Album of the week Gorky - Boterhammen (1992)

[DwightSchrute]

Dag beste luisteraars

Ik laat jullie vandaag niet kennismaken met Gorki, dat is ongetwijfeld reeds gebeurd. Mia, Anja en Lieve Kleine Piranha zijn nummers die tot het einde der dagen zullen gedraaid worden of je dat nu wilt of niet. Wel laat ik jullie kennismaken met een vroege live CD van Gorki genaamd 'Boterhammen'. Onder andere Mia staat hier ook op en hoewel er eindeloos veel versies van dit nummer gemaakt werden, blijft het geweldig om één van de oerversies te horen.

Luc was een speciale meneer en dat hoor je ook in zijn teksten. Simpel langs de buitenkant maar enorm complex innerlijk.

De reden waarom ik dit album kies is omdat Gorki voor mij lang onbekend was en ik met enorm veel spijt naar dit album luister. Spijt dat ik toen nog niet geboren was, spijt omdat ik Gorki nooit live zal kunnen meemaken, spijt dat een legende ons verlaten heeft.

Ik Word Oud (4:32)
De Redder (4:45)
Eisen van de Romantiek (3:36)
Boze Wolven (3:19)
Mia (3:04)
Ooit Was Ik een Soldaat (3:07)
Soms Vraagt een Mens Zich Af (5:01)
Geef Al Je Geld aan de Arme Kinderen (5:29)


PS: Ooit was ik een soldaat mag voor mij in de playlist. IMO het mooiste Nederlandse nummer ooit gemaakt.

https://youtube.com/playlist?list=OLAK5uy_kHFUyFKGIBgL5UI9XPt-rXCuA75xXXDc8

 

[Kid_C]

Zalig, nog nooit beluisterd dus heel benieuwd.

Maar is het nu Gorky of Gorki?

 

[DwightSchrute]

Zalig, nog nooit beluisterd dus heel benieuwd.

Maar is het nu Gorky of Gorki?

In 1993 is de band gesplitst en werd Gorky Gorki.
Dit album is van 1992

 

[CerumenCrevice]

helaas ben ik geen fan van dit soort muziek.
Mia ooit wel gehoord en vind ik enerverend, maar ik geef het hele album wel een kans.
al is de kans vrij klein dat het voor mij een topper is, weet ik dat dit een zeer populaire artiest is onder mijn vrienden.

 

[TNTim]

'soms vraagt een mens zich af' is het liedje dat het vaakst in mijn hoofd is blijven hangen doorheen mijn jeugd.
Vind het wel mooi, maar nu niet uitzonderlijk, blijkbaar wel uitzonderlijk catchy voor mij...
Vaak al fietsend naar univ of naar het werk begon er in mijn hoofd 'soms vraagt een mens zich af' af te spelen.
Misschien was ik op die momenten niet al te gelukkig.

De versie zonder Rick De Leeuw vind ik persoonlijk veel beter.

 

[FlyingHorseman]

Ik heb nooit echt actief naar Nederlandstalige muziek geluisterd, toen ik jonger was verkoos ik de afstand van het Engels boven de wat meer confronterende moedertaal. Nu kan ik Nederlandstalige teksten meer appreciëren. Ik denk niet dat ik al ooit een volledig album van Gorki beluisterd heb, herinner me wel dat thuis die best of met de koeien op lag.

Dit was een kleine maar fijne liveplaat. Ik hoor hier dat Luc De Vos zeer snel in zijn carrière zijn stijl en sterkte gevonden heeft: ”simpele”, rechttoe rechtaan nummers die even goed in een akoestische setting als met een band tot hun recht komen. En die vooral ondersteuning bieden voor zijn verhalende teksten, die geregeld inderdaad sterk zijn en ik nu meer apprecieer dan toen ik jonger was. De eerste helft was aangenaam maar de liedjes daarop grepen me niet meteen bij een eerste luisterbeurt vast. Mia heb ik ondertussen al wat te veel gehoord maar de tweede helft vond ik wel sterker, zal misschien ook door de herkenning komen.

Ik heb ook een zeer fijne herinnering aan Luc De Vos zelf. Ik heb het geluk gehad hem ooit van zeer dichtbij te zien spelen in een heel informele setting, tijdens een stadsmuzikantenfestival. Een paar artiesten speelden toen een aantal setjes van telkens 20-30 minuten. Luc De Vos was toen zeer goed gemutst komen opdagen met een speelgoedgitaartje met ingebouwde versterker. Luc nam tussen de setjes door de tijd om wat te babbelen en te drinken met omstaanders en om suggesties voor covers aan te nemen, waarbij het geen obstakel was als hij het nummer eigenlijk niet kon spelen. Ik had toen Enter Sandman van Metallica gevraagd te spelen omdat hij na elk nummer, ook de rustige, een rocksterpose aannam met duivelshoornsymbool. Denk dat hij dat wel een toffe suggestie vond.

 

[utred]

Prachtige keuze! Gorki is 1 van mijn favoriete bands en echt crimimeel onderbelicht in ons land, alsof ze enkel Mia en Lieve Kleine Piranha gemaakt hebben. Mooie herinneringen van kleine utred met zijn vader aan St Jacobs op de Gentse Feesten, waar Luc in blote pens als een bezeten rockster aan het geven was voor een publiek van voornamelijk oude mensen en gezinnen die allemaal schoon op hun stoeltjes bleven zitten.

Het appartement waar Luc De Vos kwam om te werken, en waar hij ook gestorven is, was indertijd net boven het mijne. Ik stond daar toen verdwaasd te kijken hoe de brandweer met zijn lichaam langs mijn raam passeerde. 1 van de meer bizarre momenten van mijn leven. Er zijn dan nog maanden mensen bloemen in onze inkom komen leggen.

Luc was een speciale meneer en dat hoor je ook in zijn teksten. Simpel langs de buitenkant maar enorm complex innerlijk.

Inderdaad. Zijn teksten slagen er dikwijls in met heel weinig en heel simpele woorden toch perfect de juiste snaren te raken. Steeds dat licht melancholische en nostalgische gevoel. Ik heb het al mensen kinderachtig horen noemen ook, maar dan mis je iets denk ik. Hoe ouder ik word, hoe meer ik ze apprecieer. Het is alsof ze geschreven zijn door een kind van 80 jaar, dat een heel leven heeft meegemaakt.

Ooit Was Ik Een Soldaat is fenomenaal mooi inderdaad maar mijn favoriet van Boterhammen (en 1 van mijn Gorki-favorieten tout court) is De Redder. Tekstueel typisch Gorki en dan dat heerlijke mondharmonica-deuntje, zalig nummer. Ik word oud is ook fantastisch.

 

[Sylverscythe]

Ik heb weinig met muziek, wat waarschijnlijk al duidelijk is door mijn relatieve afwezigheid op dit subforum. Maar Gorky(Gorki) is een band waar ik geregeld naar heb geluisterd vanaf mijn late tienerjaren vermoed ik. Toen was dat nog door gewoon op de naam van de band te zoeken op een of andere illegale software om mp3's te vinden, dus echte albumnamen ken ik niet. Toevallig zie ik dan wel dat ik de meeste tracks op dit album ken.

En inderdaad, het is gewoon een soort van "Vlaamse melacholie" op klank gezet voor mij. Zonder hier opgegroeid te zijn verlies je volgens mij "emotionele lagen" van deze teksten. Ooit was ik een soldaat is mogelijk mijn favoriet nummer van deze band, de melancholie, de tristesse, maar ook de humor en het gekoppelde leedvermaak vind ik gewoon oervlaams. Zie ook (ander album): Duitsland wint altijd.

 

[shiftyke]

Ik moet eerlijk toegeven dat ik nooit naar Gorky luister maar wat een baas was Luc de Vos

Voor de metalheads hier, Luc De Vos was grote fan van Amenra en vaak aanwezig als ze in Gent live speelden

 

[willydrama]

Als Noordkaap fan ben ik er nog nooit in geslaagd om twee Gorky nummers na mekaar uit te zitten, de verbale constipatie van LDV is niet aan mij besteed. Had ie in het Engels gezongen dan had de weltschmerz minder hard doorgesijpelt maar nu is er geen ontsnappen aan. Zondag elf uur 's morgens het jeugdhuis kuisen na de jongerenfuif en dan dreunden in de 90s die liedjes door de boombox. Kouwe rillingen.

 

[clercqie]

Hier ook lange tijd een miskende elitaire afkeer van Nederlandstalige muziek gehad, maar het verstand komt met de jaren. Ondertussen toch wel fan van het vroege Gorky werk.

Muzikaal is dit trouwens zeer degelijke rock met country/americana invloeden. Maar het draait hier uiteraard om de teksten die zowat de definitie van Vlaamse weemoed moeten zijn. Terechte evergreens.

Ik weet niet of ik het liveopname-aspect hier zoveel meerwaarde vind hebben, men moest er effectief live bijgeweest zijn, maar het klinkt wel keurig en best knus!

 

[Sir.Killalot]

Als kind had ik een hekel aan zijn muziek, maar dat kwam omdat mijn vader grote fan was en heel de tijd luid zat mee te kwelen. Vreselijk. Maar nadat ik die associatie met mijn pa zijn kattengejank achter mij kon laten, ben ik naar grote appreciatie en uiteindelijk ware liefde voor zijn muziek geëvolueerd. Ik herinner me nog perfect waar ik was toen het nieuws van zijn dood binnenkwam, een van de weinige keren dat de dood van een bekend persoon mij echt raakte. Nog altijd eigenlijk.

Ik heb hem in Gent af en toe wel eens zien rondlopen, maar helaas nooit de eer gehad om hem te zien optreden.

Ooit was ik een soldaat is inderdaad een pracht van een nummer. Naar Mia kan ik blijven luisteren.

 

[Pieterjan94]

Prachtige keuze! Gorki is 1 van mijn favoriete bands en echt crimimeel onderbelicht in ons land, (...)

Ik vind ze absoluut overhyped*. Ze hebben echt mooie nummers als Boze Wolven, Monstertje, wie zal er voor de kinderen zorgen etc. maar zuiver muzikaal zijn ze niet zo interessant. Het is tekenend dat het bekendste stukje muziek -de piano in Mia - niet van de hand komt van Gorki maar de producer. Een volledig album kan me ook zelden boeien. Het is een band van de  hits niet van het oeuvre, IMO.

Dat terzijde heb ik echt genoten van de keren dat ik ze live heb gezien. Ik herinner me mijn eerste keer nog goed, was in een cultureel centrum en ze zaten op een bed en hadden een pyjama aan. Typisch Gorki. Toen oa nummers als Oude Hart leren kennen en als het commentaartalent van Luc toen de eendjes in beeld kwamen.

*Mijn benchmark is de in ieder opzicht superieure Noordkaap dat wel absoluut onderbelicht is. Luc was een fijne mens. Stijn niet, helaas.

 

[CerumenCrevice]

Hier ook lange tijd een miskende elitaire afkeer van Nederlandstalige muziek gehad, maar het verstand komt met de jaren.

Euhm erken mijn elitaire afkeer van muziek met te veel focus op tekst (van elke taal) eens of je krijgt er spijt van
(/s)

 

[Deleted member 621]

Ik ken weinig nummers van Gorki (en wist niet dat het ooit Gorky was), maar degenen die ik ken vind ik best goed: Joerie (wordt nog maar heel weinig gedraaid ondanks single, ondergewaardeerd ook?) en Anja. Mia is dan wel een goed nummer, maar ben ik intussen beu gehoord.

Ben niet de grootste fan van Luc Devos' stem, live eigenlijk nog minder, maar het is niet in die mate dat ik dan maar compleet mijd naar deze band te luisteren.
Héél af en toe heb ik wel eens een moment dat ik naar Nederlandstalige muziek luister en dan komen bovengenoemde nummers al eens voorbij.

Klinkt als een aangenaam album dat ook goed weg luistert op de achtergrond. Inderdaad americana-invloeden. (Kennisgemaakt met dit genre dankzij de Nederlandse band CCC Inc.)
Interessant om eens andere Gorki-nummers te horen. Enige kleine minpuntje vind ik dus de vocals.

 

[Deleted member 95]

Ik ben helaas geen liefhebber van teksten omwille van de teksten. Goede teksten kunnen een nummer weliswaar verheffen en slechte teksten kunnen een nummer verkakken, maar als ik mooie woorden wil lees ik wel een boek. Muziek draait om zoveel meer dan dat, imo.

En tja, puur muzikaal vind ik hier niet bijster veel aan. Het luistert lekker weg, en Luc De Vos zingt met oprechte emotie, maar ik mis hier toch een zekere X-factor. Het klinkt op de teksten na ook gewoon erg gemakkelijk ,zowel om te schrijven als om te spelen, en dan krijg ik een beetje het gevoel van vier vrienden in een garage die toevallig nét iets strakker en zuiverder spelen en zingen dan de vier vrienden in de garage van het huis ernaast.

Voor wie het zich afvraagt, ik was in mijn jeugd zelf één van die vier vrienden in de garage van het huis ernaast, dus alle respect voor zij die het wel tot op StuBru schoppen.

 

[willydrama]

Nog eens door de catalogus geskipt op youtube maar niet veel soeps op de andere platen (het zijn er wel wat). Qua invloeden gok ik op Buzzcocks, The Divine Comedy en diesmeer. Ik respecteer hun sound wel maar ben er geen fan van. Luc als cultfiguur kan ik wel smaken, zijn biografie vond ik zeer goed, zijn eigen fictie een pak minder. Ik vermoed dat deel van de aantrek is dat de fans zichzelf in hem herkennen en dat de muziek er dan minder toe doet.

 

[Bjorn]

Ikzelf heb nooit veel met Gorky(i) gehad, meed de Vlaamse muziek bewust zoals nog een paar mensen hier, maar waar mijn vrouw bij Della Zyr meteen riep, zet die muziek af, zei ze nu ... "oh vet Gorki ! Ik ken al die teksten vanbuiten". Ze had deze ooit op gekopieerd cd'tje gekregen en hem grijs gedraaid. En ik snap wel waarom. Gorki is toch wel van het betere Vlaamse werk wat er uitgekomen is. Het laat je zoals de betere kleinkunst met weemoed terugdenken aan een leven waar alles eenvoudiger was. De muziek is niet complex, maar dat hoeft ook niet ! Hij brengt je enorm tot rust ! Soms vraagt een mens zich af of ie dit album nog eens had opgezet was hij hier niet langs gekomen, dus fijn dat ie gekozen werd.

 

[DwightSchrute]

Tof om de vele positieve reacties te horen.

De studio versie van 'Soms vraagt een mens zich af' vind ik ook beter dan deze versie opgenomen met Rick De Leeuw trouwens.

 

[PBR Streetgang]

Tof om de vele positieve reacties te horen.

En hier nog een! Mia heb ik gecovered tijdens mijn eerste optreden ooit (andere nummers in de setlist waren I Shot the Sheriff, Hold the Line, Kiss Me en ik denk ook iets van Coldplay maar ik weet niet meer welk). Dat was in het derde middelbaar, in de refter van mijn school met enkele vrienden met wie ik nadien nog in een paar groepjes gespeeld heb. Uiteraard heb ik hier fijne herinneringen aan. Gorky/-i nooit verder verkend en Mia een paar keer teveel gehoord op de radio and elsewhere, maar ik heb genoten van dit bescheiden live album en ga het zeker nog een paar keer opleggen deze week.