' zijn dan weer goeie rocknummers.
9/10

I Was Just a Kid | Amsterdam | Broken Machine | Live Like Animals | I’m Not Made By Design | Particles | Number 13

Mocht je nu zeggen, amai deze band is mijne meug, de andere albums zijn zeker ook de moeite.
Hun self-titled album Nothing But Thieves is wat meer rock waar ze bij hun laatste Moral Panic wat meer experimenteel beginnen doen.
Pareltjes zoals Wake Up Call, Hostage, Painkiller, Unperson, Futureproof, Your Blood zijn zeker de moeite waard om eens te checken.
Begin maart hebben ze ook 'Life's Coming Slow' uitgebracht die ze gemaakt hebben voor Gran Tursimo 7.

 

[Booka]

Wel te smaken!
Ik vind het wel wat weghebben van Florence and the Machine, de rock-versie ervan dan.

 

[BlackOccult]

Knappe openingspost, zeg.

Ik heb blijkbaar in 2018 dit album en hun self-titled reeds (de volle ... keer eenmalig ) beluisterd als ik mijn Last.fm mag geloven, maar het is duidelijk niet blijven hangen. Vanavond of morgen een nieuwe kans. Qua muziek vind ik dat zeker niet slecht, maar het is iets te "flauw" om tot mijn vaste playlists te behoren.

 

[willydrama]

Amsterdam al eens op de radio gehoord maar ik wist niet wie de band was, goeie track. Live Like Animals springt er ook uit want de vocalen zijn daar anders. Muse vergelijking inderdaad onvermijdelijk, dat niveau heeft het volgens mij toch niet. Even laten inzinken.

 

[SnakeGodRovinin]

Amsterdam kwam goed glijdend binnen in de maag. Dan kijk ik per ongeluk naar youtube waarop het afspeelt .
Precies een Ian-Thomas lookalike, maar wat dikker.
Had een flashback naar Justin Bieber' 'Boyfriend'. Toen ik wist dat het Bieber was, stond ik gereed om een mes te gaan halen uit de keuken. Gelukkig kwam de hond bedelen om te gaan wandelen.
Dit maakte het album wat lastiger om te beluisteren met dat spijtige vooroordeel.
Echter waren 'Afterlife' en 'Reset Me' lustige zonden, die ik niet meer kan afwassen .

 

[Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield]

Vond het wel goed. Muse vind ik er vaak over gaan qua bombast en dat had ik hier nooit, goeie afwisseling tussen hardere en zachtere nummers en vooral fan van zang en gitaarwerk

 

[Deleted member 621]

Cool!
Ik hoor hier inderdaad ook wat Muse in, een band die ik in een heel ver verleden ook ooit nog heb beluisterd.

Eerste twee nummers vind ik al zeker niet slecht!
Kalmere nummers zijn wat minder mijn ding.
"Hell Yeah" doet mij denken aan Radiohead. Heeft ook wel iets.

EDIT: nu zie ik dat de nummers een rock-level hebben gekregen. "Toevallig" vind ik degene met het hoogste rock-level het best klinken.

Album nu (bijna) helemaal beluisterd op Youtube, en Amsterdam schiet er toch echt uit bij mij. Dat refrein klinkt echt goed! I Was Just A Kid vond ik dan weer minder klinken dan in de preview. I'm Not Made by Design heeft ook wel iets, maar beste nummer vind ik toch wel Amsterdam. (Jup, hoogste rocklevel, uiteraard!)

 

[Obi-Jan]

Hmm niet echt mijn ding dit. De meer rockende nummers zijn nog wel best goed, maar heel het 2de deel van het album, vanaf Particles denk ik, kan mij absoluut niet boeien. Ik zie de Muse vergelijking wel, al wordt het gelukkig nooit zo over the top bombastisch als Muse, want dan had ik mogelijk het einde van de cd zelfs niet gehaald

 

[Hayrus]

Ik kon dit best wel smaken. Buiten de naam (en het nummer 'Sorry' dat ik precies herkende), kende ik dit niet. Het is aangename rockmuziek die perfect kan dienen als opener voor een festivaldag of, zoals in de openingspost gezegd, een band als Muse.

 

[nifelheim]

Niets wereldschokkends maar aangenaam plaatje. Ik hoor in sommige nummers de link naar Muse maar deze klinkt toch een pak properder. Niet dat ik een grote Muse-fan ben maar hun eerste platen kwamen toch redelijk stevig en vuil uit de hoek.
Hier en daar passeren wel wat leuke riffs ( Amsterdam, Just A Kid) en de bassist tokkelt er soms lekker tussendoor.
Beste nummer vind ik 'I'm Not Made By Design' , wat mij soms aan een toegankelijkere Leprous doet denken.
Geen aantrekkelijke hoes trouwens.

 

[Creeping Death]

Niks wereldschokkends imo maar een degelijke plaat die makkelijk weg luistert. De vergelijking met Muse hoor ik niet meteen. Maar ik ken Muse nu ook weer niet zo goed; Muse lijkt me veel bombastischer en all out te gaan danNothin But Thieves?
Zoals @Hayrus : perfecte band om de festival dag mee te beginnen: nummers als Amsterdam, Live Like Animals, I'm not made by Design zijn van die nummers die meepikt aan het begin van de dag, met je eerste pintje. En voor je het weet is je hoofd onbewust mee aan het knikken op het ritme van de muziek.

Ik denk dat het live ook wat beter pakt. Op plaat klinkt het me allemaal wat te clean en wat zacht en dat ligt me minder.

 

[Slyke]

Dit en de akoestische versie die nu regelmatig op StuBru passeert is best wel goed!

 

[Deleted member 451]

leuk alledaags plaatje. niets wereldschokkends, maar wel leuk amusements vertier. ik kende het niet.

 

[PolletPoulet_OG]

Allereerst... Hoe slecht is dat geluid van die cymbalen?
Ben ik de enige die zich daar aan geergerd heeft? Blijkbaar wel
Ik ben ook niet echt mee met de Muse vergelijking, maar zoveel ken ik daar ook allemaal niet van. Vind het ook niet bombastisch ofzo.

Maar dit is sowieso iets dat beter tot zijn recht komt met de zon op uw bol, een paar pinten in uw kamazole en eentje in elk hand.

Broken Machine is een dijk van een nummer. En vanaf Particles zijn ze mij een beetje kwijt. Kuddos aan de bassist, zitten slick grooves in.

Productie cava. Maar dat geluid van die symbalen is echt niet aan te horen. Tzijn precies de deksels van conserven waar hij op speelt. Zo weinig dynamiek er in zit. Raar dat niemand daar nog niets op gezegd heeft.

Super coole artwork wel