Hier wordt de vergelijking met andere sporten gemaakt en ik kan enkel over het tennis spreken maar daar is het verschil ook gewoon heel groot hoor. Net als in het voetbal zoals Australië hier genoemd wordt dat geklopt werd door een u16 team gaat ook een topspeelster bij de vrouwen alle moeite hebben tegen een 16 jarige man die bij de jeugd top is, kans dat de vrouw wint is zeer klein. De Williams zusters hebben zo is beweerd van iedere man buiten de top 200 te kunnen winnen, Karsten Braasch, toen het nummer 203, nam die uitdaging aan, kwam beschonken aan, rookte een sigaret tussen de pauzes en klopte Venus met 6-2 en Serena met 6-1 (en dat dan op een manier waarover een prof zich zou moeten schamen qua voorbereiding etc). Laat Braasch toen tegen de top juniors spelen en hij zou meer moeite gehad hebben dan met Serena en Venus.
En dat gaat dan effectief wel over een sport waarin ook de vrouwencompetitie een jarenlange traditie heeft met evenveel (of meer?) kijkers, prijzengeld, ... .
Nu de vraag is dan vooral is dat dan erg? Wat mij betreft niet. Ik heb quasi iedere match gekeken voorlopig en ja ik heb echt draken van matchen gezien maar ik heb evengoed technisch vernuft gezien, bewegingen om één-twee of meer vrouwen voorbij te gaan, stilstaande fases die perfect werden uitgewerkt, ... (ik vind het sowieso 'bijzonder' dat het tot vandaag duurt voor er hier zelfs maar een thread is voor dit EK, bij de mannen hadden hier al tientallen pagina's volgeschreven geweest en daar zitten op elke groot tornooi ook stinkers tussen, de matchen waarvan ik echt zeg nu heb ik genoten van de Duivels op een tornooi die kan ik op één hand tellen, en dat is inclusief de match tegen Brazilië in 2002 toen ik 7 was).
Wat wel zo is, is dat vrouwenvoetbal (en ik vraag me soms toch af waarom, mannenvoetbal is zo onwaarschijnlijk groot) nog niet zo ver staat als sommige andere vrouwensporten qua kijkers, beleving, lonen (of zelfs gewoon profstatuten), ... en dat er mede daardoor zeker nog groeimarge is in het vrouwenvoetbal.
.
