Album of the week Deftones - White Pony

[Avondland]

Polkadotrokjes-vibe.

Ik heb mijn fair share aan nu-metal wel gehad toen ik tiener was, maar op een of andere manier hebben Deftones me nooit aangesproken. Nu de plaat opnieuw beluisteren gooit me wel een beetje terug in die nostalgische periode, maar ik ben het genre helemaal ontgroeid dus wordt het moeilijk om het helemaal in me op te nemen. Ik begrijp de aantrekkingskracht wel, maar ik denk dat Deftones nooit mijn ding gaan worden.

 

[Bjorn]

Ik snap de opmerking "het genre ontgroeid", maar wil dit zeggen dat deze sound passé is ? En heeft het zich ontwikkeld in een nieuwe sound aangepast aan deze tijd ? Ik begrijp uit de OP van @LessThanJake dat het nog altijd niet gedateerd aanvoelt. Dus of iets passé is of niet, dat is ook puur persoonlijk, of speelt toch de nostalgie hier mee

Voor mijn album van de week heb ik ook gedacht om te graven in nostalgie. Ik was in die tijd zeer getriggered door trip-hop en heb tig albums waar ik uit zou kunnen kiezen die ik grijs gedraaid heb. Jammer genoeg is trip-hop ook zoiets wat de tand des tijds niet goed doorstaan heeft. Gelukkig is het wel geevolueerd als downtempo en komen er nog steeds goeie albums uit in het genre zonder meteen aan triphop gelinkt te worden.

Maar doet me wel nogmaals beseffen dat een album bomvol nostalgie riskant is om als album van de week te posten, zeker als men niet diezelfde nostalgische gevoelens deelt.

 

[Avondland]

Ik snap de opmerking "het genre ontgroeid", maar wil dit zeggen dat deze sound passé is ? En heeft het zich ontwikkeld in een nieuwe sound aangepast aan deze tijd ?

Voor mijn album van de week heb ik ook gedacht om te graven in nostalgie. Ik was in die tijd zeer getriggered door trip-hop en heb tig albums waar ik uit zou kunnen kiezen die ik grijs gedraaid heb. Jammer genoeg is trip-hop ook zoiets wat de tand des tijds niet goed doorstaan heeft. Gelukkig is het wel geevolueerd als downtempo en komen er nog steeds goeie albums uit in het genre zonder meteen aan triphop gelinkt te worden.

Maar doet me wel nogmaals beseffen dat een album bomvol nostalgie riskant is om als album van de week te posten, zeker als men niet diezelfde nostalgische gevoelens deelt.

Ik ben het genre persoonlijk ontgroeid, wat wil zeggen dat ik het beschouw als iets wat ik in mijn jeugd wel beluisterde maar vandaag niet meer. Sommige nostalgie-albums kunnen wel veel reactie sprokkelen, net omdat nostalgie een héél sterk sentiment is. Mocht morgen iemand een Blink 182 of Sum 41 album beschouwen als een AOTW krijg ik ook een sterk nostalgisch moment, net omdat die muziek voor mij verbonden is met een fantastische periode in mijn leven. Dan zie ik ook mijn eerste liefjes passeren en hilarische momenten op het middelbaar, het heimelijke pintjes drinken op de vest van Lier en tal van CD-RW-doosjes met gekopieerde muziek. Terwijl ik dit schrijf mis ik mijn pendelmomenten met de discman. 1 album per keer en helemaal grijs draaien.

 

[shiftyke]

Onze @LessThanJake dacht hier de nostalgie kaart te trekken omdat de demografie hier natuurlijk perfect bij aanleunt, nu the jokes on him want de 12 jarige shiftyke heeft nooit echt iets gehad met de Deftones.

Een beetje Linkin Park, Limp Bizkit of KoRn ging er wel in voor een tijdje maar ik ben in die periode toch vooral naar punkrock en hardcore gaan luisteren, denk maar aan Less Than Jake ( ), NOFX, Millencolin, Madball waardoor ik de "nu metal" quasi overgeslagen heb. Bestaat nu-metal überhaupt nog?

Wat dit album betreft, ik kan dit wel verdragen maar klikken doet het toch niet, zoals @Avondland ben ik de sound wat ontgroeid, wat op zich vreemd is want ik heb dit bij geen enkel ander genre al meegemaakt.

 

[Kid_C]

Ik geef het nog eens een poging, maar nooit fan geweest bij eerdere luisterbeurten. I get the appeal though...
Peak 2000 polkadotmuziek, dat zeker.

 

[Lint]

Ik snap die link met polkadot rokken helemaal niet. Deftones zit wel in mijn jeugd (al denk ik dat ik ~5 jaar ouder ben dan hier gemiddeld), maar ik heb dat (noch mezelf) ooit geassocieerd met de polkadot crowd.

Voor mijn album van de week heb ik ook gedacht om te graven in nostalgie.

Maar doet me wel nogmaals beseffen dat een album bomvol nostalgie riskant is om als album van de week te posten, zeker als men niet diezelfde nostalgische gevoelens deelt.

So? Uw aotw is letterlijk dat: UW aotw. Het is geen populariteits wedstrijd waar we de meeste geliefde plaat van BG willen vinden.
Dus ge moogt best wel zelf beslissen wat ge ermee wilt doen. Als dat iedereen trollen is (Astley ) is dat OK, als dat een plaat is waarvan ge vindt dat iedereen ze moet luisteren, is dat OK, als ge iedereen oraal (via de oortjes he) wilt verkrachten is dat ook OK.

 

[Bjorn]

So? Uw aotw is letterlijk dat: UW aotw. Het is geen populariteits wedstrijd waar we de meeste geliefde plaat van BG willen vinden.
Dus ge moogt best wel zelf beslissen wat ge ermee wilt doen. Als dat iedereen trollen is (Astley ) is dat OK, als dat een plaat is waarvan ge vindt dat iedereen ze moet luisteren, is dat OK, als ge iedereen oraal (via de oortjes he) wilt verkrachten is dat ook OK.

Mijn uiteindelijke doel van het AOTW is, iets delen waar ik zelf gek van ben, maar dat onder de radar is gebleven van de meeste mensen hier, in de hoop dat het een zo groot mogelijk publiek aanspreekt. Dus zeker geen getrol of iets waar men niks aan heeft, ik snap niet dat als dat je uitgangspunt is, je het zonodig moet delen op een forum. Maar goed, iedereen doet natuurlijk waar hij/zij zin in heeft. sorry voor de offtopic effe, van mij mag de discussie zich terug focussen op Deftones

 

[Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield]

Wanneer waren Polkadotrokken een ding? Sorry toen dit uitkwam was het nog niet Jules maar 1 jarig Juleken die naar plop keek en met moeite de kabouter dans kon dus heb echt geen idee

 

[Deleted member 95]

Dit album klinkt als de soundtrack van NFS Most Wanted, en dat is zowel een compliment als een vaststelling dat ook ik "de sound ben ontgroeid". Puur muzikaal word ik er verder niet echt nostalgisch van, want ik luisterde gewoon naar Iron Maiden in plaats van de "hippe" dingen als Linkin Park en Slipknot.

Ik ben wel erg aangenaam verrast ben door de dynamiek, zeker gezien de erg korte songs. Het is iets minder rechttoe rechtaan, en vooral minder puberaal dan ik had gevreesd (al schurken ze er op tijd en stond gevaarlijk dicht tegen). Ze tonen dat ze van verschillende markten thuis zijn, mooi zo, zelfs als niet elke song mijn ding is. Ik ben ook wel fan van de stemexpressie! Heel gevarieerd, heel Amerikaans - geen idee hoe ik dat moet uitleggen - en eigen aan het tijdperk en het genre. Niet altijd even geslaagd, maar er zijn zo van die kleine momentjes, soms amper een paar woorden of zelfs één enkele lettergreep, die wondermooi gebracht worden, en dat blijft dan wel bij.

Leuke ontdekking, maar veel te laat en toch net iets te wisselvallig om nog echt een vaste plek in mijn roulatie te verwerven vrees ik.

 

[LessThanJake]

How jongens. How. Effe time-out. Kunnen we asjeblieft afspreken om Deftones niet in één adem met Korn en Limp Bizkit te noemen, en bovendien het walgelijke nu metal-label achterwege laten? Bedankt. Polkadotmuziek, jeetje.
Ik méén het als ik zeg dat dit me kwaad maakt.

Voor diegenen die de "sound" "ontgroeid" (what the fuck zelfs) zijn, geef dit dan een kans (achtereenvolgend te beluisteren - zoals @Gavin al aanraadde ):

Van Koi No Yokan:

Van Diamond Eyes:

 

[shiftyke]

Voor diegenen die de "sound" "ontgroeid" (what the fuck zelfs) zijn, geef dit dan een kans:

Hela hela ge hebt White Pony gekozen he makker

Wanneer waren Polkadotrokken een ding? Sorry toen dit uitkwam was het nog niet Jules maar 1 jarig Juleken die naar plop keek en met moeite de kabouter dans kon dus heb echt geen idee

Toen LTJ 15 jaar was natuurlijk

 

[Avondland]

als ge iedereen oraal (via de oortjes he) wilt verkrachten is dat ook OK.

 

[clercqie]

Nja ik heb er nu toch enkele luisterbeurten opzitten, alsook een verkenning van Koi No Yokan, en het is niet echt mijn ding. Sorry @LessThanJake!

@Nahrtent vermeldt hier het gevoel van de NFS soundtrack, wel ik moest er op een bepaald moment ook aan denken. De sound doet voor mij toch wat gedateerd aan, als in een vrij populaire hardrock sound specifiek voor die begin '00s periode.

Ik haal er wel de andere aangehaalde invloeden uit (wat shoegaze en inderdaad op een bepaald moment wat Nine Inch Nails misschien), maar overall vind ik het wat te toegankelijk? Beetje te clean toch en bij momenten vrij gemaakt ipv de soort elusive natuurlijkheid die ik intuitief zoek in rock van alle soorten.

 

[Hayrus]

How jongens. How. Effe time-out. Kunnen we asjeblieft afspreken om Deftones niet in één adem met Korn en Limp Bizkit te noemen, en bovendien het walgelijke nu metal-label achterwege laten? Bedankt. Polkadotmuziek, jeetje.
Ik méén het als ik zeg dat dit me kwaad maakt.

Voor diegenen die de "sound" "ontgroeid" (what the fuck zelfs) zijn, geef dit dan een kans (achtereenvolgend te beluisteren - zoals @Gavin al aanraadde ):

Van Koi No Yokan:

Van Diamond Eyes:

+1

Dit album heb ik vaak geluisterd. Back to School, Change en Passenger draaide ik echt plat. Nadien is Chino ook bij Palms gaan zingen, met ex-Isis-(the band)-leden:

 

[Deleted member 95]

Ik méén het als ik zeg dat dit me kwaad maakt.

Moet je daarvoor dan zo oud geworden zijn?

Voor diegenen die de "sound" "ontgroeid" (what the fuck zelfs) zijn

Ik kan enkel voor mijzelf spreken, maar mensen veranderen en zoeken na verloop van tijd andere dingen in hun muziek.

Toen ik nog als puber op mijn pc zat te racen en BMWs te tunen, hoorde daar dit soort muziek bij, punt aan de lijn. Ondertussen zit ik echter in een situatie dat ik tuners in het algemeen maar marginaal vind en enkel nog achter de pc zit om te werken of te shitposten op BG, en daar hoort simpelweg andere muziek bij. En als ik anno 2022 ontspan in de zetel of bij een BBQ, ga ik dit ook al niet opleggen. Soms neem ik echt eens tijd om actief te "luisteren" naar muziek eerder dan "iets op te leggen", maar daar komt dit, voor mij althans, ook niet voor in aanmerking.

Ik beleef nu eenvoudigweg andere momenten dan toen. Ander leven, andere soundtrack. Net zoals ik ook gestopt ben met "Dag Sinterklaasje" te zingen van zodra ik wist dat het eigenlijk gewoon mijn ouders waren die al dat snoep- en speelgoed kochten. Dat is wat ik bedoel met ontgroeid.

En nee, ik ga niet nog eens tien nummers opleggen. Kans gehad en tot volgend jaar misschien.

 

[Kid_C]

Polkadotmuziek, jeetje.
Ik méén het als ik zeg dat dit me kwaad maakt.

Ik zei peak polkadot, which is a compliment. Veel beter wordt het niet binnen die tijdsgeest en dat genre. Al is white pony wel pre-polkadot periode denk ik, scheelt een jaar of 4/5.

Nu-metal is voor mij Lomp Biscuit en Korn, ik weet niet onder welk genre ik dit zou plaatsen. Doet er ook niet toe, het voelt voor mij verrrry 2000 en dat is het ook.

 

[Lint]

Lomp Biscuit

 

[LessThanJake]

Sorry jongens, ik neem dit veel te persoonlijk. Je mag me gerust Deftones-fundamentalist noemen.

 

[Avondland]

Sorry jongens, ik neem dit veel te persoonlijk. Je mag me gerust Deftones-fundamentalist noemen.

Te weinig slaap met de kleine?

Ik gooi het op een hoop met andere nu metalbands en polkadotrokjes omdat veel vrienden me Deftones hadden aangeraden toen ik zelf puber was en een tijdlang naar nu metal luisterde. Zoals @Kid_C zegt voelt het heel 2000 aan en dat is niet slecht, maar gewoon een statement. "Gedateerd" is ook weer relatief: je hebt muziek van de jaren '50 die vandaag nog altijd fris aanvoelt, terwijl een hit van 5 jaar geleden eerder belegen is.

 

[Kid_C]

Sorry jongens, ik neem dit veel te persoonlijk. Je mag me gerust Deftones-fundamentalist noemen.

Is ook eigen aan de fanbase denk ik. Bij Tool fans is dat ook zo heftig.