Gelukkig worden van 'saaie' dingen

[Oordop]

Volgens dit artikel van Het Nieuwsblad keren steeds meer mensen zich bewust af van de drukte in het leven, en zoeken ze genot in kleine, "saaie" dingen. Herkenbaar voor jullie of net niet?

‘Saaie mannen’ vieren de ‘joy of missing out’: “Ik doe de afwas doodgraag. Liefst zo traag mogelijk”

Op Facebook vieren zelfverklaard saaie mannen de doodgewone dingen. Maar is het saai om gelukkig te worden van een stille Uber-chauffeur of van aardappelen schillen? “Je laten raken door de kleinste dingen, maakt het leven poëtisch.”

www.nieuwsblad.be

 

[Greny]

Zalig toch , ik lig al de hele dag in bed het eerste seizoen van Halo te kijken.
Zelfs niet opengedaan voor de facteur daarnet.
Moet maandag toch op het postpunt zijn en zal dan het pakketje daar wel in ontvangst nemen.

Lazy saturdays , love it.

 

[glashelder]

Ik doe dat al mijn hele leven. Ik heb absoluut geen nood aan zotte kicks, verre reizen of elke dag nieuwe dingen doen.

Een groot deel daarvan komt door mijn autisme hoor. Ik zie vaak details die anderen missen (heh, da's effectief een vraag op de diagnosevragenlijsten denk ik) en kan echt heel hard genieten van in de zomer op mijn buik te liggen in het gras en te kijken naar de beestjes, voor wie dat stukje gras een enorm bos is.

Dat, maar dan met bijna alles. Lijnen op een muur, blaadjes die dwarrelen op de grond, een vliegje met een gekraakt vleugeltje dat een tiental minuten bijkomt op mijn vingertop tot zijn vleugeltjes weer glad gestreken zijn (ik heb daar effectief een filmpje van ).

Eéntje van deze ochtend nog: op de nok van het dak van het huis tegenover mij zitten altijd een tiental duiven. Vandaag deed ik de rolluiken open, en daar zat gewoon één koppeltje duiven, met hun kopjes bij elkaar, 't zag eruit alsof ze aan het knuffelen waren. Allez, da's toch een zalig begin van een dag?

En inderdaad ook gewoon een kopje koffie en even genieten van het moment. Dat maakt mij echt heel gelukkig allemaal, en 't is zo simpel. De enige manier waarop je dat soort dingen niet hebt, is als je er je ogen voor sluit.

Het helpt mij ook effectief om positief te blijven. Zelfs op een dag dat alles alles alles tegenzit en je je rot voelt en in een periode dat het echt allemaal tegen valt en je ongelukkig aan het worden ben, zijn er gewoon altijd dat soort momenten. Altijd een mooie zonsondergang, altijd een huppelend meisje op straat, altijd warme koffie.

 

[ugar]

Absoluut herkenbaar
Ik heb bijvoorbeeld geen behoefte om op reis te gaan. Ik voel me thuis gewoon voldoende in mijn nopjes. Wat in de tuin niets doen zoals in de hangmat liggen (en neen, dan ben ik niet aan 't lezen, gewoon aan 't kijken naar de beesten en bloemen rondom mij) of prutsen aan overbodige dingen, want dingen die echt moeten gebeuren stel ik liever uit.
Mensen vragen me na 't verlof vaak of ik op reis ben geweest, ik zeg dan "Neen, thuis gebleven dit jaar". En dan vragen die wat ik dan thuis gedaan heb . Alsof ik iets moet doen.

 

[The Magical Taz]

Ik kan daar ook van genieten. Gewoon thuis zijn.

Niks moeten doen. Chillen met onze katten.

 

[DyNaRaX]

Hier net hetzelfde, vakantie voor mij is gewoon thuis zijn en zien wat de dag brengt. Als ik goesting heb om te gaan fietsen, dan doe ik dat. Krijg ik het in mijnen bol om naar de kust te rijden, dat vertrek ik gewoon.

Geen nood valiezen pakken, enkele uren op de luchthaven en vlieger zitten om dan in een hotel verblijven en alle lokale toeristische trekpleisters af te gaan.

 

[Musk]

Hangt voor mij van het moment af. De ene dag zou ik me gerust kunnen opsluiten in m’n eigen gedachten, of een hele week thuisblijven aan de kachel in een donkere wintermaand.

Een andere periode zou ik dan weer tegen de muren oplopen en geen rust vinden tenzij ik actief bezig ben. Al dan niet met vrienden/familie.

Nu ik ouder ben kan ik veel beter om met die schommelingen. Vroeger had ik het daar moeilijker mee.

Enige moeilijke soms is de combinatie van het hebben van jonge kinderen tijdens zo een dag dat je alleen wil zijn. Mijn vrouw heeft er wel veel begrip voor en herkent het vrij rap als ik soms zo een dag heb, en dan laat ze me ook wat in mijn eigen wereldje.

 

[Oldskooler]

Ik ga vaak naar sauna's, wandel en fiets veel. Ik reis op zich veel.
Die dingen, buiten het reizen, schipperen tussen saai en actief.

Voor de rest is mijn leven best saai.
Ik moet geen grand luxe hebben, niet het nieuwste van't nieuwste, vermijd drukte.
Een auto is me puur functioneel, ik besteed er echt geen aandacht aan.
En ja ik doe graag het huishouden

Gewoon carpe diem.

 

[R@ndom]

Ik ga vaak naar sauna's, wandel en fiets veel. Ik reis op zich veel.
Die dingen, buiten het reizen, schipperen tussen saai en actief.

Voor de rest is mijn leven best saai.
Ik moet geen grand luxe hebben, niet het nieuwste van't nieuwste, vermijd drukte.
Een auto is me puur functioneel, ik besteed er echt geen aandacht aan.
En ja ik doe graag het huishouden

Gewoon carpe diem.

Het leven zoals het is eigenlijk voor Jan met de pet.

 

[Chelark007]

Ik heb de indruk dat mijn leven saai is en af en toe wel nood heb aan iets anders.
Na een jaar op andere job ook gebrek aan uitdaging. Vroeger waren ex-collega's slimmer dan mij, das nu niet het geval.
Mijn job kost mij veel energie.

Huisje, boompje, kindje is veel routine.
Mijn madam is één en al routine en wijkt daar moeilijk vanaf als ik dan soms iets anders voorstel. Kind heeft routine nodig, maar je leven hoeft dat niet te zijn.

Dus née, ik heb juist die prikkels nodig omdat ik weinig doe naar mijn gevoel.

 

[MisterV]

Absoluut pro "saaie dingen" hier. Niks zaliger dan in het zonnetje de koptelefoon opzetten en een beetje zitten snoeien en verhakselen in de tuin. Boeken lezen, toertje gaan wandelen of fietsen, meer moet dat niet zijn voor mij. Die instant kicks zeggen mij weinig, dat zal ook wel aan het ouder worden liggen. Eens het lenteweer eraan komt kan ik ongelooflijk genieten van dat fietsen van/naar het werk (ik zit op zo'n dagen dan ook 2 uur op de fiets).

 

[Sylverscythe]

Ik heb eigenlijk al heel mijn leven de gewoonte om op zondag zo weinig mogelijk te doen. Met een kind wordt dat moeilijker natuurlijk, maar goed dan ben je extra vroeg wakker om een koffie te drinken aan de ontbijttafel.

Reizen en dergelijk doe ik graag eenmaal ik er ben, maar het vertrekken is vaak het moeilijkste. En ik merk ook wel sinds we in een huis met tuin wonen dat ik met veel plezier daar een toertje doe en kijk hoe alles groeit en wat de beestjes doen. Thuiswerk vanaf de lente tot herfst betekent dan ook een pauze in de tuin. Ik kan daar evengoed de vakantie in doorbrengen eigenlijk.

Het leven bestaat voornamelijk uit kleine dingen en dagelijkse sleur, dus maar best dat je dat ook wat leuk vindt zeker. Enkel de nadruk leggen en uitkijken naar uitzonderlijke trips en events lijkt me niet de weg naar geluk, al zal social media dat wel zo laten lijken (moeilijk om uit te pakken met "ik heb een week in de tuin gezeten en mijn gras zien groeien).

 

[arevee]

Ik zou daar mogelijks nog wel wat meer plezier in moeten durven/kunnen vinden. Ik apprecieer wel het feit dat ik überhaupt kan genieten van de kleine/saaie dingen maar ik heb toch ook regelmatig wel is iets nodig wat minder alledaags is ofzo.

 

[nestorius]

Ik heb eigenlijk al heel mijn leven de gewoonte om op zondag zo weinig mogelijk te doen. Met een kind wordt dat moeilijker natuurlijk, maar goed dan ben je extra vroeg wakker om een koffie te drinken aan de ontbijttafel.

Reizen en dergelijk doe ik graag eenmaal ik er ben, maar het vertrekken is vaak het moeilijkste. En ik merk ook wel sinds we in een huis met tuin wonen dat ik met veel plezier daar een toertje doe en kijk hoe alles groeit en wat de beestjes doen. Thuiswerk vanaf de lente tot herfst betekent dan ook een pauze in de tuin. Ik kan daar evengoed de vakantie in doorbrengen eigenlijk.

Het leven bestaat voornamelijk uit kleine dingen en dagelijkse sleur, dus maar best dat je dat ook wat leuk vindt zeker. Enkel de nadruk leggen en uitkijken naar uitzonderlijke trips en events lijkt me niet de weg naar geluk, al zal social media dat wel zo laten lijken (moeilijk om uit te pakken met "ik heb een week in de tuin gezeten en mijn gras zien groeien).

Ik snap eigenlijk niet waarom mensen altijd de nood hebben om uit te pakken tegen anderen. En dat is niet enkel zo sinds social media he, genoeg ouderen die vroeger luxeauto's kochten om anderen te imponeren of reizen maakten om daarna de ganse buurt te overweldigen met hun foto's. Ik snap het oprecht niet. Net zoals ik de catalogering van saaie dingen niet snap. Zo vind ik gewoon bezig zijn met onderhoud van de tuin of zelfs mijn werk zoveel spannender dan ergens op een skipiste naar beneden te glijden en dat een week aan een stuk te doen. Of weet ik veel wat anderen spannend vinden. Dat is zo'n catalogering gestoeld op de mening van de massa. Alsof we met zijn allen datzelfde iets moeten leuk vinden en walgen van het andere.
Of misschien ben ik gewoon een rare snuiter met zulke gedachten. Gelukkig trek ik mij weinig aan van hoe een ander over mij denkt.

 

[ugar]

Ik snap eigenlijk niet waarom mensen altijd de nood hebben om uit te pakken tegen anderen. En dat is niet enkel zo sinds social media he, genoeg ouderen die vroeger luxeauto's kochten om anderen te imponeren of reizen maakten om daarna de ganse buurt te overweldigen met hun foto's. Ik snap het oprecht niet.

Die idee van te leven voor anderen lijkt me gewoon zo onwaarschijnlijk vermoeiend.

Net zoals ik de catalogering van saaie dingen niet snap. Zo vind ik gewoon bezig zijn met onderhoud van de tuin of zelfs mijn werk zoveel spannender dan ergens op een skipiste naar beneden te glijden en dat een week aan een stuk te doen. Of weet ik veel wat anderen spannend vinden. Dat is zo'n catalogering gestoeld op de mening van de massa. Alsof we met zijn allen datzelfde iets moeten leuk vinden en walgen van het andere.

Met social media is dat allemaal toch nog veel belangrijker geworden voor velen. Het is gewoon zielig, daarna moet je ook alles op facebook zetten om veel likes te krijgen!!!

Of misschien ben ik gewoon een rare snuiter met zulke gedachten. Gelukkig trek ik mij weinig aan van hoe een ander over mij denkt.

Met dat laatste heb ik dus absoluut geen moeite, I couldn't care less wat vreemden van me denken.

 

[nestorius]

Die idee van te leven voor anderen lijkt me gewoon zo onwaarschijnlijk vermoeiend.

Met social media is dat allemaal toch nog veel belangrijker geworden voor velen. Het is gewoon zielig, daarna moet je ook alles op facebook zetten om veel likes te krijgen!!!

Met dat laatste heb ik dus absoluut geen moeite, I couldn't care less wat vreemden van me denken.

Het lijkt me ook gewoon veel mentale problemen in de hand te werken. Blijkbaar zijn mensen toch veel onzeker over hun eigen of hebben ze toch een hoge nood aan bevestiging van anderen. Wat jammer is in mijn ogen.

 

[Sylverscythe]

Het lijkt me ook wat FOMO, het idee dat het leven eindig is en je je tijd "betekenisvol" moet invullen. Waar dat vaak (verkeerdelijk) wordt gelijkgesteld met speciaal en spectaculair. Ik wil bijvoorbeeld ook wel meer van de wereld zien, maar ik ga niet zwaar ongelukkig worden als ik een "opportuniteit" daarvoor mis. Wat vroeger wel anders was, waar ik een fuif met mijn vrienden missen al een drama vond. Ouder worden en kunnen relativeren is daarvoor wel gezond.

 

[Mefke]

Ik probeer in de mate van het mogelijke elk weekend toch zo een dagje te hebben waarop we niets plannen en de dag nemen zoals het is. Gewoon thuis zitten, wat kleine karweien doen maar alles op ons eigen tempo en goesting doen, een wandelingetje maken en wat de wonderen van de natuur aanschouwen, eens een gezelschapspel spelen, gewoon rust (buiten het getjengel van onze kleine mannen) en een moment van binnen het eigen gezin samen wat te doen. Sinds de kinderen er zijn heb ik dat na een volledige week werken wel nodig om in staat te zijn om te recupereren voor de week erop.

Dat gaat ook niet elk weekend natuurlijk en als dat dan zoals in januari waar je elke week bij aantal mensen nieuwjaar moet gaan vieren of zelf mensen over de vloer krijgt dan voel ik die nood na een aantal weken wel groeien als dat even niet lukt. Ik ga het ook niet helemaal als zoeken naar saaie rustige zaken noemen maar ook gewoon nood aan een dag zonder sociale contacten die er in de week sowieso voortdurend zijn. Hoewel ik perfect op zo'n dag ook met de kinderen naar een drukke speeltuin kan gaan en terwijl de kinderen spelen zelf gewoon opgaan in de massa zonder veel sociaal contact te hoeven hebben.

 

[makila]

Die idee van te leven voor anderen lijkt me gewoon zo onwaarschijnlijk vermoeiend.

I feel your pain.

Als je niet continue op die saaie stoel blijft zitten op de trein van het leven en je staat even recht (om toch eens iets anders te doen of voor de afwisseling) dan is het voor sommige mensen al rep en roer en 'Help! Wtf! En wat doe jij nu Makila?'.

En dan haal ik mijn schouders eens efkes op en denk ik: "Doe (zelf) eens normaal gast/dame"

Ik krijg effectief in het echte leven regelmatig te horen: "Doe het voor je ouders. Je maakt ze ten schande. Hoe moeten je ouder zich nu voelen! (Ik word 49 jaar volgende week ahum )"
Dan denk ik: "Fuck it. Laat mij eens met rust want het is mijn leven en ik geef geen reet wat jij hierover denkt. Kijk naar uw eigen "stinkende" zelf."

 

[ugar]

I feel your pain.

Laten we zeggen dat ik wel gezegend ben met een flinke portie zelfvertrouwen, dus wat anderen van mij denken ...
En iedereen doet wij hij/zij wil, zolang als ze respect hebben voor anderen. Maar ze moeten van mij gewoon geen "Ooohhs" en "Aaahhs" verwachten, en zeker geen likes of f*cking facebook, ik leef mijn eigen leven om er zelf van te genieten, niet om aan anderen te laten zien wat ik allemaal doe.