Hoe omgaan met een toxische manager?

[Pan]

Imho moet een échte manager job ook kunnen samengaan met een deftige work/life balance. Dat wil dan wel zeggen dat je nog altijd met pieken van 60-80 uur werken per week moet kunnen omgaan, maar dan je dan ook je uren tijdens "normale" weken volledig zelf kan plannen. Waardoor je de balans kan vinden door bvb te werken van 8u30 tot 5, zodat je je kinderen kan afzetten op school én mss zelfs ophalen, maar dat je om 20 uur nog verderwerkt tot 23 uur, zolang je partner dat maar ok vindt. Als je dan nog 2,5 uur per dag in het weekend werkt (wat dan echt wel meevalt voor een topjob) zit je ook aan 60 uur per week.

(voor alle duidelijkheid, ik pleit niet voor de normale managersjob die 60 uur per week normaal moet vinden, maar in piekperiodes moet je er wel kunnen staan).

Die échte managers hebben meestal toch ook een overeenkomst van xxu werken in ruil voor x.xxx centjes?

 

[Pieterjan94]

Vertrekken

 

[beryl]

Die échte managers hebben meestal toch ook een overeenkomst van xxu werken in ruil voor x.xxx centjes?

De wet voorziet dat je als leidinggevende niet gebonden bent aan regels over arbeidsduur en overuren en dergelijke. Die hebben, als ze als werknemer werken, ook een gewoon bediende contract met werkweek van 38 uur maar waar dan een lijntje bijstaat dat ze leidinggevend zijn.

 

[iamhollywood]

Werkte uw vrouw niet binnen sustainability? Of was dat enkel bij big four? Want het is effectief wel zo dat daar enorm veel werk plots op de plank ligt voor die profielen. Misschien vandaar ook de enorme groei.
Bij ons willen ze nu ook een departement errond uitbouwen (consulting).

Los daarvan kan je niemand afrekenen op zijn/haar kinderwens en wens rond een gezonde worklife balance. Op dat vlak zijn ze bij ons wel zeer duidelijk, gezin komt altijd eerst, is nog herhaald geweest tijdens toespraak van onze managing partner dikke week terug.

 

[cege]

Hallo,

Ik wil even de situatie van mijn vrouw schetsen. Ze werkt momenteel als communicatiemanager in het hoofdkantoor voor een Belgische multinational.
Ze is oa verantwoordelijk voor annual reporting, social media, website, communicatiemateriaal voor het management board, newsletters, webinars, presentaties etc.

Ze is enorm tevreden met de inhoud van haar job, de mensen in haar team en de visie/missie van het bedrijf. Dit wordt echter verbrot door haar manager, en de enorme werkdruk die zij legt op mijn vrouw.

Mijn vrouw is in deze functie terecht gekomen na een korte stint bij een Big Four bedrijf. Daar is ze vertrokken voor 1) de werkdruk en 2) de inhoud (audit lag haar echt niet). Toen ze voor haar huidig bedrijf solliciteerde heeft ze het ook dan heel duidelijk gemaakt dat ze absoluut op zoek is naar een bedrijf en functie die een gezonde work/life balans heeft. Ze heeft ook duidelijk gemaakt dat ze een mama is, en dat ze nog een kind wou hebben in de nabije toekomst (we hadden er toen 1, nu 2).
Haar manager zei dat ze daar bij bedrijf xxx heel veel respect voor hebben, en dat bedrijf xxx al meerdere malen werkgever van het jaar is geweest.
Mijn vrouw was bijna overtuigd dat ze de job niet ging krijgen omdat ze zo transparant is geweest over haar situatie en haar wensen ivm work/life balans. Toch heeft ze een aanbieding gekregen en heeft ze die geaccepteerd.

Ok, ze was nog geen maand aan het werk en daar was de eerste red flag al. Haar manager (die zelf een vrouw is met 2 kinderen en een stay at home husband) zegt tegen mijn vrouw dat ze niet zwanger mag worden tijdens de eerste jaren. Nu, het was onze wens om onze 2 kinderen zo dicht mogelijk bij 1 te hebben, dus die opmerking hebben we uiteraard gewoon genegeerd. Een maand later was ze zwanger. Haar manager feliciteerde haar toen ze het aankondigde, maar ze merkte toch dat er een behoorlijke frustratie was.

Tot haar zwangerschapsverlof ging het voor de rest relatief oké, alhoewel er richting het annual report wel een grote werkdruk was. Weken van 60+ uren waren geen uitzondering. Dit was echter nu beter te verdragen omdat ze wel voldoening haalt uit haar job (itt audit in haar vorige job).

Wanneer ze terugkwam van zwangerschapsverlof was het team serieus uitgebreid en had het team meer verantwoordelijkheden. Haar manager was nu verantwoordelijk voor 10+ mensen, en voorheen slechts 3.

De vibe die mijn vrouw van haar manager krijgt sinds haar terugkomst is op zijn zachtst uitgedrukt heel anders dan voordien. En de werkdruk blijft maar toenemen.

Enkele highlights:

-Weken van 60-70 uur zijn de norm
-Sommige projecten worden gemicromanaged tot ieder detail, andere projecten is het van "trekt uw plan en stop met advies vragen"
-Haar manager heeft om de 2 seconden een nieuw idee dat meteen prioriteit heeft.
-Mijn vrouw zegt dan dat dit er echt niet meer bijkan in haar agenda
-Vervolgens bekijkt de manager haar agenda en schuift dan een paar items op naar de week erna. Volgende week hetzelfde verhaal.
-Mijn vrouw heeft al een aantal keer aan de alarmbel getrokken, om dan opmerkingen te krijgen zoals "maybe you should work on your project management and organizational skills", "maybe you're just not cut out for this" (lol, ik ken echt niemand in mijn directe omgeving die zo hard werkt en goed georganiseerd is als mijn vrouw)
-Er zijn nog tal van passieve agressieve opmerkingen die worden gemaakt
-Dit blijft niet altijd binnen de grenzen van een 1-op-1. Het is al een aantal keer gebeurd dat mijn vrouw voor haar team vernederd wordt door haar manager.
-Dit gebeurt allemaal vanwege mijn vrouw haar "lef" om zich te uiten over haar work/life balans, niet over de kwaliteit voor haar werk (daar krijgt ze continu positieve feedback over van de mensen rond haar en zelf van haar N+2, lid van het management board)
-Uiteindelijk heeft ze dit bij HR gaan melden. HR contact opgenomen met haar manager. Manager gezegd dat alles onder controle is en er wellicht een of andere draai aan gegeven. Want nu komt HR terug met de boodschap "dat dit een periode is waar alle ambitieuze jonge moeders door moeten".
-Dit was allemaal via calls gebeurd. Mijn vrouw heeft alles nog eens samengevat op mail richting HR om een paper trail te hebben, en de ernst van de situatie te onderlijnen. Hopelijk volgende week een serieuzere reactie.
-Op de werkvloer had mijn vrouw geruchten opgevangen over haar voorganger. Deze had volgens haar manager ontslag genomen omdat de jobinhoud haar niet lag.
-Mijn vrouw heeft contact opgenomen met deze persoon. Dezelfde manager had deze persoon tijdens de annual reporting periode zo onder druk gezet, waardoor ze uiteindelijk in burn-out is geraakt. Deze persoon heeft ook een aantal keer aan de alarmbel getrokken, maar hier ook hetzelfde: de manager negeerde dit en draaide dit onmiddelijk om naar een conversatie over organisatie en project management skills. Deze persoon is dan uiteindelijk ontslagen tijdens haar burn-out.


Het is duidelijk dat deze situatie zo niet verder kan, maar mijn vrouw zit wel al met het imago van een jobhopper (3 jobs op 4 jaar) op haar CV.
Ik denk dat dit voor andere werkgevers al duidelijk is. Ze heeft zich al geregistreerd op een aantal vacatures die een perfecte match zijn met haar ervaring en achtergrond, maar haar applications worden genegeerd of niet-geselecteerd. We blijven proberen uiteraard.

Ze houdt ook haar ogen open voor interne mogelijkheden, maar die zijn er niet meteen. In andere teams is de werkdruk en sfeer gewoon wel normaal, en zelf zeer aangenaam. Zo jammer dat zij weer het ongeluk heeft om bij zo'n manager terecht te komen.

Zijn er mensen die in een dergelijke situatie hebben gezeten en niet meteen weg geraakten? Enig advies? Andere stappen die we kunnen/moeten ondernemen?
Onze last resort is arbeidongeschiktheid vanwege burn-out, maar blijkbaar vindt deze werkgever toch argumenten om mensen tijdens deze periode te ontslaan.

1) Ik ga niet opnieuw 'told you so' zeggen, maar 'told you so'. Ik heb nu toch al paar keer gezegd dat je madam overstretcht, zeker met 2 kleine kinderen. Voor het loon dat je madam krijgt, sorry, daar zal voor gepresteerd moeten worden. En je kunt discussieren of 60 70 u weken normaal zijn (waarschijnlijk niet), maar je zult als jonge werknemer die dergelijke lonen krijgt, altijd in dezelfde situatie terecht komen.

Ze zal moeten kiezen tussen het 1 of het andere.

Mijn madam werkte vb 4/5, nu met nummer 3 is ze een half jaar thuis. Ze heeft met opzet een promotie geweigerd voor ze aan nummer 3 begon omdat ze wist dat het gezever ging zijn.

2) Het is altijd dapper om te proberen managers te veranderen, maar ik heb het nog nooit zien gebeuren.

3) Ik zou je/jullie heel sterk aanraden om na te denken over het pad dat je wil volgen de komende paar jaar. Met kleine kinderen wordt het niet onmiddellijk beter. Woensdag middag is er geen school. School stopt om 15-16h. Er zijn pedagogische studiedagen en vakanties om te overbruggen. Iemand zal moeten thuis zijn. Als je manager nu al achterlijk doet, het zal niet beteren...


Het is bij ons ook challenging geweest, maar nu is het ongeveer georganiseerd geraakt, maar het is challenging. Ik sta op om 6h en ben met vanalles en de kids bezig en werk en ik doe nu 's avonds bijna een avondblokje werk tot ~21.00h soms 22.00h om sommige weken gewoon aan 40-50h te raken. Ik heb ook geen hobbies meer momenteel buitenshuis en zeer minimaal contact met vrienden, maar dat is OK voor mij. Ik ben gelukkig in de situatie omdat kinderen en gezin momenteel prioriteit zijn.

Ik werk in een apenbedrijf met achterlijke management - I know that. Maar de enige reden dat ik daar nog werk is a) good money b) flexible uren c) 3-4d/week thuiswerk d) niemand die mij op mijn vingers kijkt. e) ik kan verlof nemen wanneer ik wil. Er zijn waarschijnlijk coolere bedrijven met meer arbeidsvreugde, maar dat is momenteel niet te combineren met de kinderen en gezin. Binnen een jaar of 2-3-4 is het misschien beter te organiseren thuis en dan kan ik eventueel iets anders doen. We'll see.

Je kunt niet EN je droomjob EN good money EN kinderen EN gezin EN goeie work-life balance EN een sociaal leven EN ... hebben... Er zijn maar 24h in een dag en maar 7d per week.


Laatste opmerking, het is nu al paar jobs na elkaar hetzelfde probleem met de madam. Misschien toch eens overwegen om meer los te laten en/of een job met wat minder centen en dito responsibilities te overwegen voor een tijdje ?

Gewoon vertrekken. En sorry maar vervals uw CV, niemand kijkt dit na. Laat tenminste 1 korte job-ervaring weg.

Inderdaad, zet gewoon "relevant work experience" er op, zet er een start jaar bij en geen stop jaar. Niet gelogen en recruiters gaan er over lezen. Trucen van de foor zijn er voor iets.

Over welke periode gaat dit? Is er zo geen wet dat men niemand mag ontslaan het eerste jaar na de zwangerschap?

Ps: geen enkele werkgever kan iemand ontslaan tijdens ziekte

Tuurlijk wel. Je kunt niemand ontslaan omwille van zwangerschap, wel tijdens zwangerschap of na zwangerschap.

En ook dat is altijd op te lossen met een zak centen.

Zie Beryl + je kan zelfs iemand ontslaan omwille van het feit dat die kanker heeft of terminaal is, alleen zal je een verbrekingsvergoeding én beschermingsvergoeding moeten betalen. Er is in België NIEMAND die niet ontslaan kan worden als werknemer.

@Dogo Argentino : hier bestaat geen perfecte oplossing voor, ofwel:

1) Neemt je vrouw ontslag en zoekt ander werk. Ze kan perfect aangeven dat ze een job gekozen heeft met 60 uur per week, maar dat dit niet combineerbaar is met het gezin en dat ze dus een job zoekt met een normaler uurrooster. Je kan niet verwachten dat je én een topjob én een gezin draaiende kan houden. Dat lukt enkele maanden, geen jaren. Tenzij jij ook veel meer tijd in het gezin steekt.

Fully agree - zie hierboven.

2) Neemt je vrouw geen ontslag, maar stuurt ze een duidelijke mail waarop ze aangeeft wat ze de afgelopen maanden gepresteerd heeft, dat ze vanaf nu haar grenzen respecteert (bvb 40-urenweek met beschikbaarheid ENKEL via mail voor dringende zaken in het weekend (ze beslist dan zelf of ze belt), behalve 1 maand per jaar (bvb die annual-report periode). Dat is al een serieuze toegift, want tenzij ze een leidinggevende functie mét bijhorende verloning heeft, is dat véél over wat ze moet. Ze kan eventueel ook verwijzen naar persoon die ze vervangen heeft, als die daar geen problemen mee heeft.

Dat zal allemaal geen fluit uitmaken. Als ik goed herinner werkt ze voor een multi-national ? Dat is gewoon thanks, goodbye, hier een zak geld en de volgende kan komen.

Als je dat wil, good. Maar is ze bereid die (zinloze) strijd aan te gaan ? En wat zal het uiteindelijk opbrengen ?

3) ofwel werkt ze door en gaat ze, als het écht niet meer gaat, in arbeidsongeschiktheid wegens burn-out en stuurt ze dezelfde mail. Ja, ze kan ontslagen worden, maar dit kan in de praktijk veel moeilijker gemaakt worden door eerst nog een evaluatiegesprek met bewijs van het resultaat te hebben. Dan staat ze sterker als ze ontslagen wordt (de bewijslast zal dan bij de werkgever liggen dat er toch na het evaluatiegesprek een probleem stelde).

Zelfde opmerking. Wil je die strijd aangaan en wat zal het opbrengen ?

Ik vrees dat mevrouw Dogo ergens anders opnieuw in dezelfde val zal trappen. Ze moet reality checken en misschien even rustiger aan doen of met meneer Dogo overleggen om hun leven anders in te vullen qua uren/gezin/...

Allez, de vierde optie is de manager ontslagen krijgen, maar dat kunnen we hier natuurlijk onmogelijk inschatten of dat haalbaar is. In ieder geval is het

Iemand die van 3 naar 10 reports gaat. Dat is meestal niet de mgr die onderaan de schuif ligt. Tenzij je als entry level employee heel je chain of command denkt weg te krijgen... Dapper, but ain't gonna happen. Wil je die strijd echt aangaan en waarom ?

 

[cege]

Werkte uw vrouw niet binnen sustainability? Of was dat enkel bij big four? Want het is effectief wel zo dat daar enorm veel werk plots op de plank ligt voor die profielen. Misschien vandaar ook de enorme groei.
Bij ons willen ze nu ook een departement errond uitbouwen (consulting).

Los daarvan kan je niemand afrekenen op zijn/haar kinderwens en wens rond een gezonde worklife balance. Op dat vlak zijn ze bij ons wel zeer duidelijk, gezin komt altijd eerst, is nog herhaald geweest tijdens toespraak van onze managing partner dikke week terug.

Tot de shit hit the fan.

Bij ons was het ook "no cuts in 2023 due to macro". Nu is het cut cut cut "but I feel gut wrenched".

Het is altijd leuk tot de centen op zijn.

 

[Ares]

Flag it once, flag it twice, maar als ze er dan niet mee aan de slag gaan, dan is dat bedrijf, de bedrijfscultuur en de mensen die er werken niets voor je vrouw. Leave, before she gets burned of nog erger, vooraleer ze ongelukkig wordt.

Laat je vrouw aan haar netwerk bouwen (zowel met andere bedrijven als met recruiters) en ga voor iets anders als er naar die flags niets gebeurt. Direct reageren op vacatures via de LinkedIn's en andere van deze wereld, heeft zelden impact.
Zit niet in met hopping; voor meerdere bedrijven is dat niet van tel, en als je er je echt zorgen over maakt, dan is een vereenvoudiging van het CV al voldoende om daar een mouw aan te passen.

 

[Dogo Argentino]

Werkte uw vrouw niet binnen sustainability? Of was dat enkel bij big four? Want het is effectief wel zo dat daar enorm veel werk plots op de plank ligt voor die profielen. Misschien vandaar ook de enorme groei.
Bij ons willen ze nu ook een departement errond uitbouwen (consulting).

Los daarvan kan je niemand afrekenen op zijn/haar kinderwens en wens rond een gezonde worklife balance. Op dat vlak zijn ze bij ons wel zeer duidelijk, gezin komt altijd eerst, is nog herhaald geweest tijdens toespraak van onze managing partner dikke week terug.

Sustainability nog steeds inderdaad. Al haar communicatieverantwoordelijkheden draaien rond deze topic.

 

[Horse]

Ik heb de indruk dat cege het loon kent van uw vrouw op een rare manier moet ik hem gelijk geven, als jouw vrouw echt veel geld verdient dan wordt er uiteraard verwacht dat men de laptop niet afsluit om 16u59, integendeel die kloppen allemaal 60u per week

vele (top)managers worden uitgeperst, voor €650 netto meer per maand dan diegene die onder u werken
dat is een keuze die je maakt natuurlijk

tenzij ze werkt voor €2500 netto per maand
maar dan blijven we bij dezelfde conclusie natuurlijk: vertrekken

 

[Dogo Argentino]

Ik heb de indruk dat cege het loon kent van uw vrouw op een rare manier moet ik hem gelijk geven, als jouw vrouw echt veel geld verdient dan wordt er uiteraard verwacht dat men de laptop niet afsluit om 16u59, integendeel die kloppen allemaal 60u per week

vele managers worden uitgeperst, voor €650 netto meer per maand dan diegene die onder u werken
dat is een keuze die je maakt natuurlijk

maar dan blijven we bij dezelfde conclusie natuurlijk: vertrekken

Ik heb het al eens eerder gedeeld. €4400 per maand met alle voordelen op 27 met 4 jaar ervaring (inclusief 2 zwangerschappen). Zeker goed betaald, maar nu ook niet volledig van de pot gerukt.

 

[Horse]

Ben je dan niet gelukkiger met €3000 netto en alle dagen die laptop toe om 16u59? Of eens gewoon een rustig dagje van thuis werken? Kan allemaal deugd doen hoor mijn vriendin doet 's middags de strijk of het avondmaal al gereed maken

2 dagen van thuis werken bv is ook al 4x geen file
ik ken uw vrouw natuurlijk niet, zo jong en al zo'n loon, dat zijn meestal carrièrevrouwen zonder kinderen

 

[Dogo Argentino]

Ben je dan niet gelukkiger met €3000 netto en alle dagen die laptop toe om 16u59? Of eens gewoon een rustig dagje van thuis werken? Kan allemaal deugd doen hoor

Voor de duidelijkheid; 4400 bruto.

 

[Horse]

Ah ok...

 

[Dogo Argentino]

Ah ok...

4400 netto zou ik op die leeftijd wel zien als “van de pot gerukt”

 

[Deleted member 451]

Ik ging indertijd nog maar voor hotelreceptie en ze vroegen al - open en bloot - wat de kinderwens was en of die een paar jaar in de koelkast ging. Het blijft enorm grof hoe ze al jaren hameren dat we het ‘allemaal moeten willen (en kunnen)’ maar nog altijd eisen dat het op hún voorwaarden is.

Akkoord maar ik vind het ook wat vreemd dat Threadstarter zijn vrouw bij sollicitatie open kaart speelde,
en toen ze later werd "bevolen" geen kinderen te nemen in het eerste jaar, daar dan niet open kaart speelde.

Ik denk dat ze toen al beter had aangegeven van: "sorry dat is mijn keus wanneer ik voor kinderen ga".

Ook vreemd dat die manager precies in het Engels spreekt? of is dit een engelstalig bedrijf?

Los hiervan, alles is reeds uitgelegd door JPV, ik zou dan ook voor die 2e keuze gaan:
Duidelijk grenzen stellen en per mail vastleggen.

Ikzelf heb hetzelfde meegemaakt. Via assertiviteits bijscholing wel handige tips leren toepassen.

4 stappenplan:

Ik stel vast dat u mij xxx taken geeft
Ik kan daar niet mee akkoord gaan want ik heb maar xxx aantal uren per week
Ik stel voor dat we dit xxxx oplossen.
tenslotte, Kunnen we akkoord gaan dat we ons aan deze afspraak houden.

Is wat een symplistisch voorstellingetje, maar aan de hand van dat stramien heb ik toch al vaak met mijn baas zaken kunnen oplossen.

 

[Dogo Argentino]

Akkoord maar ik vind het ook wat vreemd dat Threadstarter zijn vrouw bij sollicitatie open kaart speelde,
en toen ze later werd "bevolen" geen kinderen te nemen in het eerste jaar, daar dan niet open kaart speelde.

Ik denk dat ze toen al beter had aangegeven van: "sorry dat is mijn keus wanneer ik voor kinderen ga".

Ook vreemd dat die manager precies in het Engels spreekt? of is dit een engelstalig bedrijf?

Los hiervan, alles is reeds uitgelegd door JPV, ik zou dan ook voor die 2e keuze gaan:
Duidelijk grenzen stellen en per mail vastleggen.

Ikzelf heb hetzelfde meegemaakt. Via assertiviteits bijscholing wel handige tips leren toepassen.

4 stappenplan:

Ik stel vast dat u mij xxx taken geeft
Ik kan daar niet mee akkoord gaan want ik heb maar xxx aantal uren per week
Ik stel voor dat we dit xxxx oplossen.
tenslotte, Kunnen we akkoord gaan dat we ons aan deze afspraak houden.

Is wat een symplistisch voorstellingetje, maar aan de hand van dat stramien heb ik toch al vaak met mijn baas zaken kunnen oplossen.

Het is een multinational. De manager is Amerikaans. Dat verklaart wellicht deels de mentaliteit.

Mijn vrouw is ook geen Belg van origine, ze heeft intussen wel de nationaliteit . De manager is ook heel open over het feit dat ze de voorkeur heeft om buitenlanders aan te nemen boven Belgen. Zo zijn er een aantal expats in het team. Die werken naar haar ervaring harder (lees: makkelijker uit te buiten).

 

[Deleted member 451]

Het is een multinational. De manager is Amerikaans. Dat verklaart wellicht deels de mentaliteit.

Mijn vrouw is ook geen Belg van origine, ze heeft intussen wel de nationaliteit . De manager is ook heel open over het feit dat ze de voorkeur heeft om buitenlanders aan te nemen boven Belgen. Zo zijn er een aantal expats in het team. Die werken naar haar ervaring harder (lees: makkelijker uit te buiten).

Voila, daar geef je het zelf al aan.

Nieuw-belgen kennen nog niet zo goed de weg naar de vakbond, de Belgische arbeids regeltjes...
En zoals al aangehaald: ze heeft een heel mooi loon. 4400 bruto, zal iets van een 2900 netto zijn ruw geschat? Dus ja ,daar tegenover staat dan vaak die immense workload.

Ik zou ook eerder uitkijken naar iets nieuws. Of nog een ultieme keer proberen met die mails en grenzen stelt.
Maar wat JPV voorstelt, werken en dan in burn out gaan, en dan dat bedrijf nog wat laten betalen, is ook een optie. Zodat ze dan rustig uit kan kijken voor iets nieuws, en doorbetaald worden.

Lijkt me gewoon op een uitpers bedrijf. Zal ze nooit gelukkig in worden vrees ik. En de workload zal niet zomaar gaan afnemen opeens.

 

[Pskonejott]

4400 euro bruto voor die uren, wtf. No offense maar hoe vinden ze die zotten.

 

[Dogo Argentino]

4400 euro bruto voor die uren, wtf. No offense maar hoe vinden ze die zotten.

Ooit van de Big Four gehoord?

 

[Deleted member 451]

4400 euro bruto voor die uren, wtf. No offense maar hoe vinden ze die zotten.

Voor een starter , lijkt me toch wel een erg mooi bedrag, vooral als het dan bij een "big four" is. Waar je ambitie hebt om door te groeien.

Akkoord, die uren zijn er over, maar dat was ook helemaal niet besproken bij het sollicitatiegesprek natuurlijk. Daar werd wellicht op 40 uur and that's it gesproken.

Dus ja: als je dan contract tekent, je mikt op 4400 euro bruto en 40 uur per week, en daar komt geleidelijk aan wat uren bij... Dan denk ik dat je er in het begin nog niet om maalt, maar na verloop van tijd .... en je merkt dat het alleen maar slechter wordt, tja dan is het toch eens tijd om aan de alarm bel te trekken natuurlijk.